νομίζω πως δεν γίνεται να σε απατά η μνήμη σου, τόσα ψαράκια που έφαγες εκείνη τη μέρα... Αλλά ας το διπλοτριπλοτσεκάρουμε. Ιζ δέαρ α κέμιστ ιν δι έαρπλεϊν;;
Ironick, σχετικά με αυτά που λες για τη βρόμα/βρώμα, εγώ συμφωνώ με χίλια!
Γιαβολ μαιν χενεραλ και χρησιμοποιειται εξ οσων γνωριζω και για παλια αυτοκινητα, σαπια και μεσα στη σκουρια.
δε σου χώνω πόντο ρε @ γιατί μου έγραφες μαλακίες.
γιατί τονισμός στην παραληγουσα ρε συ σύντροφε; το έχω ακούσει από πολλούς, αλλά στη λήγουσα δεν τα τονίζουν όλα τα γαλλάκια;
Και τί είμαστε εμείς ρε φίλε Γιέζους; Γαλλάκια; Μή σου πώ, εγώ «Μά τον Τούτατη» το λέω. Άιντε 'μώ τη γαλλία μου μέσα, μή ξεσπάσουμε τώρα...
(Αυτό μου θυμίζει και το σόκ που έφαγα κάποια φορά μικρός, όταν μιλούσα με κάποιον για μικιμάου και τον άκουσα να λέει «Ρομπάξ»!... Μεγάλο βάσανο το κεφαλαιογράμματο των κόμιξ.)
Ο ανθρωπόθεος έχει δίκιο. Άλλωστε, το λέει και η εξορισμού έγκυρη, υπέρτατη και τριφασική πανεγκυκλοπαίδεια των πέντε ηπείρων και των εφτά θαλασσών.
ρομπάξ!!!! ευλογία κυρίου κ έλεος!!!!!
Γαμάτο...
Πασπαρτού, το κωλοτρυπίδι!
Αφορά την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία , και όχι εμάς τους έξυπνους με την προ-ιστορική χοληστερόλη!
ως κάτοικος γαλλίας οφείλω να ενημερώσω πως εμείς οι έλληνες κάπου κάναμε λάθος σ'αυτήν την έκφραση. Τώρα ή ο δημοσιογράφος, ή ο Ασλάνης, ή ο παρουσιαστής θα σας γελάσω, αλλά στα γαλλικά το στοματικό είναι σουσέΤ : sucette (=γλειφιτζούρι)! Σουσέλ αν κ λάθος ακούγεται πιο σέξι νομίζω
Η γαλλική λέξη της θεότητας αυτής των γαλατών είναι Tutatis και τονίζεται βεβαίως στη λίγουσα. Θεωρήται δε παράξενο που αυτή είναι η πιο δημοφιλής θεότητα στα τεύχη του Αστερίξ καθως δεν ήταν πολύ διαδεδομένη στην αρχαία Γαλατία, πιο δημοφιλής ήταν οι θεότητες Taranis, Loug και Belenos. Για να τονίσουμε αυτή τη λέξη βέβαια στη λίγουσα εμείς σαν έλληνες δε θα έπρεπε να λέμε «μα τον Τουτατή» αλλά «μα τον Τουτατίς» καθώς ως γνωστόν οι γαλλικές λέξεις είναι άκλητες. Η θεότις λοιπόν αυτή εξελληνίστηκε γλωσσικά (συνήθεια άλλωστε αυτή των αρχαίων ελλήνων που θεωρούσαν όλες τις άλλες γλώσσες «άξεστες» και εξελλήνιζαν κάθε όνομα που ήθελαν, βλ. Ξέρξης, Δαρείος) και μετονομάστηκε σε «Τουτάτης» Έτσι λοιπόν εφόσον η λέξη αυτή είναι πλέον ελληνική μπορεί να κληθεί ως εξής:
Ονομαστική: Ο Τουτάτης
Γενική: Του Τουτάτη
Αιτιατική: Τον Τουτάτη
Κλητική:(ω) Τουτάτη.
Εξού και η φράση αυτή «μα τον Τουτάτη» όπου το «Τουτάτη» είναι στην αιτιατική.
φιλε εισαι εντελως κακεντρεχης,
δηλαδη εσενα δεν σου φαινεται καλο που οι παραταξεις με πρωτη βεβαια την πρασινη δυναμη καταθετουν αιτηματα, αγωνιζονται,διεκδικουν ονειρευονται ενα καλυτερο πανεπιστημιο......
δεν ειμαστε τα παιδια των λουλουδιων ουτε τα παιδια του φραπε...ειμαστε οι αγωνιστες .... για μια ελλαδα προοδευτικη...για μια ελλαδα ισοτητας και αξιοκρατειας
Οι ιταλοί μάλιστα ως γνωστοί χιουμορίστες αιτιολογούν με αυτή τη φράση τα αρχικά SPQR που ήταν στο έμβλημα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα αρχικά αυτά στα λατινικά σημαίνουν Senatus PopulusQue Romanorum που σημαίνει «Η γερουσία και ο λαός των Ρωμαίων». Για κάποιους, κυρίως Μιλανέζους και Ναπολιτάνους που θέλουν να πικάρουν τους Ρωμαίους τα αρχικά αυτά βγαίνουν από τη φράση Sono Pazzi Questi Romani (είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι).
όπως λέει κ ο λιακό, όταν οι άλλοι έτρωγαν βαλανίδια
... και ανορθογραφίας...
σιγά, σιγά καλέ! με πήρε η βαρβατίλα! αρχίσανε και τα άγρια φτιαξίματα. έχετε παρατηρήσει ότι ο ορισμός σχολιάζεται πολύ περισσότερο απ' ότι κάποιος θα περίμενε;και μάλιστα από άντρες.τι μας λέει αυτό; μήπως έχετε αρχίσει να το σκέφτεστε κατά βάθος να την ξυρίσετε τη γάμπα;
Εμ πως να προκαμουν τα παιδια να μαθουν ορθογραφια; Αδειαζουν ποτε απο τους αγωνες και τη διεκδικηση;
ο καιρος γαρ εγγυς...
Όπως επίσης και για παλιά πλοία τόσο στην επιβατηγό (ακτοπλοΐα) όσο και για την εμπορική ναυτιλία.
κανονικά, πάντως, το μα συντάσσεται με δοτική κ γράφεται μα τω θεώ.
σε ξανακαλώ σε απολογία, όμως, γιατί ο παρατονισμός δεν προκύπτει από πουθενά από αυτά που γράφεις...άλλο ο εξελληνισμός του ονόματος κ άλλο να αλλάξει τόνο. το αν κλίνεται ή όχι είναι άλλο κάρο με πατάτες.
ο καιρός γαρ μπεκρής:)
Ιστορική στιγμή όταν ο αείμνηστος Βαγγέλας Γιαννόπουλος χαρακτήρισε «σαπιοκοιλιά» τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
να έμπαινε και μια κατηγορία Θρησκεία, ή είναι πολύ αργά πλιά;