τσουρέ

... γουάτ;

συνων. μπαταριά

Βλ. και τσιράω - τσιρώ.

Δηλαδή το τσουρέ είναι κρητικό και προέρχεται από φθορά του τσιράω;

Κοίτα κύριε Κάδμε, ο αλάμος πρέπει να χει σχέση με Κρήτη, προς Ρεθεμνιώτικα, και σίγουρα το τσιρέ (ή (ν)τζιρέ) το λέμε στη Δ.Κρήτη, επί του λήμματος το τσουρέ δεν ξέρω που το άκουσε ή το παράκουσε (νορμάλ παραφθορά δεν είναι), εγώ ως Χανιώτης δεν το ξέρω και θα έγραφα

«αντρούς ντζιρέ».

Ο άντρας στα χανιώτικα κλίνεται ως εξής: - > ο άντρας, τ' αντρού(ς) [«μη συνορίζεσαι τ’αντρούς», προαιώνια συμβουλή στη νύφη], τον άντρα, οι γι-άντρες, των αντρώ, τσ' άντρες.
Το «αντρός» είναι ρεθεμνιώτικο.

Τσιρέ (τζιρέ, ντζιρέ) ή τσιριά;

Η κατάληξη των θηλυκών ουσιαστικών έχει ψωμί στην Κρήτη. Ενδεικτικά μόνο:

Στα Σφακιά η γριά είναι γρε, στ' Ανώγεια γρα.
Αντίστοιχα η κερασέ, η κερασά.

Αλλά είναι αρκερά πολύπλοκο, γιατί παίζει ρόλο ο αριθμός των συλλαβών, το θέμα της λέξης, ο τόνος, η προέλευση [π.χ. στα Σφακιά η σπρωξιά λέγεται αμπωχτέ, στ’ Ανώγεια δε λέγεται αυτό, από την άλλη στ’ Ανώγεια η γρουσουζιά λέγεται γρουσουζά ενώ στα Σφακιά λέγεται γρουσουζιά, η λέξη μαγαρισά (=βρωμιά) λέγεται έτσι και στα δυο, η χαχαλιά είναι στα Ανώγεια χαλαλιά, στα Σφακιά χαχαλέ, το τσιρέ δεν πρέπει να λέγεται στην Ανατολική Κρήτη (Μυλοπόταμο και πέρα, όπου αρχίζει η χρήση του κατρουλιού (=το κάτουρο, στη Δυτική Κρήτη λέμε «το τσίρι») και των παραγώγων του] κλπ κλπ…

Σίγουρα σε μπέρδεψα... έχω προσπαθήσει να τα συστηματοποιήσω αλλά δεν υπάρχουν κανόνες μονάχα εξαιρέσεις που λέει και το βαθύ ποστεγιαννικό χιτ της εποχής.

Σπεκ και γουέλκαμ μπακ.

Στη Χαλκιδική, αντί για «γριές», ακούγεται το «ιγρές».

Ας με συγχωρήσουν οι φίλαθλοι του Ηρακλή.

Φίλε Χαλικού τα σπέκια μου για την εξήγηση... είναι λίγο μπερδεψουά τα κρητικά για μας τους οιωνεί Ηπειρώτες, αλλά όσον αφορά την εξήγηση είσαι κρύσταλλο, και μακάρι να'ταν όλοι τόσο επεξηγηματικοί στο θέμα των εκάστοτε ντοπιολαλιών. Τεσπά, μία η επεξήγηση της Μες στο βρακί αυτοκινήτου, μία η δική σου στα κρητικά, καλύφθηκα για σήμερα...

Χαλικούτιε, τσουράω, τσούριξα : κυλώ, κατρακυλώ, κατηφορίζω, ροβολώ, γρεμνοτσακίζομαι. Έχε χάρη που βάφω το ρημάδι μου και είναι μπουρδέλο η βιβλιοθήκη.
ΥΓ. Ρεθεμνιώτης είσαι εσύ, και όλο σου το σόι!
:)Χαρ χαρ χααρρ:)

Τσουρεί το τσίρι θέλεις να μας πεις;

Ναίσκε, θόρυβος κύλισης.

εμείς το λέμε τσούρι το κατουρημα και οι αλβανοι ακριβως το ιδιο. Επίσης οταν τρεχουν νερα απο τις τδροροές οταν βρεχει λέμε οτι το νερό «πάει τσούρος»

Τσούρος (Churros) στα ισπανικά είναι κάτι υπέεεεροχα γλυκάκια που τα βουτάνε στην πηχτή σοκολάτα.

los churros avertos.

Tα 'χεις και εδω. Τόσο καλά είναι;

Μιαμ μιαμ η Ισπανία όλη είναι σοκολάτα κον τσούρρρρος για πρωινό.