@ Mes: Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω γιατί. Μια μικρή πιθανότητα είναι οτι το <<γεμιστάκι>> δεν ξεχωρίζει εκ πρώτης όψεως απο ένα κανονικό τσιγάρο και μπορείς να το εμφανίσεις μπροστά σε κόσμο άφοβα. Και καλά βέβαια, γιατί να το σκάσεις πάλι δεν μπορείς.
Άλλη πιθανότητα είναι οτι δεν παίζουν χαρτάκια, βαριέσαι τρομερά να πας να πάρεις, έχει και καταιγίδα έξω, οπότε προσπαθείς έτσι.
Τέλος μπορεί απλά να θες να προσπαθήσεις για να δεις αν το 'χεις.
johnblack, περιμένω με αγωνία!
ΜΧΣ, πως αλλιώς το λένε το όπλο, αυτό... αμίλητο νομίζω, αλάλητο, κάπως έτσι. Δεν μου 'ρχεται τώρα ρε πστ μου, αλλά σημαίνει αυτό που δεν έχει μιλήσει, δεν έχει 'ξηγηθεί...
@ αυτοκτονημένος:
Μερικές φορές μπορεί και να σου βγάλουν πινακίδα, εδώ πέρα όλα γίνονται. Και καλά για τα μάτια του μπάτσου.
Το CRF που εμφανίζεται, εκ κατασκευής του δεν έχει βάση στήριξης πινακίδας, γιατί δεν προορίζεται να έχει. Τώρα με πατέντες του βάζεις και φώτα!
Οπως έχει αναφερθεί και στο παράδειγμα του πριονιού η HM μια θυγατρική της Honda στην Ιταλία έπαιρνε έτοιμα CRF και τα μεταποιούσε σε street legal, ίσα ίσα να καλύπτουν τις προδιαγραφές για κυκλοφορία στο δρόμο.
Τέλος, οταν το Tuareg σου πρωτοκύλησε τις ρόδες του στην άσφαλτο, εγώ μάθαινα τις πρώτες μου λεξούλες βαβά, πιπί, μαμά και έβλεπα στρουμφάκια.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου δώσω γενικά τηλέφωνα απο καταστήματα που έχουν ανταλλακτικά, τηλέφωνα που μπορείς να τα βρεις και μόνος σου απο ενα περιοδικό ή το με τον Γουγλη. Είναι και περίεργο το μηχανάκι σου. Σπάνιο. Ωραίο. Dakar κι έτσι.
@ johnblack: Οτι πείς για το πριόνι, μαζί σου. Είναι μια λέξη που ελάχιστα έχω ακούσει εγώ και προφανώς δεν είχα λάβει πλήρως και σωστά το νόημά της. Και δεν έχω προλάβει να ζήσω και πολλά απο αυτά, πήγαινα δημοτικό ακόμα και δεν ήξερα!
Οσο για αυτό το «δεν μπορείς να πας αργά» το ρημάδι ένα πράμα, το ακούς, σαν να στροφάρει σου φαίνεται και δεν θες να το ζορίσεις, να δουλεύει ψηλά για ώρα, λες «όπα να αλλάξω» και βάζεις μία πάνω και ψοφάει. Τότε θυμάσαι για την καταραμένη τρύπα στις χαμηλομεσαίες και κατεβάζεις μια και σπας τον καρπό και γεια σας....
Άθλος το ταξίδι μαζί του.
Και αυτό μ' αρέσει γιατί κάθε χιλιόμετρο είναι ζόρικο και το νιώθεις στο πετσί σου γερά, όχι σαν street πόσο μάλλον on-off, πόσο μάλλον αμάξι, που καταπίνουν χιλιόμετρα.
Αν θες απλά να φτάσεις κάπου μακριά είναι ψυχοφθόρο, κουνήματα, λαλήματα, διπλώματα του τιμονιού κ να σου ο φόβος.
Αν θες όμως να χαρείς, να ξεχάσεις, να μην σκέφτεσαι, να μην έχεις προορισμό, 1 ωρίτσα μαζί με ενα καθαρό (ή πριόνι) ή γμτκρτμ οποιαδήποτε μοτοσυκλετα γουστάρει και αγαπάει ο καθένας είναι φάρμακο. Το επόμενο πράγμα που σε «φτιάχνει» τόσο πολύ και δεν είναι άνθρωπος, που σε κάνει να ξεχνάς τελικά έστω για λίγο αυτόν τον άνθρωπο, είναι στην κατηγορία Ουσίες και δεν θα αναφερθούμε τώρα σε αυτά.
Αν φτάσεις σπίτι μετά την βόλτα, θα θες άλλη 1 ώρα να ηρεμήσεις. Το «Αν» αυτό είναι το πρόβλημα.
Αλλά κι αυτό έχει τα καλά του.
@ patsis: Ναι κανονικά πρέπει να φορτώνεις σε τρέιλερ. Ένας απο τους λόγους είναι και η αποπάνω παράγραφος.
Α, και ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Να το βάλω ΔΠ; Κι άμα δεν το αναλάβει κανείς για καιρό, γουανταφάκ θα το πάρω εγώ.