Comments by johnblack (1856)
Showing 1231-1260 from 1856
Mπράβο! Αυθεντική μαθητική σλανγκ.
Λεγόταν επίσης και κολώνα, κολωνάκι.
Στο δικό μου σχολείο έπαιζε κι άλλο ένα βάρβαρο καψόνι, η γωνία. Ξεκίνησε με δύο άτομα που στρίμωχναν κάποιον τρίτο - συνήθως φλώρο - σε μια γωνία, τον κόλλαγαν με την πλάτη στον τοίχο κι έκαναν πως τον γαμάνε. Αργότερα, οι «βιαστές» από δύο έγιναν περισσότεροι: κόλλαγαν κάποιον σ' ένα τοίχο με την φάτσα - όχι πλέον σε γωνία απαραίτητα - κι έπεφταν πάνω του από 3-4 έως και 10 νοματαίοι και σμπρώχνανε....
Καλοβυρνίτιδα, η. Όταν κάποιος χρήστης πάσχει απο ενδημικές κρίσεις καλοβυρνισμού.
Καλοβυρνοποίησις, η. Όταν κάποιος χρήστης θέλει να γίνει καλοβυρνάς στη θέση του καλοβυρνά.
Καλοβυρνοκατάσταση, η. Η φάση στην οποία βρίσκεται το σάιτ τις τελευταίες μέρες.
Καλοβυρνωμένος, ο. Χρήστης του σλανγκ.γκρ που έχει πάρει τη δόση του απο καλοβυρνιές.
Καλοβυρνίωση, η. Σύντομη ίωση (περαστικούλια!) που χτυπά χρήστες του σλανγκ.γκρ
Καλοβυρνίπη, η. Καλοβυρνική γρίπη. Καλοβυρνίωση σοβαρής μορφής, απαιτεί κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Καλοβυρνάσε μας! Έκφραση αγανάκτησης καλοβυρνόπληκτου σλάνγκου.
Καλοβυρνόπληκτος, ο. Σλάνγκος που δεν τρελαίνεται για καλοβυρνιές.
Καλοβυρνοπλασία, η. Συνώνυμο της καλοβυρνιάς.
Καλοβυρνation. Πρώτος ξάδερφος του Carnation, σώζει απ' τη φωτιά τη Σλανγκόλα (όπως ο Carnation τη Λόλα).
Κακοβυρνάς, ο. Ο Καλοβυρνάς όταν γίνεται κακός (λέμε τώρα)
Καλοβυρνasos. Διασταύρωση Καλοβυρνά και Knasou.
Kαλοβυρνάνκ. Διασταύρωση Καλοβυρνά και Hank.
Έεεεεεεεετσι. Το τριαράκι μόνο τι το θελες, μου μαύρισες την ψυχή παρασκευιάτικα...
Σωστός και ψαγμένος δεόντως. Φαίνεται να το κατέχεις καλύτερα από μένα το θέμα. Κάτι τέτοιο ήθελα να πω κι εγώ, αλλά μάλλον δεν το διατύπωσα σωστά, υστερώ κάπως και στην τεχνική ορολογία.
Εννοείται πως οι «μεταμοντέρνοι» κατηγορήθηκαν πολλές φορές για συμπόρευση με την αντίδραση, βλ. Foucault, Lyotard κλπ. Και στα γεγονότα του Μάη του 68 οι πιο πολλοί απ' αυτούς πήραν τις αποστάσεις τους, πχ. Derrida, αλλά και οι Κριτικοί της Σχολής της Φρανκφούρτης στη Γερμανία. Αν ορισμένοι τους κατατάσσουν αβασάνιστα στη «δεξιά» αυτό προσωπικά δε με απασχολεί καθόλου, το κύρος των διατυπώσεών τους παραμένει άθικτο.
Αυτά και γουέλκαμ κι απο μενα.
@ Vicar: δεν μπορω παρά να συμφωνήσω με πάτση, αν στην τελική κάποιος έχει σοβαρό λόγο (εγώ θα το έλεγα: έτσι του καύλωσε) να ανεβάσει το μήδι, θα το κάνει ούτως ή άλλως. Η δε φωτό του μπούμπι αποτελεί έναν ευθύ υπαινιγμό πάνω στη σλανγκική χρήση του όρου, είναι πρωτότυπη και άρα - μάλλον - χρειαζόταν. Κατανοώ τις ελευθεριακές σου ανησυχίες, όμως κάθε περίπτωση πρέπει κττμγ να κρίνεται ad hoc. Eν προκειμένω, ένα μήδι με χαλκομανία γάτας ή περιστεριού δεν προσθέτει απολύτως τπτ στον ορισμό, εφόσον όλοι είμαστε εξοικειωμένοι με τέτοιες εικόνες. Αλλιώς είχαν τα πράγματα π.χ. στο γαζί, όπου σεργιάνισα αρκετά στο νέτι για να βρω τη φρικουλιάρικη εκείνη φώτο του τύπου με τα απλωμένα χέρια. Κι εκεί σίγουρα κάποιοι χαλάστηκαν (πχ Μες), στο βαθμό όμως που πολύς κόσμος δεν έχει τέτοιες παραστάσεις - και καλά κάνει - η μηδική υποστήριξη κρίθηκε απαραίτητη.
Το σχόλιο το έκανα και για έναν άλλο λόγο: ήθελα να δείξω πως οι όποιες ευαισθησίες μας και προτιμήσεις μας, κοινωνικές, πολιτικές, αισθητικές, δεν θα πρέπει να επηρεάζουν την κρίση μας για το άρτιο ενός λήμματος.
Χαν συμφωνώ απολύτα για το περιθώριο που λες, μια τιμητική αυτοεξορία τρόπον τινά, μια ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί. Ένα παρόμοιο σχόλιο έχω κάνει στη μπλε περίοδο. Είναι άκρως γοητευτική η μεταιχμιακή θέση μας ως σλάνγκων, κάτι σαν τη ντεριντιανή διαφωρά, που αρθρώνεται στα χάσματα της επικοινωνίας, ή τον λακανιανό Άλλο, στον κενό χώρο μεταξύ ψυχαναλυτή και ψυχαναλυόμενου. Είμαστε docti (ελλόγιμοι) και lepidi (εκλεπτυσμένοι) με τον αρχαιοδιφικό και γλωσσογραφικό τρόπο του Kάτουλλου, συνδυάζοντας παραδοσιακά και νεωτερικά στοιχεία με φορμαλιστικό ζήλο.
Πολύ καλό, αυθεντικό black χιούμορ. Βάζω 10, αν και μου πάτησες άσχημα τον κάλο, γιατί κάθε φορά που βλέπω κάτι τέτοιο σκέφτομαι τα δικά μου ζωάκια στη θέση αυτή και παθαίνω φρίκη. Η στάση ενός λαού απέναντι στα ζώα μας διδάσκει πολλά για το ποιόν του και τη ψυχοσύνθεσή του. Εμείς έχουμε ακόμη πολλά ψωμιά να φάμε, ειδικά στην επαρχία όπου τα πράγματα είναι ανεξέλεγκτα και η στάση απέναντι στα ζώα πέρα ως πέρα απαράδεκτη. Θέλω να απευθύνω μια παράκληση στο σλανγκεπώνυμο πλήθος, να μην ανέβουν άλλα μήδια με νεκρά ζώα.
Αυτό που μ' αρέσει κυρίως και συγκρατώ απ' τον Ζουράρι, είναι πως εμφανίζεται ως αμετανόητος otiosus, θιασώτης της σχόλης, της αργίας και της ραστώνης, προϋπόθεση για κάθε πραγματική δημιουργία. Αυτό το πνεύμα του otium νομίζω πρυτανεύει και εις τα σλανγκικά ημέτερα.
Η «απολιτίκ» στάση είναι μια στάση εξόχως πολιτική. Οφείλουμε να αποδομήσουμε τους όρους «πολιτική-πολιτικός» όπως τους ξέραμε. O Βaudrillard μιλά για την πραγματικότητα του δια-πολιτικού, το τέλος κάθε πολιτικής και κάθε ιδεολογίας. Η αδιαφορία των μαζών για την πολιτική κάθε άλλο παρά απάθεια και παραίτηση συνιστά, αφήνοντας την πολιτική και τους πολιτικούς να κινούνται σε μια δική τους εικονική σφαίρα.
Κάτωθι παρατίθενται διάφοροι κλασικοί ζουραρισμοί, για τους μικρούς μας φίλους που αγνοούν περί τίνος πρόκειται:
πλαστούργημα
δακρυχαρά
συρμαγιά
νίκη νικημένη
φθονουργός
φονουργός
τυμπανιαία
δήλα δη (δύο λέξεις)
αλληλοπεριχώρηση
πτωχαλαζονεία
συναμφότερον
αλλοτριομορφοδίαιτον
αισυμνητήρ
μισγάγκεια
λαγνουργία
ενοείδιεα
το ενυποστάτως ανυπόστατο
φωταδιστές
ανεόρταστον
ψιττακοί
ένα βιβλίο του ζουρλάρι που ξέρω έχει τίτλο «γελάς ελλάς αποφράς. στοιχεία και στοιχειά στην ρωμέηκη αγχιβασίην». Μήπως λες αυτό;
Τι με θύμισες τώρα με την ταινια της Μαλέα! Την είχα δει οταν πρωτοβγήκε πριν καμιά δεκαρια, και με είχε κάνει εντύπωση που μια από τις τύπισσες προσφωνούσε το γκόμενό της «το χαλάκι μου» σε στυλ ψιλοειρωνικό αλλά και ψιλοτρυφερό. Δλδ οτι είναι ένα χάλι, αλλά σε μίνι διαστάσεις, ένα τόσο δα χάλι! Αν το θυμάσαι ανέβασέ το!
νταξ, δεν είν και για τύπους που τους τρέχει η μαγκιά απ' τα πατζάκια και τη μαζεύουνε, αλλά όχι και γκεουλίστικο.. Μια νορμάλ κατάσταση, μεσίκ ένα πράμα...
Εγώ το ξέρω απλά ως «παίρνω τον πούλιτζερ» (χωρίς βραβείο)
Σημασίες από όπου μπορεί να απουσιάζει η ακρίβεια αλλά περισσεύουν οι νοηματικές αποχρώσεις/παραπομπές....
Αυτό Ακριβώς Τίποτε Άλλο
Σαν κάτι πορνίδια που ό,τι sms στείλουν με το κινητό κοτσάρουν στο τέλος κι ένα emoticon, συνήθως αυτό που χαμογελάει, για να σου χρυσώσουν το χάπι, π.χ. μωρό μου ξέρεις βρήκα άλλο γκόμενο και περνάω σούπερ :)
α ρε μπούμπις θυμάσαι τότε που τραβάγαμε τις κοτσίδες μας για χάρη μιας μοϊκάνας; Με μια παρόμοια φράση είχαν ανοίξει τα ασκιά του Αιόλα: Σέβομαι την Αποψη σου Και τη Συμμερίζομαι εν Μερει όμως γενικά είμαι Βραχος στις Απόψεις μου, ή κάτι τέτοιο lol
Ωραίες εποχές...
Νομίζω προλαβαίνεις να μάθεις γερμανικά δι' αλληλογραφίας μέχρι το βράδυ :Ρ
Σοβαρά τώρα, το θέμα με το τζάμπα φαΐ είναι πολύ ενδιαφέρον και καλό θα ήταν να το έχουμε στο πίσω μέρος της κεφαλής μας κι αν υποπέσει κάτι στην αντίληψή μας να το αναφέρουμε.
όχι μπρε, στα κομπρεσέρ του δήμου αθηναίων δούλευε και κατέβαινε και κάτω για τις ελιές..
και νταξ η μαύρη αλήθεια είναι οτι δεν τους συμπαθώ ιδιαίτερα, θαυμάζω όμως τους αγώνες τους και τη μαγκιά τους, έστω εκ του μακρόθεν. θυμάμαι οταν διάβαζα την Ιστορία της Κρήτης του Δετοράκη είχα συγκινηθεί επανειλημμένα...
τι να σε πω ρε φίλε, ο τύπος είναι φτυστός με τον πατέρα ενός κολλητού μου, από ιεράπετρα, βαρύς κι ασήκωτος. κάθε που πήγαινα στου φίλου μου, η μόνη κουβέντα που έλεγε ο φάδερ ήταν «θα πιεις μια ρακή μαζί μας;» κι όταν του έλεγα όχι ξίνιζε τα μούτρα μας και κάτι μουρμούραγε για τους νέους στην Αθήνα που έχουν φλωρέψει...
καλά τώρα, πήγαμε κι εμείς και τα είδαμε... γκόμενες που να φυσάνε σαν της Ελλάδας δεν έχει, άντε και καμιά Ιταλία...
κάποιος πρέπει να κάτσει να κάνει το σχετικό σερτς, κι ο κλήρος πέφτει στον πατσι νομίζω που είχε διαπρέψει και με το μοσχαράκι βαγκού, ναι;
να σε πω, μπρος την έλενα ράπτη δεν κλάνει μία αλλά είχε βγει μις σε κάτι καλλιστεία το 84, δες μηδι
oπότε η μόνη μου ελπίδα είσαι εσύ να τους καλμάρεις :/
πάντως η φάτσα του για κλασικό κρητικάτσι μου κάνει
Κλασικό παλιό καλό hankικό λήμμα! Τέτοια θέλουμε.
@ αλιβε: όταν έχεις συγκεντρώσει στα χέρια σου την απόλυτη (ξαναλέω: ΑΠΟΛΥΤΗ) εξουσία, τότε τι να κλάσουν τα λεφτά και τα σπίτια και τα προικιά κι οι κληρονομιές. Όλα ωχριούν μπροστά στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΙΣΧΥ. Γι' αυτό και δε μου λέει τπτ αυτό που λες. Όπως δεν μου λέει τπτ κι αυτό που λένε οι χουνταίοι πως οι απριλιανοί δεν έβγαλαν μία δραχμή όσο είχαν το ντοβλέτι.