αντε, σβήσε ότι θες. Εχεις το ελεύθερο. Πάντως κάποια στιγμή, μετά από τρεις μήνες για παράδειγμα, πρέπει με κάποιο τρόπο να σβήνονται τα άσχετα σχόλια, και να μένουν μόνο σχετικά με τον ορισμό-λήμμα σχόλια
σβήσε αυτό, το άλλο είναι σε δικές μου παπαριες!!
χαλάω και το λήμμα/ορισμό με το μίνι ακταλαβίστικο σεντόνι. Κάποιος μοντ ας το σβήσει! Η έχετε βγει και τα πίνετε όλοι;
Το «σωστό» είναι Βάθης.
Αλλά όταν κάτι επικρατεί, γίνεται και νόμος, ή εξαίρεση αποδεκτή από το νόμο.
π.χ.
Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης
Στάδιο Καραϊσκάκη (σαν να είναι δικό του!!!).
Στάδιο Σπύρος Λούης
Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος
Πλατεία Κανιγγος (γενική) επικράτησε
Πλατεία Τζορτζ Κανιγκ
Οταν είναι αφηρημένη έννοια ή ουδέτερο, παίρνει πάντα γενική (νομίζω), πλατεία συντάγματος, ομόνοιας, κυβερνείου.
Οδοί και λεωφόροι πάντα στη γενική. (πιο εύηχο μάλλον)
Τώρα η γενική στις πλατείες έχει και μία παράλογη λογική. Το όνομα στην πλατεία ορίζει και την γύρω περιοχή, οπότε το όνομα γίνεται κάτι σαν τοπωνύμιο, και όπως στους δρόμους χρησιμοποιείται η γενική (πλατεια Αγ. Παρασκευής, στου Παπάγου,)
Αν έβγαλες νόημα, πες μου το και μένα. Τι θέλω και πετάγομαι ο μαλάκας! Αφου δεν το 'χω!
όντως η μαυρόασπρη πρέπει να είναι από τις πιο καβλωτίκ πόζες που έχω δει! Αν δεν είναι και ο ορισμός!
Η απάντηση ήταν στη γευστικότατη μουσταλευριά. Σχόλιο vrasta για pavleas-->τελευταίος ορισμός pavleas εδώ. Και αφού όλα έβγαλαν νόημα, απαντήθηκε και το ρητορικό ερώτημα.
Αλλά μπορούσε κάποιος να με ενημερώσει. Ο τάδε είναι ψυχάκιας, ο τάδε ευέξαπτος, ο τάδε ψυχάρα, ο τάδε κοκοράκι, ο τάδε έχει ειδίκευση εδώ, ο τάδε τάδε. Επεσα με τη μούρη κι εγώ (παραγωγικότητα φούλ, ποσοτικά μιλάω, ουχί ποιοτικά)και ξαφνικά αναρωτιέμαι «τι έγινε ρε παιδιά;», μας την πέφτουν πανταχώθεν; σχολείο ξαναπήγαμε; Οπότε τέρμα οι ερωτήσεις και οι εξηγήσεις.
Παίρνω τη κατριν ντενέβ (αν μου το επιτρέπει η καθηγήτρια γαλλικών του σάϊτ, γιατί τα γαλλικά μου είναι βρωμερά και μπασκλάς κεμπεκουα) και πάω να ρίξω μια βουτιά στην κώμη.
Επειδή έχω την κακή συνήθεια, να αναρωτιέμαι «ρε μπας κι ο μαλάκας είμαι εγώ;» (σας παρακαλώ οι απαντήσεις από μέσα σας, ρητορικό είναι το ερώτημα, εγώ θα το απαντήσω), ψάχνω να βρω κάποιο λήμμα, που το πρώτο σχόλιο να είναι 2 (δλδ πέντε μαζί με το p.s., με τα πρόχειρα μαθηματικά μου) παρατηρήσεις. Και χωρίς μία χιουμοριστική νότα (αυτό με ενοχλεί περισσότερο, και για αυτό ψάχνω).
π.χ. είμαι σλανγκαρχίδης, αλλά κι εσύ είσαι αδιόρθωτος...μη σχολιάζεις το νυχάκι μου, ξερενόμαστε και από χθες....χέσου εσύ κι η παλιοσειρά σου....μας κάνεις τον έξυπνο...άνοιξε και κάνα λεξικό, με την γλώσσα ασχολιόμαστε....ηθικολόγε του κερατά...ρεβιζιονιστή, ρεβανσιστή, λικβινταριστή, οππορτουνιστή....όλες οι γκόμενες του σάιτ είναι ερωτευμένες με τα ατόνιστα διαλυτικά σου...
Κι επειδή με έπιασε το κεφάλι μου, σταμάτησα να ψάχνω. Οπότε αν κανείς βρει κάποιο λήμμα με τέτοιου είδους πρώτα σχόλια, περικαλώ να με φωτίσετε.
Ολοκλήρωσα και σε αυτό το λήμμα. Δεν έχει μείνει μάνεξ για μάνεξ στο σπίτι.
μαυρόγιαννε, την κοπέλιά την έβαλες στο μήδι, για επιτόπιο νταραβέρι, γιατί αν ναι, ξέχασες να βάλεις και το τελέφωνο της. 'ν'ν κακή, αλλά να τρώει τα νύχια της; Βέβαια, από την άλλη, οι αδυναμίες και οι ανασφάλειες (που πολλές φορές εκφράζονται μέσω αμήχανων κινητικών συνηθειών) κάνουν πιο συμπαθητικαμπλ και ερωτικαμπλ τα άτομα που τις έχουν.
Αυτό έψαχνα. Θα το έβαζα συνειρμικά, γιατί η φράση μοιάζει με αυτά που λένε οι τσαρλατάνοι, ότι τα γιατρεύει όλα. Αν το βρει κάποιος ας το ανεβάσει
Και τα λέω αυτά σε έναν mod. αλλιώς θα απαντούσα σε κάποιο σχόλιο από κάποιον συσλανγκιστή. Οπως μέχρι τώρα (αν θέλεις παραθέσεις, τις βάζω) σε πολλά σχόλια πατερναλιστικού τύπου, δεν έχω απαντήσει. Και επίσης έχω ευχαριστήσει και σλάνγκους για διορθωτικά σχόλια.
Η ταπεινότητα και η ευγένεια, έλεγε η γιαγιά μου, είναι στοιχεία δημοκρατικότητας.
Αν αγγίζω ευαίσθητες χορδές, συγχωρέστε με. Απλά προσπαθώ ταπεινά και με ευγένεια να συμμετέχω σε κάτι που συμβαίνει.
απάντηση σε πιμι της mess, για διορθώσεις, «έχεις το ελεύθερο να διαγράφεις ότι θές, χωρίς ίχνος ειρωνίας», σε πιμι του βράστα για ένα πιθανόν ρατσιστικό υποννοούμενο «σου έχω εμπιστοσύνη, κάνε ότι θες» Ρώτα τους.
Και 17 φόρμουλες ευγενείας να βάλεις, αν κάτω από τον ορισμό γράφεις μια παράγραφο με διορθώσεις, πάλι αγενές είναι. Στείλε πιμί. Εκτός αν μου δείξεις οτί το κάνεις συχνά, δηλαδή αντί σχολίου βαζεις διορθώσεις (και σε άλλα λήμματα), οπότε πάσο, θα σου χει μείνει από το σχολείο. Αν κουράζεσαι με τους ορισμούς μου, έχεις το ελεύθερο να τους διαγράφεις. Και εννοώ ότι λέω. Point final.
Στα γαλλικά οι λέξεις που λήγουν -n, είναι μία άλλη ιστορία, γιατί παίζει ρόλο ποιό φωνήεν είναι πριν το -n, και λιγότερο τι ακολουθεί. Γαλλικά γνωρίζω, παρότι κλόουν, διότι θήτευσα στη μασσαλία (προλαβαίνω κοκοράκια). Τώρα θα μου πεις, εκεί δεν μιλάνε γαλλικά. Δεκτόν.
ένα παράδειγμα λέξης που έχει περάσει ως ελληνική για παράδειγμα, είναι η «μοτοσικλέτα», η οποία και στον πληθυντικό γίνεται μοτοσικλετες. Απο το ιταλικό motocicletta.
Οσον αφορά την κλίση των λέξεων, τα τελευταία χρόνια, οι γλωσσολόγοι (και έχει περάσει και στη γλώσσα) υποστηρίζουν ότι οι ξενικές λέξεις μένουν ως έχουν. Εκτός από λέξεις που έχουν περάσει πια εντελώς ως ελληνικές.
Π.χ. καθηγήτρια--> αφήστε κάτω τα στιλό θεία--> ο κωστάκης μου είπε να μαζέψω εγώ τα στιλά από κάτω
το πατρόν τα πατρόν
το σιλό, τα σιλό
το ντεπόν, τα ντεπόν
το ντεπό (αποθήκη), τα ντεπό
πολιτικός μηχανικός> θα ρίξουμε μπετόν (αποφεύγουν το άρθρο)> θα ρίξουμε μπετά, ή μπετό
οικοδόμος
όταν λέω πιάτσα, εννοώ πιάτσα οικοδόμων.
Ολα αυτά περί γλώσσας, τα αναφέρω χωρίς καμία εξειδίκευση στο χώρο. Το επάγγελμα μου είναι κλόουν, και είχα να γράψω πολλά χρόνια. Συγνώμη αν σας κουράζω με τις παραπανίσιες διορθώσεις.
το νυχάκι το αφήνουμε για την κιθάρα (υπάρχουν και πένες), να ανοίγουμε πακέτα (τώρα έχουν πλαστικάκι για άνοιγμα), ή για να καθαρίζουμε αυτί (μπατονέτες).
Και αναφέρομαι στα λιμάνια, γιατί το μπότζι στη θάλασσα είναι πολύ επικίνδυνο και συμβαίνει σε ιστιοπλοϊκα (ακούσια, ή σε αλλαγή πορείας), ή σε ακυβέρνητα πλοία. Ενα πλοίο μεγάλο πάει πάντα κόντρα στα κύματα (ιδίως στο βουβό κύμα, το καραντί που μπορεί να ξέρετε απο τον Καββαδία), γιατί αν το καραντί σε πετύχει στο πλάϊ είναι πολύ πιθανόν να μπατάρει το πλοίο (αν είναι μεγάλο).
-(μάνα electron) Τελικά σας άρεσε η μουσταλευριά;
-Καλή ήτανε, άλλα πολλά παρατράγουδα.
-Αρχισες πάλι τα ακαταλαβίστικα. Τέλος πάντων, να στείλω κι άλλη, γιατί σήμερα μου φέρανε μούστο;
-Στείλε καμιά σπανακόπιτα, που μοιάζει ανώδυνη.
-Εγώ φταίω που σου μιλάω, δώσε μου μα μιλήσω με την «κα electron», ανισόρροπε (κλασική ατάκα, κάτι θα ξέρει)!
μαζί με τον Ρένο εννοώ, μην ξαναρχίσουμε τα ίδια
μάλλον, ευχαριστώ για την διευκρίνιση. Αλλά αργόρα έχει να τον διώξει κι αυτόν;
μια και μου το θύμισες με το ανηφόρητος, το «αδιαφόρετος» το έχει ακούσει κανείς, ή το λέμε μόνο στα μέρη μου;
εμένα κάθε φορά που λες για τον Ρένο μου 'ρχεται αμυδρά (γιατί ήμουν δεν ήμουν δύο χρονών, 'οταν τελείωσε) ο «μεθοριακός σταθμός», που ή ο ήρωας λεγόταν Ρένος, ή έπαιζε κάποιος ηθοποιός που τον έλεγαν Ρένο, κάτι τέτοιο. Πολύ μεταφυσικό!!!!
Εψαξα να βρω φωτό από πωλητή του φαρ ουεστ, απο λούκι λούκ, αλλά δεν. Οπότε έβαλα ένα βιβλίο με ευχές, που πρέπει να βρίσκεται σε όλες τις αξιοπρεπείς βιβλιοθήκες.
μπαρμπαδισμός δεν θα ήταν πιο εύηχο; και σλανγκάτο! το λένε οι μπαρμπάδες.
και η Ζωγραφάκη, η φοιτήτρια φιλοσοφικής που χτυπάει το κουδούνι τα μεσάνυχτα ζητώντας σημειώσεις, εμπίπτει στον αστικό μύθο, ή είναι ανέκδοτο;
Tο παραπάνω άσμα είναι το νανούρισμα των τέκνων μου. Μαζί με το μπελλα τσάο. Τώρα αν μεγαλώσουν και με μουτζώνουν, δίκιο δε θα 'χουν;
@mess παλιοσειρά είναι ο σταβρων, που εμφανιστήκαμε μαζί στο σαϊτ. Εσύ είσαι καραβανού!!! δεν μπορείς να φύγεις και να θες.
Με αφορμή όλα αυτά ας σεντονιάσω:
Ιδιαιτερότητα του παρόντος ιστότοπου : δείγματα γραφής, με όλες τις έννοιες. Ενα γραπτό δείχνει αρκετά χαρακτηριστικά μιας προσωπικότητας, οπότε είναι κι ένα μινι ξεγύμνωμα. Και όταν ξεγυμνώνεσαι, λειτουργούν και τα ένστικτα. Ως αποτέλεσμα, παρεξηγήσεις, μουρμούρες, χοντράδες. Τα οποία είναι και μες τη ζωή, και κατ' εμέ, όταν τα βλέπεις από απόσταση (χρονική, ή σαν μη συμμετέχων) είναι παιδιάστικα και δικαιολογημένα και εν τέλει ομορφαίνουν τη ζωή (σαν τα bic ένα πράμα).
Ο καθένας κουβαλάει μέσα του την καθημερινότητα, τις ανασφάλειες του, τον εκνευρισμό του. Και σε ένα σάιτ που με κάποιο τρόπο εκτίθεσαι (μην ξεχνάμε και την βαθμολογία του ξεγυμνώματος), όλα αυτά θα συμβαίνουν. (αν δεν κάνω λάθος και οι δύο παράγραφοι λένε το ίδιο πράγμα)
Ενας μικροπυρήνας της κοινωνίας είναι κι εδώ και με καλή αναλογία (σχετικά με άλλα σαιτ, όχι με τον στρατό), οπότε θα πέσεις πάνω σε χαρακτήρες και προσωπικότητες που σου θυμίζουν κάτι από τον κανονικό περίγυρο, που δεν τους πας, και συνειρμικά θα σου φύγει και κανα μπινελίκι (άσε από μέσα μας τι λέμε για τον κάθε ένα). Μην ξεχνάμε κιόλας ότι το αντίθετον ορίζει το ίδιον.
Τα λέω στην παλιοσειρά να τα ακούω κι εγώ. Να στην πω κι εγώ, αναγγελία αποχώρησης μου κάνει κάτι σε Βουγιουκλάκη, που δεν ταιριάζει με το στυλ σου. Τραβάτε με κι ας κλαίω είμαστε όλοι εδώ! Τώρα για τις απορίες περί οικονομικών, να απευθυνθείς στην icronik, που υπουργοποιήθηκε από μόνη της. Θα σου δώσω και το «Μακεδονίας Θράκης» σε περίπτωση που γυρίσεις, αν και έχω χάσει τον έλεγχο της κυβέρνησης, προ πολλού. Τι άλλο να κάνω γαμώ τον ΓΑΠ μου; Εχω και τον χοντροπατάτα (τον βενιζέλο εννοώ, τέτοιο κόμπλεξ ανωτερώτητας, δεν υπάρχει) να με υποσκάπτει!!!
πρέπει να γίνει ένα section (is this the «nice ass» section; που έλεγε και ο έντι μέρφι) όπου θα παραπέμπονται, οι καβγάδες, οι παρατηρήσεις, τα «γεια σου μεγάλε, είσαι άπαικτος», είσαι θεά κλπ.
Θα ονομαστεί και Σλανγκειος Πάγκος, ή Αρειος Σλάνγκος.