Κλπ.
Μη πειστικές δικαιολογίες, παραμύθια της Χαλιμάς.
Ακατάσχετη φλυαρία, μη αποδεκτή.
- Πω ρε πούστη, για να συναρμολογήσω αυτήν τη βιβλιοθήκη [IKEA] θέλει να αγοράσω κατσαβίδια, σφυριά και μα-μου ιστορίες... Για έξοδα είμαστε;
- Και την λέω «Πού ήσαν χτες;» και με λέει «ε να ξεχαστήκαμε με τη Ρίτσα εκεί στον καφενέ» και «είναι μόνη της μωρέ και θέλει παρέα» και «είναι άρρωστη και η θειά της» και μα-μου ιστορίες... «Καλά, για μαλάκα με έχεις» την λέω, «τα χάφτω εγώ κάτι τέτοια;»
- Ήρθε ψε η Νίτσα από το σπίτι και μου τα 'πρηξε με τα γκομενικά της. Και ο Μάκης έτσι, και ο Μάκης αλλιώς και δεν με κάνει, δεν με ράνει, δεν με δείχνει και μα-μου ιστορίες... Ποιος σε ρώτησε, κυρά μου;
