Στα γαλλικά ο «πατόφλωρος». Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να αναφερθούμε με ευγενικό τρόπο στον φλώρο της γειτονιάς.
-Ήρθε ο ξάδερφος μου ο Γιωργάκης χθές, τι παιδί είναι αυτό; Σκέτος πατ ντε φλερ, σου λέω. Γκόμενα δεν ξέρει τι είναι, στα βιβλία το μυαλό του.
