Ποντικοτράγουδα ονομάζουμε τα ασήκωτα βαριά λαϊκά, τα κοινώς μαστουροτράγουδα ή τραγούδια του μάγκα, που για να τα ακούσει ένας κοινός θνητός χρειάζεται τουλάχιστον ένα μπουκάλι ουίσκι για να μην κάνει χαρακίρι - και φυσικά να είναι και στο κατάλληλο περιβάλλον: μπουζούκια, αλλά κυρίως κουτούκια. Γενικά ακούγονται σε ώρες μαστούρας που η σκέψη είναι αδύνατη και ακατόρθωτη.
Βέβαια υπάρχουν και οι τύποι οι υπερβολικά λαϊκοί στο ανώτερο όριο λαϊκισμού, που βάζουν τα ποντικοτράγουδα στο κινητό τους προκαλώντας τον εκνευρισμό και το γέλιο στους γύρω τους.
Πληροφοριακά, στα ποντικοτράγουδα δεν είναι πάντα απαραίτητο να ακούς τι λέει - πολλές φορές μαντεύεις τι θέλει να πει ο ποιητής στο τραγούδι του ή καλύτερα άσμα του.
- Πού θα πάμε σήμερα ρε Γιώργο, βαριέμαι σπίτι.
- Πάμε στο κουτούκι «Ο ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ ΤΟΥ ΝΩΝΤΑ» που είχαμε πάει και το προηγούμενο Σάββατο;
- Τι λες ρε; Είσαι σοβαρός; Εκεί βάζει συνέχεια ποντικοτράγουδα, μαστούριασα και μόνο που τα άκουσα, παλιομαλάκα παρακμιακέ, τώρα που το θυμήθηκα δεν σε ξαναεμπιστεύομαι για να μας βγάλεις έξω σε μαγαζιά.
