Μέσα στο ατμόπλοιό μας, πλέοντας πάνω στον σκοτεινό και σιωπηλό υδάτινο καθρέφτη, γλιστράμε ανάμεσα στα πράσινα νησιά. Τα πάντα είναι πράσινο, γαλάζιο, τα πάντα είναι τρυφερότητα, αγαλλίαση. Σε μια στάση, ανεβαίνει μια κοπέλα που... Πώς να το πει κανείς; Η ομορφιά είναι μυστηριώδης. Τι γλυκές μελωδίες στον κόσμο! Κάποιες απ' αυτές αρκούν ώστε να νιώθουμε λες και μας χαϊδεύει κάποιο χέρι... Η ομορφιά της κοπέλας ήταν τόσο ανάντεχη που νιώσαμε λίγο άβολα, ίσως νιώσαμε λίγη ντροπή. Κανείς μας δεν τολμούσε να δείξει στους άλλους ότι την κοίταζε. Όμως τα μάτια όλων παρακολουθούσαν αυτή τη λαμπερή ύπαρξη.
Ξάφνου, η κοπέλα, με τη μεγαλύτερη ηρεμία του κόσμου, άρχισε να σκαλίζει τη μύτη της με τα δάχτυλα.
Witold Gombrowitz Ημερολόγια ,τόμος Α.
αχαχαχχ πάτση!
ναι, πλάκα-πλάκα υπήρχε χαρά, άγρια χαρά. Η νίκη του Απόλλωνα στον διαγωνισμό με τον Μαρσύα σήμαινε ότι η Φρυγία (με αντιπρόσωπο τον Μαρσύα) νικήθηκε από την Ελλάδα επί Μ. Αλεξάνδρου. Πρώτη χαρά.
Δεύτερη χαρά: μέσα από τον συμβολισμό του μύθου, καταλαβαίνουμε ότι η στρατιωτική νίκη ήταν και μουσική νίκη, επηρεάστηκε μέχρι και η μουσική παράδοση του τόπου: τα ιθαγενή πνευστά όργανα της Φρυγίας εκτοπίστηκαν από τα έγχορδα, κυρίως στα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα. Οι χωρικοί, όπως πάντα, διατήρησαν την παράδοσή τους.
Τρίτο, περί το άγριο της υπόθεσης κι επειδή μπορεί να μου απορείτε τι τρέχει με τον γλυκούλη και αέρινο Απόλλωνα, να σας πω ότι πριν μεταστραφεί σε καλλιτέχνης θεός (θεωρητικός, δάσκαλος, θεραπευτής, αυτός που έφερε την ωριμότητα στην λυρική τέχνη συνδυάζοντας την μουσική με την γνώση και την ψυχική ανάπλαση) είχε υπάρξει εξαιρετικά σκληρός θεός.
(ρε ντικ, με αυτό το bandwidth όλα καλά; προχωράμε ακάθεκτοι;)
θα το βρω και για την Ήρα, πάντως η Ελένη όταν κατηγόρησε τον εαυτό της για τα δεινά που προκάλεσε, αυτοαποκαλείται σκύλα: εἵνεκ᾽ ἐμεῖο κυνὸς (εξαιτίας μου, μιας σκύλας), Ζ355.
Αν θεωρήσουμε πχ την θεά Ήρα αρχιμπιτσάρα (που ήταν, ρωτήστε το Όμηρο) κι αν θεωρήσουμε ότι οι θεοί της αρχαιότητας ήταν μια αντανάκλαση των θνητών, μπίτσιασμα υπήρχε εξαπανέκαθεν. Το τι κωλόχερο είχε βάλει αυτή στον Δία δεν λέγεται. Θε να πω ότι το περιορίζουμε κάπως το θέμα τοποθετώντας το στην πρόσφατη ιστορία.
Θα μπορούσε η λέξη να προέρχεται κάλλιστα από το ιταλιάνικο cafone που σημαίνει επίσης άξεστος και είναι αγνώστου ετύμου, αλλά μία από τις ερμηνείες έχει να κάνει και με ζώα (βοοειδή, άλογο, κά).
Η ιταλιάνικη λέξη αυτή, χρησιμοποιείται, δε, και στην αγγλική σλανγκ, πάλι με την έννοια άξεστος, κάφρος κττ.
έλα ρε πστ και είχα ετοιμάσει κι άλλη ατάκα... καλά, κι αύριο εδώ θα είμαστε...
ναι ρε μάγκα, στα δώδεκά μου!
ΝΑΙΑΙΑΙΑΙ!!!!
ααα... κάτσε να δω λοιπόν:
εδώ.
πάτση για σένα παιδεύομαι, για σένα... για να μάθεις γράμματα...
βρε σαλίνα και τζίζα και όσοι το καταφέρνετε, έκανα αυτό που έπρεπε...
να το url http://www.youtube.com/watch?v=6u0LxDJmpvk&feature=related
να και η ουρά που είπαμε ότι κοτσάρουμε
&t=0m24s
νάτο όλο μαζί, http://www.youtube.com/watch?v=6u0LxDJmpvk&feature=related&t=0m24s
...γιατί μου το κάνει απλόουντ όλο από την αρχή παρόλ' αυτά; τι κάνω λάθος; έβαλα και δεύτερο μηδενικό, 00m24s δηλαδή, μπας κι έφταιγε αυτό, αλλά και πάλι τσου.
τεσπα, όποιος θέλει να το δει διακαώς αυτό που ανέβασα, να πάει στο 0:24...
το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους
το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους
το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους
το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους
(ρε πστ πόσες φορές πρέπει να το γράψω για να το μάθω απ' έξω...)
έλα γαδαραγκάθα, έμπαινε, το λήμμα περιμένει δικό σου σχόλιο!
καλά τώρα μετά από το προηγούμενο τι να κλάσουν τα άλλα, αχαχαχαχ έχω λιώσει ρε πστ...
χεχε, έετς... με έφαγε η κουλτούρα... άσε το αλτσχάιμερ...
θξ σάλλλλλυ! δεν θα το ξαναξεχάσω μετά απ' όλ' αυτά!
να ρωτήσω κάτι πεζό: σάλλυ, πώς λικνάρουμε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο στο γιουτουμπάκι;;
η σαμαροβενιζελότσιπρα μας κάνει; νομίζω ανήκει στα κολεόπτερα, αλλά μπορεί να είναι και σαρκοβόρο φυτό ή απλώς γλωσσοδέτης, αίνιγμα κλπ..
πάτση γράφαμε μαζί.
αε ρε αε χάσου στο λαγούμι σου μαλακιασμένο...
εγώ θέλω να μου εξηγήσουν όμως οι άντρες γιατί κάνουν περισσότερη ώρα στο κατούρημα απ' ό,τι οι γυναίκες, τουλάχιστον την διπλάσια ώρα. ένα δώρο σας έδωσε η φύση ρε πστ, πα πα πα...
θξ Δεινέ...
εφόσον συμφωνοδιαφωνούμε λοιπόν, λέω να κλείσουμε το θέμα με κάτι σχετικοάσχετο:
- Πόσοι αριστεροί χρειάζονται για να αλλάξουν μια καμμένη λάμπα;
- Κανένας.
- Γιατί;
- Γιατί ευθύνεται το σύστημα.
- Πόσοι ψυχαναλυτές χρειάζονται για να αλλάξουν μια καμμένη λάμπα;
- Ένας.
- Γιατί;
- Γιατί ένας μόνο αρκεί να της δώσει να καταλάβει ότι κάηκε μόνη της.
- Πόσες γυναίκες με περίοδο χρειάζονται για να αλλάξουν μια καμμένη λάμπα;
- Έντεκα.-
- Γιατί έντεκα;!
- ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ.
αχαχαχχχ έχετε πολύ πλάκα... καλά, στη φαλλοτέτοια κουβέντα δεν θα μπω γιατί δεν είμαι σε φάση τώρα, απλά θέλω επί τη ευκαιρία να καταθέσω μια σλανγκο-υπόσχεση: διαβάζοντας τον Όμηρο, και ειδικά την Ιλιάδα, βρήκα ένα σωρό σλανγκιές (στη μετάφραση Μαρωνίτη) τις οποίες έχω ξεχωρίσει για να τσεκάρω το πρωτότυπο και να καταλήξω (αν τελκά βγει υλικό) σε ένα λήμμα εδώ χάμου. Ξέρω, έχουμε και το απάνθισμα αρχαίων μπινελικίων, αλλά νομίζω ότι έχω βρει διαφορετικό πράμα, θα δούμε.
Είχα σκοπό να το δουλέψω με την ησυχία μου, αλλά ένεκα Μπέτα θα το επισπεύσω, την έφαγα την καμτσικιά. Λίγη υπομονή και θα.