μαλτέζα

Πάντως η Chiara στον φωνητικό τομέα τους πάταγε όλους κάτω...

Βασικά πρόκειται για γυναίκα με μεγάλα βυζία (μαστάρια)μ καθώς υπάτρχει ειδική ράτσα αγελάδων με βυζάρες που λέγονται «μαλτέζες». Αυτά για την ιστορία. Βλέπε και σχετκό μήδι.

Όλα αυτά είναι ωραία και σωστά. Αλλά. Στη Μάλτα δεν υπάρχουν βοσκοτόπια για να αναπτυχθεί κτηνοτροφία, και δη αγελαδοτροφία. Ακόμα και τα χέρσα τους είναι εφιαλτικοί ξερότοποι. Επομένως το ότι υπάρχουν μαλτέζικες αγελάδες είναι ένας μύθος που κάνει το λήμμα ακόμα πιο slang... très slangue. Η βρουκέλωση δεν ονομάστηκε 'μελιταίος πυρετός' (Μάλτα = Μελίτη in unslang), επειδή προκαλείται από 'γάλα προέλευσης Μάλτας' (τέτοιο είδος δεν υπάρχει) αλλ' επειδή ο ελληνικής (από μητέρα) μαλτέζος Θεμιστοκλής Zammit βρήκε ότι η νόσος οφείλεται σε μολυσμένο γάλα.

Χωρίς να θέλω να σλανγκαρχιδισω, με ένα απλό search βρήκα το παρακάτω:

«...The Maltese indigenous cow is considered to be a species which can be traced back to the prehistoric era – as is evidenced by the etchings of bulls on some of the stonework in our prehistoric temples...

...The cows cannot be bred for meat production, as they are very lean, nor are they bred to produce a lot of milk: “They produce just enough for their calves,” said Mr Azzopardi, “however because of their make up, their milk is very fatty and extremely nutritious - the best of its kind.”...»

ΜΧΣ δεν ενοχλούμαι. Αλλά! Πού στο καλό αναπτύχθηκε αυτό το Maltese indigenous cow χωρίς χόρτο; Ιndigenous cow σημαίνει 'αρχικώς άγρια' και τα φουκαριάρικα νησάκια (Malta και Gozo) δεν έχουν τα προσόντα. Δεύτερον: Τι σημαίνει για τον Mr Azzopardi 'αγελάδα που δεν κάνει ούτε γάλα ούτε κρέας'; Έχι λόγο ύπαρξης; Οι αγελάδες δεν είναι pet! Τρίτον: Εξ αιτίας αυτών ακριβώς των νεολιθικών μνημείων ξόδεψα τρεις μήνες από τη ζωή μου και διεξήλθαν όλη τη Μάλτα (και το Gozo) σχεδόν με τα πόδια και δεν είδα καμιά. Φραγόσυκα είδα! Ακόμα και στην τρύπα της Καλυψούς πήγα (και σε βεβαιώνω ότι δε χωράνε δυο άνθρωποι με το κρεβάτι τους εκεί μέσα) όπου πάνε τους ηλίθιους τουρίστες. Η Μάλτα αξίζει για να δει κανείς πώς ζει μια κοινωνία που δε φοβάται ούτε κλέφτες, ούτε ναρκωτικά, ούτε ληστές, όπου τα παιδιά κάνουν πατίνι και ποδήλατο στα μεγάλα πεζοδρόμια, να δει μια κοινωνία που τραγουδάει τη νύχτα και όπου οι οδηγοί δίνουν ρέστα το μονόλεπτο, να δει τ' αρχαία, να ψωνίσει χρυσαφικά και γυαλί και να σπουδάσει θετικές επιστήμες στο καλό εκεί πανεπιστήμιο (ΔΕ θέλει λεφτά αλλά θέλει κότσια! Εκεί οι σχολές δε μασάνε! Αν δεν κάνεις... σε πετάνε)

έχω κι εγώ παρόμοιες εντυπώσεις από την Μάλτα, αλλά με αυτή την λογική ούτε στο Νταρφούρ (έρημος) θα υπήρχαν αγελάδες, ούτε σε περιεοχές της Κένυας (βλέπε Μασάι, αν και η πιό συχνή ράτσα είναι νάνος), ούτε στην Γροιλανδία... (μιλάω πάντα για όσα έχουν δει τα μάτια μου)...

Εγώ μια φορά στη Μάλτα είδα την ομορφιά της λούτσου. Ολόκληρη μπήκα μέσα. :P

Όμορφη, αλλά εγώ δεν μπήκα στην θάλλασα, έκανε κρύο...