Ταυτόσημο με την κλασσική έννοια χρονικό επίρρημα, αλλά στην καγκουριάρικη αργκό χρησιμοποιείται ευρέως αδόκιμα, από μαγκάκια που εξακολουθούν να τσιμπάνε λόγιες λέξεις δώθε-κείθε και τις σερβίρουνε όπου κι όπως λάχει (βλ. λήμμα στυλιανοπούλου).
- Τί έχεις σκοπό να κάνεις, μόλις απολυθείς;
- Φίλο, πιάνω δουλειά ακαριαία γιατί δε μου’ χει μείνει φράγκο!
- Έχεις τίποτε στα σκαριά;
- Με περιμένει ο θείος μου να δουλέψω στο μαγαζί του.- Που λες, βλέπω χτες στο μαγαζί ένα γκομενάκι μούρλια, παραγγέλνω κάτι σφηνάκια να χωθώ και μέχρι να γυρίσω είχε φύγει ακαριαία...
- Φτου σου γκίνιαααα! Και τί έκανες;
-Τα κοπάνησα μόνος μου στην υγειά της, τί να κάνω;
