Πυθαγόρειο θεώρημα (αργκό) = το τεσσαράγωνο της παρακατιανής τεντώστρας πατσίζει με τη σούμα των δύο απέναντι παϊδιών που σκουντουφλιούνται κατακέφαλα.
Προσέξτε ότι ο ορισμός δεν είναι σωστός, γιατί θα έπρεπε να γράφει «με τη σούμα των τεσσαραγώνων... κατακέφαλα», εντούτοις είναι ο αυθεντικός που κυκλοφόρησε για πλάκα στα σχολεία πριν από πάρα πολλά (τι θυμήθηκα τώρα) χρόνια.
Το κλασσικό, όπως μου το έχουν διηγηθεί:
- Κώστα παιδί μου, πες μας τι λέει το πυθ. θεώρημα.
- Το τεσσαράγωνο της παρακατιανής τεντώστρας πατσίζει με τη σούμα των δύο απέναντι παιδιών που σκουντουφλιούνται κατακέφαλα.
Λέγεται ότι ο καθηγητής που το άκουσε ψάρωσε τόσο που το πέρασε για σωστό, χωρίς να προσέξει τη μικρή (αλλά ουσιώδη) παράλειψη που ανέφερα στον ορισμό.
