Συνοπτική περιγραφή των διαφορετικών κινήσεων που κάνουμε όταν έρχεται προς το μέρος μας ή μας μιλάει ένας ζητιάνος και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να δείξουμε πως αγνοούμε πλήρως την ύπαρξή του.
Παριστάνοντας ότι ο ζητιάνος δεν υπάρχει, ελπίζουμε πως θα εξαφανιστεί και θα πάψει να μας χαλάει την αισθητική.
Ο νεαρός στο μετρό έλεγε πως δεν είναι πρεζόνι, είναι φοιτητής από την Πάτρα, δεν ζητιανεύει, ένα στυλό πουλάει, 30 μόνο λεπτά, για να αγοράσει εισιτήριο για το ΚΤΕΛ και να βοηθήσει την αδερφούλα του που έχει λευχαιμία να εγχειριστεί για τον όγκο στον εγκέφαλο.
Όταν ήρθε προς τα εμάς, η θείτσα δίπλα μου αγόρασε ένα από τα στυλό του, που το πέταξε μες την τσάντα της, στην οποία πρέπει να είχε άλλα τριανταπέντε στυλό.
Όταν όμως εκείνος άπλωσε το χέρι προς το μέρος μου, εγώ τον ζητιαγνόησα, και συνέχισα να κοιτάω μέσα από το παράθυρο την αντανάκλαση του ντεκολτέ της κοπελιάς απέναντι, μέχρι που έφυγε.
1 comment
dryhammer
καλοβυρνιάζει λιγάκι ή μου φαίνεται;