ωραίος

Ο μελαγχολικός τύπος που κάθεται και σιγοπίνει το ποτό του σκεφτικός στην άκρη του μπαρ. Αποκλειστικά και μόνο άνδρας, σχετικά όμορφος ή γενικώς ενδιαφέρων τύπος, συνήθως σε ψαγμένα μπαρ με καλή μουσική (από indie μέχρι έντεχνο), σωστό κόσμο, κατάλληλο ντεκόρ και πολύ όμορφη (αντικειμενική η ομορφιά φυσικά) γκαρσόνα (συνήθως φοιτήτρια από επαρχία). Δεν είναι πλούσιος, ούτε «πληρώνει» τον έρωτα του αλλά έχει μηχανή ή αμάξι.

Τι πόνο κρύβει το παλικάρι όμως! Τόσο καιρό την έπεφτε άγρια στο γκομενάκι (την γκαρσόνα), της έλεγε ομορφιές, τον ήλιο και τ’ αστέρια και της Παναγιάς τα μάτια για να την ρίξει, μάλιστα η στρατηγική του ήταν πολύ καλή: φάνταζε ο καλύτερος γκόμενος που της είχε «συμβεί». Και μετά δώστου ΠΣΚ στις εξοχές και δώστου κλαμπάκια και συναυλίες και σχέδια για συμβίωση. Περίληψη: Τα κατάφερε! Την πήδηξε!

Και μετά τι; To μωρό (η γκαρσόνα) συνεχίζει να είναι γκαρσόνα (για τα φράγκα αλλά και για τα γούστα), αυτός πήδηξε και συνεχίζει να πηδάει και οι δυο το απολαμβάνουν αρκετά, αλλά βρε παιδί μου αμάν: κάτι λείπει, κάτι έχει αλλάξει τώρα.

Ας δούμε τι σκέφτεται: «ρε γαμώτο, πάλι εδώ θα την βγάλω, βαρέθηκα. Γαμώ την ζήλια μου, γαμώ την ζήλια της... Πού κατάντησα... Πάλι καλά που μου κερνάνε, ένα στα δύο ποτά και κάνα σφηνάκι στο πλάι... Και μετά όλο είναι κουρασμένη, και θέλει να κοιμηθεί, και σου-μου-του. Και, κοίτα πώς την κοιτάει αυτός ο πίθηκας... Και τι μουνάκι τρελό είναι η γκαρσόνα Β'! Ρε πούστη μου, ακόμα μια βδομάδα εδώ και θα γίνει ένα με τον εξοπλισμό... Λες να με λένε όλοι αυτοί οι μούργοι ο ωραίος του μαγαζιού;»

Ναι φίλε μου, αυτό σκεφτόμασταν όλοι, και ξέρουμε ότι σε λίγο, το γκομενάκι θα ’ναι λεύτερο για τα δόντια μας!