Εισαγωγή:
Ένα από τα λήμματα που έχει ανάγκη το άρθρο του και ξεκίνησε σαν ονοματικό επίθετο. Πρωτοεμφανίστηκε σαν ενιαία λέξη "Ομιχλημιδέρης" λίγο πριν τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και αργότερα στην δεκαετία του '90 διασπάστηκε και μεταλλάχτηκε περνώντας έτσι την εφηβεία του.
Ανάλυση:
Η αρχική λέξη αποτελείτε από τις λέξεις "ομίχλη" και "μηδέν" και την κατάληξη -έρης η οποία χρησιμοποιήθηκε στην ένταξη τούρκικων επωνύμων στην Ελλάδα, π.χ. Σεκέρης (seker=ζάχαρη) Καρατζαφέρης (Καρά=μαύρος τζαφέρης=γιος του Ιαβέρη). Ύστερα από τον μεγάλο μεταναστευτικό κύμα που ήρθε στην από τα Βαλκάνια στην Ελλάδα αλλά και από την Ελλάδα σε χώρες με σλαβική διάλεκτο η λέξη εν τέλει τροποποιήθηκε από ονοματικό επίθετο σε απλό και υιοθέτησε την σλαβική κατάληξη -ουρας παίρνοντας την σημερινή μορφή του "Ο μιχλημίδουρας".
Ουσιαστικά αυτή η λέξη φτιάχτηκε για να περιγράφει άτομα που τα περιτριγυρίζουν μια (φτιαχτή και ανούσια) ομίχλη μυστηρίου ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα μηδενικό με πόδια. Με τους σημερινούς όρους ονομάζεται και χίπστερ αλλά εμείς ακολουθούμε την παράδοση και επιμένουμε στον μιχλημίδουρας
1.
- Τι τσαμπουνάει ο Χαράλαμπος περί ισότητας περί γυναικών και κολοκύθια τούμπανα;
- Άααμαν... Από Μόστρογλου μας έγινε Ομιχλημιδέρης.
2.
- Ρε μαλάκα....Τι φάση ο Νίκος;
- Πστ ε. Είναι πολύ ψαγμένος για να τον καταλάβεις.
- Α κατάλαβα. Είναι ο Νίκος ο μιχλημίδουρας.
3. -Ρε Κατερίνα που με φέρνεις γαμώ την πουτάνα μου! Σε καφετέρια ήθελα να πάω όχι στην εναλλακτική τρύπα που συχνάζουν όλοι οι μιχλιμήδουρες της Αθήνας.
