φεϊσμπούκ

Αγγλικές λέξεις, όταν χρησιμοποιούνται από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, έχουν την τάση να τονίζονται στη λήγουσα, κυρίως διότι οι άνθρωποι αυτοί οι μόνες λέξεις που χρησιμοποιούσαν σε άλλη γλώσσα είναι οι ονομασίες από φάρμακα, τα οποία και αυτά, για έναν ανεξήγητο λόγο τονίζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία στη λήγουσα (Νιφλαμόλ, Ντεπόν, Λεξοτανίλ, Παλευόν-Αντιπαλευόν ετσέτερα ετσέτερα).

Ρε Νάσο, πήγαινε στο Μπολρούμ και δες ρε συ αν δουλεύει το Ιντερνέτ!
Αυτός ο γιος μου όλη μέρα που τονε χάνεις και που τονε βρίσκεις στο Φεισμπούκ ρε όλη μέρα ρε. Έχει κάνει χρυσή τη Μικροσόφτ ρε!
Καλά σου μιλάω πήρα το καινούριο το Φωτοσόπ, μιλάμε γαμάει τραβέλια!!!

Πάρτο αλλιώς παππού. (από Galadriel, 12/10/11)

allivegp

2011-10-03 19:11:30+00:00

Σωστή παρατήρηση. Παίζει να είναι και κατάλοιπο των Γαλλικών, γλώσσας των σαλονιών.
Εσχάτως, στο μάρκετινγκ φαρμάκων υπάρχει η τάση να χρησιμοποιούνται νέου τύπου ονομασίες που δεν θυμίζουν σε τπτ τις παλιές π.χ. Πραντάξα, Ονμπρέζ, Γιουκρίας, Εξφόρζ, Κοπάλια, Εντάκτ, Πλαβιντόζα κτλ, κτλ.