Comments by vikar (4189)
Showing 3331-3360 from 4189
Σωστός. Γνωστή και η σχετική καζούρα με την Άμστελ Μπόκ... :-)
Σε ανταλλαγή ζευγαριών δηλαδή, σωστός.
Ή και αγιορείτης. Έχω ακούσει για χριστιανούς στο αγιονόρος που έχουν να πλυθούνε χρόνια...
Καλωσήρθες Αλφάρα.
Να διαφωνήσω πάντως για την προέλευση του ονόματος (το οποίο στα ελληνικά γράφεται Ελεονόρα ή Ελεονώρα, όχι πάντως Ελεωνόρα), για την οποία άλλα λένε τα λεξικά και όχι μόνο.
Όσο για τη σημασία την υπονοούμενη, υποθέτω έχει να κάνει με τη φράση πλούσια τα ελέη της;... Δέν κατάλαβα καλά.
Την ανάσυρση της αγαπημένης αυτής φράσης του πατέρα την οφείλω (οφείλουμε) στον κνάσο που την ανέβασε στο δουπού --να 'ναι καλά.
Απο παλιά με είχε παραξενέψει η φράση, είχα ρωτήσει και τον πατέρα, αλλα κι' αυτός δέν ήξερε να μου πεί τί σκατά ήταν αυτά «τα ντέτ» στ' όνομα των οποίων σπάγαμε τ' αβγά το Πάσχα ξερω 'γώ, ή μας έδινε παιδιά να τσιμπήσουμε απ' τα φρεσκοψωνισμένα για να μήν μας μείνει το μάτι.
Αλα πονηρόσκυλο καταχώριση λοιπόν το οποίο να με συγχωρεί, αλλα η πρόκληση ήταν βατή αυτήν τη φορά :-Ρ, και η πρώτη που ανέλαβα 'πο το δουπού (γιά δές)...
Χοντρός λές έ;... Προσωπικά θά 'λεγα απλά «βλάκας και μπουνταλάς», σε τέτοια φάση. Συγκεκριμένα, θά 'λεγα οτι πρόκειται για ντουρντουβάκι στο πιό επιτακτικό. Το -ούβαλο βέβαια σε πάει προς παιδοβούβαλο, 'έν έχεις άδικο...
[μούμπλε μούμπλε...]
Στη Θεσσαλονίκη τ' ακούω κατακόρον.
Τό 'χει ανεβάσει ο πάνμαν.
Ωραίος μίστερ και καλωσήρθες. Να αναφέρω οτι αυτό που είπε ο Μπουκόφσκι (για τον οποίο συστήνω ειλικρινά, και σε κάθε φάν του Μπουκόφσκι που δέν το έχει υπόψη του ήδη, το εξής άρθρο: Άνταμ Κίρς, Τσακισμένος, (δε)κατα #9, Άνοιξη 2007 ή κατευθείαν απ' την πηγή βέβαια για τους αγγλομαθείς) αυτό που είπε λοιπόν έχει όνομα, και δή σπρετσατούρα δές και έναν ντόπιο ορισμό σχετικό εδώ, απ' το Λαφκαδιό.
Έχω μιά ένσταση με το οτι «ηχητικά οι δυο λέξεις δεν διαφέρουν καθόλου». Δέν είν' έτσι ακριβώς. Άλλο στρίγκλες απο το στρίγκλα (που δέν θυμάμαι να τό 'χω ακούσει ποτέ έρρινο) κι' άλλο στρίνγκλες, απο το στρίνγκ. δέν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να αναφέρεται στο εσώρρουχο ως στρίγκ (δυστυχώς δέν κατέχω το φωνητικό, και ξέρω οτι το γάμμα κάπα προφέρεται όπως νά 'ναι, αλλα καταλαβαίνετε ελπίζω τί εννοώ).
Πέρα 'π' αυτό, ένα έρρινο στον προφορικό δέν κάνει τη διαφορά πολλές φορές, και το παράδειγμα οπωσδήποτε στέκει... :-) (Πού 'ν' αυτό το μπάρ ρε αλίβ, δέ θα μας πείς;...)
Στο χαβαλέ και το κουτσομπολιό πρώτοι είστε ρε, κότες... Καμιά άποψη επι της ουσίας;... :-Ρ
Να λινκάρουμε πρέπει και στο μή μπερδεύεσαι...
Και το μπερδευτικό: πιό αργά κι' απ' τη σκιά του Λούκι Λούκ.
Σωστός. Να τονίσουμε κι' οτι το ιο της κατάληξης δέν είναι καταχρηστική δίφθογγος, άρα η λέξη είναι τρισύλλαβη (μύ-ρι-ο), όχι δηλαδή όπως στο αριθμητικό επίθετο (μύρ-ια κακά μας βρήκαν).
Άλλο ένα παράδειγμα αποκοπής συλλαβών στην αργκό, όπως λέγαμε 'κειπέρα.
Γράφαμε μαζί. Καληνύχτα καταρχήν, ή καλημέρα, άν το διαβάσεις αύριο πρωί πρωί (γκχ-γκχ). Καταδεύτερον, τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι απλά σχήματα λόγου. Οι μεταφορές και οι παρομοιώσεις δέν καθιστούν μιά λέξη αργκό. Κάπου τά 'χε πεί καλύτερα το πονηρόσκυλο, πού ήτανε να δείς... Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Πάω να την πέσω και του λόγου μου.
Με την ευκαιρία, επειδή ειλικρινά και στα ίσια νομίζω οτι έχει παραγίνει το κακό, να ξαναπώ οτι τουλάχιστον ότι σνομπάρει ή απλά αγνοεί ο λεξικογράφος τύπου Τριανταφυλλίδης ή Μπαμπινιώτης, έχει για μένα την θέση του εδωπέρα.
Για μία φιλολογική συζήτηση, «φιλολογική» καί με τις δύο έννοιες, πάνω σε διάφορους ορισμούς της αργκό, μπορούμε άμα θέλουμε να βρεθούμε κάπου (στο λήμμα σλανγκ πιχί) και να τα πούμε, αλλα στο μεταξύ άς δεχτούμε σιγά σιγά αυτό το γεγονός, οτι δηλαδή στο σλάνγκ τζι άρ γράφουμε τουλάχιστον για πράγματα που ακούγονται, αλλα που δέν βρίσκονται σε τυπικά λεξικά. Τουλάχιστον. Και όχι μόνο, αλλα τουλάχιστον.
Δέν τα πήρα ή κάτι τέτοιο με Μπούμπις. Απλά κουράστηκα να βλέπω τα «σεσινεπασλάνγκ» κάθε λίγο και λιγάκι, τα οποία θεωρώ, όχι αβάσιμα, αλλα οπωσδήποτε παραπλανητικά. Ίσως ν' αρχίσω να γράφω την ίδια εδώ ένσταση κάθε φορά που εγείρεται το θέμα. Ίσως με το πρήξιμο να γίνει κάτι, πού ξέρεις;... :-Ρ
Το σαπακιάζω να το ανεβάσεις εσύ, αφού πρώτα σου τρυπήσω τη μύτη. Γιατι άν αυτό δέν είναι σλάνγκ, τότε κι' εγώ έχω πάει στους Κλάς το 'γδονταπέντε...
Ή μήπως εννοείς αν είναι αργκό; :-Ρ
Δυσευτυχώς, παράσημα απο χτύπημα σε συναυλίες δέν έχω να επιδείξω. πέρα 'π' τις αναπόφευκτες μελανιές κατακαιρούς πέρασα τη φάση μου αλώβητος. Όχι οτι κράτησε και πολλά χρόνια βέβαια. Άσε πού 'μασταν και φλωράκια στην παρέα, ούτε μπίρα καλα καλά δεν πίναμε ακόμα, για να μπείς στον πανικό έπρεπε να βαράει η μπάντα άσκημα. Ε και συνήθως...
Δέν έχω ακούσει τη λέξη, αλλα δέν υπάρχει βέβαια ευλογότερη για το ενλόγω αντικείμενο. Μ' έκανες ν' αναρωτηθώ για την προέλευση της λέξης μαλακομπούκωμα όμως τώρα, κι' έχω κολλήσει...
Ά, παρεμπιπτόντως, ο τζίζας με το περιοδόβρακο δέν ορίζει τη σερβιέτα. Αν όντως λέγεται και για τη σερβιέτα, εκκρεμεί ορισμός εκεί.
Δέν βλέπω ν' απαντάνε. Μάλλον δέν θα πάτησε κανείς. (Εγώ το 'γδονταπέντε πάντως άκουγα 'κόμα δίσκους με χρυσές επιτυχίες απ' τη συλλογή της μεγαλαδερφής μου...)
Φίλε ή φίλη μάναθαν, υπάρχει στον έτερο ορισμό του λήμματος.
Μπράβο ρε Μές, κι' έλεγα 'πο πού σκατά βγαίνει (διάβαζα τον ορισμό απο αγκού).
Περιττεύουν τα χέρια σε ιεραποστολική στάση;!... Μή με κάνεις τώρα να σου ρίξω μηδέν στον ορισμό! :-Ρ
Ετούτο το σου το λογοτέχνημα τό 'χα χάσει. Προς τί οι εξηγήσεις παύλα απολογία του πρώτου σχόλιου;... Αυτό ητανε λοιπόν, μετά απο τόση φιλολογία απο 'δώ κι' απο 'κεί πάνω στο τί είναι καταχωρίσιμο, έχουμε αρχίσει πλέον να αυτολογοκρινόμαστε;... Μάλιστα. Κρίμα.
Παιδιά, όπως ένας ομό που θα μπεί στο σάιτ θα περιμένουμε να μιλήσει ειλικρινά στα ομό λήμματά του, ή ένας τοξικομανής, έτσι θα πρέπει να περιμένουμε απ' όλους να μιλάν ειλικρινά. Το ύφος είναι ύφος, και δέν πρέπει ν' απολογούμαστε γι' αυτό, έλεος.
Ο ορισμός δαγκώνει.
Άν έβλεπες σίξπακ που έχει ο τζονμπλάκ, κι' εσύ θα σε χώριζες. Χοντρέ. Θα τα πούμε αύριο...
[άκους εκεί «αναίσθητο»... που εμένα το μόνο μου κριτήριο είναι η αισθητική...]
Έχοντας πλέον δεί την ταινία, έχω να πώ οτι η φωτό καρακολλάει σαν πούστης. Βράστα, σου αξίζει τιμητικό διδακτορικό στα μαθηματικά, τέλος.
Χαρακτηριστική περίπτωση καραψωνάρας του κερατά του πούστη, που τιμά και τα ελληνικά χρώματα, εδώ...