Χαρακτηρισμός για αγαπημένο τραγούδι, για κομμάτι που θα βάζαμε τουλάχιστον σε ένα τοπ φάιβ αλα Χάι Φιντέλιτι.
Πρόσφατα διαβάσατε (ελπίζω..) μια κριτική στο acidart για το αριστούργημα των CBP. To βινύλιο κοντεύει να λιώσει.! Το κομμάτι «We forgotten who we are» είναι ο ύμνος της χρονιάς [...] (από δω)
Η συμπάθεια για τους Midlake ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια με το Roscoe. Ένα τραγούδι-ύμνος που έτρεφε την χαρμολύπη και αποτελούσε το ιδανικό μακιγιάζ για στιγμές που δεν ξέρεις πώς να αισθανθείς. (από δω)
υμνος ειμαι 16 χρονων και καθε φορα που ειμαι φτιαγμενος ειναι το μονο που σκαλωνω,, ειναι το απολιτο κομματι ειναι κατι που σε στελνει δεν ξερω πως να το εκφρασω..απλα (απ' το γιουτιούμπ)
Η χρυσή περίοδος του γκρουπ ήταν η δεκαετία ‘82-‘92. Τότε γράφτηκαν albums όπως: Το The Number of the Beast (1982), που τους έκανε γνωστούς σε όλο τον κόσμο και περιείχε, εκτός από το ομώνυμο κομμάτι, ύμνους όπως τα Run to the Hills και Hallowed be thy name. Το Piece of mind (1983), με τα Trooper, Revelations και Flight of Icarus, να αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των συναυλιών τους, εδώ και 25 χρόνια. Το Powerslave (1984), αφιερωμένο στην αρχαία Αίγυπτο, με τον ομώνυμο ύμνο, τα αξεπέραστα Aces High και Two Minutes to midnight και το επικό 14λεπτο Rimes of the ancient mariner. [...] Το ικανοποιητικό, αν και κατώτερο των προηγούμενων, No Prayer for the Dying (1990), και το κορυφαίο Fear Of the Dark (1992), με το ομώνυμο κομμάτι να αποτελεί σαφώς τον metal ύμνο της δεκαετίας του ’90. (από δω)
