μπιτσιάζω

Πάρα πολύ χαίρομαι που τελικά τον άφησα στο Δ.Π. Κάδμε, μπράβο, συγχαρητήρια, ανέδειξες το λήμμα, πολύ καλύτερα απ'όσο θα το έκανα εγώ -αν και διαδίδονται φήμες ότι η προσωπική εμπειρία είναι που βάζει το αλατοπίπερο στον όρο, πράγμα που μετά από την ανωτέρω ανάλυσή σου, αποδεικνυέται πως δεν ισχύει. Τελικά, είναι καλύτερο να έχεις «φάει» τη μπιτσίλα, απ'ότι να την έχεις μοιράσει απλόχερα, για να είσαι σε θέση να την αναλύσεις :Ρ Way to go, mate!

«Mουα- χα- χα» είπα; Όχι, ε; Μουα-χα-χααααα :Ρ

Kι όμως mafie, υποψιάζομαι πως δεν μπορείς να αναλύεις τόσο «χειρουργικά» τη μπιτσίλα, αν δεν εισαι ικανός να την σερβίρεις αξιοπρεπώς μέχρι και την...τελευταία σταγόνα της και επιπλέον, δεν μπορείς να την μοιράζεις απλόχερα και ικανοποιητικά, αν δεν έχεις απολαύσει και συ αρκετές χορταστικές μερίδες της...

Απλώς μερικοί έχουν την ικανότητα να εκφράζονται καλύτερα απο άλλους...

Η μόνη ίσως χλιαρή αντίρρηση που θα είχα για τον ορισμό, θάταν για εκείνο το «κυρίως- συχνά» που πιστεύω οτι αν εξέλειπε, θάταν πιο αντικειμενική η ματιά...

Έχω τη γνώμη πως η λέξη ξεφεύγει απο τις ρωγμές της ξύλινης γλώσσας, όπως κ τόσες άλλες που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για περιγραφή «θηλυκών» χαρακτηριστικών. Που-χου μουνί, κότα, κουτουλου.

Ξεφεύγει κ πάει να μοιραστεί ίσως, το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους...

Μα τ' είπα τώρα! γμτ...

@gaidouragkathe, μα πραγματικά, τί'πες τώρα!

Προσοχή στα Γαϊδουράγκαθα. Τσιμπάνε.
Σχόλιο εφάμιλλο του λήμματος.

@Deino, μπιτσιάζεις;) χαλλαρά;

Με την β' έννοια με την καμία. Με την α' κάτι γίνεται ενίοτε :-)
Επαναλαμβάνω : Λήμμα και σχόλιο σφάζουν.

Νοώ σε, θνκς, δεινόσαυροι κ γαιδουράγκαθα, προ πλειστοκαίνου αφού...

A, Κάδμε, ελπίζω να έγιναν αντιληπτά τα σπέκια μου :-)

το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους

το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους

το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους

το περιεχόμενο του αντίστοιχου «αρσενικού» τσαμπουκά σε μια λιγότερο απτή κ πιο πολύ συμβολική μετουσίωση, λόγω του οτι η γλώσσα εξελισσόμενη, επεκτείνει τα όρια των συμβολισμών της και των περιεχομένων τους

(ρε πστ πόσες φορές πρέπει να το γράψω για να το μάθω απ' έξω...)

Θνξ για τα σχόλια y'all :)

Γαιδουράγκαθε, στο δικό μου μυαλό, ο αρσενικός τσαμπουκάς (και οι λοιπές alpha male συμπεριφορές) έχει κατά κύριο λόγο να κάνει με τη σωματική-μυϊκή επικράτηση απέναντι στον άλλο, πράγμα που δεν συμβαίνει στο μπιτσάρισμα (στην θηλυκή βερσιόν του τουλάχιστον, που είναι και η πεμπτουσία της πρακτικής αυτής). Όχι ότι δεν πέφτει και γυναικείο ταβερνόξυλο, τόσο στον Δυτικό όσο και στον Ανατολικό κόσμο, αλλά αυτή δεν είναι η ουσία του μπιτσαρίσματος. Κττμγ, το αρσενικό μπιτσάρισμα είναι ίσως η εξ' ορισμού απόδειξη της μετροσέξουαλ στροφής του ανδρικού πληθυσμού (κι όχι της γκεουλοσύνης που έχει κατακλύσει το ανδρικό φύλο την τελευταία δεκαετία, όπως άκουσα πρόσφατα σε κατ' ιδίαν συζήτηση).

Το μπιτσάρισμα έχει να κάνει με λόγια, κάτι που αντιβαίνει στις παραδοσιακές ανδρικές πρακτικές (ο άντρας δεν μπλαμπλάρει, πράττει). Οπότε ναι, θεωρώ ότι το μπιτσάρισμα είναι θηλυκό χαρακτηριστικό που έχει διεισδύσει στην ανδρική συμπεριφορά. Τώρα, για καλό ή για κακό, μάλλον θα δείξει...

Kάδμε, τσαμπουκάς δε σημαίνει πάντα πλακώνομαι, υποβόσκει όμως η βεβαιότητα, ότι αν με ζορίσεις ακόμα κ να πλακωθώ είμαι έτοιμος, για να υποστηρίξω την άποψη μου, η το ότι έχω δίκιο, η ότι έ τ σ ι είναι η κατάσταση και επ’ αυτού δεν δέχομαι κουβέντα.(α ορισμός κυριλέ μπιτσίλας)
Το «τούκοψα τον τσαμπουκά» είναι ένα παράδειγμα στο οποίο δεν ενέχεται αναγκαστικά χειροδικία.

Εκτός αυτού, και οι άνδρες μπιτσάρουν από αρχαιοτάτων, για να κατοχυρώσουν την εξουσία τους, να κατατροπώσουνε τα αντίπαλα...πέη, να χαντακώσουνε τους ανταγωνιστές τους, και όχι απαραίτητα γκεουλίζοντας, απλώς με άλλο όνομα, «διεκδίκηση», «στρατηγική», «ελιγμοί», και άλλα τέτοια, παραδοσιακά, «ανδρικά» φορτισμένα. Τα θηλυκά χαρακτηριστικά στην ανδρική συμπεριφορά, γίνονται πιο ευδιάκριτα, στο μέτρο που οι φυλετικές διαφορές δεν είναι πια τόσο σημαντικές όσο στο παρελθόν.

Άιρον-ρον, μην το μάθεις απέξω, χονδροειδώς φαντάσου, την μισθωτή εργασία σαν συμβολικό «κυνήγι μαμούθ», τα ψώνια στο μάρκετ, σαν συμβολική «τροφοσυλλογή», τον συνδικαλισμό σαν αλληλεγγύη μεταξύ κυνηγών, την παρούσα κρίση σαν συμβολικές αψιμαχίες, την πολιτική σα συμβολικό πόλεμο...η γλώσσα εξελίσσεται ομοίως, όλο κ περισσότερες πράξεις, γίνονται σύμβολα, κι αυτά ομαδοποιούνται σε νέα σύμβολα, κτλπ...

Όχι βέβαια ότι ένας συμβολικός πόλεμος δεν μπορεί να οδηγήσει κ σ έναν πραγματικό, όπως κ ένας συμβολικός θάνατος, μπορεί να οδηγήσει έστω με κάποια καθυστέρηση, σ έναν πραγματικό...

Αλλά τέσπαν, το θέμα μας ήταν ποιός μπορεί να περιγράψει την μπιτσίλα καλύτερα...δλδ αυτός που κατέχει τα σύμβολα της γλώσσας, αυτό ουδείς το πρόσεξε...ούναμουχαθείτε, πούλειψα μισή ώρα κ ξεσαλώσατε...

Ετς. Όλες οι συμπεριφορές (όπως και οι ανάγκες άλλωστε) παραμένουν απαράλλαχτες από την εποχή των σπηλαίων. Μόνο η προβιά έγινε (χ)αρμάνι.

Ντισκλέιμερ : ακολουθεί μαρξιστική προσέγγιση από κολλημένο άνθρωπο, διαβάζετε με δική σας ευθύνη :

Πρώτη εμφάνιση της λέξης μπιτσάρα ήταν σε εργασιακά περιβάλλοντα. Αρχετυπική μπιτσάρα ήταν και είναι πάντα η προϊσταμένη, δεν νοείται μπιτσάρα καθαρίστρια ούτε καν γραμματέας (αυτή συνήθως είναι ρουφιάνα, αλλά δεν είναι μπιτσάρα). Φυσικά η λέξη γεννήθηκε από άντρες σκλάβους, που είχανε συνηθίσει μέχρι τότε να υπακούνε μόνο σε άλλους άντρες, και όσο να ΄ναι η αλλαγή τους έπεσε βαριά. Να ΄μαστε σκλάβοι μια ζωή και να πειθαρχούμε σε άλλους άντρες, αυτό μπορούσαμε χαλαρά να το αντέξουμε, και το αντέχουμε για αιώνες, αλλά να μας διατάζει και μια γυναίκα, έ, όχι, αυτό πήγαινε πολύ, έπρεπε να αντιδράσουμε. Και κάπως έτσι, γεννήθηκε η λέξη μπιτσάρα.

Οι γυναίκες από την άλλη νομίζανε ότι ο καπιταλισμός πραγματικά νοιάζεται για την εργασιακή ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικώνε, πατήσανε τη πεπονόφλουδα και προσπάθησαν να επιβεβαιωθούνε και να επιβιώσουνε μέσα στο σύστημα αυτό, με το να γίνουνε βασιλικότερες του βασιλέως άλλως πώς αρρενωπότερες του άρρενος.

Αποτέλεσμα : και γυναίκες δεν είναι πια, έχοντας χάσει τη γενναιοδωρία τους, την αγαπητική τους πλευρά και την ανθρώπινη ανθρωπία τους (απ΄ αυτή έχουνε και οι άντρες, ε, να ξηγούμαστε γιατί ο γαϊδουράγκαθος μας περιμένει στη γωνία με ένα ρόπαλο, αλλά όλοι, άντρες και γυναίκες, μπορούνε να τη χάσουνε, αλλά και να την ξαναβρούνε). Ούτε και άντρες φυσικά μπορούσανε να γίνουνε. Γίνανε μπιτσάρες, κάτι γκροτέσκα πλάσματα που μόνο τη λύπηση προκαλούνε, σε μένα τουλάχιστον. Μόνος κερδισμένος : ο δρακουλιάρης καπιταλισμός, πάντα πεινασμένος για φρέσκο αίμα, κέρδισε έτσι και άλλα ανθρώπινα πλάσματα, τις γυναίκες, για αιώνιους σκλάβους στο κάτεργό του.

Εννοείται ότι έχει δίκιο ο γαιδουράγκαθος και το μπίτσιασμα ανήκε από πάντα εξ ίσου και στους άντρες και στις γυναίκες, από τότε τουλάχιστον που απέκτησαν και αυτές το δικαίωμα να είναι ισότιμες σκλάβες στο κάτεργο. Απλώς πριν δεν το λέγανε μπίτσιασμα, αλλά δυναμικότητα, πυγμή και διάφορα τέτοια που είπε ο γαιδουράγκαθος. Σήμερα στα εργασιακά ψευτοκυριλέ περιβάλλοντα (τα εργοτάξια, και όπου αλλού γίνεται χειρωνακτική δουλειά νομίζω είναι αλλού διαβολόπαπα ευαγγέλιο), το μεγαλύτερο προσόν είναι να συνδυάζεις τόσο την ισχύ όσο και τη διπλωματία, δηλαδή να γίνεσαι μπρούτος και κτήνος αλλά όχι τόσο ώστε να υπερβαίνεις τα όρια της αναγκαστικής συμβίωσης, κάτω από τους κοινούς στόχους που θέτει η κερδοφορία της επιχείρησης. Να γίνεσαι κτήνος, χωρίς να δείχνεις άμεσα ότι είσαι τέτοιος/α, προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν και να μην διαλύονται από τις συγκρούσεις οι ομάδες εργασίας, τα ντιπάρτμεντς, τα υποκαταστήματα κλπ.

Δηλαδή το μπίτσιασμα ή μπιτσάρισμα είναι το απαραίτητο αντίστοιχο της χριστοπαναγίας στα εργοτάξια, προκειμένου και ο σαρκοφάγος ανταγωνισμός να ζει, να βασιλεύει και να εντείνεται, αφού ο ανταγωνισμός αυξάνει την παραγωγικότητα, αλλά και να μην πέφτει ταβερνόξυλο και χριστοπαναγία μέσα στα γραφεία των πολυεθνικών, γιατί κάτι τέτοιο δε λέει, θα χάλαγε η μόστρα και η κυρίλα.

Ωσεκτουτού, άντρες και γυναίκες, μπιτσάρουν εξ ίσου ασύστολα. Και μετά από λίγο καιρό, το μπιτσάρισμα γίνεται δεύτερη φύση, κάτι σαν την ανάσα σου και περνάει και στις προσωπικές σχέσεις και εκτός δουλειάς και μετά χάνεται τελείως η μπάλα και αυξάνονται οι πωλήσεις στα ψυχοφάρμακα και κερδίζουν οι φαρμακευτικές. Μα δεν είναι υπέροχο πώς ρολάρουνε τα πράγματα στον καπιταλισμό ;;; (εγώ σας προειδοποίησα).

ΥΓ Νομίζω ότι ο ορισμός ασχολείται με την κατάληξη αυτή, δηλαδή τη διάχυση του μπιτσαρίσματος από την εργασία στη ζωή μας, η προϊστορία όμως και η αφετηρία έχω την ταπεινή άποψη ότι ότι είναι αυτή που εξέθεσα.
Ουφ ! !

Χαχαχχαχαχ, @beta, δεν περιμένω μόνο εγώ με το ρόπαλο στη γωνία...απλά δε μ ενοχλεί να μου φαίνεται έτσι...αλλά είναι κι άλλοι, μην κοιτάς που δεν το λένε...βρίσκουν άλλους τρόπους έκφρασης, πιο πλάγιους.

Σπέκς για τη μαρξιστική ανάλυση της μπιτσίλας, ρολάρισε τέλεια μέχρι τον καπιταλισμό...

Να πω κάτι ακόμα, χωρίς να θέλω να κοπανήσω δυνατά το ρόπαλο, στην κεφάλα κάθε ανυποψίαστου σλάνγκου...
Δε θυμάμαι που τόδα αλλά μου κόλλησε, η γυναίκα υπήρξε το πρώτο νόμισμα (δλδ ιδιοκτησία) και η πάλη των φύλων, η πρώτη ταξική πάλη, οπότε προ καπιταλισμού, το ανάλογο ήταν κουτσομπολιό, μαναφούκια, μαγγανείες, φίλτρα, μαγικά, ξόρκια, κι άλλες τέτοιες αμιγώς γυναικείες ασχολίες...περιορισμένες εντός της εστίας.

@Κάδμε, μάλλον το λήμμα σου, ανακάτεψε τη λάσπη των υπονόμων...εκείνο το «υπονοούμενο που σχίζει σπλάχνα» ικανοποιεί έστω κ συμβολικά την...ανάγκη για ...αίμα και βία...:-)

Αν θεωρήσουμε πχ την θεά Ήρα αρχιμπιτσάρα (που ήταν, ρωτήστε το Όμηρο) κι αν θεωρήσουμε ότι οι θεοί της αρχαιότητας ήταν μια αντανάκλαση των θνητών, μπίτσιασμα υπήρχε εξαπανέκαθεν. Το τι κωλόχερο είχε βάλει αυτή στον Δία δεν λέγεται. Θε να πω ότι το περιορίζουμε κάπως το θέμα τοποθετώντας το στην πρόσφατη ιστορία.

για να μην πω για την Εύα δηλαδή.

ιρονίκ, νομίζω ότι κάνεις το ίδιο λάθος με εκείνο για το οποίο γλυκομάλωσες προχτές το βίκαρ, όταν του είπες ότι δεν μπορούμε να πούμε βρωμιάρη τον ιππότη που ξεμυξιαζότανε στο χιτώνα του. Με λίγα λόγια καλό είναι να μην μπερδεύουμε τις εποχές. Νομίζω ότι οι λέξεις σκύλα, μπιτς και τα τοιαύτα, ακούστηκαν πρώτη φορά για τις απαιτητικές προϊσταμένες σε εταιρείες και κυριλέ εργασιακά περιβάλλοντα, σαν τη μέριλ στριπ σε εκείνη την ταινία (και πριν από την ταινία βέβαια), αλλά πάλι μπορεί να κάνω και λάθος. Σε κάθε περίπτωση δεν νομίζω ότι ο Όμηρος αποκάλεσε ποτέ σκύλα ή κάπως έτσι την ¨Ηρα (άμα έχεις σχετικό χωρίο περιγραφών βάλε το, θα έχει ενδιαφέρον). Αλλά και έτσι να είναι, ο Δίας πάντα ήτανε το κυρίαρχο αρσενικό, που αφού είχε πηδήξει πρώτα ό,τι κινείται στον ορίζοντα, μετά άφηνε και τη σύζυγο - Ήρα να του γκρινιάξει, για την τιμή των όπλων. Αντέχεται αυτό, όπως και να το δει κανείς. Ο καϋμένος υπαλληλάκος, το δύσμοιρο αρσενικό, πώς να αντέξει και πώς να συμβιβαστεί με την απαιτητική προϊσταμένη που τον ισοπεδώνει στο γραφείο για να βγούνε γρήγορα τα πρότζεκτς ή απλώς επειδή μπορεί ;;; Δεν είναι το ίδιο, νομίζω. Θα προτιμούσα Δίας να μουνα, παρά υπαλληλάκος.

Για κατά Μπετατζή σερνικοθήλυκο μπίτσιασμα εδώ.

θα το βρω και για την Ήρα, πάντως η Ελένη όταν κατηγόρησε τον εαυτό της για τα δεινά που προκάλεσε, αυτοαποκαλείται σκύλα: εἵνεκ᾽ ἐμεῖο κυνὸς (εξαιτίας μου, μιας σκύλας), Ζ355.

οι δε ρώσοι τη βρισιά σκύλα (σούκα, сука) την είχαν εξαπανέκαθεν.

ιρονίκ, σπεκ για την παράθεση, μου την κατέστρεψες την ανάλυση, αλλά χαλάλι σου. (δεν είναι πάντως ίδια περίπτωση η Ελένη με την Ήρα, προσπαθώ να το σώσω).

Πάντως, και των δυο τα ονόματα ξεκινούν με έψιλον εκτός από της Ήρας.

χεχεχχ έτσι είμαστε εμείς οι σκύλες... τζάμπα το όνομα;

Πάντως, απ' όσο ξέρω, οι αυθεντικές σκύλες, αυτές του είδους canis lupus familiaris δηλαδή, μπιτσιάζουν αξιοσημείωτα μόνο ως λεχώνες, τουτέστιν υπερασπιζόμενες το αυτονόητο...
Ενδιαφέρων συνειρμός.

(Ελάτε, ποιά θα κάνει το φαλλοκρατοκτόνο σχόλιο ;)

Ιρονίκ, κόλλησα άσκημα. Δες λοιπόν και Ξ 310 επόμενα, εκεί που ο Δίας κάνει κοπλιμέντα στην Ήρα, συγκρίνοντάς την με τις άλλες ερωμένες του !!! ότι δηλαδή αυτή είναι καλύτερη από όλες εκείνες. Και η Ηρα μετά από αυτά του κάθεται μεγαλειωδώς !!!!, έχοντας στο νού της να τον ξεγελάσει με το σεξ, για να πετύχει τους σκοπούς της, κάτι που πρόσκαιρα καταφέρνει, σαν πορνίδιο.

Κάποιες πρώτες πρόχειρες σκέψεις :

1) Τέτοια μπιτσάρα σύζυγο τη θέλω και γω.

2) Οι καταστάσεις είναι εντελώς ανόμοιες με τις σημερινές.

3) Και στον ΄Ομηρο, μιλάει το κυρίαρχο αρσενικό.

Πάω για ύπνο.

Μα @deino, μόνο υπερασπιζόμενος το αυτονόητο μπορείς να μπιτσιάσεις ποιοτικώς και με αξιοπρέπεια και αν το εγχείρημα είναι πετυχημένο, εννοώ εύστοχο κ ιδιοφυές, τότε νοιώθεις να σε αγγίζει λίγη από την λυτρωτική, απελευθερωτικη, αναζωογονητικη, υπόνοια μιας επερχόμενης νίκης...

Μεγαλειο...

(το πέτυχα;)

Δεν τα πήγες κι άσκημα, αλλά το θέμα είναι ότι εμείς, βρομόσκυλα και σκύλες, μπιτσιάζουμε πολλάκις αδικαιολογήτως άμα λάχει...η λεχώνα τουλάστιχον έχει τα δίκια της.

@beta, σουπώ...

1) Αν έχω επιλογή, (που κι αν δεν έχω την παίρνω) αντί για μπιτσάρα σύζυγος, θα προτιμούσα να εξασκήσω το αναφαίρετο δικαίωμα μου για σεξουαλική αυτοδιάθεση...αυτή και η διαφορά της Ελένης από την Ήρα.
2) Είναι...παρόλαφτα...
3)Και τώρα μιλάει το αρσενικό που νομίζει ότι είναι κυρίαρχο, καθώς στο μυαλό του βρισκόμαστε ακομα στην εποχή του Ομήρου....

πολύ βολικά ξεχνώντας πως κάτω από τον αιμορουφήχτρα καπιταλισμό όλοι βράζουμε στα ίδια σκατά...προσπαθώντας απελπισμένα να διατηρήσει κάτι από τις παλιές ανέσεις, έστω κ μόνο για...οικιακή χρήση...

...που πας ρε Καραμίχαλε; δε βλέπεις πως σε βλέπουνε;

:) (τώρα το πέτυχα...κ με ρόπαλο...για να μη λέτε...)

Ρε κορίτσα, αφού την έκανε τη μαρξιστική ανάλυση ο άθρωπας και του την ποφτώσατε...
Τεσπα, εγώ συμβιβάζομαι να διεξάγω τον περί μπιτσιάσματος διάλογο υπό καθεστώς αναρχοκομμουνισμού. Και να διαφωνήσουμε, μάλλον θα τα βρούμε στην πορεία...

Γαϊδουράγκαθε, μαζί σου σε όλα. Εξ άλλου και γω ακριβώς αυτά είπα. Και στον Όμηρο, όπως και σήμερα, μιλά το κυρίαρχο. Και αν παρεκλίνω καμιά φορά, συμπάθα με, τόσους αιώνες κολακευτικής αρσενικής γουρουνιάς, πώς να τους πετάξεις με τη μια στα σκουπίδια ;;

Ο λόγος του Μενέλαου από το Β 355, αισχρή νομιμοποίηση των βιασμών εν καιρώ πολέμου και κατάρα θανάτου για τους λιποτάκτες και φυγόστρατους :

Ας μη βιαστεί λοιπόν κανένας μας να γύρει στην πατρίδα,
πριν κάποιου Τρώα το ταίρι αρπάζοντας πλαγιάσει στο πλευρό της, να γδικηθεί τα λαχταρίσματα, τους θρήνους της Ελένης.
Μα όποιος καλά και σώνει βάλθηκε να γύρει στην πατρίδα,
στο καλοκούβερτο καράβι του ας βάλει χέρι, αν θέλει
ο Χάρος να τον βρει κι η Μοίρα του πιο πρώτα από τους άλλους!

ξεφύγαμε λίγο, αλλά με άρεζε (από τα χτες διαβάζω την Ιλιάδα). Το κλείνω εδώ, μια και φτάσαμε (πιστεύω) σε πλήρη συμφωνία. Η ψιλοδιαφωνία μου ήταν με την ιρονίκ, σχετικά με το αν μπορείς να πεις μπιτσάρα την Ήρα.

αχαχαχχχ έχετε πολύ πλάκα... καλά, στη φαλλοτέτοια κουβέντα δεν θα μπω γιατί δεν είμαι σε φάση τώρα, απλά θέλω επί τη ευκαιρία να καταθέσω μια σλανγκο-υπόσχεση: διαβάζοντας τον Όμηρο, και ειδικά την Ιλιάδα, βρήκα ένα σωρό σλανγκιές (στη μετάφραση Μαρωνίτη) τις οποίες έχω ξεχωρίσει για να τσεκάρω το πρωτότυπο και να καταλήξω (αν τελκά βγει υλικό) σε ένα λήμμα εδώ χάμου. Ξέρω, έχουμε και το απάνθισμα αρχαίων μπινελικίων, αλλά νομίζω ότι έχω βρει διαφορετικό πράμα, θα δούμε.

Είχα σκοπό να το δουλέψω με την ησυχία μου, αλλά ένεκα Μπέτα θα το επισπεύσω, την έφαγα την καμτσικιά. Λίγη υπομονή και θα.

Χε χε...να δω beta, μαρξιστή μαστερά με μαστίγιο, να καμτσικιάζει Άιρον, αναγκάζοντας εσπευσμένως να χωθεί στις σκονισμένες σελίδες της Ιλιαδας, στις υπόγειες βιβλιοθήκες της...τι άλλο να ζητήσω...btw, αυτό το «αισχρή νομιμοποίηση» με ...λύγισε:).

@Deino, εγώ για διάλογο υπό καθεστώς αναρχοκομμουνοτέτοιου δίνω...ε και λίγη απ την αθώα γαιδουραγκαθοψυχή μου...

@ Γαδαράγκα, ο Μπέτα δεν μαστίγωσε, μάλλον αυτομαστιγώθηκε ο άνθρωπος. Για να το πάω πιό πέρα, άμα διαβάσεις Σιμόπουλο, Βασανιστήρια και Εξουσία, θα δεις οτι είναι πολύ βαθύτερα και αρχαιότερα του καπιταλισμού τα αντρικά σκατά (τιμωρίες μοιχαλίδων από αρχαιοτάτων χρόνων πχ). Έχετε μπλέξει...αλλά σίγουρα σε αναρχοκομμουνισμό είναι πιό απλά και ξεκάθαρα τα πράματα. Μαζί σου κι εγώ.

Κάτι ξέρανε οι αισθητηριακά στερημένοι καθολικοι μοναχοί, ποιός λέει όχι σ ένα καλό μασάζ, κ μάλιστα χωρίς υποχρεώσεις ανταπόδοσης...κ για να τ αποτελειώσω, θάθελα να επισημάνω, ότι στη φάση με την Ήρα, μπίτσιασμα δεν υφίσταται απο τη μερια της τουλάστιχον, αφού δεν καταλήγει σε επιβολη πραγματικης εξουσίας απ αυτήν, μάλλον για μπίτσιασμα του Διός μου κάνει αυτο, αν υφίσταται τέτοιος όρος...

Η σα dirty talking μεταξύ εραστών.

-Μωρό μου, είσαι το καλύτερο πουτανακι μου...
- :Ο...(μ εξιτάρει αυτό; μπορεί έτσι να μ' οδηγήσει σε πολλαπλούς σεισμικούς οργασμούς; γιατί αν είναι, αύριο στο κυνήγι μαμούθ, θάμαι πρώτη κ καλύτερη...)

@Deino, το ότι έχουμε μπλέξει, το έχω αντιληφθεί παιδιόθεν...εκείνο που μένει τώρα, είναι κατά το αναπόφευκτο ανακάτωμα των φυλετικών σκατών...να προσπαθήσουμε να τη...βγαλουμε καθαρή...

Φεύγω γιατι ξεφεύγω...:)

Μπέτα κι' ιρονίκ (και χότζα και τζίζα και όσοι άλλοι σημειολόγοι), τό 'πε κι' ο- όπα, λάθος· τό 'πε κι' ο Καστοριάδης: δέ μπορεί μια κοινωνία με το δικό της εδώ και τώρα, να βλέπει μια άλλη κοινωνία απο την οπτική γωνία της δεύτερης --κι' είν' απ' τα πράγματα που είπε ο τύπος με τα οποία συμφωνώ.

Απ' αυτό ξεκινώντας, το ζήτημα για μένα είναι: να παρατηρούμε άλλες κοινωνίες ή όχι; (στην πιό ειδική του περίπτωση: να κάνουμε ιστορία ή όχι;) Και άν ναί, στη γλώσσα ποιάς κοινωνίας, της δικιάς ή της άλλης;

ρε σεις, άσχετο με το του βίκα, λέμε λέμε λέμε όλοι, ξεχάσαμε όμως το απόλυτο συνώνυμο: σκυλιάζω!!!

Ε όχι και απόλυτο συνώνυμο ρε σύ, μπιτσιάζω δέ σημαίνει «θυμώνω» ή «εξοργίζομαι», ίσα που προϋποθέτει έναν άλφα αυτοέλεγχο.

τελέρε μάγκαμ, ορισμός β, χα! :Ρ

άντε που θα μας πείτε σε μας τις σκύλες για μπίτσιασμα, γαβ!

Ούτε ο Μίστερ το λέει στον ορισμό, ούτε εγώ καταλαβαίνω τη λέξη να προϋποθέτει θυμό ή οργή. Άμα σκυλιάσεις μπορεί να μπιτσιάσεις, αλλα μπορείς να μπιτσιάζεις και εντελώς ψύχραιμα.

Παρεμπιπτόντως, το ρήμα δέν το έχω ακούσει ποτέ, αλλα έχω ακούσει συχνά το μπιτσάρα για γυναίκες.

Αιρον-ρόν, εσύ δε σκυλιάζεις αφού...

Γατιάζεις...(χχχγγγχχχχ, νύχια τσιτωμένα)...:Ρ

(αυτός ο βίκας ρε παιδί μου, τη θέλει τη σκύλα του, πώς να το κάνουμε...)

βίκα, αναφέρομαι στο «Άμεσα επιθετική συμπεριφορά και στάση ... στοχεύοντας στην ταπείνωση, τον εξευτελισμό και τον ολοκληρωτικό ευνουχισμό του άλλου ή της άλλης» που λέει ο ορισμός. Εμ δε γίνεται αυτό με αυτοέλεγχο, τραστ ας!

@δεινέ, ναι, το ξέρω, με έχουν χαλάσει οι γάτες μου... πάω πάραυτα να τις τιμωρήσω! (=ζούπηγμα κοιλιάς)

@ Άιρον : Ναι, καλά...

(χρου χρου φρρρρ ζζζζ ρον-ρον...νιαρ)

Κύριε Κάδμε, είδα εχθές αυτό: http://www.collegehumor.com/video/6960693/how-to-tell-if-youre-a-basic-bitch και θυμήθηκα τούτο τον ορισμό σας, που τόσο σας ενέπνευσα να συγγράψετε!

Έπαθα μόρφωση απ' το βίδεό σου Μάφη, κούδος.
Έμαθα λοιπόν οτι στα αμερικάνικα οι μπίτσες διαχωρίζονται σε Basic και Bad.
Basic είναι η ψεύτικη και βαρετή γυναίκα (και άνθρωπος). Όλα τα λεφτά όμως αυτός ο ορισμός από τους 57 (!) του Urban:

-if you and ur man got all yall clothes off and yall bout to have sex and you put yo hands up and say stop, you a basic bitch and you already knew what you were gettin urself into while he was kissin on yo neck
-if you sing any beyonce song all day erryday, somethin like "upgrade" and ain't nothin upgraded about you since high school in 92, kill yaself, u a basic bitch
-if you got 5 kids with 5 baby daddys.....yous basic bitch
-if you fuckin a man in the same bedroom as your baby in.. yous a basic bitch
-if you walk like a bitch, talk like a bitch and get mad when somebody call u a bitch... you a basic bitch

Η Bad Βitch έχει θετική έννοια απ' ότι βλέπω, κάτι σαν ξηγημένη και ικανή girl power (θετικότερη όμως απ' αυτόν τον ορισμό του stolis). Επίσης είναι και γκομενάρα, μπορει και μουνάρα. Τά 'χει όλα λοιπόν, είναι η ν έ α γυναίκα!