Comments by johnblack (1856)
Showing 421-450 from 1856
Ωραίος! Θα σας ετοιμάσω μια λίστα με μαργαριτάρια από γραπτά φοιτητών!
[I]πράγματι είμαι πολύ μουνοκόματος και σκληρός
εξ άλλου άλλοι τέχνες και άλλοι γάματα
γιαυτό κατέχω και θέση 90 στο πάνθεων
των σλανγκόλιθων της σλανγκοδημιουργείας
σας θερμοευχαριστώ θερμά για τα σχολεία σας[/I]
είναι ξύδι ή ξίδι; ας τοποθετηθούν οι φιλόλεγες.
Προσώπικλυ προτιμώ τη γραφή με υ για τη χρήση που αναφέρεται εδώ (κι ας το έγραψα με ι στο σχολιάκι μου) και τη γραφή με ι για το ξίδι με την έννοια του πιώματος, π.χ. ξιδιάζω (πλακώνομαι στα ξίδια) που δε ντόχουμε νομίζω
Μα εννοείται βρε βράστα. Οι αδερφές έδιναν δυο δεκάρικα στο νταβραντωμένο γυφτόπαιδο, ή του έπαιρναν μια τυρόπιτα, κι αυτός τους τον φέρμαρε... Βλ. και την κλασική ταινία του Γιάνναρη, Απο την άκρη της πόλης (αν και εκεί οι αρσενικές πόρνες είναι ρουπούδες, όχι ρομά)
πειράχτηκες φίλε μου;
Δεν το περίμενα
απο ένα τόσο πνευματώδες άτομο
σαν κι εσένα.
ξίδι!
σ.σ. κάποιος να το περάσει αυτό, δε ντόχουμε.
Σσττέφφαννοςς Δραγούμης και Ίων Δραγούμης. Πατήρ και υιός. Τυχαίο;;
άσχετο, τον αστικό μύθο ότι και καλά κάνουν αεροψεκασμούς με ηρεμιστικά για να καθόμαστε ήσυχοι τώρα με τη γκρίση προφ τον έχεις ακούσει. τι εχεις να πεις;;
θένκια σε όλους για τα καλά σας. Σαλίνα, η πλάκα με τη βαθμολογία είναι πως το αμέσως προηγούμενο λήμμα (του κχαν εν προκειμέ) το ψήφισαν μόλις 3, με το δικό μου όμως ασχολήθηκαν 12...
Τα σπέκια μου και στον K. Reeves για το ιωαννικόν - με μια μόνο ένσταση: το λασίξ, του λασικίου, όχι του λασιξίου...
δε λέω καλή δουλειά αλλά ρε ψυχή ορισμένα απαφτά που γράφεις δε νομίζω οτι κόλλησαν ποτέ σε κανέναν, π.χ. αυτό με το σαράφη ή το bic ... δε ξέρω, ίσως να μη τα θυμάμαι λόγω ηλικίας, ας πούνε κι άλλοι.
Να προσθέσω:
υπάρχει το σύστημα (overlay)
@ vrastaman, περί αγώνων.
Δεν νομίζω πως πρόκειται για ευφημισμό. Διότι ο αγώνας είναι πρωτίστως θέαμα. Εν προκειμένω πρέπει να διακρίνουμε δύο αντιλήψεις: η ελληνική αντίληψη προκρίνει το στοιχείο του ανταγωνισμού, της ευγενούς άμιλλας, της διάπλασης σώματος και ψυχής και τα ρέστα. Οι αθλητικοί αγώνες (αλλά και άλλοι αγώνες, π.χ. οι θεατρικοί) αφορούν δηλ. πρωτίστως τους ίδιους τους συμμετέχοντες και δευτερευόντως τους θεατές.
Αντιθέτως, η λατινική αντίληψη (που κατ' ουσίαν φθάνει ως εμάς σήμερα) θέλει τους αγώνες πρωτίστως θέαμα για το κοινό. Τα πάντα γίνονται για το θεαθήναι. Δεν είναι τυχαίο που η λατινική λέξη για τους αγώνες είναι ludus, που μπορεί να αποδοθεί ως παιχνίδι, ψυχαγωγία, διασκέδαση, γιορτή. Σε όλες τις βαρβαρικές (κατά Λιακό) γλώσσες επιζεί αυτή η απόχρωση: π.χ. οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι παρά παιχνίδια, olympic games, jeux olympiques... Έτσι για να ξεδώσουμε βρε αδερφέ, τίποτα παραπάνω... Ούτε υψηλά και κούφια ιδεώδη, ούτε άμιλλες ευγενικές που μιλούν με το σεις και με το σας, ούτε τίποτα. Νομίζω είναι καλύτερα έτσι, πολύ λιγότερο υποκριτικά.
Εξαιρετικά γραμμένο, λεπτότητα της ανάλυσης και διεισδυτικότητα που σπάνε κόκαλα. Καθόλου τυχαία η βαθμολογική κατάταξη στην περίπτωση του χαλ...
φάουλ
άμα σου πω οταν έβαζα το σχόλιο αυτό σκεφτόμουν, λέω, ό,τι και να πω απ' αυτά τα αθηναιογραφικά θα βγει ο χοτζας μετά με κανα σεντόνι και θα μας πάρει τα σώβρακα
ωραία λεξούλα
Έχει υψόμετρο η Καλλιθέα, στο λόφο της Σικελίας που 'ναι κ' το γήπεδο.
Έτς γιατρέ μου, το κάλυψες πλήρως. Να προσθέσω σχολαστικά πως γραμματικώς πρόκειται για ουσιαστικοποιημένο επίθετο.
Τι μου θύμισες με το σκουλήκι στο παράδειγμα. Τα παλιά τα χρόνια, δηλ. πριν καμιά 20αριά, η εγχείρηση για σκουλήκι σου άφηνε μια ουλή όλη δική σου, μαχιμότητα με τα όλα της. Μετά με τις πλαστικές και τα ρέστα ήταν που άλλαξαν τα πράματα.. Το κολλητάρι μου λοιπόν στο σχολείο είχε μια τέτοια ουλή σχεδόν 10 εκατοστά, μιλάμε για τέρας. Ε και ένιωθε άσχημα μ' αυτό, έλεγε που να βρω γυναίκα με το σίχαμα κλπ. Μέχρι που του έκατσε ένα γκομενάκι πιστόλι απ' τα λίγα, που γούσταρε μαχιμότητα κάργα (μπιλντέρια, μηχανόβιους, αλητεία και τα παπούτσα μέσα) και που φυσικά καύλωνε και με το σημάδι... Ε από τότε ο τύπος το 'χε τιμή του και καμάρι του κι έψαχνε συνέχεια ευκαιρία να μας μοστράρει την ουλή. Ωραίες εποχές...
ίσως έχει σχέση με την τυρόπιτα πιχί δηλ. είναι μια υποθετική / ενδεχομενική - τυρόπιτα...
Εξαιρετικά σλανγκ - πιο σλανγκ δε γίνεται, μετά πεθαίνει :(
Καλή πρωτοβουλία.
@ αυτοκτώ
Νομίζω πως αυτοί οι ψευδο-τουρκισμοί ίσα-ίσα χλευάζουν και σχολιάζουν ειρωνικά την εμμονή του έλληνα με το οθωμανικό παρελθόν του και τις οθωμανικές ρίζες του. Τα λένε και στον ορισμό, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας ;)
Ο ατσεγκές θεωρώ είναι πιο κοντά απ' όλους στη δική μου ιδιοσυγκρασία. Κατά τα άλλα, ο ιδεώδης σλάνγκαρχος θα είχε φορ μη σωποσδήποτες κάτι απο Χαλικούτη (χωρίς τα κρητικάτσικα), κάτι απο Πονηρό (χωρίς τα τουρκομερίτικα), κάτι απο Χότζα (χωρίς τα λαογραφικά-μουσειακά και την απεραντολογία). Πολύ καλό σλανγκικό αισθητήριο έχουν επίσης οι Πάτσις, Μπούμπιτρον, Κάνιγκ, Κνάσος, χωρίς να αναφέρουμε κάποιους παλιούς στυλ Λέουρας που έκαναν το κομμάτι τους και απεχώρησαν αλα Καντονά. Άν όμως δεν ήταν οι δικές σου φιλοσοφίες και συζητήσεις δύσκολα θα είχα κολλήσει με το σάη.
Σας φιλώ και για αύριο προτείνω αποχή και να πάτε για μπάνιο για θα έχει καλό καιρό χχχ
Να μας πεις όμως βρε κχαν (αλλά και όποιος άλλος θέλει) ποιους θεωρείς μεγάλους σλάνγκαρχους απο μας εδωπέρα... Ασχέτως βαθμολογικού πίνακα, σύμφωνα με το δικό σου αισθητήριο... Εγώ π.χ. θεωρώ νο1 σλάνγκαρχο του σάιτ τον ατσεγκέ.
Με το παρεάκι μου λέγαμε παλιά το λαγοτσίμπουκο, ήτοι το τσιμπούκι που σου παίρνει μια μεναγκό πολύ βιαστικά, με γρήγορες νευρικές κινήσεις χωρίς ιδιαίτερη ηδυπάθεια.
Ετς
ναι, το λένε πολύ οι οφθαλμίατροι που κάνουν επεμβάσεις λέιζερ
θα σου σηκώσω το φλαπ και θα δουλέψω απο κάτω, εκτός κι αν βρω κανα ingrowth οπότε γάματα.