Comments (102485)
Showing 1531-1560 from 102485
Εννοείται ironick, και έχει υποστηρίξει ότι οι Ιάπωνες προέρχονται από επιμειξία Αρχαίων Ελλήνων από εξωγήινα φύλα.
Πράγματι, έτσι είναι. Και υποστηρίζει ότι γι'αυτό και διαθέτουν έμφυτο θαυμασμό για την Αρχαία Ελλάδα, καθώς και την έμφυτη τάση να επισκέπτονται την χώρα μας για να τραβήξουν αναμνηστικές φωτογραφίες.
χαχαχαχα!γαμάτο!η γαντασια μερικών ανθρώπων δεν εχει ορια!!
α παίδες, έχω μείνει πολύ πίσω! ευχαριστώ για την ενημέρωσις! τέλειο! Ρε τον Λιακό! Μέγας νους...
Υπάρχουν και οι λέξεις σαλίλα (από το σάλιο), ιδρωτίλα, μουνίλα, ποδαρίλα, μασχαλίλα κι άλλα τέτοια όμορφα, αλλά θεωρώ πως άξιζε να έχει δικό της ξεχωριστό λήμμα μόνο η αρχόντισσα των οσμών.
κι όπως έλεγαν οι παππούδες μας:
- Και τώρα, πού τσάρος...
και κουνούσαν το κεφάλι τους
ή μήπως ήσαν οι προπάπποι που θρηνούσαν τον Νικόλαο τον Β;
μερσί για τον ορισμό, δυσεύρετη η εξήγηση της παροιμίας ελπίζω να ισχύει
για να σε βοηθήσω τζόνυ, ιδού ο θρόνος (με την έννοια της τουαλέτας πάντα) σε έναν μεσαιωνικό πύργο της γαλλικής ελβετίας. Ο πάγκος έχει δύο τρύπες (χέζανε παρεούλα οι άρχοντες απ' ό,τι φαίνεται) και στην διπλανή φωτο είναι αυτό που βλέπεις άμα σκύψεις πάνω από την τρούπα: το καλό το πράμα πάει κατευθείαν στα γαλάζια νερά της λίμνης. Σε όλα τα μεσαιωνικά κάστρα της ευρώπης βρίσκεις τέτοια. Είναι απολαυστικό. Νιώθεις βασιλιάς.
Το άλλο με τους Ελοχίμ το ξέρεις; Αλλά δεν σου λέω άλλα, για να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ!
Θρηνούσαν και απορούσαν που τσακίστηκε. Η απάντηση είναι : οι καταραμένοι μπολσεβίκοι.
Κορυφή το σχόλιο!!Φόρτζα ΜΠΑΟΚΑΡΑ!!
Πράγματι, ο δικός μου θρόνος ironick ωχριά μπροστά σε τέτοια αρχιτεκτονικά δημιουργήματα, που ωστόσο είχαν οικολογική συνείδηση με την πρόβλεψη για άμεση βιολογική διάσπαση των αχρήστων μεταβολικών προϊόντων των βασιλιάδων.
Στον κώλο σου ένα βέλος,
Ελευθέριος Βενιζέλος
Σε γαμάω σβέλτα,
Πηνελόπη Δέλτα
(και τα δύο original από δεκαετία 80)
Θα προσθέσω και ένα σχόλιο, επί τη ευκαιρία. Όλες οι λέξεις οι οποίες προέρχονται από την λέξη 'κώλος' μας εξέπληξαν κάποτε (έτσι νομίζω), όταν μάθαμε ότι γράφονται με -ω-. Στο μυαλό μας είχαμε πχ την λέξη 'κολόπαιδο' και όχι 'κωλόπαιδο'. Και πάει λέγοντας. Εννοείται ότι δεν είχαμε τότε υπόψη το 'κόλον', δηλ. το τμήμα αυτό του παχέος εντέρου. Ως εκ τούτου, πιθανόν η λέξη 'κωλίλα' να είχε μεγαλύτερη δύναμη αν γραφόταν 'κολίλα'. Αυτά ακριβώς. Τίποτ' άλλο.
Δύσκολη λέξη. Υπάρχουν ήδη δυο ορισμοί στο λήμμα καυλοράπανο και τώρα υπάρχει και αυτός που ανέβασε ο John Kar. Και οι τρεις είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Προσωπικά, το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι αναφέρεται σε γκόμενα ξεψώλι σ'ένα στυλ "σας παρακαλώ, μπορεί να με γαμήσει κάποιος, όποιος νάναι, το συντομότερο δυνατό". Αλλά, δεν είναι απαραίτητα νεαρή, δεν είναι απαραίτητα κοντή, δεν έχει απαραίτητα ωραίο σώμα και δεν είναι απαραίτητα όμορφη. Αν είναι κάτι, είναι η θηλυκή εκδοχή του καβλιάγγουρα, λήμμα που επίσης έχει ανεβάσει ο John ο οποίος όμως, φαντάζομαι, δεν θα συμφωνήσει. Α, ναι, για κάποιο λόγο, έχω και την εντύπωση ότι ένα καυλοράπανο έχει και σπυριά (καυλόσπυρα;), ή τουλάχιστον άσχημο δέρμα. Τι σχέση έχει με τα ρεπάνια, δεν έχω ιδέα. Αλλά, πάντα θεωρούσα ότι η αναφορά είναι στα μεγάλα, μάλλον άχαρα, άσπρα ρεπάνια και όχι στα μικρά τροφαντά ραπανάκια.
Βλέπω ότι από ιατρική γενικά πάμε καλά. Μερικές φορές όμως όπως και να το κάνουμε, μερικά γράμματα είναι πιο "χορταστικά" για το μάτι. Εξάλλου, η διαφορά μεταξύ ομόηχων φωνηέντων ίσως θα είχε περισσότερο αντίκρυσμα στην αρχαία ελληνική, όπου το ω ως μακρόν ίσως θα προφερόταν περισσότερο παρατεταμένα (κώωωλος) από το ο που είναι βραχύ (κόλος).
χαχα, πράγματι, κώωωωλος! (κάτι ήξεραν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ου αμέ!). Καταλήγω λοιπόν στο εξής: η γραφή με -ο- έχει να κάνει μόνο με το φαντασιακό τού ακόμα ανίδεου / άπειρου ανήλικου. Μόλις λοιπόν επέρχεται η σχετική εμπειρία, το -ω- ξεκαθαρίζει σαν εικόνα και γίνεται ευνόητο, για να μην πω απαραίτητο... Σωστό!
Χαχαχαχα! Είμαστε οι πέντε που έχει στο μυαλό του αυτός ο ΜΑΡας! Έχει δημιουργήσει αναταράξεις το θέμα. Ακόμα και με χάμστερ ακούγεται θανατηφόρο. Για να σοβαρευτούμε επιτέλους, όχι δεν είμαστε πολλοί, είναι πληθυντικός μεγαλοπρεπείας.
Στο κλιπ, ο Κούρκουλος διδάσκει πώς εκφέρεται η φράση.
Να κατι για το οποιο δεν προκειται να κατηγορηθω:)
γράφεις και στην πάπυρος λαρρούς μπριτάννικα;
ευχαριστώ τον τύπο που μπήκε κ μου έχωσε ένα x σε καθε λημμα. του ξεφυγε αυτό όμως
Χρησιμοποιείται και ως απειλή:
Θα σου γαμήσω / σκίσω το κλαπέτο!
πρασινο, χωρίς λόγια
Εγραψε...