Ως κουβερτούλα χαρακτηρίζεται ένα ανέκδοτο (ο Θεός να το κάνει) το οποίο είναι τελείως κουφό και απελπιστικά κρύο.
Τόσο κρύο που η ακρόασή του οπωσδήποτε προϋποθέτει την ύπαρξη μιας κουβερτούλας που να αγκαλιάζει στοργικά τον ακροατή, ώστε να μην δαγκώσει το καυλί του (ή να μην παγώσει το μύδι της) από την παγωμάρα που αυτό αποπνέει.
Κάπου εδώ, ο επισκέπτης (ή ο μόνιμος θαμώνας) του σλανγκγρ, ίσως αναρωτηθεί: Γιατί κάτι το οποίο είναι τόσο κρύο, χαρακτηρίζεται ως κουβερτούλα; Οέο;
Εύλογη η απορία αλλά υπάρχει καπάκι απάντηση. Η κουβερτούλα λοιπόν, είναι κατ' ευφημισμόν αναφορά στο κρύο ανέκδοτο, με σκοπό να απαλύνουμε κάπως την παγωμάρα του. Και εδώ είναι όλη η ουσία του λήμματος. Κάτι αντίστοιχο, για παράδειγμα, αποτελεί η προσφώνηση της Μαύρης Θάλασσας, ως Εύξεινου (δηλαδή φιλόξενου) Πόντου.
Αυτό το φαινόμενο, το της κατ' ευφημισμόν αναφοράς, είναι και ενδεικτικό της σοβαρότητας μιας κατάστασης. Και ο σοφός ελληνικός λαός έχει προφανείς λόγους να το χρησιμοποιεί και στο συγκεκριμένο λήμμα...
0 comments