... ή του κρούω την μαλαπέρδα.
Ωρέ πονούν τα παλλικάρια;
ΥΓ Το μαντάρα είναι γνωστής προελεύσεως: μαντάρα < μάδαρα (αδενδρος βοσκότοπος) < μαδαρός (αποψιλωμένος, φαλακρός) < μαδημένος < μαδώ ;-)
> Προφανώς δεν έχεις δει ωραία μύδια.
Και έχει δει και έχω φάει :Ρ
Κλόπυ κτώνται τα αγαθά!
Για την ιστορία, το λήμμα δεν αποτελεί δική μου λεξιπλασία. Το έχω ακούσει να χρησιμοποιείται σε τραπεζικούς κύκλους ;-)
@Χεσούς: γιατί στην καλύτερη περίπτωση μοιάζει με μύδι και στην χειρότερη με την φάτσα μου το πρωί αξύριστη! Ατό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε (να μύδια και εγώ) περιζήτητοι!
Λησμόνησα να αναφέρω την extended διατύπωση:
[I]«Έλα κούτσα-κούτσα
και πιάσε μου την πούτσα
και χώστη μες τον κώλο σου
να κάνει πλάτσα-πλούτσα»[/I]
Υποκλίνομαι, Rigo21, για την εμπεριστατωμένη σου ανάλυση. Δόξα και τιμή στο «ασχημότερο, πλην πλέον επιθυμητό, γνώρισμα της γυναικείας ανατομίας!»
Καμία αντίρρηση. Απλώς επισημαίνω ότι οι λέξεις Μεμέτης και Μωαμεθανός είναι ετυμολογικά πανομοιότυπες :-)
Άφεριμ. Mehmet είναι τo Τουρκικό όνομα του Μωάμεθ, συνεπώς «Μεμέτες» έχει την ευρύτερη έννοια του Μωαμεθανού / Μουσουλμάνου. Εκμέκ.
Σαν δόκιμος ορισμός πολιτικού κινήματος, ασφαλώς όχι. Σαν αδόκιμο πασπαρτού για την πηγή όλων των δεινών που υπέστη το Έθνος από την εποχή του Δευκαλίωνα, θεωρώ πως ναι ;-)
Klassik!
Μαζόχας: Βάρε με, βάρα με!
Σαδιστής: Όχι ρε πούστη, δεν θα σου κάνω την χάρη!
Διαρρήκτες (Φρυδάς) τε και διαρρηγνόμενοι (Ροζαλία) !
...γιατί άλλο Αννίτα και άλλο Κλαννίτα!
Speek-tacular φωτογραφική περιήγηση!
Quid pro quo που θα έλεγε και ο Hannibal Lecter
ΥΓ Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα παρατσούκλια / παραλειπόμενα για παλαιούς πολιτικούς, κυρίως για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. π.χ.:
Ο μακαρίτης Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας ήταν γνωστός στην πιάτσα ως η Ροζαλία (αναφέρεται νομίζω και στα Καλιαρντά του Η. Πετρόπουλου).
Στην κηδεία του Παπάγου, ο Γ. Παπανδρέου είπε το περίφημο «Πρώτη φορά βλέπω τον Καραμανλή μπροστά από τον Ευταξία…».
Έλα ρε! Εγώ τον ήξερα σαν κ. Τζάκ Ντάνιελς ;-)
Η μεταφορά τελικά καταρρέει, διότι στη γαρίδα φτύνεις την ουρά (πράγμα που δεν διανοείσαι να κάνεις στη γκόμενα-γαρίδα). Εναλλακτικά υπάρχει και η γκόμενα-πεσκανδρίτσα (άθλια εμφάνιση, γαμάτη γεύση). Και αυτή η μεταφορά δυστυχώς χωλαίνει, καθώς το κεφάλι της πεσκανδρίτσας κάνει εξαιρετική σούπα.
Το έχω ακούσει σε 2 συμφραζόμενες εκδοχες:
1. Βλακεία / μαλακία
2. Μαραφέτι, κατά το αγγλικό widget ή το γαλλικό truc
> Iron: Ακούγεται υπερβολικό, αλλά η παραπομπη μου είναι άδιάβλητη :-)
> Χεσούς: Ο ορισμός που προτέινω για το λήμμα είναι: «Απαστράπτουσα χλιδή, πραγματική ή επινοημένη» Η Αννιτα ανήκει στην πρώτη κατηγορία ;-)
Όπως κάποτε είπε και ο Τζιμάκος, πρέπει να είναι πολύ τσιμπουκλού αυτή η Ειρήνη!
... πάντως το μουνί με ρύζι, όπως και το γαμοπίλαφο, πρωταγωνιστούν στην μεσογειακή διαστροφή...