Για τους φαν του Αστερίξ χρησιμοποιείται αντί του «μα τον Θεό».

Μα τον Τουτάτη, δεν σε καταλαβαίνω ρε Χρήστο. Αφού έχεις πάρει διαρκείας γιατί συνέχεια πληρώνεις απλό;

(από rigo21, 09/09/08)Στο 2.10. (από Khan, 09/02/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
jesus

γιατί τονισμός στην παραληγουσα ρε συ σύντροφε; το έχω ακούσει από πολλούς, αλλά στη λήγουσα δεν τα τονίζουν όλα τα γαλλάκια;

#2
vikar

Και τί είμαστε εμείς ρε φίλε Γιέζους; Γαλλάκια; Μή σου πώ, εγώ «Μά τον Τούτατη» το λέω. Άιντε 'μώ τη γαλλία μου μέσα, μή ξεσπάσουμε τώρα...

(Αυτό μου θυμίζει και το σόκ που έφαγα κάποια φορά μικρός, όταν μιλούσα με κάποιον για μικιμάου και τον άκουσα να λέει «Ρομπάξ»!... Μεγάλο βάσανο το κεφαλαιογράμματο των κόμιξ.)

#3
jesus

ρομπάξ!!!! ευλογία κυρίου κ έλεος!!!!!

#4
rigo21

Η γαλλική λέξη της θεότητας αυτής των γαλατών είναι Tutatis και τονίζεται βεβαίως στη λίγουσα. Θεωρήται δε παράξενο που αυτή είναι η πιο δημοφιλής θεότητα στα τεύχη του Αστερίξ καθως δεν ήταν πολύ διαδεδομένη στην αρχαία Γαλατία, πιο δημοφιλής ήταν οι θεότητες Taranis, Loug και Belenos. Για να τονίσουμε αυτή τη λέξη βέβαια στη λίγουσα εμείς σαν έλληνες δε θα έπρεπε να λέμε «μα τον Τουτατή» αλλά «μα τον Τουτατίς» καθώς ως γνωστόν οι γαλλικές λέξεις είναι άκλητες. Η θεότις λοιπόν αυτή εξελληνίστηκε γλωσσικά (συνήθεια άλλωστε αυτή των αρχαίων ελλήνων που θεωρούσαν όλες τις άλλες γλώσσες «άξεστες» και εξελλήνιζαν κάθε όνομα που ήθελαν, βλ. Ξέρξης, Δαρείος) και μετονομάστηκε σε «Τουτάτης» Έτσι λοιπόν εφόσον η λέξη αυτή είναι πλέον ελληνική μπορεί να κληθεί ως εξής: Ονομαστική: Ο Τουτάτης
Γενική: Του Τουτάτη
Αιτιατική: Τον Τουτάτη
Κλητική:(ω) Τουτάτη.
Εξού και η φράση αυτή «μα τον Τουτάτη» όπου το «Τουτάτη» είναι στην αιτιατική.

#5
jesus

κανονικά, πάντως, το μα συντάσσεται με δοτική κ γράφεται μα τω θεώ.
σε ξανακαλώ σε απολογία, όμως, γιατί ο παρατονισμός δεν προκύπτει από πουθενά από αυτά που γράφεις...άλλο ο εξελληνισμός του ονόματος κ άλλο να αλλάξει τόνο. το αν κλίνεται ή όχι είναι άλλο κάρο με πατάτες.

#6
vikar

Μα ο εξελληνισμός ξένων ονομάτων, και γενικότερα λέξεων, έχει να κάνει καί με τον τονισμό.

Είναι πιστεύω σημαντικό οτι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο εξελληνισμός γίνεται απο μικρά παιδάκια -και όχι απο κάναν διανοούμενο και καλά, που ξέρει και άλλες δυό-τρείς γλώσσες, και θέλει φυσικά να το δείχνει όσο μπορεί-, γίνεται δηλαδή άμεσα και όσο γίνεται φυσιολογικά. Το πώς θα τονίσει το παιδάκι το «ΜΑ ΤΟΝ ΤΟΥΤΑΤΗ» όταν πρωτοδιαβάζει Αστερίξ, έχει να κάνει αποκλειστικά με το γλωσσικό αίσθημα που έχει ήδη αναπτύξει.

Φυσικά, το γλωσσικό αίσθημα διαφέρει απο άτομο σε άτομο και κάποια παιδάκια θα τονίσουν το ίδιο πράγμα αλλιώς (βλέπε και Ρόμπαξ-Ρομπάξ). Το μόνο που θα μπορούσε να λογιστεί εδώ «σωστό» θα προέκυπτε απο κάποια διεξοδική στατιστική στην τελική.

Πέρ' απ' όλ' αυτά, να παρατηρήσω οτι το «Τουτατής» σχηματίζει πιό φυσιολογικά πληθυντικό.

Κι' ένα μικρό σχόλιο για το «μά + δοτική». Εντάξει, ποιός σκέφτεται πλέον με δοτικές; Δέν λέω οτι δέν υπάρχουν τέτοιοι, αλλα, χωρίς πλάκα, ποιοί είναι αυτοί;... :-)

Δέν συμφωνώ οτι το «κανονικό», όπως λές φίλε τζέζους, είναι αυτό. Είναι κανονικό σύμφωνα με κανόνες παλαιοελληνικών. Στα ελληνικά όμως, αυτό που νιώθει «σωστό» ο μέσος ομιλητής είναι η σύνταξη «μά + αιτιατική». Πιχί, «μά τους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας» και όχι «μά τοις χιλίοις κανιβαλοπιθήκοις της Αυστραλίας», ούτε κάν «μά στους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας». Ελληνικά μιλάμε, όχι παλαιοελληνικά.

Νά, με κάτι τέτοια οπισθοδρομικά με κάνεις και γίνομ' αντίχριστος...

#7
jesus

μόλις χαρακτήρισες οπσιθοδρομικιά την κέλλυ κελεκίδου, οπότε ουδέν σχόλιον:)
φράσεις τύπου «μά τους χίλιους κανιβαλοπίθηκους της Αυστραλίας» (chic) δεν τις χρησιμοποιώ τακτικά, αλλά μάλλον δεν θα έλεγα ποτέ μα τη παναγία, χωρίς το λυτρωτικό -μπ-, κ έχεις εν μέρει δίκιο. απλά, πολλά διατηρούνται σπό τα παλαιοελληνικά κ μεταξύ αυτών επιλέγω να διατηρώ κ το μα τω θεώ. κ ας μην το δέχεται το διορθωτήρι του μοτζίλα.

#8
vikar

«Κέλλυ Κελεκίδου»;... Ρέ τι μαθαίνει κανείς στο σλάνγκ τζι άρ. Απ' ότι είδα πάντως, η γκόμενα είναι ότι πρέπει για οπισθοδρομικά (με το συμπάθειο κιόλας).

#9
vikar

Τις ποταπές σου εμβόλιμες γαλλιές, περιττό να πώ, τις αντιπαρέρχομαι, γιατ' είμ' ανώτερος εγώ είμαι...

[%@#@^@^@$%^...]

#10
iron

Άραγε ήδη από εποχής γαλατών τόνιζαν την τελευταία προφερόμενη συλλαβή οι γάλλοι; Μήπως ο Τουτάτης ήταν μεν γαλατική θεότητα με λατινικό όμως τονισμό και μήπως μόνο στα νεώτερα γαλλικά τονίζεται έτσι; (όπως είναι γαλλοτονισμένα χίλια δυο ονόματα που έγιναν γνωστά όταν η γαλλική ήταν η επικρατέστερη κοινή γλώσσα των μορφωμένων, πχ. το ρώσικο Ιγκόρ που προφέρεται κανονικά Ιγκαρ, ναι, ναι, όχι μόνο ο τόνος είναι πίσω, αλλά ως εκ τούτου, το άτονο -ο- προφέρεται /α/ στα ρώσικα).

Γαλατολόγο έχουμε στην παρέα;

#11
jesus

γαργάλατα.
τιστομπούτσο, πόσους ρωσομαθείς έχει το σάιτ;;
έχει κ μαλακό σημείο στο τέλος το Игорь, οπότε δεν μπορεί καν να προφρθεί από τους μη σλάβους (οι χωριάτες λευκαδίτες το έχουν πάντως). άιντε, γιατί μας τη βγήκες με κόκκινο.
κ για να τελειώνει το ζήτημα, πείτε κ αστέριξ, γιατί προέρχεται από το ελληνικό αστέρι, για να ολοκληρωθεί η κακογουστιά. ούναμουχαθείτε, αχρείοι!!!

#12
rigo21

ρε φίλε Ιησού, έλεος μην τα παίρνεις στο κρανίο. Εγω σε όλα τα κόμιξ του Αστερίξ που έχω διαβάσει τα γράμματα είναι κεφαλαία, οπότε βαλτον τον ρημάδι τον τόνο όπου σου γουστάρει.

#13
jesus

όχι ρε συ, χαβαλέ κάνουμε, κ επειδή είναι δεδομένο ότι κάνουμε χαβαλέ λέμε κ καμιά μαλακία παραπάνω...σόρρυ αν παρεξηγήθηκα...

#14
rigo21

δε παρεξηγήθηκα αλλά γάμα το, chat room το κάναμε.

#15
iron

και σεις ρωσομαθής, χριστέ μου;! κατέχουμε και το πληκτρολόγιο βλέπω, ή μήπως ήταν κοπιπέιστ;

#16
jesus

πληκτρολόγιο ρε, λίγο βέβαια, αλλά το έχουμε. το κοπί το πίτα θα κάνουμε;; λίγο σεβασμό παρακαλώ...

#17
iron

ζητώ άφεση και πάλι, αν αμάρτησα... Απλώς εγώ ακόμα να μάθω αυτό το πληκτρολόγιο όπου όλα είναι αλλού τ' αλλού. Αλλά ας μην παραπονιέμαι για τσι ρώσοι: οι γάλλοι δεν πάνε πίσω. Ούτε το Α δεν μπορούν να αφήσουν εκεί όπου το έχουν όλοι οι υποδέλοιποι. Τεσπα, αυτά τα σοφά για σήμερα, είμαι εκτός θεμάτου, το ξέρω, το βουλώνω.

#18
jesus

ναι ρε, φτιάχ'τε κ βλογ για να βρίζεται τη γαλλία κ τα γαλλικά, να σας ρίξω παράσιτα. σιωπούν κ οι υπόλοιποι γαλλομαθείς του σάιτ κ είμαι μόνος μου.
(το a με το q κ το m κατανοητά είναι, απλά θέμα συνήθειας. το γιατί πρέπει να πατήσεις σιφτ για να βάλεις τελεία δεν είναι, αλλά αυτό δεν το είπα ποτέ)

#19
jesus

μαμά βόηθα, το «βρίζεται» είναι αισχρό αισθητικά κ ζητώ συγγνώμη.

#20
iron

αχά! τώρα δα το είδα! τέτοια έκανες καλέ και σε σταυρώσανε;

#21
jimakos

Το ''Toutatis'' είναι η λατινική μεταγραφή του ονόματος. Θεωρητικά πάντα, οι (νυν) Γάλλοι θα το διάβαζαν ''Τουτατί'', διότι το τελικό σύμφωνο στα αρσενικά είναι άηχο. Εγώ σαν φαν του μικιμάου, ανέκαθεν είχα ένα θεματάκι και κάθε φορά το διάβαζα όπως μου ερχόταν εκείνη την ώρα, τουτέστιν ή Τουτάτη ή Τουτατή (ποτέ Τούτατη, έλεος). Ωστόσο στο τραγουδάκι των Ημισκουμπρίων , ο στίχος πάει ως εξής :

[I]'' κανένας δεν τα βάζει με ημίσκουμπρα Γαλάτη γιατί είμαστε τρελοί, εμείς μα τον Τουτάτη''. [/I]

Αυτό δεν λέει πολλά, διότι η μπάντα φημίζεται για τους παρατονισμούς ωστέ να βγεί η ρίμα, ωστόσο μπορεί να λέει και κάτι. Διότι και η λέξη ''γαλάτης'' απαντάται συχνότατα στο κόμικ, άρα κάλλιστα ένα μικρό παιδί μπορεί να συσχετίσει τις δυο αυτές λέξεις (Γαλάτης, Τουτάτης) και να τονίσει/κλίνει την δεύτερη βάσει των κανόνων της πρώτης. ΟΥΦ!

#22
Ο ΑΛΛΟΣ

Το «μα + δοτική» πού το βρήκατε ρε παιδιά; Πάντα με αιτιατική ήτανε.

#23
vikar

Το «μά τω θεώ» ήταν λοιπόν ανέκαθεν λάθος;!... Χωρίς πλάκα, γιά εξήγα.

#24
Vrastaman

Μα τον Δία!

#25
Galadriel

Μα τω Δία.

#26
poniroskylo

«Νη τον Δία», «Νη τον Απόλλωνα»… και σε δυϊκό αριθμό «Νη τω θεώ».

#27
Vrastaman

The knights who say νη!

#28
iron

βράστα, μάλλον το μπερδεύεις με το «δόξα τω θεώ» που κατάληξε αδόκιμο (προς το παρόν) «δόξα τον θεό», ούτε κάν «δόξα στον θεό».

#29
Vrastaman

> κατάληξε αδόκιμο (προς το παρόν)

Βρρρ... τι υπαινίσσεσαι;

#30
Ο ΑΛΛΟΣ

@Vikar: Μα τω θεώ, αν το έχεις δει σε αρχαίο κείμενο, είναι αιτιατική δυϊκού αριθμού. Θα πρέπει να γράφεται με σκέτη οξεία, όχι περισπωμένη + υπογεγραμμένη. Σημαίνει «Μα τους δύο θεούς», δηλ. τους Διόσκουρους ή άλλους που εκ παραδόσεως πάνε ζευγάρι.
Αν το 'χεις δει σε νεότερο κείμενο, είναι απλώς λάθος.
@Μες: Μα τω Δία ούτως ή άλλως αποκλείεται, γιατί η δοτική είναι Διί. Είναι λάθος όχι σύνταξης αλλά ορθογραφίας (δηλ. είναι αιτιατική αλλά του ξέφυγε ένα -ω).
@Πονηρόκυνα: Σωστός!

Ας πούμε και το εξής: Μα τον Δία, στους αρχαίους εσήμαινε «όχι μα τον Δία». Ο καταφατικός όρκος επισφραγίζεται με το «νη».

Κι ας πούμε και το άλλο: Η φράση «Μα το Ζα» (=μα το Δία), υπό τύπον μαγικής επίκλησης που το νόημά της έχει ξεχαστεί αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, ήταν ακόμη εν χρήσει μέσα στον 20ό αι. παρά τοις τσοπάνησι του Ψηλορείτη. Σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο του βουνού πήγαιναν να λύσουν αμφισβητούμενες υποθέσεις ζωοκλοπής. Ο υπόλογος για ζωοκλοπή βοσκός που, ακουμπώντας το χέρι του στην ιερή πέτρα, έλεγε «Όχι μα το Ζα, δε σου πήρα εγώ τα ζα» θεωρούνταν άνευ ετέρου ότι λέει αλήθεια, τόσο βαρύς όρκος ήταν. Φυσικά οι άνθρωποι ήταν χριστιανότατοι και κατά πάσα πιθανότητα δεν τον είχαν ούτε ακουστά το Δία, συνέχιζαν όμως ανά τις γενιές ένα έθιμο λησμονημένης αρχής. Πληροφορία από τα «Αμίλητα βαθιά νερά» της Ρ. Γαλανάκη.

#31
xalikoutis

γενικά ο Παύλος ζορίστηκε να την ξεριζώσει την αγάπη των κρητικών για το Δία, λένε πως όταν άρχισε στους καλούς Λιμένες να τους λέει πως Δίας, δεν υπάρχει, αυτοί του είπανε «πλάκα κάνεις, έλα να σου δείξουμε που γεννήθηκε», εξ ου και «Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί»... και άφησε τον Τίτο να βγάλει τα κάστανα...

#32
GATZMAN

Στα Ανώγεια απ' ότι έχω ακούσει έπαιζε η αναφορά στο όνομα του Δία. Ισως να παίζει ακόμα.
Ζα λένε και το ψηλότερο βουνό της Νάξου. Δεν αποκλείεται να υπήρχε κάποιο ιερό του Δία εκεί.

#33
vikar

Νά 'στε καλά ρε παιδιά. Πάνω εκεί λοιπόν λέω μπαρούφες. Χμμ...

#34
Επισκέπτης

παιδια, αν και εχουν ενδιαφέρων οι τεκμηριώσεις των αντίθετων απόψεων, το σωστο ειναι Τουτατής. http://www.mamouthcomix.gr/asterix/asfl-01.html (δευτερη παραγραφος)

#35
ΑΟΥΓΚΑ

Μα τις χιλιές πιπές!!

#36
nikolaosvlas

Συνοψίζοντας την όλη συζήτηση: Ας τ'αυτά και πιάσε τούτα, τα βιολιά και τα λαγούτα!
Διαφωνεί κανείς;

#37
protnet

Αιτιατική 1.000%! Θυμηθείτε το ομηρικό «ού μα Ζήνα!» (όχι μα τον Δία!)