Καιρός να επιστρέψουμε στην πολιτική.
Το να θες να κάνεις (μιλάω για τους λαμπρούς οικονομολόγους του πρόσφατου παρελθόντος) ένα παγκόσμιο σύστημα με ιδέες που απέτυχαν το 1800, σημαίνει ότι πρέπει να δημιουργήσεις καινούριους σκλάβους και καινούριες αποικίες.
Το ότι βγάζαμε 100 και ξοδεύαμε 150, είναι η πιο ηλίθια απλοποίηση. Και όταν ακούγεται από οικονομολόγο, είναι για να του πάρεις το πτυχίο και να του το χώσεις στον κώλο. Διότι η οικονομική επιστήμη όπως και κάθε επιστήμη δεν έχει να κάνει μόνο με αριθμούς. Έχει να κάνει με την «ψυχολογία».
Από πότε έχετε να ακούσετε τον όρο «κράτος Πρόνοιας». Θέλουν να μας πείσουν ότι ακόμα και τα νοσοκομία πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν! Και ανεγκέφαλοι δημοσιογράφοι, λένε την καραμέλα «έτσι θα έχουμε υπηρεσίες». ΕΛΕΟΣ.....
Η κακή και προβοκατόρικη εφαρμογή ενός συστήματος, δεν ακυρώνει έναν θεσμό, όπως αυτόν της δωρεάν παιδείας, ή του κρατικού συστήματος υγείας. Αν χάνεις κεκτημένα (βασικά δικαιώματα), κάποια στιγμή θα ματώσεις. Και το φυσικό φαινόμενο δράση-αντίδραση, υπαγορεύει ότι τα πράγματα θα οδηγηθούν στη βία. Το πιο δυνατό και αρχέγονο ένστικτο.
Μακάρι η καινούρια φρουτοπία να ξεκινήσει από εδώ. Γιατί χωρίς έστω την ιδέα της φρουτοπίας, θα μπεις στο μπλέντερ και θα γίνεις ένας ωραίος φρέσκος χυμός.
Ένας μονίμως αγανακτισμένος, πολιτικοποιημένος κλόουν.
αυτά με κάνεις και με τυρανάς....
Ατσα και διαφημισούλα από traktor το σάη!!!!
Ούτε φόρουμ για ντιτζέϊ να ήταν.
σσσσσσσ (vestax και virtual χρησιμοποιώ)
Αλλά ρε αφεντικό, αν έχουμε κανα τσάμπα κοντρόλερ και τσαμπέ την φουλ εντίσιον ψήνομαι για μεταγραφή.
ουπς, ξέχασα ξέχασα την κάθετο (/)
του/τον
δεν φτάνει η ιρονίκ, τώρα ήρθε ο τζακ σπάροου με τον Μπάμπη. Ρε ποιος είναι αυτός ο Μπάμπης; Και σταμάτα να του τον κάνεις πλάκα.
αγκού....
αυτή η ιρον έχει φακελώσει τον σλαγκικό μας φλερτ....
βλέπω εφιάλτες,
παίζουμε σκραμπλ με σλανγκ όρους εγώ και το μωρό, και σκάει η ιρον, και μας λέει να πάμε να κοιμηθούμε, γιατί αύριο έχει σχολείο!
όλο ανάμεσα μας μπαίνει αυτή....
ρε πάνω που σοροπιάζουμε....
μπλέξαμε τα μπούτια μας....
πρόσεξε μην μπει άλλος στην παράθεσή μας και μας τη χαλάσει...
προτείνω τη σαλίνα για μοντ, διότι
α) έχει γραμματικές ανησυχίες
β) το έχει με τις παραθέσεις, λινκ, πάπιες που γελάνε
γ) γιατί ................ (όποιος κατάλαβε κατάλαβε)
Όταν βλέπω πορτοκάλια το καλοκαίρι, ή σταφύλι φράουλα το χειμώνα, γαμοσταυρίζω την παγκοσμιοποίηση. Γιατί α) δεν έχουν γεύση πια τα φρούτα εντός ή εκτός εποχής λόγω φαρμάκων, και β) το γαμημένο σταφύλι φράουλα είναι πιο ωραίο όταν έχεις ένα χρόνο να το φας!!!!! Πως να το κάνουμε δλδ. Αν τρως κάθε μέρα αστακό, τον βαριέσαι, άσε που τιγκάρεις στην χοληστερίνη.
Καταθέτω και φεύγω εδώ την γιαγιά ήλεκτρον, να κάθεται στην καρέκλα και να λέει : «΄'οπου να 'ναι, θα βγουν και τα καϊσια... Άραγε θα 'ναι καλά φέτος... Αν έχει πολλά, θα κάνω και γλυκό... Αυτός ο ανεπρόκοπος ο αδελφός σου, θα την πάρει την τάδε;»
Ένας κόσμος που χάνεται, μαζί με τα αρνητικά και τα θετικά του. Ένα από τα θετικά του είναι σίγουρα και οι γεύσεις....
Καλό καλοκαίρι....
Άσχετο. Είναι κάποιες πρακτικές στην γαστριμαργία, που έχουν χαθεί, και οι οποίες, ενώ φαίνονται ασήμαντες, δίνουν μια ομορφιά (ενίοτε και υγεία αν μιλάμε για το στομάχι). Και μιλάω πέραν του συνδυασμού γεύσεων, και για την εποχικότητα. Εγώ, πρόλαβα, πολλά από αυτά από την προπροηγούμενη γενιά.
Π.χ-Τηγανητά ψάρια (μπεγότο ή μαρίδες ή κουτσομούρες) με αγγουροντομάτα, ίσως για την δροσιά που ισορροπεί την λαδίλα, ίσως και γιατί η φέτα δεν ταιριάζει.-όσπρια με παστά, λακέρδα, σαρδέλα, ρέγγα και όχι με φέτα που έγινε της μόδας τα τελευταία χρόνια-σαραϊλί τα χριστούγεννα, γαλακτομπούρεκα τις απόκριες, παστουρμά επίσης τα χριστούγεννα-όλα τα φρούτα τα έτρωγαν όταν ηταν η εποχή τους, με αποτέλεσμα να σου λείπουν οι γεύσεις και να γίνονται πιο θελκτικές.
Αυτά, από κάποιον κοιλιόδουλο που λόγω ίωσης δεν μπορεί να φάει λίγο καρπούζι με φέτα!!!!!
Κάτι τελευταίο. Οι παλιές νοικοκυρές, όταν τηγάνιζαν μπαρμπούνια, δεν έκαναν ποτέ χωριάτικη σαλάτα, αλλά αγγουροντομάτα. Καθώς και η επιλογή της αγγουροντομάτας υπήρχε παλιά σε όλα τα μεζεδοπωλεία, και όταν έπαιρνες ψαρικά συνήθως πήγαιναν με αγγουροντομάτα.
Παραδοσιακά, όταν υπήρχε ψάρι, το τυρί απουσίαζε. Βάσει αυτών των εμπειρικών επιχειρημάτων, έφτασα στα περί θανάτου για το στομάχι.
Τώρα και πολλά ιταλικά πιάτα έχουν τυρί πριν μετά ή και με το ψάρι. Αλλά το σίγουρο είναι ότι οι Ιταλοί (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), δεν γνωρίζουν τι είναι το ψάρι. Συνήθως τρώνε μπακαλιάρο τα χριστούγεννα. Οι σκανδιναβοί από ότι ξέρω τρώνε πολλές ρέγγες, και έχουν και χάλια ποδόσφαιρο.
Αυτό που λες με τη χωριάτικη. Συνήθως αν έχει πολλά ψαρικά, φας και αρκετή φέτα, πιείς και λίγο ούζο πάλι το στομάχι διαμαρτύρεται, εκτός αν είσαι 17 χρονών.
Γεγονός είναι ότι κάποια γαλακτομικά, δεν πάνε με τα ψαρικά, είτε είναι μύθος είτε όχι.
εξκιούζ μι.
είπα «θάνατος για το στομάχι»(υπερβολή), και όχι σκέτο θάνατος.
Πέραν από ιατρικά, μιλάω για τον εαυτό μου και το στομαχάκι μου. Όπως καταλάβατε τρώω πολύ ψάρι...
Συνήθως μετά από βραστό ψάρι, έτσι και τολμήσω να πιω καφέ (με γάλα), έστω και κανα τρίωρο μετά, μιλάμε ότι νοιώθω σαν να έχω φάει εφτά πιάτα φακή.
Οπότε μάλλον έπρεπε να είμαι πιο σαφής. Με κάποια είδη τυριού δεν παρουσιάζεται το ίδιο πρόβλημα. Αλλά προσπαθήστε να φάτε μετά από ψάρι κάποιο φαγητό που έχει κρέμα γάλακτος, και μάλλον θα με θυμηθείτε.
τι; πως; που; νομίζω ότι είναι το σωστό...
το σλανγκολινκ αναφέρεται στην σλαγκαρχιδιά μου ;-/
όχι άλλο κάρβουνο.....
είμαι σίγουρος ότι είστε επηρρεασμένοι από τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι.
Ρε βράστα, έστω και μία στο εκατομμύριο να μην είναι ο ίδιος, δεν είναι άσχημο να το λες; Από την άποψη ότι ένας νέος χρήστης μπορεί να το πάρει στραβά;
Για λόγους τακτ και ευγένειας μιλάω. Γιατί η δήλωση γίνεται στην δημωσιά.
θείε Βάνια, με συγκινεί το γεγονός ότι λαμβάνεις μέρος σε μεξικάνικες συζητήσεις....
Πως περνάει ο χρόνος, από Μάϊο του 2009 σε Ιούνιο του 2011!!!
:-)
Επίσης κάτι για τους τοππουτσοσεφ, που παίρνουν φιλέτο φρέσκου ψαριού και το συνδυάζουν με κρέμα γάλακτος!!!
Ψάρι+γαλακτοκομικά= θάνατος (και μιλάω πέραν από αυτούς που έχουν πρόβλημα με αλεργίες) για το στομάχι.
Τα μπολντ είναι διότι δεν συμβαίνει το ίδιο με τον τόνο ή τον σολομό σε κονσέρβα.
@ιρον. ¨ασε τις μαλακείες (με όλο το θάρρος) που ακούς. Το καλύτερο ψάρι που μπορείς να φας είναι το μεριδιάρικο, που πιάστηκε από ψαροτούφεκο, ψημένο στα κάρβουνα.
Είναι άλλη γεύση...
Κάποιοι λένε, λόγω του ότι δεν βασανίζεται (δεν έχω επιστημονικά πειστήρια). Εγώ λέω ότι είναι ο μοναδικός τρόπος να φας φρέσκο ψάρι, και φαίνεται και στη γεύση πόσο διαφορετικό είναι.
Στις ταβέρνες στα νησιά σίγουρα σερβίρεται ότι δεν έφυγε για αλλού (συνήθως για μεγάλες ψαροταβέρνες της Αθήνας, που όταν φτάσει εκεί, δεν είναι φρέσκο).
επίσης ο λόγος που το παει κάποιος σε ταβέρνα (πέραν του χωροταξικού, που είναι το βασικό) είναι και για να μπει στο μάτι των άλλων, να κοκορευτεί, να πει και καμιά δεκαριά ψέμματα, ότι δήθεν ο ροφός τον τράβαγε 500 μέτρα και κόντεψε να τον πνίξει, ή ότι βούτηξε στα τριάντα μέτρα π.χ. και άλλες αηδίες
Εδώ (σε νησί), είναι πολύ συνηθισμένο, και υπάρχουν και ονομαστές ταβέρνες για το ψήσιμο μεγάλων ψαριών. Φαντάζομαι το ίδιο θα συμβαίνει και στα άλλα νησιά. Σε διαβεβαιώ.
Μην σε καλέσω κιόλας, να φας από έναν 18κιλο ροφό που πιάστηκε προχθές (δεν είναι ότι πιο νόστιμο αλλά). Το συγκεκριμένο ψάρι, κόβεται σε πριονοκορδέλα, και ότι δεν φαγωθεί, καταψύχεται και μένει κάβα στην ταβέρνα (ναι γκατσμαν, στου Χότζα) για το χειμώνα
Το προπερσινό 10κιλο συναγρίδι το έχασες... Ψήθηκε και καταναλώθηκε ολόκληρο!!!
δύο τρεις παρατηρήσεις:
προς Μιντζούρ
- ο τζισας σίγουρα δεν είναι ο πιο ευγενικός άνθρωπος του κόσμου (το έχω πει κι εγώ, ότι δεν κάνει για ρεσεψιόν, αλλά έχει άλλα καλά, π.χ. περπατάει πάνω στη θάλασσα, πολλαπλασιάζει τον οίνο και τα ψάρια σε γλέντια κ.ο.κ)
-βελτιώνεται συνεχώς, σου ζήτησε συγνώμη αμέσως, οπότε περαιτέρω απειλές από μέρους σου είναι οφ
Η λέξη ¨ψηστικά¨ υπάρχει και λέγεται. Και είναι αυτό που περιγράφει ο ορισμός.
Εγώ το έχω ακούσει και για κυνήγι (ιδιαίτερο ψήσιμο, ξεπουπούλιασμα που δεν το κάνει κανείς), και συνήθως για μεγάλα ψάρια, που πάλι θέλουν τέχνη και χώρο. Ιδιαίτερα οι ψαροτουφεκάδες τυχαίνει να πιάσουν κάποιες φορές πολύ μεγάλα ψάρια, τα οποία θέλουν να κεράσουν. Οπότε γίνεται αυτό που λέει ο ορισμός.
και ξηροκάρπια, όπως τα κάσιους
ως προς το ανεπίκαιρο,
χθες εκεί που έπινα καφέ σε ένα μικρό καφέ μπαρ, βγάζει ένας ένα εικοσάευρω και λέει στην κοπέλα στο μπαρ, κράτα τα καφεδάκια εδώ της παρέας (4 άτομα). Ρωτάει «φτάνει;». Λέει η κοπέλα, «έχετε και ρέστα.. 4χ4, είναι 16 ευρώ». Και απαντάει. «τότε να σβήσει και με το δικό σου καφεδάκι....», υποννοώντας ουσιαστικά ότι κερνάει την μπαργούμαν αφήνοντας πουρμπουαρ
με αφορμή αυτό το κάργα ανεπίκαιρο λήμμα, ήθελα να πω, ότι η σλανγκ του τζόγου, έχει απίστευτο γέλιο και ευρηματικότητα (σε σύγκριση), και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι
οι τζογαδόροι είναι από όλες τις κοινωνικές τάξεις. με αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία προέλευσης των όρων, χωρίς κοινωνικά στεγανά,
Αν σκεφτεί κανείς, είναι δύσκολο να βρει μια κάστα που υπάρχει τέτοια ανομοιογένεια, πράγμα που αντανακλάται και στην σλανγκ της
πάντως άνευ βίας δεν βλέπω να γίνεται και κάτι. Δεν θυμάμαι να έχει γίνει δλδ κάτι και στο παρελθόν...
τα 'πα και ξεθύμανα...
δεδομένα
-είμαστε ένα μικρό κράτος
-νεοσύστατο (το έδαφος που πατάω αποτελεί μέρος της επικράτειας από το 1912)
-που η πρόσφατη ιστορία του περιέχει, έναν παγκόσμιο πόλεμο, μια κατοχή, έναν εμφύλιο, μια δικτατορία.
υποκειμενικές κρίσεις
-σίγουρα αποτελούμε μέρος ενός συστήματος, και θα εξαρτόμαστε πάντα από την γενικότερη κατάσταση
-σίγουρα η απαραίτητη ουτοπία της ανεξαρτησίας κλπ κλπ χρειάζεται σαν ιδέα
-σίγουρα ο βαθμός της δημοκρατίας που έχουμε και θα έχουμε είναι μειωμένος σε σύγκριση με το ιδανικό
τι πρέπει να κάνουμε
-ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ......
και Κύριε Πάγκαλε, όχι δεν τα φάγαμε μαζί
τα φάγατε και τα τρώτε εσείς που είστε λίγοι και λιγούρηδες, και ως γνωστόν η ιστορία είναι γεμάτη από τύπους σαν εσάς.
δεν τρώγαμε παραπάνω από όσα βγάζαμε. κάποιος μας δάνειζε αυτά τα λεφτά με κάποιο σκοπό
δεν είναι μόνο διεφθαρμένος αυτός που τα παίρνει, διεφθαρμένο ηθικά είναι και η κρατική εταιρία που έχει κονδύλια για μίζες.
η σκέψη είναι το μοναδικό όπλο....