Άλλη μια έκφραση που μπήκε στα Ελληνικά από το Λούκυ Λουκ.
Μπλιαχ! Είπαμε, αλλά όχι κι έτσι! :Ρ
Θά'λεγα οτι πρόκειται μάλλον για όταν κάθεσαι πρώτο τραπέζι και, καθώς η πίστα είναι υπερυψωμένη, ακουμπάς το πόδι στην άκρη της και μοστράρεις κάλτσα-μαίανδρο στην τέντα και άμα λάχει και τρίχα: εξαρτάται απ'το ύψος της πίστας, καθώς και απο το πόσο ψηλά τράβηξες το παντελόνι πρίν καθίσεις---σκληροπυρηνιά για μυημένους, όχι μαλακίες...
Εδώ είναι ευκαιρία να παραθέσουμε έναν σχετικό διάλογο από τσόντα περασμένης δεκαετίας.
Δυο φίλες συναντιώνται για να πουν τα νέα τους τα οποία είναι ζουμερά: η μια από τις δύο έπιασε στα πράσα τον γκόμενό της να πηδάει κάποια άλλη. Τα περιγράφει λοιπόν όλα με το νι και με το σίγμα στην φιλενάδα της, η οποία ακούει με τόση προσοχή ώστε φτιάχνεται άσχημα από τις παραστατικές περιγραφές της άλλης. Και κάποια στιγμή, δεν αντέχει άλλο, φτάνει, εννοείται, σε οργασμό.
Τότε ακούγεται η περίφημη ατάκα της απατημένης :
- Καλά, εγώ σου λέω τον πόνο μου και συ χύνεις;;;
Μια άλλη εκδοχή είναι ότι ο Βαμβακούλας είπε "Who, you?" δείχνοντας τον εαυτό του. Εξίσου αστείο.
ironick, έγραψες!
Με πρόλαβες... Καλός! Πάντως και στη δουλειά κάνει πολύ νύστα ρε γαμώτο! :Ρ
to eipes kai to ekanes....shmera molis to eida...goutsou goutsou...kai polla polla xadia!!!!
«Ψιλικοκό» αν δεν απατώμαι ήταν και το όνομα εταιρείας που έβγαζε διάφορα σκατουλάκια, π.χ. χαρτάκια, βιοχλαπάτσες, μπουγελόφατσες, εξωγήινους κτλ, και διένειμε κυρίως σε περίπτερα και ψιλικατζίδικα. Κατά περιόδους τάραζε τα πορτοφόλια παππούδων και γιαγιάδων...
Θειο, που λεει κι ο φιλος ironick, κανε μια αναζητηση πριν ανεβασεις κατι για να μην αναβαζουμε τα ιδια. Υπάρχει εδώ. Γεια χαραδρα:)
θεια ειμαι... ναι, αν κοιταγες λιγο καλυτερα θα εβλεπες οτι το συρφερ ειναι συνωνυμο του αντεφερ κι οτι ειναι συμπληρωματικος ορισμος.
γεια χαραδρα σου κι εσενα ; )))
ύψιστο άσμα. αλλά όλος ο δίσκος είναι απίστευτο πόνημα. το παιδί με το μαλλάκι περμανάντ...φίλο δεν θα ξαναγαμήσω...
τι καλλιτέχνης!
Σωστός ο παίκτης. Και νομίζω ότι το τζιβομπίχλα πρέπει να καταγραφεί.
κυκλοφορεί και ως "νταούγκαλος", λίγο πιό εύηχο αλλα δύσκολο να εντοπίσεις την προέλευσή του. Και φυσικά η αποθέωση : Καρανταούγκαλος!
Ο αγλέωρας είναι ένα σιχαμερό φυτό που για να το φάει κανείς πρέπει να έχει φτάσει στα όριά του οπότε "έφαγε (μέχρι και) τον αγλέωρα."
Λέγεται οτι φυτρώνει στον περίδρομο, κάτω απο το καταπέτασμα.
Εύγε πληρότατος ορισμός και έξτρα εγκυκλοπαιδικές γνώσεις
αυτό παίζει κυρίως ως blue tooth.
Εχω την εντυπωση οτι δερβισης ειναι και ο μαγκας μερακλης, ο 'ανατολιτης'... ισχυει;
τι το θες το ψυγείο αφού δεν καπνίζεις;
Η λιστα εξαντλει τα μερη που δεν πιανει μελανι; Δηλαδη, σε καινουρια παπουτσια; Στον κωλο; Στη μασχαλη; Σε παλια παπουτσια που δεν ανηκουν σε μενα;
Δεν την ήξερα τη λέξη αλλά έχω μια ιδέα για την ετυμολογία: χλατσώνω < θλατσώνω < θλακώνω < θυλακώνω < θύλαξ. Αν είναι έτσι και η σημασία της λέξης είναι λογική. Μπορεί.
Εγώ ξέρω την έννοια που περιγράφει το καλάθι στο μπάσκετ που δεν ακουμπάει καθόλου στεφάνι ή ταμπλό, προκαλώντας τον ερεθιστικό ήχο του "χλατς" (σα μαστίγωμα) με το διχτάκι, το λεγόμενο "χλάτσο". Ενίοτε το διχτάκι διπλώνει και μαγκώνει στο στεφάνι, και τότε αναρωτιέσαι γιατί δεν το γύρισες στο επαγγελματικό Α' Εθνικής ρε πούστη μου.
σπέκτ
μόνη παρατήρηση ότι το ντεκάφ προέρχεται από τα γαλλικά, καθώς στην καθομιλουμένη πολλές λέξεις κόβονται, κ ο ντεκαφεϊνέ προφέρεται ακριβώς έτσι.
Δεν ηξερα οτι τωρα και οι αντρες κανουν αποτριχωση στα ποδια..μαλλον ειμαι πολλα χρονια πισω (ωρε που παμε ωρε..)
και είναι και "σαφώς υποτιμητικό" (κατά τον ορισμό) να μην το κάνουν!! :P
Ιδού και το ντοκουμέντο.