Η ιδεοληψία των φρικιών έχει υμνηθεί και με παραλλαγές γνωστών επικών νεοελληνικών ποιημάτων όπως: «Εγώ φρικιό γεννήθηκα φρικιό θε να πεθάνω» και «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερο φρικιό παρά σαράντα χρόνια λακόστ και φιγκαρό» (από την αθάνατη ντίσκο της Θεσσαλονίκης).
Πρβλ. παράφραση δημοφιλούς άσματος της Δούκισσας: Να χαρώ να χαρώ να χαρώ - το πουρό το πουρό το πουρό.
Από την πρώτη κασέτα που είχε κυκλοφορήσει ο Τζιμάκος: «στο γαμήσι πρόστιμα, μαγκιά κλανιά κι απόστημα».
Την εποχή που ήταν στα πάνω του το σκάνδαλο του Βατοπεδίου η Ελευθεροτυπία είχε πρωτοσέλιδο το νεολογισμό «παπακράτος». Που ήταν πολύ πετυχημένος, μια και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Ελλάδα στη νεότερη ιστορία της γνώρισε τα πολιτεύματα της ελέω Θεού βασιλείας, της συνταγματικής μοναρχίας, της βασιλευομένης δημοκρατίας, της δικτατορίας (επανειλημμένα) και της προεδρευομένης δημοκρατίας, πάντα όμως ήταν και παρέμενε παπακράτος.