αστικός μύθος

Σπεκ για την σταχυολόγηση. Ξέχασες τον τοκετό μυός από τις ωδίνες του Ρίτσαρντ Γκηρ. Ο Γιανναράς και εφευρίσκει αστικούς μύθους και αναπαράγει, λ.χ. είχα πετύχει μια παρόμοια αναφορά για Κίσινγκερ σε πρόσφατη επιφυλλίδα στην Καθημερινή. Και όταν τον κράζουν, απαντά με το απίθανο ότι εφόσον δημοσιεύτηκε η είδηση αυτή κάπου και ο θιγόμενος δεν έσπευσε να την διαψεύδει αυτός ως επιφυλλιδογράφος και όχι δημοσιογράφος δικαιούται να την αναπαραγάγει.

Σημειωτέον ότι και εμείς οι Σλάνγκοι αναπαράγουμε συχνά αστικούς μύθους για να βγάλουμε το λήμμα το επιούσιον. Λ.χ. τρωκτικό σεξ. Κι εγώ το έχω κάνει κάπου, αλλά δεν μου έρχεται.

5Χ2!
Γιατί, ο Βασίλης, που έγραψε (λέει) τον «Κουρσάρο» για το αδερφάκι του που «πέθανε απο ναρκωτικά» κι εμείς, τα 15χρονα βλακόμετρα κορόμηλο το δάκρυ να σβήνει τον αναπτήρα, όταν παραληρούσε ο Μπίλλ ωρυόμενος (δήθεν) Μη-νααααααααά...

πέραν των μπουκαλιών υπάρχει ο αστικός μύθος του ψαριού, που τα λέπια δυσκολεύουν λέει την απεμπλοκή του ιχθύος, οπόται συνίσταται πάλι νοσοκομείο

Μέγας μύθος, ο φαντάρος που πέταξε αναμμένη τη γόπα του στη λεκάνη της τουαλέτας, οι κουράδες οι πλέουσες ανεφλέγησαν (αφού το μεθάνιον είναι εύφλεκτον) και προκάλεσε έκρηξη, λούζοντάς τον στο σκατό (!)

Ένας άλλος μύθος λέει, για τον τύπο που στηρίχθηκε σε κολώνα της δεής, για να τινάξει σκατά απ' το παπούτσι του. Η passer-by γιαγιά (τί άλλο;) που τον είδε λέει, να χτυπιέται έτσι, νομίζοντας οτι είχε πάθει ηλεκτροπληξία (sic), τον κοπάνησε με τη μαγκούρα της (που είναι κακός αγωγός-μονωτής) στο χέρι για να τον αποσυνδέσει απο το ρεύμα και να τον σώσει, σπάζοντάς του το χέρι και περίμενε και «ευχαριστώ»...

Έχω κι εγώ κάτι γαμάτες ιστοριουλες αλλά όταν ανοίξω το πισί. Το στορυ (όχι για τα παράθυρα) με τσι κορκόδειλοι που ζουν στους υπονομους της Νεας Υορκης φαντάζομαι είναι γνωστή οπότε θα πω για άλλες.

Keep them coming, παιδιά. Πρόσθεσα και τα περί Κωστάκη-Αρούλη στο παράδειγμα.

Πρέπει νομίζω να διακρίνουμε τους αστικούς μύθους α) από το απλό gossip της showbiz (Ρέμος - Πύρρος κλπ) β) από την πολιτική παραφιλολογία.

To urban legend δεν έχει κτγμ να κάνει τόσο με συγκεκριμένα επώνυμα πρόσωπα και τις περιπέτειές τους. Επίσης, αστικός μύθος είναι πιο πολύ κάτι που επαναλαμβάνεται, διαθέτει το στοιχείο της διάρκειας. Ακόμη κι αν ο Πύρρος συνεχίζει να γαμάει το Ρέμο ακόμα κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν παύει να θεωρείται «άπαξ γενόμενον». Π.χ. από τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στα σχόλια, αλλά και στον ορισμό, ο μόνος αστικός μύθος εν στενή εννοία είναι οι κροκόδειλοι της Νέας Υόρκης. Στο ίδιο περίπου πνεύμα, κλασικότατος αστικός μύθος είναι αυτός που θέλει νεαρές πόρνες να παρασέρνουν σε ξενοδοχεία ανυποψίαστους πελάτες, να τους μεθούν-ναρκώνουν, και μετά αυτοί όταν συνέρχονται να βρίσκονται σε μια μπανιέρα γεμάτη παγάκια κι ένα τηλέφωνο δίπλα τους μ' ένα σημείωμα «κάλεσε το 166 αμέσως». Εννοείται πως τους έχει αφαιρεθεί το νεφρό την ώρα που ήταν αναίσθητοι.

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως ο αστικός μύθος - και ο όποιος μύθος - είναι κάτι περισσότερο από το κουτσομπολιό. Από ανθρωπολογική σκοπιά, ο μύθος εξυπηρετεί λειτουργίες, είναι ένα είδος καταστατικού χάρτη για τις «πρωτόγονες» κοινωνίες (Λεβί-Στρως κλπ). Ακόμη οι μύθοι είναι αιτιολογικοί (π.χ. πως πήρε το όνομά του ο συγκεκριμένος αστερισμός ή ποια η προέλευση μιας τοπικής λατρείας κλπ) ή διδακτικοί (μύθος του Ιέρακος και της Αηδόνας στον Ησίοδο). Οι μύθοι είναι και ιδεολογικά προπετάσματα καπνού που κρύβουν τη μίζερη πραγματικότητα (αν και ο Μπωντριγιάρ θα τραβούσε τις πουτσότριχές του με αυτή την άποψη): π.χ. υπάρχει ένα βιβλίο του Γιάννη Λάμψα, «15 νεοελληνικοί μύθοι»: Ο μύθος του Τρίτου Δρόμου για το Σοσιαλισμό, ο μύθος του φιλόξενου Έλληνα, ο μύθος του «ελληνικού δαιμονίου», ο μύθος των ίσων ευκαιριών στην παιδεία, ο μύθος της Προόδου (ίσως ο μέγιστος όλων των εποχών), ο μύθος του «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», ο μύθος πως η εγκληματικότα οφείλεται στους μετανάστες και πως οι έλληνες είναι «καλά παιδιά» κλπ κλπ

Οι κροκόδειλοι λοιπόν και τα κυκλώματα αφαίρεσης και εμπορίας οργάνων, δεν είναι απλά ιστοριούλες που επιδιώκουν τον εντυπωσιασμό, όπως π.χ. το οτι ο Κυριάκος είναι γιος της Ντόρας. Σίγουρα αυτός που τις αναπαράγει θέλει να το παίξει έμπειρος και να ψαρώσει όσους τις αγνοούσαν. Έστω όμως και εν αγνοία του αφηγητή, κάτι άλλο «θέλουν» να μας πουν αυτές οι διηγήσεις... Ένα είδος κοινωνικού βαρόμετρου... Η υπερβολή που κωδικοποιεί μια πραγματικότητα...

You'd better believe it! He's back! ******************

Φττττού σου με πρόλαβες κι είχα αρχίσει να γρατσουνάω χαρούμενα μέσα στο χωράφι.
Εκείνο με τα δύο φεγγάρια του Αυγούστου ομού μαζί στις 27 κάθε χρόνο, φέτος τόχαμε; Ν' γκατάλαβα γιατι ήμαν [w=exofugeienatak3194#] διακοπες [/w]

Πολύ καίρια η παρατήρηση του τζόνι! Συμφωνώ ότι ο αστικός μύθος πρέπει να οριστεί πιο στενά. Κττμγ το τζέρμπιλινγκ του Γκηρ είναι αστικός μύθος γιατί ασκεί παρόμοιες λειτουργίες, όπως και τα 3 τελευταία παραδείγματα, ενώ ορισμένα από τα άλλα είναι μάλλον κουτσομπολιά κι όχι αστικοί μύθοι.

Άλλος νεοελληνικός μύθος: Όσοι Έλληνες πάνε στο εξωτερικό ως φοιτητές είναι οι πρώτοι στις χώρες που πάνε, ενώ άμα μείνουν μέσα στην Ελλάδα χαντακώνονται. Στην πραγματικότητα, γενικά όσοι πάνε σε καλά ιδρύματα του εξωτερικού για σπουδές είναι η αφρόκρεμα του φοιτητόκοσμου μιας μικρομεσαίας χώρας και αντίστοιχες επιδόσεις με τους Έλληνες έχουν ενδεχομένως να επιδείξουν και άλλοι λ.χ. Φινλανδοί, Πολωνοί, Τσέχοι κ.ο.κ. Τουλάστιχον έτσι έχω ακούσει, μπορεί κι αυτό να είναι μύθος.

Καθ΄ημάς παράδειγμα αστικού μύθου είναι και τα βέλτσος φακτς, πολλά από τα οποία υπάρχουν σε πολλές διαφορετικές χώρες για πολλά διαφορετικά πρόσωπα.

Ειλικρινής ερώτηση: Αυτό που λένε ότι άμα έχεις κινητό ανοικτό σε βενζινάδικο μπορεί να γίνει έκρηξη έχει οποιαδήποτε βάση ή είναι μύθος;

Όπως φημολογείται ότι είπε ο McCartney όταν για πρώτη φορά αντίκρισε της Yoko: «O, no!»

WB Johnny ;-)

Κοίτα, τα λες αστικούς μύθους, μόνο και μόνο διότι ο ίδιος ο Βέλτσουλας είναι μύθος, είναι living legend. Είναι δλδ ορισμένα πρόσωπα που ο,τι κι αν κάνουν / πουν κλπ, μυθοποιείται, εξυψώνεται στη σφαίρα του μυθικού εξαιτίας της ακτινοβολίας τους. Αν όμως πουν για κάποιον παγκοσμίως άγνωστο καθηγητάκο οτι πηδάει τις φοιτήτριές του τότε το όλο θέμα πάει αλλού, π.χ. «αποκαλύψεις» σε τηλεορασοεκπομπές τύπου σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας νίκο τσιαμτσίκα; Επομένως, υπό ΚΣ (και εν στενή εννοία) ούτε τα φακτς είναι αστικοί μύθοι...

Και χωρίς ντισκλαίημερς και μαλακίες, τα φακτς τα έχω ακούσει όλα (πλην του τελευταίου με το Σημίτη) από φοιτήτριές του. Να μου 'λεγαν πίπες; Δε νομίζω...

Α! και μια πολύ καλή συνοπτική ανάλυση των διαφορών μύθου και θρύλου, παρεμπίπταμπλυ στο Reynal Sorel, Ορφέας και Ορφισμός, από τη σειρά Que sais-je;

Κhan μύθος δεν είναι, με την έννοια του λήμματος, αλλά αν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για να το στηρίξουν άλλη ιστορία - θεωρητικά μπορεί να παίζει απλά δεν έχει αποδειχθεί. Θα το έλεγα ενδεχόμενη επιστημονική πλάνη αλλά και πάλι ποιος ρισκάρει;

Διαφωτιστικός όπως πάντα ο JB, αν και κττμγ ο πιο στενότερος ορισμός σου των urban legends προκύπτει από την επικρατήσασα μετάφραση του legend ως μύθου και όχι θρύλου.

Έτεροι αστικοί μύθοι και θρύλοι, με την ευρύτερη έννοια:

- Η μπαμπέσικη απόκρυψη από επιχειρηματικά καρτέλ σωτήριων τεχνολογιών για πχ φτηνή ενέργεια (ψυχρή σύντηξη, κα) και ιατρικά breakthroughs (θεραπεία καρκίνου, διαβήτη), κλπ.

- Οι θαυματουργές εικόνες που δακρύζουν, τα λείψανα των αγίων σε μοναστήρια που χορεύουν cha-cha, κλπ.

- Τα barcode ως σφραγίδα του εξαποδώ.

- Τα περίεργα σύμβολα σε καπάκια της ΕΥΔΑΠ που αποκρύπτουν σκοτεινά μυστικά και συνωμοσίες.

- Άλλο παράδειγμα «προπετάσματος καπνού που κρύβει τη μίζερη πραγματικότητα»: το Ελληνικό φιλότιμο.

Επίσης βλ. και το εξαιρετικό σάιτ www.skepdic.gr

Επίσης, το ότι το AIDS είναι εργαστηριακός ιός που «σπάρθηκε» στην Αφρική για να καταστείλει την δημογραφική της ανάπτυξη.
Παρομοίως, λένε ότι έχει βρεθεί η θεραπεία με επιχείρημα τον Μάτζικ Τζόνσον που ζει ακόμα.

Θυμάται κανείς εκείνο το πείραμα που υποτίθεται ότι έγινε και ψήνονται τα ποπκορν με την βοήθεια κάποιας καθημερινής τεχνολογίας; Κινητό ήταν ή λαπιτόπι ή κάτι άλλο;

Αυτό ισχύει, υπάρχουν βιντεάκια στο σισυφόνι.

Δείτε εδώ: www.snopes.com (είναι όλα μαζεμένα αλλά στην αγγλικήν - αρκετά από όσα κυκλοφορούν γενικώς από email σε email είναι μεταφράσεις)

@ Khan & Mes: Και όμως, το βιντεάκι με το ποπ-κορν είναι πλαστό! Βλ. εδώ ;-)

@JohnWadd: Να προσθέσω ότι δύο από του επικρατέστερους αμερικλανικούς αστικούς μύθους ανήκουν στις κατηγορίες gossip της showbiz (η περίπτωση του ποντικοπνίχτη Gere) και πολιτική παραφιλολογία (ότι ο Obama φοίτησε σε ισλαμικό Μαντράς και παραμένει κρυφά μουσουλμάνος).

Έγινε το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία το Μάιο του'08 στη Θεσ/νίκη.Τα πρακτικά τα πήρε(;) το alopsis.gr και το έστειλε στα σχολεία.Έχει πολλά ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά.
Σπουδαίος ορισμός και σχόλια.

@Khan:
Μέγα ζήτημα έθιξες με τους Έλληνες φοιτητές (και εν γένει μετανάστες) του εξωτερικού (που γκρινιάζουν κι απο πάνω).
Η γνωστή πρόταση-αστικό μύθευμα «οι Έλληνες προκόβουνε στο εξωτερικό», είναι εξόχως καφενόβια.

Αντίδοτο, τα εξής ερωτήματα:
-Ποιοί Έλληνες πάνε στο εξωτερικό; (παλιά πήγαιναν μετανάστες οι χαμηλές κοινωνικές τάξεις ως εργάτες και σήμερα η μεσαία τάξη, ως επιστημονικό προλεταριάτο, πάντα πήγαιναν οι ελάχιστοι σοβαροί επιχειρηματίες, επειδή εδώ η επιχειρηματικότητα έχει ταβάνι, άσε που της βάζει διαρκώς τρικλοποδιές το Κράτος).
-Για ποιό λόγο; (Εδώ δεν έχει δουλειά ή ευρύ φάσμα εμπορικό-επιστημονικό-τέχνης ή ίσες ευκαιρίες=κωλότοπος, βυσματοδοσία, νταβατζηλίκι, νεπωτισμός, σταρχιδισμός, αδιαφάνεια κλπ).
-Σε ποιό εξωτερικό; (Διότι εξωτερικό είναι και η Ζιμπάμπουε, αλλά συνηθίσαμε να λέμε εξωτερικό μόνον τις δυτικές χώρες για ευνόητους λόγους και να καμαρώνουμε με το σύρε κι έλα όταν πάμε-ενώ π.χ. στην Αγγλία θεωρείται σίκ η διαμονή σε χώρες του τρίτου κόσμου, αφού στην Ευρώπη πάει κι η κουτσή Μαρία)
-Τί πάει να πεί προκόβουνε; (Έστω και με τη συμβατική-μπαμπαδίστικη έννοια, ένας που επιλέγει να γίνει γιατρός στην Ολλανδία, ενώ μπορούσε να γίνει κι εδώ, πρόκοψε;)
-Πόσοι προκόβουνε; (Δεν έχει ρεμάλια Έλληνες;)
-Μόνο οι Έλληνες προκόβουνε; (Τούρκοι, Αφρικανοί, Κινέζοι κλπ όλοι πάνε στο βρόντο;)
-Γιατί προκόβουνε εκεί και όχι εδώ; (Γιατί δεν έχει ελευθερία σκέψης στην επαρχία, γι' αυτό)
κτλ

Σε κάθε περίπτωση, έστω σε ποσοστό 100%, να προκόβανε οι Έλληνες στο εξωτερικό (δηλ. Δύση=Ευρωαμερική), τούτο πριμοδοτεί κι εξαίρει τον δέκτη (Δύση) και όχι τον πομπό (Ελλάδα), αφού καλοδέχεται έναν αλλοδαπό, του δίνει ευκαιρίες (πράγμα που ΔΕΝ κάνουν αντίστοιχα οι Έλληνες με τους αλλοδαπούς στη χώρα τους) και εν τέλει αποτελεί γόνιμο έδαφος, αφού αποπνέει ελευθερία-δημοκρατία-σεβασμό-δικαιοσύνη, όπου μπορεί να ανθήσει η επιστήμη ή η τέχνη και να ζήσεις σαν άνθρωπος.

Η Ελλάδα κλάνει τα παιδιά της (παλιά τα' τρωγε κιόλας), αλλά τα θυμάται και καμαρώνουν σα γύφτικο σκεπάρνι οι νεοέλληνες στις ειδήσεις με το κλασμένο παιδί «μας», που ανακάλυψε το φάρμακο κατά των παρανυχίδων στην Αμέρικα, σαν τους χωριάταρους με τον ξάδερφο «που τα κατάφερε» στην πόλη...
Ο στίχος του Ρασούλη «μ' εκβιάζεις μου κολλάς, σαν το νόθο με πετάς, μα κι απάνω μου κρεμιέσαι», είναι πολύ κατατοπιστικός.

@Vrasta: Ο Έκο, στο «Όνομα του Ρόδου», κάνει χιουμοριστικά αναφορά στο εμπόριο λειψάνων αγίων, κατά τον Μεσαίωνα (και όχι μόνο), καθώς και σ' ένα κασελάκι με τα σεπτά οστά του Ιωάννου του Βαπτιστού, σε ηλικία 12 ετών, που πουλήθηκε έναντι αδράς αμοιβής...

1.Το barcode ναι είναι κλασικός αστικός μύθος.

1. Οι κλαίουσες εικόνες και τα λείψανα δεν είναι αστικός, είναι μύθος από τότε που μας έκατσε στο σβέρκο η θλιβερή θρησκεία του σκοτεινού Σαούλ / Σαύλου. Βέβαια, έγκριτοι μελετητές χαρακτηρίζουν βάσιμα το χριστιανισμό ως αστική θρησκεία, που ρίζωσε πρώτα απ' όλα στις πόλεις (όπου ο επίσκοπας διαδέχθηκε τρόπον τινά στην εξουσία το ρωμαίο διοικητή κλπ) και όχι στην ύπαιθρο, που παρέμεινε προσληλωμένη στην εθνική θρησκεία για πολλούς αιώνες, παγανιστική. Άρα ναι και σ' αυτό.

2. Τα περίεργα σύμβολα είναι, όπως είναι και οι διηγήσεις για υπόγειες διαβάσεις κάτω από την Αθήνα, «η πόλη κάτω από την πόλη». Π.χ. στο σχολείο μου, το 60ο Κυψέλης, λεγόταν πως υπάρχουν υπόγειες διαβάσεις που οδηγούν στο Πεδίο του Άρεως ή δεν θυμάμαι που αλλού (παλιότερα το σχολείο ήταν στρατιωτικό νοσοκομείο), και γι' αυτό κατεβαίναμε στο υπόγειο και ψάχναμε για περάσματα και ανοίγματα..

3. Οι ασθένειες τώρα, και το AIDS ειδικά, είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Καταρχήν καρασπεκ για το μήδι νο 1. Όλοι μας έχουμε ξανακούσει παρόμοιες διηγήσεις, π.χ. «και απάνω στο τσιγάρο μετά, γυρνάει σε μια δόση η γκόμενα και του λέει: πήγαινε αν θες να κάνεις εξετάσεις, γιατί εγώ είμαι φορέας». Πολλοί «μεταμοντέρνοι», που θα έλεγα παίζουν ένα ρόλο σύγχρονων μάγων-προφητών των δυτικών κοινωνιών (βλ. και το Prophets of Extremity του Allan Megill) εκφράζουν σκεπτικισμό about the very existence of Aids. Τα είχα ξαναπεί σε κάποιο πουστο-λήμμα του Χαν, δε θυμάμαι όμως ποιο.

Άλλοι μύθοι σχετικά με το aids:

- πως με μια μόνο φορά δεν κολλάς, πρέπει και καλά να πας κανά εφτάρι φορές με φορέα για να κολλήσεις.

- πως με το να καταπίνεις τα χύσια δεν κολλάς τπτ, γιατί ούτως ή άλλως πάνε μόνο στομάχι-έντερο κι από κει τα χέζεις κι ούτε γάτα ούτε τπτ. Παίζει πολύ σε κάτι 20χρονα πιτσιρίκια που αρνούνται να γαμηθούν χωρίς καπότα, δεν έχουν όμως κανένα πρόβλημα να στον πάρουν στο στόμα και να τον βγάλουν στεγνό.

Χώρια οι πρωτεΐνες (λέει) ;)

Μπόιλερ γαμάτο το σχόλιο, αλλά με τον Έκο τα 'χεις μπερδέψει. Το Baudolino είναι το μεθεστόρημα που κατεξοχήν αναφέρεται στο εμπόριο λειψάνων, και όχι το Ρόδο. Ο ήρως Βαουδολίνο παρίσταται στην Άλωση του 1204, όπου πλήθος βυζαντινών ιερών λειψάνων διοχετεύτηκαν στη Δύση κι έπεσαν οι τιμές κλπ. Και το Ρόδο έχει μια αναφορά - σύντομη - στην παράκρουση με τα λείψανα, όταν ο ηγούμενος ξεναγεί τον Γουλιέλμο της Μπάσκερβιλ στην κρύπτη της Μονής.

Το τελευταίο σημείο σου μεγάλο πρόβλημα, ειλικρινά απορώ τι κάνουν οι καημένες οι CIMατζούδες/-ήδες; Δεν κολλάνε τον ιό;

Άλλος αστικός μύθος: ο σχιζοφρενής περιπτεράς με το βελόνι ή τα διάφορα για τους ηροστράτειους τύπους που κολλάνε επίτηδες τους άλλους ΑΙDS βάζοντας μεταχειρισμενες σύριγγες σε καθίσματα σινεμά;, ή λ.χ. με παπούτσια τύπου Τζαίημς Μποντ- Μπλόφελντ, που σου δίνουν μια ανεπαίσθητη κλωτσιά αλλά έχουν βάλει μπροστά απ΄ το παπούτσι μια συριγγοειδή προεξοχή κτλ.

Πάντως, είμαι υπέρ του να μην φτἀνουμε και στο άλλο άκρο ότι όλα είναι α πριόρι μύθοι. Μπορεί κάποιοι αστικοί μύθοι να έχουν ρίζες στην πραγματικότητα.

άσχετο, η ενδιαφέρουσα ετυμολογία του παγάνα σχετικά με ένα σημείο του τζόνι.

Εννοείται, κανείς δεν είπε πως είναι όλα φαντασιοκοπίες! Τα περισσότερα συμβαίνουν, ίσως όμως όχι με τη συχνότητα που υπονοείται. Ίσως σημειώθηκαν κάποια μεμονωμένα κρούσματα (π.χ. αυτό με τον περιπτερά) και κατόπιν το λαϊκό φαντασιακό τους προσέδωσε ευρύτερες διαστάσεις. Ακριβώς σ' αυτή τη γενίκευση επιμένω, γι' αυτό και αρνούμαι να συμπεριλάβω στους αστ. μύθους τα γαμησιάτικα των σελεμπριτις.

Κι όσον αφορά τις σύριγγες με υπολείμματα τυχόν μολυσμένου αίματος: ο πολύ ευαίσθητος γιος του aids δεν επιζεί στην επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον, πεθαίνει ακαριαία. Άρα ακόμα και να έχεις το βίτσιο να γλείφεις πεταμένα προφυλακτικά στα πάρκα ή χρησιμοποιημένες σύριγγες, θα κονομήσεις ίσως ένα σωρό άλλα πράματα, αλλά όχι έιτζ.

Απίστευτο αλλά κυκλοφορεί σε μικρές ηλικίες ότι δεν μένεις έγκυος αν δεν έχεις οργασμό.

Έχω επίσης ακούσει (βλ. οπατζίδικο) τύπο να λέει ότι, δεν γαμάει γιατί συχαίνεται το μουνί της καθεμιανής αλλά κάνει μόνο στοματικό γιατί το σάλιο σκοτώνει τα μικρόβια και μάλιστα να ισχυρίζεται ότι είναι ευρεία η αποδοχή αυτής της θεωρίας (η οποία νομίζω αξίζει βραβείο).

Γύρω στις 3 με 5 ετ δε χαράματα αν τύχει και βρεθείτε σε ένα δρόμο κοντά στα μέρη μου καλύτερα να μην πάρετε το πόδι σας από το Γκάζι ποτέ ειδικά αν δείτε ένα άσπρο φως σαν φακό να σας κάνει σήμα να σταματήσετε. Η γριά χήρα μόλις έμαθε ότι ο γιος της πέθανε έτρεξε κατευθείαν στο δρόμο μπας και την πάρει κανείς για την πόλη. Η εποχή ήταν τα παλιά τα χρόνια και τα κάρα δεν είχαν φώτα, οπότε όλοι την προσπερνουσαν και αναγκάστηκε να μπει στη μέση του δρόμου όπου αναπόφευκτα κάποιος την πάτησε.

Από τότε όλοι οι κάτοικοι που τυχαίνει να περνάνε από το συγκεκριμένο σημείο τη συγκεκριμένη ώρα την βλέπουν ακόμη και σήμερα να κάνει οτωστοπ σαν μια παλιά ανάμνηση που στοιχειωνει όχι μόνο ένα σπίτι ή ένα αντικείμενο αλλά ολόκληρη περιοχή. (το τελευταίο ήταν λογοτεχνική παπαριά δική μου)

Khan, σχετικά με τις CIFατζούδες, είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης...

Παλαίος αστικός μύθος είναι γοργόνα η αδερφή του Μεγαλέξανδρου..

Τζόνι: Όντως το Μπαουντολίνο είναι εξαιρετική τοιχογραφία των δυο ρωμαϊκών κόσμων, αλλά δεν είχα άδικο για το συγκεκριμένο παράδειγμα με τα λείψανα του Αϊ-Γιάννη. Ο Γουλιέλμος του Μπάσκερβιλλ το ανέφερε στο μαθητούδι του, το οποίο απόρησε, αφού ο άγιος πέθανε σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία και ο δάσκαλος χαμογέλασε με σημασία...
Χαν:
Έχω ακούσει στη Ρώμη, ιστορίες για πρεζάκηδες που στην πέφτουνε (λέει) με σύριγγα για φράγκα.
Είναι αποτελεσματικότερη μέθοδος κι απο το εγκλέζικο knifepoint crime, αφού είναι λιγότερο βίαιο, δεν χρειάζεται να παλέψεις κι αν σε τσιμπήσει, δεν μπορείς να πάρεις το ρίσκο να κολλήσεις τίποτα.
Αλήθεια; Μύθος;
Κνάσος: Γάμησες...

Αφού προβάλω τις ισχυρές μου επιφυλάξεις για το λήμμα (καθώς άνετα θα μπορούσε να σταθεί ακόμα και στα σοβαρότερα έγγραφα), θα συμμετάσχω με χαρά στην κουβέντα, εφιστώντας την προσοχή στους αστικούς μύθους μιας συγκεκριμένης πόλης. Η σκηνική του τοποθέτηση σε γνώριμους δρόμους, συνοικίες, παραλίες, τα πρόσωπα, τα σπίτια κλπ προσθέτουν ενδιαφέρον και σίγουρη δημοσιότητα.

Έχω γράψει κατά καιρούς αστικούς μύθους για την πόλη μου, π.χ. για το κινητό καποτάδικο στο πάρκο αλλά υπάρχουν και άλλα, τα αποθηκευμένα πυρηνικά του ΝΑΤΟ στο πλησιέστερο βουνό, το γεγονός ότι η Μητρόπολή μας χτίστηκε με κρασί αντί για νερό, καθώς οι Τούρκοι απαγόρεψαν σκοπίμως το νερό για οικοδομικές εργασίες και παρόμοια.

Ενώ έγραφα το παρόν είδα ότι και ο knasos το πήγε εκεί το πράμα. Μια ολόκληρη κατηγορία από μόνες τους είναι οι απίστευτες ιστορίες που ακούς στο στρατό. Τι ομαδικές αυτοκτονίες, τι φαντάσματα στις σκοπιές, τι διασυνοριακές διενέξεις που έμειναν στο σκοτάδι.

Παρατηρησούλα εκ του προχείρου: ο αστικός μύθος συνήθως φέρει ένα στοιχείο φυσικού ή ηθικού τρόμου (σαν θρίλερ). Αν θέλετε γράφω και τρεις ιστοριούλες για την γυναικεία απιστία, όλες ενδιαφέρουσες και πιστευτές αλλά μάλλον μύθοι.

Δεν παίζεσαι ρε Βραστα, τι άλγεβρες και πίτες είναι αυτές!
Θλιβερή ιστορία πάντως...

για Ντόρα και Τέρη, στα Χανιά αστικοθρυλείται όχι μόνο το φίκι φίκι, αλλά και η ακριβής τοποθεσία (παραλία «Καλαμάκι») και η ημερομηνία, και έχω φίλο κάποιας ηλικίας που δηλώνει αυτόπτης μάρτυς της συλλήψεως του Κυριάκου (επρόκειτο, λέει, για αποπλάνηση και πίκι-φίκι ).. μετά το σκάνδαλο, η ντόρα εξαφανίζεται στο αμέρικα κλπ...

Άλλοι αστικοί μύθοι είναι και κείνοι που αφορούν τοπικές θεότητες, λ.χ. αυτοί που εξηγούν το πως λωλάθηκαν οι γραφικοί/λοξοί της κάθε πόλης, τους οποίους κάπου συζητάγατε... λ.χ. κάποιος κερδίζει το ΠΡΟ.ΠΟ., η μάνα του πλένει στο πλυντήριο το δελτίο και από τότε μαζεύει γόπες στο δρόμο κλπ.... Άλλος αστικός (ελπίζω) μύθος είναι ότι το Ακρωτήρι Χανίων είναι κούφιο και γεμάτο Νατοϊκά πυρηνικά κλπ

Στο Παλιό Φάληρο (γειτονιά μου) ζούσε προπολεμικά κάποιος εκκεντρικός επιστήμων ο οποίος δοκίμαζε τις τρελές του εφευρέσεις και κατασκευές στην παραλία του Μπάτη. Στα μέσα της δεκαετίας 30 αμερικάνοι πράκτορες διαπίστωσαν ότι είχε εφεύρει το ραντάρ και τον πήραν σηκωτό στην Ουάσινγκτον. Η τύχη του παραμένει άγνωστη.

Τείπες τώρα, Χαλικου;

Πάτση ρίξε ότι έχεις. Επειδή θα εμπώ το Νοέμβριο όλοι με έχουν φλωμωσει στις ψευτοϊστοριες για το φανταριλικι. Ο θείος μου μάλιστα μου είπε πως στον Έβρο που είχε κάποτε υπηρετήσει μια γριά πήγαινε κάθε βράδυ και σε άλλη σκοπιά και τρομάζει τα φαντάρια γιατί είχε πεθάνει εκεί μέσα ο γιος της.

Ο θείος μου υπηρέτησε και η γιαγιά τρομαζε.

Υπάρχει και ο καλόγερος που τριγυρνάει στην περιοχή Βίγλα της Ερεσού και πιπώνει κάθε ενδιαφερόμενο. Οι τοπικοί ήρωες, απαυδισμένοι από την επαχθή δημογραφική σύνθεση των τουριστριών (λεσβίες), δεν το βασανίζουν και πολύ! Τάδε έφη κουμπάρος μου που κατάγεται από την Ερεσό, αλλά δεν έχει ποτέ πετύχει τον γέροντα.

τη βαφτίζει φακές σε περίοδο νηστείας;

Άντε και καλή θητεία. Στο κέντρο ιδίως οι υπερβολές στις ιστορίες είναι απίστευτα χοντροκομένες. Λοιπόν, ό,τι θυμάμαι και όπως μου έρχονται:

1. Κάποιος πετά πετραδάκια στη σκοπιά, μες στα μεσάνυχτα. Είναι ο πατέρας ή η μητέρα παλιού φαντάρου που αποκοιμήθηκε γερμένος στον τοίχο, γλύστρησε μες στον ύπνο του και καρφώθηκε στην λόγχη. Τα πετραδάκια είναι για να μην κοιμηθούν (και σκοτωθούν) άλλοι στρατιώτες.

2. Ατομικές αυτοκτονίες. Χαμός.

α)Οι μισές σκοπιές είναι βουτηγμένες στο αίμα αυτόχειρων, ας πούμε μετά από ατυχή τηλεφωνήματα στην γκόμενα του σκοπού μέσω του ΚΕΠΙΚ (ενώ απαγορεύεται) που βρήκαν την αγαπημένη στην αγκαλιά κάποιου άλλου.

β)Αν αυτοκτονήσει άλλος φαντάρος μπροστά σου σε διώχνουν με επί τόπου απολυτήριο. Κλασικότατος μύθος. Πιασάρικοι φανταστικοί διάλογοι του παλιού- αυτόχειρα με τον νέο διπλοσκοπιά του: «Πόσες μετράς σειρά;», «τριακόσιες και σήμερα γιατί;», «[κρακ-κρακ, οπλίζει] Λάθος φίλε. Καμία και σήμερα και για σένα και για μένα [μπαμ]».

1. Ομαδικές αυτοκτονίες. Δεν περίμενα ότι θα άκουγα τέτοιες μυθολογίες, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, ποτέ στη ζωή μου. «Γιατί ο τάδε λόχος είναι κλειστός;», «Γιατί ρε σειρά;», «Γιατί πριν από τρία χρόνια αυτοκτόνησαν είκοσι φαντάροι μέσα σε μία νύχτα.», «Πόσοι; Για μαλάκες ψάχνεις;», «Ναι ρε σε λέω, το είχε και η Ελευθεροτυπία, έχω τήν εφημερίδα στο σπίτι». Εντωμεταξύ ο συγκεκριμένος λόχος έχει χαρακτηριστεί ακατάλληλος και υπό επισκευή.

2. Τα τύμπανα στον Έβρο. Και καλά οι συναλλαγές ναρκωτικών, τσόντας (!), πρακτόρων, λαθρομεταναστών είναι τοπικό καθεστώς στο οποίο υποκλίνονται ακόμα και οι δυο αντιμέτωποι στρατοί. Όταν ακούγονται τύμπανα (!), τα περίπολα αποσύρονται στα φυλάκειά τους ή τελοσπάντων δεν παρεμβαίνουν.

3. Το βαζάκι με τα κομμένα αυτιά. Ένας συγκεκριμένος στρατιωτικός με ονοματεπώνυμο έχει στην κατοχή του βαζάκι με κομμένα αυτιά Τούρκων που σκότωσε κατά την άμυνα στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ελπίζω ειλικρινά να είναι μύθος.

4. «Η μονάδα μας ατιμάστηκε». Δικαιολογεί απροσδόκητα μαύρους τοίχους και σήθεν αφαιρεμένες σημαίες της μονάδας σαν υποτίθεται ηθικό ψόγο του Γενικού Επιτελείου για μια αμαρτία του Τάγματος σε έναν παλιό πόλεμο.

Αν μου έρθουν και άλλα θα τα προσθέσω.

Ρίξε και τις απιστίες ντε!

και η Ζωγραφάκη, η φοιτήτρια φιλοσοφικής που χτυπάει το κουδούνι τα μεσάνυχτα ζητώντας σημειώσεις, εμπίπτει στον αστικό μύθο, ή είναι ανέκδοτο;

Λοιπόν, πάμε για απιστίες. Καθόλου απίθανο να αποδειχθεί ότι είναι τίποτα λάιτ «ιστορίες από την Κρύπτη» ή κανονικά αποσπάσματα σεναρίων. Δεν γράφω πολλές σάλτσες όπως τόπους, πρόσωπα, και καλά, που αναφέρονται συχνά, ιδίως σε μικρή πόλη.

1. Αστυνομικός, υπαρχιφύλακας, βολτάρει με τον συνάδελφό του με το περιπολικό, βραδινή βάρδια στην πόλη. Κάποτε τού ’ρχεται χέσιμο και λέει στο ζευγάρι του να βγούνε λίγο από την πορεία τους, ως το σπίτι του, να πεταχτεί αυτός μια στιγμή πάνω, να ρίξει ένα χέσιμο και να κατεβεί. Το οποίο και γίνεται. Μπαίνει ήσυχα-ήσυχα σπίτι του να μην ξυπνήσει τη γυναίκα του, ξαλαφρώνει και λίγο αργότερα κατεβαίνει στο περιπολικό. Μόλις μπαίνει μέσα, ο συνάδελφός του τον κοιτά στους ώμους και στο πέτο με απορία και του λέει: «Καλά, πώς έγινες μ’ ένα χέσιμο Αστυνόμος;»

2. Καλόκαρδος άνθρωπος, παντρεμένος με τρία παιδιά, επιστρέφει οδηγώντας από τη δουλειά του. Σε κάποια ερημιά (στο Σέιχ-Σου π.χ.) βλέπει μια πιτσιρίκα να κάνει ωτοστόπ μες στα σκοτάδια. Την παίρνει. Τίποτα κακό δεν συμβαίνει. Ύστερα από λίγο καιρό σκάει το παραμύθι: τον κατηγορεί για βιασμό και ότι είναι πατέρας του κυοφορούμενου παιδιού της. Με τα πολλά, γίνεται τεστ πατρότητας, και αποδεικνύεται ότι δεν είναι αυτός ο πατέρας. Δεν είναι, μάλιστα, κανενός πατέρας. Ο γιατρός του ανακοινώνει: είναι στείρος εκ γενετής.

3. Νορμάλ, ανυποψίαστος σύζυγος, ξυπνά κάθε μέρα βαρύς, με ένα πόνο στον κώλο του. Δεν χρειάζεται να πω πολλά. Πηγαίνει στον γιατρό ο οποίος του συμβουλεύει: «κάνε ότι θες με τον κώλο σου αλλά πρόσεξε και λίγο, θα τον ξεσκίσεις στο γαμήσι». Επιστρέφει. Προσέχει ότι η γυναίκα του είναι πιεστική να του κάνει καφεδάκι. Παριστάνει ότι το πίνει, κάνει πως κοιμάται και, πράγματι, σε λίγο έρχεται ο γκόμενος της γυναίκας του που, προφανώς, γούσταρε και τον δικό του κώλο.

Νταξ, δεν είναι υπερφυσικές οι παραπάνω θεωρίες, μπορούν άνετα να συμβούν, η επανάλειψη του μοτίβου τους με διάφορους τρόπους είναι που συνηγορεί υπέρ της αναξιοπιστίας τους.

Ηθικά τρομακτικές ιστορίες, έτσι;

Στο στρατιωτικό 4. (σύνορα, όχι έβρος) οι δικοί μας που είχαν περάσει από εκεί διηγούνταν ότι πιάνανε κονβόι με λαθραίο πέρασμα γυναικών από τα σύνορα για πορνεία (τράφικινγκ ή ξέρω γω) και με τις ευλογίες του διοικητή κάνανε σεξ κιόλας μαζί τους προτού τις προωθήσουνε για τα ενδότερα. Τελείως ανεπιβεβαίωτο, αλλά φρικιαστικό.

Ρε συ, λες και τα φραπέ σε στριπτηζάδικα να είναι τελικά αστικός μύθος; Αυτό κι αν θα' ταν φρικιαστικό, μετά απο τόσα λήμματα!

Μιλώντας για love for sale, ξεχάσαμε την ιστορία για τον τύπο που κλείνει ραντεβού με «συνοδό» και στο ξενοδοχείο σκάει μύτη η κόρη ή/και η γυναίκα ή/και η μητέρα ή/και ο τραβεστί πατέρας του!

1. Κοριτσάκι παίζει φτιάχνοντας ένα πάζλ στο σκοτεινό δωμάτιό του σε μια ψυχρή, βροχερή νύχτα με αστραπές κ.λπ. Το πάζλ και το πρόσωπο του κοριτσιού φωτίζονται από τη φλόγα ενός κεριού που τρεμοπαίζει. Το κορίτσι ενώνει τα τελευταία κομμάτια του πάζλ, που σχηματίζουν ένα παράθυρο μέσα από το οποίο κρυφοκοιτά μια μαυροφορεμένη γριά με κουκούλα. Το κορίτσι γυρίζει το κεφάλι του, κοιτάζει στο παράθυρο του δωματίου, και βλέπει την ίδια μαυροφορεμένη γριά να κρυφοκοιτάει.

2. (από μυθιστόρημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε:)
   Ζωγράφος φτιάχνει το γυμνό πορτραίτο ενός μοντέλου. Το μοντέλο είναι μια νεαρή, εύθυραστη κοπέλα με ασθενική υγεία που επιδεινώνεται καθώς προχωρά το πορτραίτο. Η τελευταία πινελιά του ζωγράφου που χρωματίζει κόκκινο το μάγουλο του πορτραίτου, κάνει το μοντέλο να αφήσει την τελευταία του πνοή.

για να μην γκρινιάζει ο μαυρογιάννης, για τις λιακούρειες παπαρολογίες μπορούμε να εισάγουμε την ορολογία ελ-αστικός μύθος.
χαχα καλό, έεεε;;;;

Τα κομμένα αυτιά μετά από την καταδρομική επιχείρηση στο εχθρικό έδαφος παίζουν και περασμένα σε κορδόνι. Ο δε ηρωικός κομμάντο-ράμπο που τα έκοψε από τους Τούρκους φαντάρους, φεύγοντας άφησε στο φυλάκιο τους τον μπερέ του καρφωμένο με ένα στιλέτο στον τοίχο. Το ΓΕΣ όταν έμαθε τα ανδραγαθήματα του, τον επέπληξε επειδή αφησε το εθνόσημο του μπερέ του στα χέρια των εχθρών.

Καλέ και σπ-αστικός μύθος. Και δοκιμ-αστικός μύθος. Και φαντ-αστικός μύθος. Ό,τι να ναι :P

Μουαχαχαχα :)

Πάτση αυτό για τα σενάρια εμπίπτει στο 3 το οποίο είδα στον Κοκκινο Κυκλο.

Πάτσης: Ο τύπος με τη συλλογή απο κομμένα αυτιά Τούρκων (που έβαζε και τον πράσινο μπερέ και το μαχαίρι του στη θέση του θύματος βεβαίως-βεβαίως), είναι ο «ξακουστός» Θάλασσας!
Τον επέπληξαν (λέει) δημόσια οι ανώτεροι βέβαια, αλλά πήρε (κρυφά) τιμητικές διακρίσεις και τοποθετήθηκε σε νευραλγικό πόστο στο Υπουργείο στα μουγκά (σαν τον γιατρό Αλέξη της «Λάμψης», που ανακάλυψε η υπηρέτρια Έφη Πίκουλα σ' ένα συρτάρι το πτυχίο της Νομικής, που το' χε πάρει σπουδάζοντας κρυφά-εμείς τόσα χρόνια φανερά και ιδρώσαμε)!
Για την «ιστορία», τώρα εκπαιδεύει Κούρδους (πάλι ιεροκρυφίως) μαζί με το Ναύαρχο Ματαφιά, σε κάποιο νησί...

Η φάση όμως με τα τούμπανα των λαθρεμπόρων δεν είναι μύθος!
Δεν ξέρω βέβαια αν είναι διονυσιακή πομπή ή ορχήστρα με κουλ τζάζ τρομπέτες, αλλά με έχει πληροφορήσει φίλος καλός (διόλου μαλάκας), που υπηρέτησε στα Ρίζια Έβρου ως ΔΕΑ, οτι κάπως τέλος πάντων γίνεται συνθηματικά και δεν επεμβαίνουν τα κωλοφάνταρα με τα λιανοντούφεκα, στις δουλειές των εμπειροπόλεμων ουζοφόρων κακοποιών.
Βέβαια, οι μαλακίες εις την ευπαθήν αυτήν περιοχήν, είναι αναπόφευκτες: Π.χ. ο ίδιος ομολόγησε οτι οδήγησε κατά λάθος αναγνωριστική ομάδα-περίπολο, μέσα σε τουρκικό έδαφος, λόγω ομίχλης. Τα κλάσαν, αλλά μπήκαν και βγήκαν αλώβητοι, απο κωλοφαρδία. Κατά τα λοιπά, είναι συγκρατημένος, συνετός και πολυσπουδαγμένος τύπος, που ήθελε το βαθμό για το σι-βι στο εξωτερικό και κοίταγε ν' απολυθεί.
Ο πιτσιρικάς που πήρε τη θέση του χρόνια αργότερα, ήθελε να κάνει το Ράμπο, παρά την εντολή να μην ανακατεύεται με τα πίτουρα και τον γάζωσαν (βλ. σχετικά δελτία ειδήσεων).

Τα φανταράκια, καμία δουλειά δεν έχουν ν' ασχολούνται με τις μαλακίες των Ευρωπαίων στο μεταναστευτικό/οργανωμένο έγκλημα.

Absolut Anna: Θνξ Ομιτζίζας για την ιδέα ;-)

1. Για τα μεθεόρτια της εισβολής του 74 στην Κύπρο: φίλος πρώην πρασινοσκούφης, νυν τούμπανος και απόφοιτος της Ανωτάτης Νταβατζικής (παιδί - λουλούδια σα να λέμε), με έχει πει οτι υπερέτησε στην Εθνική Φρουρά γύρω στο '80, και τους είχαν δώσει όπλα με ξεραμένο αίμα πάνω από τις συγκρούσεις του '74, για να τους φανατίσουν.

2. Συλλογή με κομμένα αυτιά γερμανών αλεξιπτωτιστών κλπ έκαναν οι Νεοζηλανδοί Μαορί που πολέμησαν με τους βρετανούς στη Μάχη τση Κρήτης το 41. Επίσης κάποιοι μαλάκες κρητίκαροι έκοβαν από τα πτώματα γερμανών τ' αρχίδια και τους τα έβαζαν στο στόμα. Με κάτι τέτοιες λεβεδιές και γίνανε μετά οι Γερμανοί τρελοί και τους γάμησαν οτι είχαν και δεν είχαν. Πρόκειται για πραγματικά περιστατικά, το γεγονός όμως οτι κανείς δεν αναφέρεται επισήμως σε αυτά, αλλά κυκλοφορούν μόνο από στόμα σε στόμα, τα καθιστά ένα είδος μύθου.

3. Τι πραγματικά έγινε στα Ίμια; Η εκδοχή που κυκλοφορεί στο στράτευμα, για να τους καυλώνουν και να τους φανατίζουν, θέλει το ελικόπτερο να καταρρίφθηκε από τούρκους. Τα επόμενα όμως χρόνια, δικά μας κομάντα ανακάλυψαν και δολοφόνησαν έναν-έναν τους τούρκους πρωταίτιους αυτής της ιστορίας. Ο αρχηγός της τούρκικης ομάδας απόβασης, δολοφονήθηκε τελευταίος - όπως ταιριάζει σε ένα καλό χολιγουδιανό σενάριο - με μαχαιριές μέσα σε ντίσκο της Κων/πολης, πριν μερικά χρόνια.

...την ώρα που στα ντεξ έπαιζε το killing me softly with his song...

Ε, οκ, μου ήρθε, σκοτώστε με. Μέσα σε μια ντίσκο.

όχι, εσένα θα σε πάμε στα ήμια:Ρ

Μπορώ να προσκυνήσω πριν πεθάνω; και να παίζει ντίσκο στον Άη Ποντ;

προφ. κ δήμιοι θα είναι αυτός, αυτός κι άλλοι δύο. (λίγο μακάβριο, αλλά καλό δεν είναι;;:Ρ)

Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, Αιθίοπες άτακτοι συνέλαβαν έναν ολόκληρο λόχο Ιταλών και με προσωπική εντολή του original Rastaman Χαϊλέ Σελασσιέ τούς αφαίρεσαν από ένα αρχίδι και μετά τους επέστρεψαν, ατιμασμένους, στον Μπενίτο. Την ιστορία αυτή μου είχε διηγηθεί ο βρασταπαππούς...

χαχαχα τζίζα
βράστα έχω εγώ σλαγκογενιά αλλά έχεις και εσύ...

Μια και για αρχίδια ο λόγος (το αγαπημένο μου θέμα), στις Θερμοπύλες βρήκαν λέει στις ανασκαφές τα οστά (!) απο 603 αρχίδια = 300 Σπαρτιάτες Χ 2 + 2 του Λεωνίδα + το αρχίδι που τους πρόδωσε...

(παλιό αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ)!

αχαααααχα ήταν κι ένας πέρσης κι ένας πρόπερσης, κανενός ταρχίδια δεν βρεθήκανε όμως :P

Η τελετουργική αποδόμηση του ανδρικού φύλου.

-Τί είναι 82 αρχίδια πάνω σ΄ένα χαλί; (επίσης παλιό)

Επίσης, άλλος ένας μύθος είναι ότι στο ΕΣ όταν σε μια σκοπιά σημειώνεται μία αυτοκτονία, η σκοπιά βάφεται κίτρινη. Στη δεύτερη, βάφεται κόκκινη και κλείνει.

Βρε παιδιά, κάτι αδιάβροχα που μας δίνανε και φορούσαμε όταν κάναμε σκοπιά στα Τζουμέρκα (Αθαμανικά Όρη, Ν. Άρτας) πριν καμιά 10ρια χρόνια, έμοιαζαν σαν να είχαν χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο του '40. Δεν κάνω πλάκα!

Τελικά ο Κων/νος Β' Γκλύξμπουργκ είναι πραγματικά εξαδάκτυλος; (Που σύμφωνα με την προφητεία η Πόλη θα ελευθερωθεί από εξαδάκτυλο (alti parmak) βασιλιά...)

Επίσης, ένας τοπικός μύθος που κυκλοφορεί στη Χαλκιδική, αναφέρει τα εξής: Ο Απόστολος Παύλος/Σαούλ εξεδιώχθη κακήν-κακώς από τους κατοίκους της Ιερισσού που έμειναν πιστοί στην πατρώα θρησκεία. Για να γλιτώσει από το μένος τους, έφυγε κρυμένος μέσα σε ένα κοπάδι από γελάδια μιμούμενος τον βηματισμό τους (παίζει και για αληθές) και καταράστηκε τους κατοίκους να είναι κλασμένοι στον αιώνα τον άπαντα. Εν συνεχεία, μπήκε σε ένα τούνελ που τον έβγαλε κατευθείαν από τα Νέα Ρόδα και τη διώρυγα του Ξέρξη στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, διαφεύγοντας οριστικά από τους διώκτες του. Όσοι δε από τους σημερινούς κατοίκους της Ιερισσού είναι απόγονοι εκείνων των παλιών, εμφανίζουν δυσανεξία στο μοσχαρίσιο κρέας.

Αλλοι τον λένε Κωνσταντίνο Β Γλύξμπουργκ, αλλοι τον λένε Κωνσταντίνο ΙΓ, άλλοι τον λένε Γιώτα γάμα τα.

[I]Τζονμπλάκ: - ...πως με το να καταπίνεις τα χύσια δεν κολλάς τπτ, γιατί ούτως ή άλλως πάνε μόνο στομάχι-έντερο κι από κει τα χέζεις κι ούτε γάτα ούτε τπτ. Παίζει πολύ σε κάτι 20χρονα πιτσιρίκια που αρνούνται να γαμηθούν χωρίς καπότα, δεν έχουν όμως κανένα πρόβλημα να στον πάρουν στο στόμα και να τον βγάλουν στεγνό.

Χότζας: - Χώρια οι πρωτεΐνες (λέει) ;)
[/I]

...........

[I]Vrastaman
Ρε συ, λες και τα φραπέ σε στριπτηζάδικα να είναι τελικά αστικός μύθος; Αυτό κι αν θα' ταν φρικιαστικό, μετά απο τόσα λήμματα![/I]

αχαχαχαχαχα!!!! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!

Ρε συ αλλίβε, τί είναι τα 82 αρχίδια στο χαλί; Δεν το ξέρω.

Έλα ρε συ... Ο Αλή Μπαμπά και οι 40 κλέφτες!

ροοοοοοοοοοοοοοοοοοφλ!

Κατς, ρε Βραστα, μην χαώνεις την συζήτηση που είναι το φραπέ αστικός μύθος. Τώρα κάτι ποδοφραπέ που είναι του δικού σου φαντασιακού (τι έγινε; το σβήσανε γκαμώτο! γαμώ το σεντόνι που είχα γράψει!) και κάτι φραπέ με καλαμάκι μπορεί να είναι προς αστικός μύθος μεριά.

Στόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος Αλλίβε!

@Κhan
Το ποδοφραπέ αστικός μύθος;Φτούκακα! Δεν ξέρω αν κάποιος εξαδάκτυλος θα πάρει κάποτε κάποια πόλη. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε βράδυ ένας στόλος από σεξαδάκτυλες φτιάχνουν τον...ποδοφραπέ. Εκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες

καλέ κχαν, του Βράστα ήταν το ποδοφραπέ, τα μπερδεύεις. Τεσπα το έχουμε στο αρχείο, δεν σβήστηκε φορέβα.

Αστικός μύθος, my foot!

Ακούω «φραπέ» και ξερνάω πλέον, έχω μεγάλη δυσκολία να παραγγείλω καφέ και στερούμαι την ελληνική μου απόλαυση για εσπρέσσα φρέντα.

Άμα σε πώ ότι ένα Φρεντοτσίνο, Καπουτσίνο κ.λπ, έχει 700 θερμίδες, δηλαδή όσο δυο πιτόγυρα, θα θεωρηθεί αστικός μύθος;

Η κάθε ριξιά έχει ~ 7 θερμίδες, ένα φρεντοτσίνο = περίπου 100 φραπέδες με καλαμάκι, χώρια οι υδατάνθρακες...

Για τους άντρες, όσες θερμίδες πάρεις από ένα φραπέ, μπορείς κάλλιστα να τις χάσεις από ένα (ή περισσότερα) φραπέ.
(Δεν νομίζω να βοήθησα την Μες στον ψυχοπνευματικό ντουβρουτζά που της προκαλέσαμε).

Ιρονίκ, το φαντασιακό σβήστηκε, εννοούσα.

Τώρα είδα το Βραστοσχόλιο. Κάτσε ρε Βράστα, ο Αλλίβε μας είχε πει ότι το 20λεπτο σεξ έχει 400 θερμίδες. Δεν μπορεί η ριξιά (αν βάλεις και όλην την διαδικασία) να έχει μόνο 7!

Σε κάθε περίπτωση το φραπέ δεν είναι αστικός μύθος, είναι μια χειροπιαστή πραγματικότητα!

Η πίτα του παππού πάλι, είναι πολύ αναποτελεσματική όσον αφορά το κάψιμο θερμίδων

Τελικά είναι ή δεν είναι αστικός μύθος, το γεγονός πως μιλώντας για φραπέδες και τα ρέστα, επιδιώκουμε να διώξουμε πλαγίως τη Mes, από το site; μουχαχαχαχαχα

Μιλάω για την θερμιδική / θρεπτική αξία μιας ριξιάς σπέρματος, γιατρέ μου.

Άρα, 20 λεπτά σεξ που καταλήγει σε φραπέ με καλαμάκι , η γυναίκα καίει 400 - 7 = 393 net kcal ενώ ο άνδρας 400.

:-/
Ανεξάρτητα από την στάση;

Μιλάμε για μέσους όρους πάντα.

Προσπάθησα να βρω την θερμιδική αξία του μουνογάλακτος (για αντιπερισπασμό) αλλά δυστυχώς είναι συνάρτηση των διατροφικών συνηθειών της γυναίκας, άρα οι συντελεστές της εξίσωσης δεν είναι σταθεροί.

Πόσο εγωιστής είμαι! Αντί να σκεφτώ πόσες πρωτεΐνες θα προσφέρω στην σύντροφό μου σκεφτόμουν μόνο το αδυνάτισμά μου...

GATZ, η δική μου επιδίωξη είναι: την αηδιάζουμε για τους καφέδες, άρα δεν πίνει καφέ, άρα δεν έχει νεύρα, άρα είναι πιο γλυκιά μαζί μας όταν μας μοντάρει.

Άμα γίνει ακόμα πιο γλυκιά η Μες τότε θα πέσουμε σε διαβητικό κώμα!

Άλλος μέγας αστικός μύθος: το κακό μάτι και παπαροφιλολογίες όπως «με το κακό μάτι σκάει πέτρα, γάιδαρος κλπ».

Κα μη μου πείτε «μα το παραδέχεται και η εκκλησία» γιατί κι αυτή σε αστικό μύθο στηρίζεται κττμγ...

@Khan
Eτσι Ετσι. Είχε η Mes στόχο να κόψει το τσιγάρο και εμείς θα την οδηγησουμε να κόψει και τους καφέδες. Τώρα με τι θα αντικαταστήσει αυτή τη συνήθεια; Ε αυτό είναι άλλου χότζα κοράνι.
@Vrasta
Την ινσουλίνη μου μέσα!

Σε λίγωσα μπρο, το χω αυτό το κουσούρι :(

:P

ΥΓ Με αηδιάζετε με τους φραπέδες και κάποιος θα την πληρώσει χαχαααααχα

To ότι οι καψιμιτζήδες εμπλουτίζουν τους πρωινούς καφέδες του Δίκα με φλόκια, ροχάλες και μίξες, ΔΕΝ είναι μύθος!

Πελάτης του Pizza Hut Καλλιθέας οδηγήθηκε στα επείγοντα με γαστρεντερίτιδα. Η μικροβιολογική ανάλυση εντόπισε 7 ποικιλίες σπέρματος η μία εκ των οποίων ήταν συφιλιδική.

7 «ποικιλίες» σαν να μιλάμε για καλαμπόκι χαχααααα ομαδικά όργια στις κουζίνες του πίτσαχατ, αυτό θα τους κουβαλήσει ένα κάρο κόσμο (εξοπλισμένους με προφυλακτικά για να γλυτώσουν τις σύφιλες - αλλά παρόλα αυτά).

Υποτίθεται ότι ο τύπος πήγε 1' πριν κλείσει το μαγαζί κυριακάτικα και επέμενε να τον σερβίρουν.

το ότι μια κουταλιά σπέρμα = 35 θερμίδες; αστικός μύθος αζουέλ;

Ο καθένας τους να κολλήσει στον κώλο του μια ταμπέλα με τα διατροφικά στοιχεία, τόσο πρωτεΐνη, τόσα πολυακόρεστα, τόσο % κάλυψη της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας βιταμίνη C. Ίου.

Ετς! το πιστοποιητικό στην ούγια!
Α....Και το πιστοποιητικό περικαλώ, να 'ναι σφραγισμένο από κρατική αρχή.Οχι μουσαντένια πράγματα.

μέγας αστικός μύθος ότι το ΙΚΑ το ίδρυσε ο μεταξάς, ενώ υπάρχει απ' το '34.
βλέπε

παρομοίως το οχτάωρο, νομίζω, που έγινε το '32 επί βενιζέλου, αλλά γι αυτό δεν έχω πρόχειρη πηγή.

bourgeourban legend

Επίσης λέγεται ότι λόγω οικολογικών ανησυχιών και για να να αποτρέψει την αποψίλωση των δασών είχε δρομολογήσει την πανελλαδική απαγόρευση βόσκησης κατσικών. Προτιμούσε τα πρόβατα.

Ν'ν' εφιαλτικό μρε Χαλικούτη;

Βράστα επειδή βλέπω εμπλουτίζεις δια μοντουλοκατινιών τα παραδείγματα σου - και πολύ καλά κάνεις - να συνεισφέρω εκ νέου ολίγα πραγματολογικά.

α. Το περίφημο ντουέτο Ρέμος-Πύρρος Δήμας, δεν είναι ντουέτο αλλά κουαρτέτο αλλαξοκωλιάς, το πιο χοτ στους γκέι κύκλους της πόλης: Ρέμος-Δήμας-Αρναούτογλου-Θέμης Γεωργαντάς (του Mad).

β. Λέγεται οτι στις μεγάλες τουριστικές πόλεις της Ιταλίας (Ρώμη, Μιλάνο, Φλωράνς κλπ) γίνονται ανά τακτά διαστήματα ψεκασμοί από αέρος με κόκα. Απειροελάχιστες ποσότητες εισέρχονται δια της αναπνευστικής οδού σε κατοίκους και τουρίστες, εξασφαλίζοντας ωστόσο ένα μίνιμουμ ευεξίας, καλής διάθεσης και παραγωγικότητας.

Θνξ, έκανα μίνι άπντεητ! Και σαν καλός σλανγκομπαμπάς για να σε προστατέψω τον Τζονάκο μου από βροχή μηνύσεων, βλ. εδώ!

κι άλλος ένας

(ελπίζω να μην κομίζω γλαύκα.)

Πάτσης: Ο τύπος με τη συλλογή απο κομμένα αυτιά Τούρκων (που έβαζε και τον πράσινο μπερέ και το μαχαίρι του στη θέση του θύματος βεβαίως-βεβαίως), είναι ο «ξακουστός» Θάλασσας!
Τον επέπληξαν (λέει) δημόσια οι ανώτεροι βέβαια, αλλά πήρε (κρυφά) τιμητικές διακρίσεις και τοποθετήθηκε σε νευραλγικό πόστο στο Υπουργείο στα μουγκά.
Τον είχα στην Κομοτηνη το 1995 διοικητη του 511τπ. Άνα πενήντα και 40 κιλα όλος κι όλος.

Επισης στα νοσοκομεία εχουνε στα υπογεια σε φορμολη εμβρυα σκυλανθρωπων και κενταυρους (αλογανθρώπους)

Αλεποκούναβα και πιθηκολιόνταρα έχουν
:-Ρ

Πιθηκολιόνταρα; Και πως βρυχώνται;

Βαράνε το στήθος τους και βγάζουν άναρθρες κραυγές...

χαχαχα και ξαναχαχαχα και τρωνε λουκανικα (σαρκομπανάνες)

Παλιά κυκλοφορούσαν διάφοροι αστικοί μύθοι σχετικά με τα τσιγάρα Μάλμπορο και με το πακέτο τους.

1. Γιατί όποιος καπνίζει Μάλμπορο δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει μάρκα;
   Γιατί έχουν μέσα μια μικρή δόση χασίσι, που τα κάνει πιο εθιστικά. Δεν πιστεύεις; Να, ξεκόλλα το αυτάκι από το καπάκι του πακέτου. Βλέπεις που έχει μια σύριγγα τυπωμένη; (Καταπληκτικός μύθος νομίζω, μπάζει από δέκα μεριές ταυτόχρονα.)

2. Σχέση της εταιρείας που βγάζει τα Μάλμπορο με αντισημιτικές οργανώσεις: πώς τεκμηριώνεται;
   Πάρε τη λέξη Marlboro. Τα τρία πρώτα γράμματα (Mar) διάβασέ τα αναποδογυρίζοντας το πακέτο. (Αν αναποδογυρίσετε τον υπολογιστή σας θα δείτε ότι μοιάζουν σαν Jew). Τα υπόλοιπα διάβασέ τα με ίσιο το πακέτο αλλά από το τέλος προς την αρχή. Τι μας κάνει όλο μαζί; Orobl Jew = Horrible Jew (φρικτός Εβραίος, με καικαλά σλάνγκικη προφορά).

Και όλο μαζί το Marlboro έχει 7 μικρά γράμματα όπως και ο διάολος. Τυχαίο; Δε νομίζω! :D

Αυτό που θυμάμαι από το Malboro, που δεν κάπνιζα ποτέ, ήταν τα ρομποτάκια που διάφοροι έφτιαχναν με τα άδεια πακέτα και τα είχαν φάτσα κάρτα στα σαλόνια τους...

Ένας συνηθισμένος αστικός μύθος που κυκλοφορεί σε πολλές εκδοχές, είναι ότι και καλά κάτω από τα σπίτια ηγεμόνων, αρχηγών κρατών, ισχυρών ανδρών κ.τ.ο. υπάρχουν και καλά στοές, διάδρομοι ή περάσματα για να τους εξασφαλίσουν τη διαφυγή τους σε περίπτωση ανάγκης, π.χ. υπόγεια σύνδεση του σαραγιού του Αλή Πασά με το νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων, η υπόγειο τρένο (;) για να μεταφέρει τον Στάλιν από το Κρεμλίνο στη ντάτσα του κ.λπ.

@johnblack «..Πρόκειται για πραγματικά περιστατικά, το γεγονός όμως οτι κανείς δεν αναφέρεται επισήμως σε αυτά, αλλά κυκλοφορούν μόνο από στόμα σε στόμα, τα καθιστά ένα είδος μύθου»

εγώ δηλαδή εμένα, δηλαδή εμείς, εκεί νομίζω ότι εντοπίζεται κυρίως η απαρχή των αστικών και λοιπών μύθων που συνήθως έρχονται και μ’ένα περίβλημα ηθικοπλαστικό του στυλ «μην το κάνεις γιατί...» ή «άμα σου τύχει, κάνε αυτό»
κλασικός μύθος που δεν πρέπει να λείπει από τέτοιες κουβέντες και που οι μισοί ορκίζονται ότι ξέρουν την κοπέλα και οι άλλοι μισοί τον ασφαλιστή του αυτοκινήτου της είναι εκείνος σχετικά με τη γριά που κείτετο μεσάνυχτα πάνω στο καπό του παρκαρισμένου μιανής κοπέλας αυτοκινητου και ζήτησε βοήθεια από την κοπέλα για να πάει σπίτι της(από καλοσύνη δηλαδή την πατάς). Η κοπέλα εδέχθη(ε τη μαλάκω, σιγά μην ξανακάνω χάρη σε γρια) και αργότερα κατά τη διαδρομή διαπίστωσε ότι τα χέρια της γριάς ήτο χέρια νεαρού άντρα (δεν τον κατάλαβε δηλαδή από τη φωνή και έπρεπε να δει τα χέρια) και μη έχοντας άλλη επιλογή εκοπάνισε το αμάξι της στον μπροστινό της σε κάποιο φανάρι (κι όλοι μαζί σκεφτόμαστε «αυτό θα κάνω κι εγώ έτσι και μου την πέσει τραβεστί γριά»)προκειμένου να τραβήξει την προσοχή των γύρω από τα φανάρια θαμώνων και να γλιτώσει τα χειρότερα. Η γριά έγινε αμέσως καπνός και οι μπάτσοι αργότερα ανοίγουν το νωρίτερα παραβιασμένο από τη γριά βεβαίως βεβαίως (αμ έτσι εξηγείται)πορτ μπαγαζ της κοπέλας για να βρουν μέσα το κιτ του τύπου από το χόστελ με μαχαίρια, σιδεροπρίονα, τρυπάνια, μπλακεντέκα κλπ που σαφώς σου δίνουν να καταλάβεις από τι γλίτωσε η κακομοίρα αθώα πλην εύστροφη σωφερίνα.

δηλαδή πέη μπλου από διάφορες ενδεχομένως αληθινές ιστορίες διανθισμένα με ηθικό δίδαγμα και υπερβολές και κυρίως με ιδανικό τάιμινγκ και προσεκτικά σχεδιασμένο καστ. δε μας φτάνει η αλήθεια όπως είναι και της βάζουμε σάλτσες μην τυχόν και ξεχάσουμε τι πρέπει να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις και την πατήσουμε σαν τον Κουκουζή στο καμίνι.

υγ ο τύπος που κολύμπησε 9+9= 18 ναυτικά μίλια σε ένα βράδυ για να σκοτώσει ένα φυλάκιο τούρκους, να καρφώσει τον μπερέ και μετά να κάνει άλλα 18 πήγαινε-έλα (καθότι ο λοχαγός του τον εξέχεσε) δηλαδή 36 πριν ξημερώσει,να φέρει πίσω τον μπερέ (και κάπως έτσι απεφεύχθη το διπλωματικό επεισόδιο), λέγεται «Γιατράκος», ήτο υπαρκτός χιώτης δύτης τεραστιών διαστάσεων και απεβίωσε προ (μη γαμηθούμε κιόλας, στο περίπου λέμε) πενταετίας. από το στόμα του εγώ δεν άκουσα ποτέ αυτήν την ιστορία.. αλλά και να μου την έλεγε, έτσι τεράστιος που ήτανε πάλι «ναι» θα του ’λεγα.

Νομίζω ότι ο αστικός μύθος είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το urban legend = διαδόσεις (ψίθυροι επί χούντας, αν θυμάστε τα περί 'ψιθυριστών'). Αστικοί μύθοι είναι μερικές βασικές αντιλήψεις που είναι 'κατ' επίφαση', αλλά διαψεύδονται από την πραγματική ζωή. Θυμάστε τα 'κατά συνθήκην ψεύδη' του Max Nordau; Π.χ. όλοι οι ιερείς είναι καλοί, πιστοί σύζυγοι κ.ο.κ. Οι γιατροί είναι ευγενικοί κ.ο.κ. Να μη λέμε άλλα.

Ίσως να χρησιμοποιείται και με τις δύο έννοιες. Πάντως ο νεολογισμός αυτός σίγουρα σημαίνει και urban legend (ένα Google θα σε πείσει). Εναλλακτικά χρησιμοποιοπούνται οι όροι «περιαστικός μύθος», «αστικός θρύλος» και «σύγχρονος μύθος».

Θα με ενδιέφερε να ακούσω περισσότερα για τους «ψυθιριστές» καθώς την original χούντα δεν την θυμάμαι.

άλλος ένας τιτανοτεράστιος αστικός μύθος εδώ.

Τα σχόλια παραπάνω μου φαίνονται ψιλοάπειρα και δε ξέρω αν έχει ειπωθεί πως οι κροκόδειλοι στους υπονόμοι βρέθηκαν γιατί σε κάποια φάση είχε γίνει ένα μεγάλο μπαμ με κροκοδείλους as pets αλλά μόλις τα βλέπαν σκούρα οι ιδιοκτήτες των, τους φούνταραν στη λεκάνη (και τραβούσαν καζανάκι).

Νταξ, τα διάβασα. Δεν έχει ειπωθεί.

Διαβαστερός!

το περί Πλαισίου και υπνωτισμού είναι επίσης αστικός μύθος, να υποθέσω;;;

όχι, είναι απλά μια ακόμα μούφα απ' το κουλούρι όπως αυτή.

για να είναι μια μούφα αστικός μύθος πρέπει να αποκτήσει μια στοιχειώδη βάση ανθρώπων που την πιστεύουν κ την αναπαράγουν, κ να διαρκέσει στο χρόνο. πχ αυτό με τους κροκόδειλους είναι παμπάλαιο κ έχει αντέξει πάνω από μια γενιά.

αυτό το κριτήριο αποκλείει τα διάφορα κουτσομπολιά της σώου μπίζνες κ άλλα παρόμοια που έχουν μπει είτε στα παραδείγματα είτε στα σχόλια, λόγω της γνωστής μαξιμαλιστικής τάσης στο σάη.

εν ολίγοις: ο ορισμός είναι ακριβής, αλλά τα παραδείγματα κ τα σχόλια συνολικά συσκοτιστικά.

Ισως τελικά να συμφωνήσω μαζί σου, κάποια είναι απλά μιμήδια. Εάν γεράσουν gracefully, τα μινήδια γίνονται αστικοί μύθοι.

Μινήδια = μιμήδια.

μάστα, κατάλαβα τη διαφορά.

μια άλλη αρώτηξις, για τους νομικάριους μας: η συγκεκριμένη τρολιά, που πιθανόν αναφέρει υπαρκτά ονόματα (παίζεται αυτό, μη με ρωτήσετε, βαρέθηκα να τσεκάρω) δεν σηκώνει μήνυση (εννοώ από το πλαίσιο εν τω προκειμένω); ή κι αυτό μόνο αν πα να γίνει από μούφα αστικός;

Για λαϊκούς θρύλους με θρησκευτικό περιεχόμενο, - όχι αστικούς μύθους με την ακριβή σημασία-, όπως διάφορες προφητείες, καντήλια που κουνιούνται κ.τ.ό. έχω ακούσει και το λολοπαιγνιώδη χαρακτηρισμό κουτλουμούσια από τη Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους.

Στο γούγλη βρήκα ένα μόνο παράδειγμα που δεν κατάλαβα τη σημασία του:

«Σημερα εχουνε μπει αλλα 3,5 – 4 δις (Κινα, Ινδια, Βραζιλια, Κουτλουμουσια και δε συμαζευεται)». (Εδώ).

Κλασσικός αστικός μύθος : Ταρίφας στο τέλος της νυχτερινής του βάρδιας παίρνει τελευταίο δρομολόγιο χλωμή λιγομίλητη κι εμφανώς δυστυχισμένη κοπελίτσα.Γνωρίζονται μιλάνε κτλ. Κάποια στιγμή φτάνουν στο σπίτι της, πληρώνεται κανονικά και φεύγει.Το επόμενο πρωί βρίσκει τα γάντια/το μαντήλι/τη ζακέτα της στο πίσω κάθισμα κι αποφασίζει να πάει πίσω στην διεύθυνση της κοπέλας για να τα επιστρέψει. Εκεί του ανοίγει μια μαυροφορεμένη γρια κι όταν ο ταρίφας ζητά την κοπέλα με το όνομα της, η γριά μητέρα της τον πληροφορεί πως η συγκεκριμένη νέα έχει πεθάνει εδώ κ 5 χρόνια από λευχαιμία/ερωτική απογοήτευση/αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Επίσης κλασσικός φανταρικός μύθος είναι το «αντι-κούκου» στο γάλα ή το τσάι για να καταστέλλονται οι ορμές των στρατευμένων.Προς ενίσχυση του μύθου, φίλος μάγειρας στο τάγμα που υπηρέτησα κι εγώ, μου είχε πει πως κατά την προετοιμασία του πρωινού το βράσιμο του γάλακτος και του τσαγιού ήταν αυστηρά αρμοδιότητα του εκάστοτε ΕΠΟΠ μάγειρα-υπεύθυνου μαγειρείων...

Άλλος υπερψεκασμένος α.μ.: ότι οι Αμερικάνοι απήγαγαν την Νατάσα και τα δίδυμα για να εξαναγκάσουν τον φιλοπουτινιάρη Κωστάκη να κηρύξει εκλογές. Έχω βαρεθεί να το ακούω.

Α.μ. το άλλο, που έχουμε βαρεθεί ν' ακούμε; Οτι (λέει) ο Λαλιώτης ήταν νόθο παιδί του Καντάφι :-)

..ο οποίος Λαλιώτης από τα ογδόνταζ πεθαίνει από AIDS (heteros αστικός μύθος).

«Θα αστειεύεστε»