Το ζαμπόν. Η λέξη έχει υποστεί πλήρη εισαγωγή στο ελληνικό κλιτικό σύστημα και επομένως παρουσιάζει αλλαγές σε όλες τις πτώσεις, π.χ. του ζαμπού, τα ζαμπά και των ζαμπών. Παραδόξως, ήδη το ζαμπόν θα μπορούσε να κλίνεται ομοίως κατά το δῶρον, αλλά η εξάλειψη του τελικού ν στην νεοελληνική συνέβαλε ώστε να παραμείνει άκλιτο.
Ομοίως το μπέικο (μπέικου).
— Τι θέλετε στο σάντουιτς σας;
— Τυρί, ζαμπό, ντομάτα, αβγό.
