Λέγονται έτσι το παπατζίδικο δάνειο με παράνομους όρους, το οποίο δίνεται πάνω στη βάση της αλληλοϋποστήριξης της κρατικής εξουσίας και του κεφαλαίου, πάντα με θύμα το Δημόσιο Ταμείο. Αυτή η ειδική κατηγορία δανείων ονομάστηκε προφανώς θαλασσοδάνεια επειδή οι εφοπλιστές έφαγαν με δέκα μασέλες από αυτές τις κομπίνες.
Το βιολί ξεκίνησε την εποχή της χούντας και συνεχίστηκε και κατά τη μεταπολίτευση με επιχορηγήσεις σε επιχειρηματίες, οι οποίοι έπαιρναν τα λεφτά υποτίθεται για να στήσουν μία επιχείρηση (κεφάλαια για την ανάπτυξη δηλαδή), αλλά τελικά έστηναν το πολύ μια παράγκα για τα μάτια του κόσμου και τα λεφτά τα έστελναν σε προσωπικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Τελικά τα δώρα τους τα πλήρωνε ο λαός, καθιστώντας την τάξη των επιχειρηματιών μια τάξη παρασιτική και κρατικοδίαιτη, με τις γνωστές μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία μέχρι σήμερα που τη γαμήσαμε τη βάρκα και οι πολιτικοί που ήταν και είναι μπλεγμένοι σε θαλασσοδάνεια θέλουν να μας σώσουν - πάντα με «αίσθημα ευθύνης».
(από εδώ)
«Άλλη αλόγιστη δαπάνη που συνετέλεσε στην έκρηξη του Δημόσιου Χρέους ήταν οι επιδοτήσεις και τα θαλασσοδάνεια που πήραν δήθεν επιχειρηματίες για να κάνουν επενδύσεις, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα. Τα χρήματα που πήραν κατατέθηκαν σε ξένες τράπεζες, χωρίς να γίνουν επενδύσεις και χωρίς να αναζητηθούν τα χρήματα αυτά μέχρι το 1992, που κλήθηκαν να τα επιστρέψουν.»Οργισμένοι πολίτες μηνύουν τράπεζα για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων !
«Σύμφωνα με τους μηνυτές, η Αγροτική Τράπεζα εμφανίζεται να έχει... δανειοδοτήσει τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας με τεράστια ποσά. Πιο συγκεκριμένα, για το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, η Τράπεζα φέρεται έως το 2010 να είχε χορηγήσει συνολικά δάνεια ύψους 98 εκατ. ευρώ, επί συνόλου 114 εκατομμυρίων του δανεισμού του συγκεκριμένου κόμματος. Για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, η Τράπεζα φέρεται, έως το 2010, να είχε χορηγήσει συνολικά δάνεια ύψους 105 εκατ. ευρώ, επί συνόλου 120 εκατομμυρίων του δανεισμού του συγκεκριμένου κόμματος.
Στο ίδιο διάστημα (2009-2011), το Ελληνικό Δημόσιο είχε συμμετάσχει σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας (οι οποίες έγιναν για να καλυφθούν οι ζημιές), πληρώνοντας 1.910 εκατομμύρια ευρώ! Παράλληλα, κατά την ίδια περίοδο, το Ελληνικό Δημόσιο είχε δώσει επιπλέον εγγυήσεις προς την Αγροτική Τράπεζα, ύψους 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ!»(από εδώ)
«Ο άνθρωπος που με τα σαπιοκάραβα κατάφερε επί χρόνια να επιβιώνει, παίρνοντας εργολαβικά τις άγονες γραμμές, ο άνθρωπος που έγινε εφοπλιστής χάρις στα »πράσινα« θαλασσοδάνεια του Ανδρέα Παπανδρέου, έρχεται τώρα, μετά την καταστροφή που υπέστη, να πάρει το αίμα του πίσω, τιμωρώντας τους Έλληνες μέσω των Τούρκων! «Οι τιμές των πλοίων στην Ελλάδα έπεσαν κατά 50%, οι Τούρκοι πελάτες προηγούνται». Με τον τίτλο αυτό η τουρκική εφημερίδα Hürriyet κάνει αναφορά στις δηλώσεις του Γεράσιμου Αγούδημου που αναζητά τούρκους επενδυτές.»
5 comments
allivegp
Εκτός από τους εφοπλιστάς, θαλασσοδάνεια απήλαυσαν και οι ξενοδόχοι, κατ΄εξοχή της Κρήτης, Ρόδου, Χαλκιδικής κ.α.
Vrastaman
I dare to horse ότι το επίθημα -δάνεια αυτονομήθηκε και αποτελεί γαμοσλανγκοτέτοιο: βλ. λαυρεντοδάνεια, αλτεροδάνεια, πασοκοδάνεια, γαμοδάνεια, βατοπεδοδάνεια, διακοποδάνεια, μιγοδάνεια, μετοχοδάνεια, και φυσικά, δανειοδάνεια ίνα απολπληρωθούν τα ωσανωδάνεια.
Με την ευκαιρία αυτή, καταθέτω σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τα εισέτι επινοημένα τσιπροδάνεια, με την ειλικρινή απορία έαν σε ένα χρόνο απο σήμερα θα παραμείνει το μοναδικό σχετικό χιτάκι στο γούγλε.
betatzis
Aλίβε, πάλι σωστό σε βρίσκω. Η διαφορά είναι ότι οι ξενοδόχοι της Κρήτης τα χτίσανε πραγματικά τα ξενοδοχεία τους στο βόρειο άξονα, με χουντοδάνεια που ποτέ δεν επέστρεψαν, που καλύτερα βέβαια να μη τα χτίζανε ποτέ, αφού κατάστρεψαν κατά σειρά, ακτογραμμή, περιβάλλον και τοπικό πολιτισμό.
patsis
Μόλις άκουσα τη λέξη "θαλασσοδάνεια" στην ταινία του 1964 "Η χαρτοπαίχτρα", οπότε το λήμμα είναι παλαιότερο. Ο χαρακτήρας που υποδύεται η Σαπφώ Νοταρά μαλώνει το αφεντικό της Ρένα Βλαχοπούλου για τα φέσια που αφήνει δεξιά κι αριστερά και λέει "όλο θαλασσοδάνεια μου είσαι".
sarant
Παιδιά, η λέξη "θαλασσοδάνειο" είναι ΠΟΛΥ πιο παλιά. Σήμερα έχει τη σημασία που σωστά λέτε, αλλά τα θαλασσοδάνεια ή ναυτοδάνεια είναι θεσμός κανονικός, ήδη από τα μεσαιωνικά χρόνια. Δάνεια με βαρύτατο τόκο για να πάει ένα καράβι σε εμπορικό ταξίδι, αφού τα μισά ναυαγούσαν. Σταδιακά η λέξη εφαρμόστηκε σε κάθε δάνειο με επαχθή τόκο, και μετά σε κάθε επισφαλές δάνειο. Και μετά ήρθε η σημερινή σημασία.
Ως προς τη λέξη, δεν είναι βέβαια μεσαιωνική αλλά είναι του 19ου αιώνα σίγουρα. Ο Δημητράκος, που την έχει, την αποδελτιώνει σε μυθιστόρημα του 19 αιώνα.