Χαχα, αυτό είναι το άκρον άωτον του μουλτικουλτουριάρη και του εκλέκτικ! Χαχα!
εγώ το άκουσα μια χαρά
Ξηγιέται μόρτικα ο Κων/νος Χαλδού!
Εγελιανή διαλεκτική:
Θέση: Το έτσι.
Αντίθεση: Το αλλιώτικο.
Σύνθεση: Το πασαλιμανιώτικο.
Άριστος!
Ωραίο! Δεν το είχα ακούσει! Στο Ευχολόγιο υπάρχει «ευχή εις σαραντισμόν» ή κάτι παρόμοιο. Όπως λες, λόγω ιατρικής αναγκαιότητας παλαιότερων εποχών, οι χριστιανοί πήραν πολλά παρόμοια, που υπήρχαν ήδη στους Εβραίους. Σήμερα «κατ΄ οικονομίαν» η ευχή μπορεί να ειπωθεί απ' τον παπά και πριν το σαρανταήμερο, αν οι γονείς επιθυμούν να διαβαστεί η ευχή... Αλλά το μωρό κοινωνεί αφού βαπτιστεί, δεν μπορεί να κοινωνήσει πριν βαπτιστεί.
Χαχα, σπεκ για ορισμό και βραστοσχόλιο...
Στους αντίποδες, υπάρχει ο αντιντοταδισμός στον δρόμο που χάραξε η Μες. Δηλαδή προσπαθούμε να προσομοιώσουμε και στον γραπτό λόγο (έστω ατελώς) το ηχόχρωμα του φημολογουμένου ως καμπανιστού ρέοντος γέλωτος της περιωνύμου αρχοντολεβεντοσλανγκομούνας:
αχαχαχαχαχαχαχαχα
Μπράβο στους προλαλήσαντες! Προσωπικά, μ' αρέσει αυτή η εντεχνοποίηση του ρεμπέτικου και λαϊκοποίηση- νταλγκαδοποίηση του κουλτουριάρικου.
Δεκαπενταριά; Μας προσβάλλεις! Βλ. πέος και πάλι, επ' ουδενί δεν περιέχει όλα τα καταχωρισμένα...
Το δεκάστερο δεδομένο, καθώς είμαι φανατικός των νταλαρολημμάτωνε, αλλά δεν κατανοώ την τελευταία φράση.
Τι είναι ο νταλάρας στην σλανγκικήν;
Είναι ο:
- Μαϊντανός, πολυπράγμων, ο Μπαμπινιώτης του ελληνικού τραγουδιού.
- Ο κούρασελ.
- Ο μαλάκας.
Πώς από αυτά φτάνουμε στο «πέστα ρε Νταλάρα» κατά το «πέστα Χρυσόστομε»;
Δηλαδή, περιμένουμε να υπάρχει ένας μαλάκας νταλάρας να μιλάει- τραγουδάει για όλα, κι όταν επικρατεί σιωπή, αγανακτούμε; Για εξήγα...
Παρεμπίπταμπλυ, στα καθ' ημάς πρέπει να λέμε «Πες τα Βρωμόστομε!»;
Και η σλανγκαρχιδιά: Το σωστό είναι «περί άλλα τυρβάζεται», στην Μέση Φωνή. Η έκφραση της Κ.Δ. είναι «μεριμνάς και τυρβάζει» όχι «*τυρβάζεις».
Συν οι σλανγκικές αναφορές του Χαλικού στον Σπινόζα, γενικά παίζει φιλοσοφία στο σάιτ...
Κάτσε ρε Βικάριε, κι έχω διαδόσει σ' όλο τον κόσμο ότι έχω Μάστερ Φιλοσοφίας απ' το Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ. Για του λόγου το αληθές, έχω στο Πρόχειρό μου την έκφραση απ΄τη φιλοσοφική επαγγελματική αργκό «μη μου γαμάς την φαντασιακή μου αυτοθέσμιση», με παράδειγμα: «Τι; Μπάζο το Λίλιαν; Μη μου γαμάς την φαντασιακή μου αυτοθέσμιση!». Και ψάχνω τον κατάλληλο καιρό για να το καταχωρίσω.
Παρεμπίπταμπλυ, η Αντριάνα Λίμα θα έπρεπε να είναι η ονείρωξη κάθε λημματοδότη!...
Ναι, καλπασμός...
... Ή μήπως του σπηρουνισμού του αλόγου;
Μήπως έχει σχέση με το «κα καν κα καν» που χρησιμοποιεί ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, λ.χ. στο τραγούδι του μηδιού, αντλώντας το (πιθανολογώ) από κόμιξ μεταφορές ήχων πιστολιδιού από τα Λούκι Λουκ; Αυτό συμφωνεί και με τον Βικάριο...
«Νεολαία Λαμπράκη»: Για τους Μαρξ εντ Σπένσερ που στα νειάτα τους ανήκαν στη νεολαία του ηρωϊκού συνονόματου αριστερού, ενώ στα γηρατειά είναι μέρος του συστήματος του Λαμπρακιστάν, λογοπαίγνιο για την συνωνυμία. Μαστ το λήμμα Κοκκαλιστάν του Κάνιγγος.
Και το Λαμπρακιστάν παίζει πολύ σαν έκφραση, ίσως το ίδιο με Κοκκαλιστάν...
Μέσα στο κήτος ήσουνα και δεν είχες Ίντερνετ; Δεν βάζουν ασύρματο εκεί;
Σχετικά με το τελευταίο σημέιο σου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως δίαιτα, η δίαιτα του σλανγκ τζη αρ: Κάθεσαι ολημερίς μπροστά απ' το σ΄τ και ξεχνάς να φας...
Δηλαδή οι Σλανγκοφοριάζουσες ανήκουν ΚΑΙ στην κατηγορία λεβεντομούνα (με την καλή έννοια), εκτός από αρχοντομούνα;
Υ.Γ. Δηλονότι μετά το the Slang & the Restless, δείτε το νέο μας σήριαλ Slangwatch: Ήρωές του η ομάδα από σέξι ναυαγοσώστριες, αλλά και ναυαγοσώστες, καθώς σώζουν παράτολμους Σλάνγκους που δεν υπολόγισαν τις προειδοποιητικές πινακίδες «ceci n'est pas slangue» και καταδύθηκαν στα επικίνδυνα νερά των λεξιπλασιών, με κίνδυνο ακόμη και αυτοαναφορικού πνιγμού. Θα καταφέρει η έμπειρη ομάδα του Slangwatch να σώσει την σλανγκ; Το σασπένς στο κατακόρυφο!
Στος! Εξάλλου η θρησκεία δεν είναι το όπιο των λαών;
Pure slang as we like it!
Αναφέρεσαι στον γνωστό Σάββα, ή συνωνυμία; Ένα κλασικό σαχλίζον λολοπαίγνιο για τους Έλληνες Σάββες που ζουν στην Γαλλία είναι το Ca va Sava;
Άλλο ένα φαινόμενο που αναμένει τον σλανγκολόγο του μέλλοντος είναι τα σύνθετα με επανάληψη του ίδιου συνθετικού. Βλ. και μανουλομάνουλο, το.
Προχωράμε με γρήγορες δρασκελιές προς την Βικουλοποίηση του σάιτ, απ' ό,τι βλέπω...
Ένα λεπτό μάγκες... Μηθίνκς ότι άμα κάποιος από μας γράφει και μια παραπάνω ξερολιά στα σχόλια, δεν έρχεται και το τέλος του κόσμου! Μας ενδιαφέρει η σλανγκ, κι από σλανγκ άποψη ο ορισμός είναι τέλειος.
Όποιος παρ' ελπίδα ενδιαφέρεται για βικουλίστικα τρίβια, να ολοκληρώσω:
Έχω την εντύπωση (από μνήμης) ότι υπάρχουν εκκλησιαστικοί κανονισμοί περί του πότε κοινωνά ξανά μια γυναίκα που ήταν λεχώνα (ή λ.χ. είχε περίοδο), που είναι πολύ αρχαϊκά στοιχεία, αναπαράγουν διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, και πλέον στις μέρες μας εφαρμόζονται κυριολεκτικά μόνο από πολύ γκαγκά παπάδες. Στα πλαίσια αυτά νομίζω, χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι στον σαραντισμό είναι η μητέρα που κοινωνά και όχι το μωρό που κοινωνά στην βάφτισή του στους ορθοδόξους (και στους ρωμαιοκαθολικούς στην πρώτη κοινωνία στην εφηβεία, γιατί γι' αυτούς παίζει ρόλο η συνειδητή μετοχή). Αυτό έχει στην πράξη εγκαταλειφθεί σήμερα, γιατί αφορά σε μια παρωχημένη αντίληψη (περί ιατρικών αναγκαιοτήτων και) περί «ακαθαρσίας» της γυναίκας. (Τώρα γιατί δεν μπαίνουν οι γυναίκες στο ιερό ή δεν γίνονται ιερείς είναι «άλλου παπά Ευαγγέλιο»). Αατά...