Καφενείο και γενικά χώρος υγειονομικού ενδιαφέροντος όπου η τιμή των προσφερόμενων δεν συνάδει με την ποιότητα αυτών.

Συναντάται σε αεροδρόμια, σταθμούς, πορθμεία, πλατφόρμες αντλήσεως πετρελαίου και πέριξ της Πλατείας Αχρηστοτέλους.

Λεξιπλασία από τα συμπαθέστατα Starbucks και το ελληνικότατο ρήμα αρπάζω.

- € 3,5 ευρώ ο ελληνικός ο νεροζούμι από την εσπρεσίερα, πάνε καλά;
- Γάμησε τα, Starpax Cafe!
- Στάρπαξ΄ κ’ ίφυγε και δεν πήρς χαμπάρ΄!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
Vrastaman

χεχε

#2
electron

Να προσυπογράψω σαν Θύμιος που κατέβηκε από το χωριό.
Πριν δύο χρόνια κατέβηκα στην Αθήνα, μετά από δέκα χρόνια, που έφυγα. Ασε όλες τις αλλαγές, πήγα μια μέρα στο εν λόγω μαγαζί, παράγγειλα κάτι που ήταν γραμμένο σε έναν πίνακα,
Σοκ #1, η τιμή ήταν 9 ευρώ
Σοκ #2, δεν σερβιρίστηκε, το πήρα μόνος μου από το μπαρ
Σοκ#3, σε πλαστικό ποτήρι, Σοκ$4, έπρεπε να ψάξω που είναι τα καλαμάκια και τα λοιπά παρελκόμενα.
Και αναρωτιέται ο Θύμιος: χωρίς έξοδα για σερβιτόρο, χωρίς έξοδα για να πλύνεις το πλαστικό ποτήρι, πως στο διάολο μπορεί, γαμώ την ξενομανία του νεοέλληνα, ένα γαμημένο ρόφημα μπορεί να κάνει εννέα ευρώ; Δεν τα κρατάω να τα παίξω ζάρια, να ανέβει κι η αδρεναλίνη.

Εννοείται ότι ήταν και η τελευταία φορά που μπήκα στο εν λόγω μαγαζί. Και γενικά δεν είμαι τσιγκούνης, το αντίθετο μάλιστα.

Δικαίωμα κάθε ενός βέβαια να πηγαίνει όπου θέλει. Εγώ, όπως έλεγε κι ένας μπαρκαρούτσος φίλος, πάω όπου με σέβονται, γιατί εκεί είναι η πραγματική μόδα. Να βρεις κάπου που σε σέβονται. Αφού ξοδεύω που ξοδεύω, θέλω μεγαλεία.

#3
electron

Δεν εννοώ ότι πληρώνω και είμαι ο γαμάω, αλλά ούτε το άλλο άκρο, πληρώνω για να με γαμάνε!!!

#4
anchelito

electron μαζί σου! Αν και το Starbucks είχε και κανα δυό καφέδες που με άρεζαν, ήτο άκαπνο και είχε fairtrade κουρκουμπίνια. Δι εμέ κορωνίδα του είδους παραμένουν τα πέριξ της Πλατείας Αριστοτέλους και τα πλοία.

Όσο για τα υπόλοιπα ουδείς ψόγος. Το «με τον παρά μου....και την κυρά μου» είναι αξίωμα και μας δόθηκε από τους πατεράδες μας για να το δώσουμε στα παιδιά μας.

#5
electron

Άλλη πληγή τα πλοία!!! Φαντάσου σταρμπακς σε πλοίο!!!

#6
knasos

Ναι συμφωνώ κι εγώ για τις τιμές και το σελφ-σελφ σέρβις αλλά ένας μακιατο με σιρόπι καραμέλας με συνοδεία τσιζκέικ Νεας Υορκης είναι πιστεύω στη λίστα με τις 100 καλύτερες απολαύσεις στη ζωή.

#7
anchelito

Ρε knaso, μας γάμησες στις 1:00 πμ με τα μακιάτο και τα τζιζ κέηκ. Γράψτα το πρωί βρε παιδί μου.

(Άντε τώρα να βρω διανυκτερεύον Starbucks)

#8
Vrastaman

Ηλέκτρον, καβούρια έχεις στις τσέπες σου;

(βλ. Μύδι :Ρ)

#9
electron

χαχαααα

#10
electron

όχι, αλλά ο αγαπημένος μου καφές είναι ο φιέστα!

#11
knasos

Σόρυ ανχελίτο, κι εγώ υπέφερα το ίδιο αλλά έπρεπε να το πω!

#12
GATZMAN

Πρέπει να φτιαχτεί νεά υπηρεσία στα starpax. Υπηρεσία που θα παρέχεται από έμπειρες στ αρπαξ ιάρες. Μιλάμε για χειροποίητο μερακλίδικο καφέ στον οποίο το σιρόπι καραμέλας θα ρέει άφθονο. Ηταν μια πρόταση στα πλαίσια της εκπομπής πρωινός καφές του slang channel

#13
HODJAS

(Ανάμνησες):
Όταν πήρα το ρημάδι το επιτυχίο, είπα (που να μην έσωνα) να κεράσω 5-6 φιλαράκια πρωινό μετά απο ξενύχτι.
Λέω, θα τους πάω σ' ένα κόμοδο καφενεδάκι στη Βουλής, που έφτιαχνε μια καλή κυρούλα ομελέτα με λουκάνικα και καφέ ατζέμικο κι όλα αυτά μπιρ παρά.

Φυσικά, επειδή η μοίρα μου είναι σακατεμένη, το μαγαζί είχε κλείσει διά παντός κι άρχισε η γκρίνια που τους τραβολογούσα.

Το φλωροκάναρο (που λέει κι ο Τζονμπλάκ) της παρέας, ανέλαβε πρωτοβουλία και λέει «τέλος, θα πάμε starbucks», που είχαν μόλις ανοίξει στην Κοραή και τα μαλακιστήρια έκαναν κάθε μέρα λαϊκό προσκύνημα.

Δεν τόλμησα να αντιδράσω, αφού είχα κάνει τη γκάφα.

Ένας Αμερικάνος λατσότεκνος (τους είχανε φέρει για τρέινινγκ των Ελλήνων), με πληροφόρησε (με ύφος) τα είδη καφέδων, με χρέωσε τον κούκο αηδόνι και περίμενα μισή ώρα να τους παραλάβω.
Όταν πήγα ν' ανάψω (έστω) την τσιγαρούμπα μου, χύμηξε να με σταματήσει οτι non-smoking policy και τέτοια.
Είπα κάτι γαλλικά, πέταξα τα λεφτά στο τραπέζι, μούτζωσα κι έφυγα...

#14
vikar

Χότζα, τα σέβη μου τά 'χεις απο καιρό.

Και άσχετο: το επιτυχίο ακούγεται αρκετά ωστε να σηκώνει καταχώριση.

#15
GATZMAN

@Χότζα, σου βγήκε ξυνό, ε;
@vicar: >Χότζα, τα σέβη μου τά 'χεις απο καιρό.
Αχ...αβρότητες ιερομένων
Σωστός ο παίκτης για την καταχώρηση του επιτυχίου, γιατί παραπέμπει και στην επιτυχία, αλλά και στο επιτοίχιο (-->χαμηλή ως μηδενική αξιοποίηση)

#16
Vrastaman

Πριν από την καπνοαπαγόρευση υπήρχαν αρκετοί μη-καπνιστές που ευχαρίστως πλήρωναν «υπερτίμημα» σε Starpax για να απολαμβάνουν τον καφέ τους χωρίς να ντουμανιάζουν. Ήμουνα ένας από δαύτους.

#17
Galadriel

Πω βράστα μου κι όσο σκέφτομαι πόσο σε τσιγάρισα στην πρώτη μας φορά... (pun intented).

#18
knasos

Στο τσιγάρισα ή στο τσιγάρο μετά;

#19
Vrastaman

@ Mes - την μεθεπόμενη μας φορά έφερα ενισχύσεις από Χαβάνα!

@Knasos - σιλάνς, boy-toy, που πετάγεσαι σαν την πορδή! :Ρ

#20
knasos

Να τα ανεχτώ όλα, αλλά να μου πεις ότι βρωμάω; Ε αυτό πάει πολύ... Στη συνάντα αν φέρεις κομπολόι θα μου πέσει τυχαία κάτω, να ξες.

#21
electron

πρέπει κάποιος να ανεβάσει το «κόμοδο» (αναφέρεται σε παραπάνω σχόλιο). Στην κατηγορία Θειτσογαλλοπιανομεγαλοαστικονεοελληνικοσλανγκ. Παρεμπίπταμπλυ, να προστεθεί και η ανωτέρω κατηγορία, μπας και πάραουμε τη σήμανση ISO.

#22
electron

αν βρεθείτε στη Ρώμη, περάστε από αυτό το bar, που κατά τη γνώμη μου, έχει μάλλον τον πιο ωραίο καπουτσίνο .

Είναι ένα ημι-κεντρικό καφέ με ένα κάτι σαν πλάτανο απόξω, εξ ου και το όνομα του. εδώ

Δεν θα μάθω ποτέ να βάζω τα λινκ! Πρέπει να μου κάνει ιδιαίτερα η Σαλίνα.

#23
deinosavros

Το 1928 (πρώτο χρόνο της βενιζελικής τετραετίας) ήταν πρόσφατη ακόμα η ανάληψη της εκμετάλλευσης των Τροχιοδρόμων από την Αγγλική Εταιρεία Πάουερ εντ Τράξιον. (Ο κόσμος, πολύ προσφυώς είχε "εξελληνίσει" το δεύτερο σκέλος του ονόματος της εταιρείας και την έλεγε "Πάουερ αρπάξιον"). Πριν ακόμα ξεσπάσει η οικονομική κρίση του 1929, η Πάουερ άνοιξε μέτωπο εναντίον του προσωπικού της απ' τη μιά και εναντίον του επιβατικού κοινού, απ' την άλλη.

Βασίλη Α. Νεφελούδη Αχτίνα Θ. Αναμνήσεις 1930-1940 Εκδ. Ολκός, 1974