Το (περίεργα αρνητικό) «δε μου λες...» που χρησιμοποιούμε αμήχανα ή βαριεστημένα για να αρχίσουμε μια κουβέντα. Στην εκδοχή αυτή διακωμωδείται ή απλώς χρησιμοποιείται το βορειοελλαδίτικο ιδίωμα όπου, αντί για «μου», μπαίνει το «με». Επίσης οι τρεις λέξεις γίνονται μία, έτσι για πλάκα ή για μαγκιά, κατά το τελέρε.
Δεμελές... τι ώρα έχουμε πει ότι θα συναντηθούμε;
