Στη φράση «τους ξηρούς καρποί» βλέπουμε να υπάρχει μια διάσταση στην πτώση μεταξύ επιθέτου (αιτιατική) και ουσιαστικού (ονομαστική), κάτι που προδίδει μια στάση αμφισβήτησης απέναντι στις νόρμες, τονίζει το ανυπότακτο του χαρακτήρα μας και υπογραμμίζει, ότι οι γραμματικοί κανόνες υπάρχουν για να εξυπηρετούν το γλωσσικό ένστικτο και όχι το αντίθετο.
- (από ταινία του Χάρρυ Κλυνν, νομίζω την «Και πάσης Ελλάδος»)
- Γυναίκα, βάλε το βίντεο να παίζει και φέρε και τους ξηρούς καρποί.
