Comments by sarant (94)
Showing 91-94 from 94

Θα διαφωνήσω στην ετυμολογία. Είναι οπωσδήποτε από το ιταλικό nulla. Τα άμεσα γλωσσικά δάνεια από τα γερμανικά είναι μετρημένα στα δάχτυλα.
Επίσης, ναι μεν υπάρχει το πατ, αλλά η ισοπαλία που συμφωνιέται μεταξύ των παικτών στο σκάκι σαφέστατα λέγεται νούλα και μόνο νούλα. (Επειδή είχα πίεση χρόνου ου έκανα πρόταση νούλας και αρνήθηκε, αλλά μετά μου έστησε κομμάτι και τον κέρδισα, τον μαζέτα).
Αν θέλουμε να είμαστε κάπως αυστηροί, πατ είναι η υποχρεωτική ισοπαλία -όταν ο άλλος δεν έχει νόμιμη κίνηση επειδή όπου και να βάλει τον βασιλιά του είναι απειλούμενη θέση.

Δεν θα το έλεγα και τόσο αργκό, εφόσον το έχουν λεξικά σαν του Σταματάκου. Πιο πολύ, έκφραση της καθομιλουμένης. Στο λεξικό του Σταματάκου, λέει ότι είναι παραφθορά από τα γαλλικά. Το ψάχνουμε.

Λέγεται και «πουρφάν»

Παιδιά, με όλο το σεβασμό, αλλά δεν υπάρχει έκφραση «πράσσειν άλογα» ούτε «πράττειν άλογα». Δεν μπορείτε να τη βρείτε σε κανένα ελληνικό κείμενο, αρχαίο ή βυζαντινό. (Ούτε είναι και πολύ σωστή στα αρχαία η φράση).

Το πράσινο από παλιά ήταν το χρώμα που δήλωνε απίστευτα και ανύπαρκτα πράγματα, και όχι μόνο στην ελληνική γλώσσα.

Χαρακτηριστικά, ο χιώτης γιατρός Παναγιωτάκης Νικούσιος, ο πρώτος Φαναριώτης μεγάλος δραγουμάνος, είχε το παρατσούκλι «Πράσινο άλογο», επειδή οι Χιώτες είχαν τη φήμη πως είναι λιγάκι τρελοί και εύθυμοι άνθρωποι. Την ίδια εποχή υπήρχε η παροιμία «Πράσινο άλογο και Χιώτη σοβαρό» (δηλ. είναι αδύνατο να βρεις). Παραλλαγή της παροιμίας έχει ο Πολίτης στις Παροιμίες του.