Comments by Λεξιπλάνος (4)
Showing 1-4 from 4

Οι λαμπάτοι ενισχυτές έχουν μικρότερη, και σαφώς πιο αποδεκτή, παραμόρφωση από τούς τραντζιστοράτους επειδή καμπυλώνουν την κυμματομορφή με τρόπο γλυκό για το ανθρώπινο αυτί. Κόβουν τις κορυφές στις υψηλές συχνότητες με αρμονική καμπύλη, και είναι αλήθεια ότι χειρίζονται πολύ καλλίτερα τις χαμηλές συχνότητες, κάτω τών 100 χερτζ.
Ο λόγος που απέγιναν σπάνιοι πλέον είναι αφενός το κόστος κι αφετέρου η έλλειψη πρακτικότητας. Πού να κουβαλάς τώρα ολόκληρες βαλίτσες με λαμπάτους για μια συναυλία.
Σπίτι σου όμως μπορείς να τούς έχεις άμα τους αγαπάς :-)

Τα «τσάκρα» είναι μόνο εφτά <7> και ανοίγουν ένα-ένα με πολλή προσπάθεια, τόσο πνευματική όσο και ψυχική.
Άμα καταφέρεις να τα ανοίξεις και τα 7 έχεις φτάσει σ'ένα επίπεδο πολύ υψηλής εξέλιξης ως ανθρώπινο ον.

Τώρα, άμα κάποιο τυπάκι είναι τόσο πολύ σαπίλα που να καταφέρνει να στα κλείνει και τα 7 και επιπλέον να κλείνει και ένα 8ο δικό του τότε είναι σκέτο σκουπίδι.
Διώξτο μακριά σου το άρρωστο άτομο αυτό.
Τι άλλο μπορείς να κάνεις αγαπητέ Πρωτέα; :-)

Αρλούμπες τών παιδιών τής δεκαετίας τών '60, μάλλον και τών '50.
Κάτι σαν τα «άμπε μπα μπλομ του κύθε μπλομ» κλπ.
ΚΑι σε άλλες χώρες τα παιδιά φτιάχνουν λέξεις δικές τους.

Γεια και χαρά σου Ντίναρε <υπερθετικός τού Ντίνου, χεχεχε>
συνεχίζεις να στέλνεις τα πολύ επιτυχημένα δικά σου.
Πολύ καλά κάμνεις.
Έχω μια μικρή αντίρρηση στο τούρκικο «çabuk», δλδ δεν έχει ποτέ την έννοια τού ελληνικού «τσαμπουκά»,
σημαίνει απλώς και μόνο το γρήγορος-η-ο, συνήθως χρησιμοποιείται ως επίρρημα: çabuk=γρήγορα,
çabuk-çabuk σημαίνει γρήγορα-γρήγορα στα Ελληνικά.
Δεν ξέρω το γιατί πήρε την έννοια αυτή στη γλώσσα μας.
Ίσως να την πήρε στα χρόνια τής τουρκοκρατίας όπου φαντάζομαι ότι η λέξη çabuk-τσαμπούκ προφερόμενη με απότομο ύφος δήλωνε κάτι αυταρχικό.
Ίσως να έδιναν εντολές στούς Έλληνες ραγιάδες με αυτήν την προτροπή : çabuk-çabuk, δλδ κάνε γρήγορα.
Το λένε και σήμερα μεταξύ τους αλλά δεν έχει την ένοια τού τσαμπουκά αν και συχνά έχει την έννοια μιας εντολής από το αφεντικό τους στη δουλειά τους, ας πούμε.
Merhaba Ντίνο :-)