Πρόκειται για το άτομο εκείνο το οποίο από τη στιγμή που κάνει μπάνιο (ή αλλιώς λουστεί) πρέπει να περιμένει από 2 έως 3 ώρες μέχρι να βγει από το σπίτι.

Τα άτομα αυτά προφασίζονται λόγους υγείας για να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά τους αυτή, η οποία ταλαιπωρεί την παρέα τους, καθώς τους αναγκάζει να καθυστερήσουν την προγραμματισμένη έξοδο.
Συχνά οι λούστες γίνονται, δικαιολογημένα, αντικείμενο χλευασμού και αποδοκιμασίας με χαρακτηριστική τη χρήση των λέξεων φλώρος, λούλης, κρυουλιάρης.

-Έλα Σάκη, κάν 'το 9 τελικά.
- Τι λες ρε Αποστόλη, 7.30 δεν είχαμε πει;
- Εε ο Γιάννης έκανε μπάνιο στις 6 και όπως ξέρεις δεν μπορεί...
- Τον λούστη, δεν την παλεύει καθόλου πες του!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
Vrastaman

Η μαμαδίστικη παραίνεση «μη βγεις λουσμένος γιατί θα πουντιάσεις» είναι αποκλειστικά Ελληνική. Δεν την έχω ακούσει πουθενά αλλού, και είμαι σχετικά ταξιδεμένος. Όπως και η μη επιστημονική έννοια της «ψύξης», που δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα.

#2
vikar

Σ' όση απ' τη Δύση γνωρίζω κι' εγώ, επαυξάνω. Να βλέπαν οι ελληνίδες μανάδες τις δυτικές να βγάζουν βόλτα το μωρό μές στην παγωνιά και μάλιστα για να καταλήξουν στην καφετέρια (ακόμη και πρό καπναπαγόρευσης), δέ μπορεί, κάτι θα πάθαιναν.

#3
salina

έτσέεεετσετσέτσι! να προσθέσω και το παγωτό, που πρέπει να το τρώμε μόνο τον Αύγουστο γιατί θα μας πονέσουν τα λαιμά;

#4
poniroskylo

Θυμήθηκα και το παλιό γυμνασιακό:

- Πούστη! Πούστη! Πάρτην και λούστη!
- Την έχω 'γω λουσμένη, στον κώλο σου βαλμένη.

Περισσότερα τέτοια εδώ: σκασίλα μου μεγάλη και δέκα παπαγάλοι.

Σε καλό μας, ευθυμήσαμε πάλι.

#5
vikar

Ναί ρε σαλίνα!... Και πρόσφατα μού 'λεγε γερμανιδούλα οτι τρώει παγωτό όταν της πονάει ο λαιμός(!), με τη λογική βάλε πάγο στο οίδημα... Άλλες κουλτούρες (πάρ' τη μιά και βάρα την άλλη βασικά, αλλα τέλος πάντων).

#6
poniroskylo

«... άλλο πράμα ο Γερμανόsh...» - τάχουμε πει εδώ ;-)

#7
jesus

κ με τη γερμανιδούλα τι έγινε ρε βίκαρε; σπρώχνεν ζη ντόιτς;

#8
Vrastaman

Mlle Allemandesclave.

#9
iron

σχετικά με τις συμβουλές των μαμαδογιαγιάδων, υπάρχει όμως ένα συγκινητικό (γενικότερα) τραγούδι του Léo Ferré:

Avec le temps
Avec le temps, va, tout s'en va
On oublie le visage et l'on oublie la voix
Le coeur quand ça bat plus, c'est pas la peine d'aller
Chercher plus loin, faut laisser faire et c'est très bien
Avec le temps...
Avec le temps, va, tout s'en va
L'autre qu'on adorait, qu'on cherchait sous la pluie
L'autre qu'on devinait au détour d'un regard
Entre les mots, entre les lignes et sous le fard
D'un serment maquillé qui s'en va faire sa nuit
Avec le temps tout s'évanouit
Avec le temps...
Avec le temps, va, tout s'en va
Mêm' les plus chouett's souv'nirs ça t'a un' de ces gueules
A la Gal'rie j'Farfouille dans les rayons d'la mort
Le samedi soir quand la tendresse s'en va tout' seule
Avec le temps...
Avec le temps, va, tout s'en va
L'autre à qui l'on croyait, pour un rhume, pour un rien
L'autre à qui l'on donnait du vent et des bijoux
Pour qui l'on eût vendu son âme pour quelques sous
Devant quoi l'on s'trainait comme trainent les chiens
Avec le temps, va, tout va bien
Avec le temps...
Avec le temps, va, tout s'en va
On oublie les passions et l'[B]on oublie les voix
Qui vous disaient tout bas les mots des pauvres gens
Ne rentre pas trop tard, surtout ne prend pas froid[/B]
Avec le temps...
Avec le temps, va, tout s'en va
Et l'on se sent blanchi comme un cheval fourbu
Et l'on se sent glacé dans un lit de hasard
Et l'on se sent tout seul peut-être mais peinard
Et l'on se sent floué par les années perdues
Alors vraiment
Avec le temps on n'aime plus.

ιδού το τραγούδι με άθλιο ήχο...

#10
vikar

κ με τη γερμανιδούλα τι έγινε ρε βίκαρε; σπρώχνεν ζη ντόιτς; κάνει τζίζ Φλίσεντ μαϊν φρόιντ, φλίσεντ. :-Ρ