Ινδιάνος

Κατηγορία έφηβου αρσενικού του είδους homo sapiens που στα τέλη της δεκαετίας του 90 σύχναζε στην περιοχή της παραλίας του Βόλου. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά της ενδιαφέρουσας αυτής κοινωνικής τάξης ήταν τα εξής:

- Κούρεμα. Οι Ινδιάνοι ήταν συνήθως κοντοκουρεμμένοι εκτός απο μερικά τσουλούφια μήκους 10 εκ. και άνω τα οποία έπρεπε συχνά και σχετικά επιδεικτικά να τινάζουν στο πλάι του προσώπου τους ή να στηρίζουν πίσω απο το αυτί.

- Ένδυση. Το βασικό σύνολο ένδυσης του Ινδιάνου αποτελείται απο μπότα μάρκας Βέρμαχτ η Γκέτα Μάρτιν, τζιν παντελόνι με μάκρος πάνω από τον αστράγαλο (προαιρετικά το παντελόνι μπορεί να στενεύει προς τα κάτω), ζώνη με μεγάλη αγκράφα, άσπρο πουκάμισο που φοριέται μέσα από το παντελόνι και τα δύο ανώτερα κουμπιά ανοιχτά ώστε να φαινεται το μάυρο κολλητό φανελάκι στο εσωτερικό.

- Αξεσουάρ. Μερικά απο τα απαραίτητα διακριτικά χαρακτηριστικά των ινδιάνων ειναι ο μεταλλικός κρίκος/γάντζος περασμένος στο πίσω μέρος του παντελονιού συνδεδεμένος με μεταλική αλυσίδα κρεμασμένης στο πλάι του παντελονιού, στην άκρη της οποίας τοποθετούντα τα κλειδιά του δίκυκλου του Ινδιάνου (βλ. Τεχνικές Ζευγαρώματος). Το ίδιο το δίκυκλο επίσης αποτελεί απαραίτητο αξεσουάρ και συχνά χρησιμοποιείται ως μια εύκολη και γρήγορη ένδειξη ως προς την θέση ενός Ινδιάνου στην ιεραρχία της κοινότητάς τους (π.χ ένας Ινδιάνος με μηχανή 150cc και εξάτμιση τύπου Sebring τρυπημένη για επιπλέον θόρυβο και παρενόχληση των παρευρισκόμενων αποσπά περισσότερο σεβασμό από Ινδιάνο με αυτόματο παπάκι 50 κυβικών).

- Τεχνικές Ζευγαρώματος. Οι νεαροί Ινδιάνοι αφιέρωναν μεγάλο κομμάτι του χρόνου των καθημερινών δραστηριοτήτων τους στην αναζήτηση για πιθανό ταίρι. Οι τεχνικές ζευγαρώματος στο μεγαλύτερο κομμάτι τους συνήθως απαιτούσαν την χρήση του δικύκλου τους. Ο αρσενικός Ινδιάνος θα προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή κάποιου θηλυκού κάνοντας κάποιο κόλπο με τη μηχανή του (σούζα, κολιά, σκάσιμο εξάτμισης, μαρσάρισμα κ.α.). Αν το θηλυκό δεν ήταν σε θέση να παρατηρήσει τα κόλπα αυτά (για παράδειγμα αν βρίσκοταν στο εσωτερικό καφετέριας) ο νεαρός Ινδιάνος θα προσπαθούσε φραστικά να αναφερθεί στα προαναφερθέντα κόλπα (για παράδειγμα περιγράφοντας σε κάποιον φίλο του, με πολύ έντονο τόνο φωνής, τη σούζα που έκανε εχτες σε όλο το μήκος της οδού Χ). Σπάνιες ήταν οι περιπτώσεις που ο νεαρός Ινδιάνος δε θα χρησιμοποιούσε τη μηχανή του με κάποιο τρόπο ως καταλυτικό μέσο για τη διεξαγωγή του ζευγαρώματος. Στις περιπτώσεις αυτές τον ρόλο της μηχανής ως μέσο έλξης της προσοχής του θηλυκού, θα μπορούσε να τον παίξει κάποιος τυχαίος μη-Ινδιάνος στον οποίον ο Ινδιάνος θα μπορούσε να επιτεθεί χρησιμοποιώντας τις μπότες και τους κρίκους του (βλ. Ένδυση και Αξεσουαρ) χρησιμοποιώντας κάποια συχνά ανεπαρκή πρόφαση («Τι κοιτάς ρε;» κ.ο.κ).

Τέλος, παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αντίστοιχες κατηγορίες εφήβων, τοπικές στην περιοχή της Αθήνας, γνωστές με τα ονόματα Κάγκουρες (ή Καγκουραίοι), Μπουρναζιώτες, Μενιδιάτες, καθώς και με την κατηγορία εφήβων γνωστή ως Νιντζάκια, που συναντάται κυρίως στην περιοχή της Πάτρας. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν μάλιστα ότι όλες αυτές οι φυλές έχουν κοινές ρίζες και δημιουργήθηκαν μέσω μεταναστεύσεως πληθυσμών και εξαιτίας αποκέντρωσεων. Άλλοι πάλι απλά πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ τους και ότι απλά αναπτυχθηκαν παράλληλα και ανεξάρτητα, υιοθετώντας τυχαία τα κοινά χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν.

Οι Ινδιάνοι είναι πλέον Είδος Υπό Εξαφάνιση. Πολλοί πιστεύουν ότι οι προαναφερθείσες τεχνικές ζευγαρώματος αμφισβητίσημης αποτελεσματικότητας συντέλεσαν σ' αυτό. Παρόλ' αυτά δεν υπάρχει κάποιος επίσημος οργανισμός που να ασχολείται με τη συντήρηση του είδους τους. Ο απλός πολίτης δεν έχει χτυπηθεί δραματικά από την έλλειψη αυτής της ενδιαφέρουσας κοινωνικής τάξης για καλή του τύχη. Και αυτό γιατί όπως φαίνεται η φυλή των Ινδιάνων δεν εξαφανίστηκε τόσο, όσο μάλλον αντικαταστάθηκε τα τελευταία χρόνια από εξίσου ενδιαφέρουσες φυλές (τρέντυ, ίμο κ.α.). Έτσι ακόμα και σήμερα μπορούμε να συχνάζουμε στην παραλία και τις καφετέριες του Βόλου (αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας) χωρίς να είναι εντελώς απίθανο να συναντήσουμε κάποιο από αυτά τα πολύχρωμα και διαφορετικά πλάσματα που τόσο ευχάριστα διακοσμούν την κοινωνία μας.