Ένα ξεχασμένο διαμαντάκι κατευθείαν από τα πιο τρυφερά μας χρόνια. Το αμερικάνικο (ποδοσφαιράκι) είναι μία ακραία μετάλλαξη του γερμανικού, και οι κανόνες είχαν ως εξής:
Δύο αντίπαλοι, ο καθένας με τέρμα το τέλος της ρακέτας ενός γηπεδακίου μπάσκετ, ή ποδοσφαίρου για τους πιο τυχερούς, όπου ο καθένας βαρούσε σουτ από την μισή πλευρά του γηπέδου που του άνηκε, με την γραμμή του τζάμπολ να είναι διαχωριστική, προς το αντίπαλο τέρμα. Ο τερματοφύλακας δεν δικαιούτο να χρησιμοποιήσει χέρια, και τα σουτ γινόνταν εναλλάξ. Νικητής, ο πρώτος που θα έφτανε τα 10 τέρματα.
Το αμερικάνικο ήτανε μαστ για τις βραδινές ώρες του καλοκαιριού, όπου οι υπόλοιποι πιτσιρικάδες κουρασμένοι από το μονάκι, το γερμανικό και το διπλό, πήγαιναν σπίτι για μάσα ή ύπνο, και μόνο οι πιο hardcore παρέμεναν, συρρικνωμένοι σε αριθμό.
-Έ καμιά μπαλίτσα θα παίξουμε ρε μαλάκες, κουραστήκατε;
-Άσε ρε νικόλα, δεν βλέπεις, όλοι την κάνουνε οι δυό μας θα παίζουμε βραδιάτικα;
-Ε ψήσου τότε για κανά αμερικάνικο στα 10, οι δυό μας, σε πάει ή κοκοκό;
5 comments
patsis
Βλ. και αμερικανάκι.
electron
ωραίες ανάμνησες, που έλεγε κι ένας ξεμωραμένος καθηγητής μου
Desmond Hume
Το ιταλικό το θυμάται κανείς;(παραλλαγή του γερμανικού)
Το πιο επιτυχημένο πάντως ήταν το τοίχάκι.
Ήταν ένας τοίχος και ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να το πετύχεις με την μπάλα(με τα πόδια πάντα). Η τεχνική ήταν να πετύχεις τον τοίχο με τέτοιο τρόπο ώστε μετά να απομακρυνθεί η μπάλα και να το κάνεις
ποιο δύσκολο για τον επόμενο.(οι σπόντες χρησιμοποιούνταν ευρέως)
Άμα κάποιος δεν πετύχαινε τον τοίχο καιγόταν και αυτός που έμενε τελευταίος μέτραγε νίκες
getopian
Το βραζιλιάνικο? Σχεδόν το ίδιο με το γερμανικό αλλά δε θυμάμαι...
vikar
Τζετοπιάν, δές εδώ.