Στα κρητικά: φουσκώνω (από το πολύ νερό, από την πολλή μπύρα κτλ). Αφορδακός είναι ο βάτραχος, επομένως αφορδακιάζω κυριολεκτικά σημαίνει ότι γίνομαι σαν βάτραχος (προφανώς επειδή βρίσκεται σε λίμνες και στο ερωτικό του κάλεσμα φουσκώνει λες και έχει πιει πολύ νερό).
- Να φέρω καμιά μπυρίτσα ακόμη Μανωλιό...
- Αφορδάκιασα μρε Σήφη με τσι μπύρες! Ρακή δεν έχει;;
- Πώς δεν έχει!
- Βάλε μου μια ολιά!
