μπούσουλας για λημματογράφηση και σχολιασμό
γενικότερος προβληματισμός (και γι αυτό μπήκε το πρώτο μπούλετ εδώ, το οποίο προσωπικά θα περίμενα να τηρηθεί καλύτερα)
Τζίζας
Δεν συμφωνώ με "μπούσουλες¨στον σχολιασμό, αλλά προσυπογράφω το "πρώτο μπούλετ" σαν λημματογραφικό μπούσουλα.
η διαφορά, όμως, είναι ότι πλέον έχουμε και φόρουμ, κάτι που υποτίθεται ότι έλειπε κ το αντικαθιστούσε η συζήτηση στα σχόλια.
Τζίζας
Σε συμφωνώ ότι ο σχολιασμός σηκώνει οδηγίες ή κεντρικό προγραμματισμό. Αν το φόρουμ ήταν ο σωστός τόπος για να πληκρολογούνται σχόλια ορισμών, τότε το αόρατο χέρι του σλάνγκου θα το έπραττε χωρίς την παρότρυνση της συντακτικής ομάδας. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι το φόρουμ δεν έχει αντικαταστήσει συζήτηση στα σχόλια, και κτγμ δεν θα το κάνει. You can take a horse to a river, but you cannot force it to drink. Αντιθέτως, το φόρουμ είναι ιδανικός τόπος για συζητήσεις ευρύτερου "στρατηγικού" ενδιαφέροντος, όπως καλή ώρα.
τα σχόλια θα πρέπει να είναι ζυγισμένα και στοχευμένα. στην αντίθετη περίπτωση, όταν η ακυρίλα πάει σύννεφο, θεωρώ ότι είτε έχω τον άχαρο ρόλο να αρχίσω να γράφω από κάτω "αστειάκι είναι, η κοινότητα του σάιτ δεν το θεωρεί αξιόπιστη πληροφορία" είτε να κάνω ότι δεν το βλέπω κ να ελπίζω ότι ο οποιοσδήποτε που θα έρθει στο σάιτ ψάχνοντας πληροφορία δεν θα το πάρει και στα σοβαρά. αλλά αν είναι να μην πάρει και στα σοβαρά το μισό σάιτ, μπορεί κ να μην ξανάρθει.
Τζίζας
Πάντα θα γράφονται παπαριές στα σχόλια, αυτό δεν καταργείται με βασιλικό διάταγμα. Δεν πιστεύω ότι είναι αρμοδιότητα ή υποχρέωση των μοντς να αστυνομεύουν ποια σχόλια είναι «είναι ζυγισμένα και στοχευμένα», αυτό επαφίεται στο κριτικό πνεύμα του αναγνώστη. Εκτός εάν στο όνομα της σοβαροφάνειας και της απουστείρωσης καταργηθεί η δυνατότητα σχολιασμού των ορισμών (ελπίζω να μην βάζω ιδέες).
τα λήμματα θα πρέπει να είναι υπαρκτές λέξεις/φράσεις και να πληρούν κάποια κριτήρια μη τυπικότητας (πχ να μην τα ορίζει ο τριανταφυλλίδης). στην αντίθετη περίπτωση, ας μπουν ως κειμενάκι στο φόρουμ.
Τζίζας
Άκυρα και χαβαλεδιάρικα λήμματα έχουμε ανεβάσει όλοι μας, εγώ (αχλαδομούνα), εσύ (μπλε) ακόμα και ο Θεός ο ίδιος (μουνόκουπα). Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο μπαλέτο. Ας τα πανηγυρίσουμε, που λέει κι Κχάν. ΘΕωρώ λάθος το κριτηριο που θέτεις περί Τριαντάφυλλου. Οι ορισμοί του έχουν και λαθάκια που έχουν επισημανθεί κατά καιρούς στο σαητόστ.
Τώρα ωσαννά φορά την καταχωρησιμότητα, επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά ότι χρειάζεται κάποιο σχήμα αξιολόγησης (δεν αναφέρομαι σε βασμολογία). Αυτό θα μπορούσε πιχί να γίνεται μέσω κάποιου μηχανισμού (ελλείψει καλύτερου όρου, ας πούμε “like”) που να αξιολογεί λήμμα κι ορισμό. Εάν αυτά αξιολογηθούν θετικά από έναν ικανό αριθμό σλάνγκων (χρηστών & συντακτικής ομάδας), τότε ο ορισμός θα μπορούσε να φέρει ένα "σύμβολο πιστοποίησης αξιοπιστίας τ. σλανγκo-ISO" προκειμένου να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι και να μην μπερδεύεται ο «ερευνητής». Μια ιδέα, σκεφτείτε την.
(σόρι πάλι για τα τυπογραφικα!
Σε συμφωνώ ότι ο σχολιασμός σηκώνει...=> Δεν συμφωνώ ότι ο σχολιασμός σηκώνει..)
η αξιολόγηση είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο κ έχει συζητηθεί αλλού. ένας πολύ καλός τρόπος για να μην συζητήσουμε τίποτα είναι να τα συζητήσουμε όλα μαζί.
το "μπλε" που είναι παγιωμένη μη τυπική χρήση της λέξης δεν μπαίνει στην ίδια συζήτηση με τον γιαμαμότο που αρνείσαι για 2η φορά να μου πεις αν τον θεωρείς κομμάτι του ορισμού, και αν θεωρείς ότι εναρμονίζεται με το 1ο μπούλετ, το οποίο απ' ό,τι μας είπες αποδέχεσαι ως μπούσουλα. απλά ως συγκεκριμένο παράδειγμα σε μια γενικότερη κ θεωρητικότερη συζήτηση.
το κάλεσμα για συναπόφαση χαλαρών κανόνων για τον σχολιασμό το αποκαλείς βασιλικό διάταγμα και κεντρικό σχεδιασμό, και ιδεολογικοποιείς εσκεμμένα τη συζήτηση βάζοντας φορτισμένες λέξεις όπως "κεντρικός σχεδιασμός" και "αόρατο χέρι".
η διαφορά ανάμεσα στο "πρέπει να επανεξετάσω ό,τι διαβάζω εδώ μέσα" και το "μπορώ να θεωρήσω αυτό που διαβάζω κατ' αρχήν αξιόπιστο" φαίνεται να μην σε απασχολεί και πολύ στο επίπεδο της προσωπικής ευθύνης απέναντι στο σάιτ κ τον αναγνώστη του. θεωρείς ότι οτιδήποτε πρέπει να περνάει από βαθμολόγηση ή άλλη αξιολόγηση, θες δλδ υποχρεωτική ανάθεση της αξιολόγησης της πληροφορίας στους άλλους, ώστε να μην περιοριστεί η ελευθερία σου να γράφεις οτιδήποτε αποφασίσεις να γράψεις, ανεξαρτήτως κριτηρίου (το οποίο κριτήριο είναι αυτό για το οποίο ξεκίνησα αυτήν την συζήτηση).
τη μοναδική λεξιπλασία που κατέθεσε ο πονηρόσκυλος (κ την οποία αν θυμάμαι καλά κάπου ο ίδιος την έχει χαρακτηρίσει εκ των υστέρων αποτυχημένη) την συγκρίνεις με τους τόννους λεξιπλασιών που έχουν κατατεθεί από άλλους χρήστες του σάιτ, οι οποίοι υπερασπίστηκαν αυτήν την πρακτική μέχρις εσχάτων, και παριστάνεις ότι δεν διάβασες την τελευταία πρόταση του ποστ μου όπου μιλάω για μέτρο και ρέγουλα.
έχω παρεξηγήσει κάτι απ' τα λεγόμενά σου;
το μέτρο και η ρέγουλα έχει να κάνει καί με τον τριαντάφυλλο ως κριτήριο λημματογράφησης, κάτι το οποίο έχει γραφτεί ήδη άπειρες φορές. όπως επίσης καί με το αν "γράφω καμιά παπαριά μέσα-μέσα στα σχόλια" σε αντίθεση με το "ψάχνω να βρώ σε ποιο λήμμα να κολλήσω την παπαριά που σκέφτηκα ή που βρήκα στο νετ".
υπενθυμίζω ότι «το αόρατο χέρι του σλάνγκου», όταν αφέθηκε ελεύθερο κατέκλυζε το σάιτ με εξαιρετικής ποιότητας λεξιπλασίες όπως οιδιποδοφραπέ ή με λεξικογραφηκά άχρηστες ταπετσαρίες όπως η δομή και ότι χρειάστηκε πολύς αγώνας στο πληκτρολόγιο για να πειστούν αυτοί που υπερασπιζόταν μέχρις εσχάτων αυτήν την ελευθερία (βλ. κ παραπάνω) να σταματήσουν αυτή την ιστορία. συνεπώς η επίκληση αυτού του τύπου του αυθορμητισμού δεν φέρνει στο νου κ την πιο παραγωγική κ εξωστρεφή περίοδο του σάιτ.
Για να μην δημιουργούνται εκ του πονηρού εντυπώσεις, δηλώνω απερίφραστα ότι το παρατσούκλι του Κουβέλη «γιαμαμότο» κάλλιστα αρμόζει σε έναν ορισμό που αποδελτιώνει τα προσωνυμία πολιτικών μας. Η σχέση Κουβέλη - γιαμαμότο καταγράφεται και αναλύεται διεξοδικά σε άρθρο της έγκριτης και σοβαρής (πιθανώς όχι κατ’ όλους μας) «Καθημερινής», άσε που δίνει κι αρκετά χτυπήματα ο γούγλης. Κτγμ το γιαμαμότο δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο επιλέξιμο από το Παπαδήμιος το Μπαρουφάκης ή το Τζέφρι. Φυσικά το λήμμα είναι του Κχαν, οπότε μάλλον σε αυτόν θα έπρεπε να απευθύνεται η αρώτηξις.
Οι μόνοι κανόνες που θα έπρεπε κτγμ να δεσμεύουν τον σχολιασμό είναι αυτοί που ήδη καταγράφοιν οι όροι χρήσης του σαητόστ (όχι σε υβριστικά, εριστικά, ρατσιστικά, συκοφαντικά, κλπ). Το «μέτρο και η ρέγουλα» και η «προσωπική ευθύνη» ν’ν’ κακά, ας καταβάλουμε όλοι κάθε δυνατή προσπάθεια να το τηρούμε. Απλώς αυτά δεν βλέπω πως θα μπορούσαν να αποκρυσταλλωθούν σε δεσμευτικούς κανόνες. Άσε που κάτι τέτοιο θα μπορούσε να στραφεί και σε βάρος ορισμένων σλάνγκων που τα σχόλιά τους έχουν την εντονότατη την σφραγίδα του σουρεαλισμού (nudge-nudge, wink-wink!).
Ας αφήσουμε στην άκρη τα περί ιδεολογικοποίσης, όλοι είμαστε πολιτικά ζώα (μερικοί περισσότερο από άλλους). «Το αόρατο χέρι του σλάνγκου» είναι αυτό που λημματογράφησε το σύνολο των 26.203 ορισμών του σαητόστ, μη το δαγκώνουμε. Κι εσύ άλλωστε δεν χάνεις ευκαιρία να ιδεολογικολογείς με φορτισμένες λέξεις (πιχί «ένας μαρξιστής δεν θα σου κάνει παιδαριωδώς κριτική από τα δεξιά, απ' τα αριστερά, από τα πάνω κ απ' τα πλαγίως, γιατί υπάρχει μια πηγμένη κοσμοθεώρηση που λέγεται ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ γαμώ την παναγία μου που δεν σ' αφήνει να λες παπαριές.»)
Τέλος, η αξιολόγηση δεν είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο» διέπει όλο αυτό το νήμα καθώς ο ίδιος αξιολογείς αρνητικά ως γ.τ.π. λήμματα, ορισμούς και σχόλια τρίτων, και μιλάς για μπούσουλες. Η πρόταση μου για την «πιστοποίηση του αξιόπιστου» ορισμών από τους χρήστες και την συντακτική ομάδα απαντά με πρακτικό και απτό τρόπο το θέμα που θέτεις περί διαφοράς ανάμεσα στο "πρέπει να επανεξετάσω ό,τι διαβάζω εδώ μέσα" και το "μπορώ να θεωρήσω αυτό που διαβάζω κατ' αρχήν αξιόπιστο» το οποίο και φυσικα με απασχολεί.
Για να μην μιλάμε μόνο «γιαμαμοτικά», πέρα από τα αυτονόητα («μέτρο και την ρέγουλα») έχεις κάποιους συγκεκριμένους κανόνες να προτείνεις που να «περιορίζουν την ελευθερία μας να γράφουμε οτιδήποτε αποφασίσουμε να γράφουμε»? Επίσης, θα συμφωνούσες με «κανόνες» για να περιορίζονται οι συζητήσεις στο πεδίο σχολίων των ορισμών ή / και να μεταφέρονται οι σχετικές συζητήσεις στο (αποτυχημένο εκ των πραγμάτων για αυτόν τον σκοπό) φόρουμ?
το μέτρο κ η ρέγουλα δεν είναι καθόλου αυτονόητα από κάποιον που δεν μπορεί να γράψει ένα ποστ χωρίς αστειάκια για γκεϋλίκια ή χωρίς χαριτομενίζουσες υπόνοιες με δήθεν δόση αυτοσαρκασμού για το ποιος είναι ζώο κ ποιος δεν είναι.
κ τις προτάσεις θα τις καταθέσω αν ενδιαφερθεί κάποιος άλλος χρήστης, τον οποίον ενδεχομένως ενοχλεί η αισθητική που αποπνέει αυτή τη στιγμή το σάιτ, και ποστάρει στο θρεντ.
Που τα είδες τα γκεϊλικια χριστιανέ μου? Τέσπα, ειναι προφανές η viscérale αποστροφή που σου προκσλώ σποκλείει καθε πιθανότητα για διάλογο. Μακάριοι πάντως όσοι πιστεύουν οτι η κοσμοθεωρία τους δεν τους επιτρέπει νσ λένε παπαριές.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε εάν υπάρχουν κι άλλοι χρήστες που "ενοχλούνται από την αισθητική που αποπνέει" αυτή την στιγμή το σάη και πιστεύουν οτι πρέπει να περιοριστούν καθ'οιονδήποτε τρόπο τα σχόλια των λημμάτων. Γιατί παίζει τελικά να συζητάμε περί όνου σκιάς.
τα πολύ γενικά:
σκοπός ενός λεξικού δεν είναι να καταγράψει κάθε τι που λέγεται. η αναλογία με τον χάρτη σε κλίμακα 1-1 είναι κλασσική. ο χάρτης δεν μπορεί κ δεν έχει νόημα να υποκαθιστά το τοπίο κ η περιγραφή δεν μπορεί να υποκαθιστά την πραγματικότητα. ο σκοπός του λεξικού, λοιπόν, είναι να δώσει έναν επαρκή κατάλογο λέξεων κ φράσεων (εν προκειμένω αργκοτικών) ώστε ένας χρήστης της γλώσσας να μπορεί να την κατανοήσει. πάλι εν προκειμένω, εφ' όσον ασχολούμαστε με την αργκό νομιμοποιούμαστε να θεωρούμε ότι απευθυνόμαστε σε κάποιον με σχετικά καλή γνώση της κοινής νεοελληνικής (ΚΝΕ για συντομία).
σκοπός ενός λεξικού είναι όμως να καταγράψει λέξεις κ φράσεις που λέγονται κ στην περίπτωσή μας σε κάποιο πλαίσιο που δεν είναι τυπικό. εν γνώση μου επιλέγω να ορίσω αρνητικά το πλαίσιο γιατί νομίζω ότι είναι πιο εύκολο να μιλήσουμε για τυπικότητα, με τα όρια πάντα να είναι δύσκολο να τα περιγράψουμε. πχ η αίθουσα του δικαστηρίου δεν είναι ο κατ' εξοχήν τόπος όπου ένας δικηγόρος θα μιλήσει την αργκό (υποθέτω), αλλά το διαδρομιστής το θέλουμε. είναι πιο εύκολο ν' αποφασίσει κανείς ότι κάτι δεν είναι αργκό κ να μην το καταχωρίσει ως ορισμό ή να το καταχωρίσει ως σχόλιο αντί ορισμού, παρά το να ορίσει κάτι θετικά ως αργκό. επιπλέον νομίζω ότι είναι παραγωγικότερο να αποφύγουμε αυτήν την κουβέντα στο παρόν θρεντ.
αυτά όλα είναι προφ γενικότατος προβληματισμός που υπάγεται στο αντικείμενο της γλωσσολογίας κ δεν θα το λύσουμε εμείς εδώ παριστάνοντας τους ειδικούς. το να ξεχωρίζουμε τις ακραίες κ καθαρές περιπτώσεις, όμως, είναι πιο κοντά στο πεδίο εφαρμογής της κοινής λογικής κ δικαιούμαστε να το κάνουμε ως ερασιτέχνες.
σε αυτό το πλαίσιο. για τους ορισμούς κ τα λήμματα:
1. δεν έχει νόημα να καταγράφουμε ως λήμμα κάθε σύνθετη λέξη, γιατί πολλές είναι αυτοεπεξηγούμενες, ιδίως αν υπάρχει (που είναι αναγκαιότερο) λήμμα για το 1ο ή το 2ο συνθετικό όταν αυτά είναι στάνταρ, πχ σκατο-.
2. το ίδιο ισχύει κ για λήμματα που προκύπτουν από προσκόλληση στάνταρ κατάληξης σε υπάρχον καλά ορισμένο λήμμα. το -άκιας, -ίαση, -ισμός ή ό,τι άλλο ξέρουμε τι σημαίνει αν ξέρουμε τι σημαίνει η ρίζα κ ξέρουμε τι σημαίνει η κατάληξη. το γεγονός ότι η λέξη είναι υπαρκτή μας ενδιαφέρει (για να ξέρουμε ότι ξέφυγε απ' το δυνατό κ μπήκε στη σφαίρα του υπαρκτού), αλλά δεν δικαιολογεί ορισμό, απλά σχόλιο. για τον ίδιο λόγο, το λεξικό της ΚΝΕ δεν θα ορίσει ή δεν θα καταγράψει καν τις λέξεις "ραφάκι. πορτούλα, πιατάκι" γιατί τις επεξηγεί το λήμμα "-άκι" σε συνδυασμό με τη ρίζα της λέξης. η λέξη, όμως, "πουτανάκι" μας ενδιαφέρει γιατί το λήμμα πχ "είμαι το πουτανάκι κάποιου" δεν βγάζει νόημα χωρίς το -άκι, και γιατί η λέξη πουτανάκι έχει μια πιο συγκεκριμένη χροιά και χρήση.
3. λήμματα που εμπίπτουν στην κατηγορία του "δε μας ενδιαφέρει" των προηγούμενων σημείων (κ γενικότερα), αλλά που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για μη λεξικογραφικούς λόγους είναι καλοδεχούμενα στο φόρουμ. ρουλ οφ θαμπ: αν το κίνητρο για την καταγραφή του λήμματος είναι όχι ο ορισμός του αλλά η κατάθεση άποψης κ η ανάλυση, τότε μάλλον εμπίπτουν σ' αυτήν την κατηγορία. έχουμε ήδη αρκετά τέτοια λήμματα, δεν υπάρχει λόγος να καταχωρίζουμε κ άλλα ως τέτοια αφού πλέον υπάρχει το φόρουμ. η άποψη του καθενός μας ενδιαφέρει, αλλά δεν είναι αντικείμενο ορισμού κάποιου λήμματος.
4. λέξεις που έχουν 3 μέρες ζωής, κατά κύριο λόγο δεν μας ενδιαφέρουν. στην τελική, ας μπουν με την ετικέτα "επικαιρότητα" κ ολιγόλογο ορισμό απλά για μελλοντική αναφορά στην περίπτωση που επιζήσουν. αλλά το να γράφει κάποιος σεντόνι για μια λέξη που θα είναι της μόδας για 3 μήνες κ μετά θα ξεχαστεί, το θεωρώ υπερβολή.
5. λέξεις που έχουν συγκεκριμένη αναφορά κ πηγή, με φειδώ. πχ το "πωτς γκένεν αυτό" πέρασε το τεστ κ έχει καθιερωθεί σε κάποιο βαθμό, αλλά ηρεμία. δεν είναι λήμμα κάθε ατάκα που λέγεται δημοσίως ή από δημόσιο πρόσωπο. το γεγονός ότι για να καταλάβει κάποιος κάποιο λήμμα πρέπει να έχει συγκεκριμένη πληροφορία το καθιστά υποψήφιο για μη-λήμμα. ούτε αποκτά απαραιτήτως καινούργια έννοια ή χροιά που να δικαιολογεί την καταχώριση απλά επειδή μια ψιλογνωστή ή καθιερωμένη φράση την είπε κάποιος γνωστός.
6. όταν υπάρχει πάτερν (δεν έχω δόκιμη μετάφραση), αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το πάτερν κ όχι οι επιμέρους εκφάνσεις του. παράδειγμα: τα λήμματα σκατάψυξη, σκατάσταση, κτλ δεν μας ενδιαφέρουν στο βαθμό που η αντικατάσταση του κατά- με το σκατά- είναι υπαρκτό λογοπαίγνιο που εμφανίζεται συστηματικά. μας ενδιαφέρει λήμμα που να αναδεικνύει ότι η αντικατάσταση του κατά- απ' το σκατά- είναι υπαρκτό φαινόμενο. νομίζω είμαστε αρκετά ώριμοι πλέον ώστε να μην χρειάζεται να ορίσουμε καμιά δεκαριά εκφάνσεις συγκεκριμένου φαινομένου πριν πιάσουμε την ουσία του φαινομένου.
7. χρήση του φόρουμ για προετοιμασία λημμάτων όταν έχουμε έναν ανεπαρκή ορισμό, για συλλογική δουλειά κ προετοιμασία ενός πληρέστερου. βλ. πχ το δικό μου αλλά; του οποίου την διάδοση δεν ήξερα. ο διάλογος στα σχόλια (μέχρι κ αυτό του ντράυ που είναι το τελευταίο αυτή τη στιγμή) θα μπορούσε να είναι αυτή η προετοιμασία στο φόρουμ κ να κατατεθεί απ' ευθείας ο ορισμός πλήρης στο λεξικό. δλδ: κατάθεση προσχεδίου ορισμού προς συζήτηση κ συμπλήρωση, κ όταν ολοκληρωθεί μεταφορά του ορισμού σε λήμμα, αν κριθεί δόκιμο, με παράλληλο κλείδωμα του θρεντ στο φόρουμ για να μην χαωθεί η συζήτηση. η συλλογική δουλειά που λέγαμε παλιότερα, απλά δημόσια. ίσως να χρειαστεί καινούργια κατηγορία στο φόρουμ, «ορισμοί υπό επεξεργασία» ή κάτι τέτοιο.
8. λεξιπλασίες-λογοπαίνγια-αστεία με φειδώ.
9. προτεινόμενη δομή ορισμού (συμπλήρωση όσων πεδίων είναι δυνατόν, βλ. και εδώ:
1. σύντομος ορισμός με συνώνυμα απ' την ΚΝΕ
2. συνώνυμα από την αργκώ κ το σάιτ κ εναλλακτικές μορφές του λήμματος
3. αντώνυμα
4. παραπλήσια-σχετικά λήμματα
5. προέλευση-ετυμολογία.
6. μετάφραση-συνώνυμα σε ξένες γλώσσες
7. άλλα σχόλια-πληροφορίες-ανάλυση
8. παραδείγματα, όσο το δυνατόν φυσικά ή από πηγές κ κατά προτίμηση όχι απ' την επικαιρότητα. καλό είναι να κατανοητά και σε 10 χρόνια.
(9. ετικέτες)
δεν εννοώ να μπουν με μπούλετ, αλλά να υπάρχουν διακριτά ώς πληροφορίες μέσα στον ορισμός.
για τα σχόλια:
1. δεν μας ενδιαφέρει κάθε χρήση κάθε λήμματος.
2. αν ένα λήμμα έχει άγνωστη διάδοση είτε γεωγραφική είτε κοινωνική είτε σε επίπεδο συμφραζομένων κ γλωσσικού περιβάλλοντος, τότε παράδειγμα χρήσης της εκτός αυτού που περιγράφεται στον ορισμό μας ενδιαφέρει. όπως κ επίσης σχόλιο που να δίνει πιθανούς περιορισμούς στην περιγραφόμενη απ' τον ορισμό εξάπλωση της χρήσης (ηλικιακές ομάδες, γεωγραφία κτλ). αυτή είναι η δουλειά του σάιτ.
3. χρήση του λήμματος με την ακριβή έννοια του ορισμού, στο ακριβές γλωσσικό περιβάλλον που περιγράφει ο ορισμός δεν μας πολυενδιαφέρουν, εκτός κ πχ πρόκειται για λήμμα με εξαιρετικά περιορισμένη χρήση, οπότε χρειαζόμαστε επιβεβαίωση για λόγους εγκυρότητας του λήμματος.
4. η επικαιρότητα, πολιτική-τηλεοπτική-ιντερνετική κ το κουτσομπολιό κτλ δεν μας ενδιαφέρουν καθ' εαυτές. αν υπάρχει ανάγκη, ας ανοίξει ένα θέμα στο φόρουμ όπου να συζητείται η επικαιρότητα κ ό,τι ενδιαφέρον προκύπτει απ' τη συζήτηση ας μπαίνει σε λήμμα. για να το κάνω κέρματα: δε μας ενδιαφέρει τι μάρκα σερβιέτα φοράει η ζωή, όσο κ αν η σερβιέτα είναι γαμώ τα σλανγκ. δεν ανοίγουμε το σλανγκ για να το μάθουμε.
5. μεταφράσεις-παραπλήσια σε ξένες γλώσσες μας ενδιαφέρουν.
6. οι παραετυμολογίες μας ενδιαφέρουν ως πληροφορία, αλλά δέον να κατατίθενται ως τέτοιες. το "ο μακρυγιάννης είπε τη φράση κτλ" είναι εξαιρετικά απίθανο να είναι δόκιμη ετυμολογία, αλλά το ότι κυκλοφοράει κ ότι την θεωρεί κόσμος βάσιμη μας ενδιαφέρει.
σε περίπτωση που δεν έγινε καθολικά κατανοητό μέχρι τώρα, αυτά προτείνονται ως μπούσουλας, δλδ χαλαροί κανόνες κ ενδεικτικοί λογικής συμμετοχής στο σάιτ, οι οποίοι αυτομάτως καθίστανται άκυροι κ άχρηστοι αν δεν υπάρχει κονσένσους, καθότι δεν προτείνω ποινή για τις παράβασεις.
πρόκειται για προσωπική άποψη, αν κ απέφυγα να γεμίσω το ποστ με "κτγμ".
ο λόγος που προτείνω να κατατεθεί ο μπούσουλας είναι για να συζητηθεί κ να είναι κοινά αποδεκτός κ δημόσιος ώστε να λειτουργεί ως χαλινάρι για τη φλυαρία κ τον χαβαλέ. η γνώμη μου είναι ότι η ζωντάνια του σάιτ δεν έγκειται στο να ανεβαίνει ορισμός ή σχόλιο κάθε μέρα κ ότι ο πλούτος του δεν είναι η αδιάκριτη συλλογή πληροφορίας. τούτου ειπωθέντος, δεν είναι εύκολο να αποφασίσει κάποιος προκαταβολικά τι είναι κ τι δεν είναι χρήσιμο, όμως το να κοτσάρουμε ό,τι βρούμε σίγουρα δεν είναι παραγωγικό, αν μη τι άλλο λόγω του πληθωρισμού πληροφορίας.
ως προς τον πληθωρισμό πληροφορίας: τα λάικ-ντιζλάικ κ ό,τι καί στα σχόλια είναι καραμπινάτη περίπτωση ανάθεσης κ δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει με τον όγκο σχολίων που μπαίνουν στο σάιτ. έχουμε κ άλλη δουλειά εκτός απ' το «σχόλιο κ κλικ».
Επειδή το θέμα του νήματος είναι σχετικό, θα ήθελα να θυμίσω μερικά πιο βασικά πράγματα για τη σύνταξη ορισμών.
Ας θυμόμαστε:
- Να βάζουμε τόνους.
- Να βάζουμε κεφαλαία όπου χρειάζεται και να μην βάζουμε εκεί που δεν πρέπει. Στο λήμμα δεν βάζουμε κεφαλαίο αρχικό, εκτός αν το κρίνουμε απαραίτητο (αν είναι κύριο όνομα κλπ).
- Να προσέχουμε τα ορθογραφικά λάθη. Πάρα πολύ βοηθάει να έχουμε ενεργοποιημένο έναν ορθογράφο στον browser μας. O Chrome έχει ενσωματωμένο. Σιγουρευτείτε ότι έχετε ενημερώσει την εφαρμογή και ότι δεν έχετε μπλοκάρει αυτήν την δυνατότητα (Μενού> Ρυθμίσεις> Εμφάνιση σύνθετων ρυθμίσεων> Γλώσσες> Διαχείριση γλωσσών). Για Firefox τσεκάρετε εδώ.
- Να χωρίζουμε παραγράφους όταν γράφουμε μεγάλα κείμενα.
- Να βάζουμε συνδέσμους σε λήμματα του slang.gr.
- Να προσθέτουμε ταιριαστές ετικέτες.
- Να ξανακοιτάμε τον ορισμό μας μόλις τον καταχωρίσουμε. Αν βρούμε κάτι στραβό, προλαβαίνουμε να το διορθώσουμε στο χρονικό περιθώριο που μας δίνει το σύστημα.
Διόρθωση τυπογραφικού. Προσθήκη περίπτωσης. Επαναδιατύπωση ασαφούς κειμένου.
Επειδή το θέμα του νήματος είναι σχετικό, θα ήθελα να θυμίσω μερικά πιο βασικά πράγματα για τη σύνταξη ορισμών.
Ας θυμόμαστε:
Να βάζουμε τόνους. Να βάζουμε κεφαλαία όπου χρειάζεται και να μην βάζουμε εκεί που δεν πρέπει. Στο λήμμα δεν βάζουμε κεφαλαίο αρχικό, εκτός αν το κρίνουμε απαραίτητο (αν είναι κύριο όνομα κλπ). Να προσέχουμε τα ορθογραφικά λάθη. Πάρα πολύ βοηθάει να έχουμε ενεργοποιημένο έναν ορθογράφο στον browser μας. O Chrome έχει ενσωματωμένο. Σιγουρευτείτε ότι έχετε ενημερώσει την εφαρμογή και ότι δεν έχετε μπλοκάρει αυτήν την δυνατότητα (Μενού> Ρυθμίσεις> Εμφάνιση σύνθετων ρυθμίσεων> Γλώσσες> Διαχείριση γλωσσών). Για positive words that start with r τσεκάρετε εδώ. Να χωρίζουμε παραγράφους όταν γράφουμε μεγάλα κείμενα. Να βάζουμε συνδέσμους σε λήμματα του slang.gr. Να προσθέτουμε ταιριαστές ετικέτες. Να ξανακοιτάμε τον ορισμό μας μόλις τον καταχωρίσουμε. Αν βρούμε κάτι στραβό, προλαβαίνουμε να το διορθώσουμε στο χρονικό περιθώριο που μας δίνει το σύστημα.
Ευχαριστώ για την εξήγηση!
jesus
φέρνω στο φόρουμ την κουβέντα που ξεκίνησα εδώ κ συνέχισε με την απάντηση του βράστα, καθώς θεωρώ ότι είναι γενικότερο ζήτημα που πρέπει κάποια στιγμή να λύσουμε, κ ο δέων χώρος πλέον είναι το φόρουμ. είναι γενικότερος προβληματισμός (και γι αυτό μπήκε το πρώτο μπούλετ εδώ, το οποίο προσωπικά θα περίμενα να τηρηθεί καλύτερα) κ έχει ως αφορμή καί τον παραπάνω διάλογο, τον οποίον θα παραθέσω και εδώ για ευκολία.
και η απάντηση:
αυτή ακριβώς η φυσιογνωμία του σάιτ είναι που με απασχολεί, η οποία από κάτι τέτοια σχόλια σ' εμένα φαίνεται να είναι αυτή ενός «λεξικού» στο οποίο γράφουν άνθρωποι οι οποίοι συστηματικά αγνοούν την διαφορά μεταξύ του "λέγεται, άρα είναι (ενδεχομένως) καταχωριστέο" (πχ Καρατζαφύρερ) και του "έχει ειπωθεί άπαξ, άρα δεν είναι" ή, ακόμα χειρότερα, του "δεν έχει ειπωθεί ποτέ".
εν προκειμένω, το "γιαμαμότο" κατά 99.9% δεν έχει καν ειπωθεί κ το κατέβασε η κούτρα του δημοσιογράφου γιατί έπρεπε να γράψει κάτι, κάτι το οποίο θεωρώ αντιληπτό απ' οποιονδήποτε. στην καλύτερη των περιπτώσεων, πρόκειται για ένα αστειάκι που ανήκει ο στον (μη αργκοτικό) κύκλο των στελεχών της δημάρ. θεωρώ επίσης δεδομένο ότι αν πεις "ο γιαμαμότο είπε ότι θα αυξήσει τους φόρους στις επιχειρήσεις" μάλλον κανένας δεν θα σκεφτεί το πρόγραμμα της δημάρ κ τον κουβέλη. ο βράστα όμως, αφού με καλεί να προσθέσω τα παρατσούκλια απ' τα σχόλια στη λίστα, υποθέτω ότι υπερασπίζεται την καταχωρισιμότητά του.
η φυσιογνωμία του σάητ που επικαλείται στην απάντηση, λοιπόν, εμένα μου μοιάζει με φυσιογνωμία παραπολιτικού καφενείου, ή με χώρο αποδελτίωσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κ της ιντερνετικής επικαιρότητας, καθώς, κτγμ πάντα, δεν είναι και λίγα τα σχόλια στα οποία είναι εμφανές ότι ο σχολιαστής έψαχνε πού να κολλήσει το γαμάτο που ψάρεψε στο νέτι. ή, πάλι ακόμα χειρότερα, είναι μη λεξικογραφήσιμοι χαριεντισμοί οι οποίοι θα έμπαιναν στον ορισμό αν αυτό ήταν πιο εύκολο απ' τον σχολιασμό.
η ερώτηση, διατυπωμένη σαφώς: μας ενδιαφέρει να κάνουμε καλό καμαρίνι, και ας βγει στον κόσμο ό,τι προκύψει, ή μας ενδιαφέρει να φαίνεται ότι έχουμε αντίληψη αυτού που κάνουμε; εσωστρέφεια ή εξωστρέφεια; τα γράφουμε για να τα διαβάζουμε εμείς και να γουστάρουμε ή να τα διαβάζουν άλλοι κ να μας καταλαβαίνουν; στην δεύτερη περίπτωση, που είναι αυτή που μ' ενδιαφέρει προσωπικά κ γι αυτό αφιερώνω χρόνο εδώ, πιστεύω ότι:
για τις υπόλοιπες περιπτώσεις, πχ έκφραση άποψης, ανάλυση ή οτιδήποτε άλλο, πλέον υπάρχει κ το φόρουμ. μπορούμε πλέον να ανεβάσουμε κείμενο το οποίο δεν είναι ορισμός. αν η έκφραση άποψης είναι το βασικό κίνητρο, τότε η ενδεικνυόμενη τοποθεσία στο σάιτ δεν είναι το σώμα του λεξικού, αλλά το φόρουμ, το οποίο χωράει πράγματα πολύ ευρύτερα από έναν ορισμό. κ επίσης, δεν χρειάζεται λήμμα για αφορμή. πιστεύω, λοιπόν, ότι η ζύμωση του σάιτ καλό θα ήταν να μεταφερθεί στο φόρουμ.
έχει αναφερθεί πολλάκις σε παρόμοιες συζητήσεις ότι, λόγω ακριβώς της φύσης της αργκώ, η εξακρίβωση του αν όντως ένα λήμμα ανήκει στο σώμα της γλώσσας είναι εξαιρετικά δύσκολη κάποιες φορές. σ' αυτές τις περιπτώσεις, το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, περιμένοντας επιβεβαίωση από περαστικούς ή από πηγές, είναι να εμπιστευτούμε τον συντάκτη του ορισμού και το κριτήριό του. αν η συνολική παρουσία κάποιου στο σάιτ δεν αποπνέει αξιοπιστία και παρουσία γλωσσικού κριτηρίου, τότε απλά δεν μπορούμε να δεχτούμε κάποιο μη εξακριβώσιμο λήμμα ως υπαρκτό "άμα τη εμφανίσει".
προς θεού, το ζήτημα είναι η αναλογία. ούτε αποστείρωση, ούτε σοβαροφάνεια, ούτε αυτολογοκρισία, ούτε τίποτα. ο καναπές είναι κ θα παραμείνει μνημείο του σάιτ. απλά, μέτρο και ρέγουλα.