Comments by johnblack (1856)
Showing 1531-1560 from 1856
Θα στα σπάσω πάλι, αλλά θέλει λίγη δουλείτσα, με τον κόσμο της νύχτας δεν παίζεις, αυτό που γράφω εδώ ήταν μια πρώτη αυθόρμητη προσέγγιση :)
Γκατζ θξ, αυτό το γαλιλαϊκό απλά έβαλε τα πράματα στη θέση τους.
Πιστεύω έγινε σαφές οτι το «κατεβαίνω» ισοδυναμεί στο περίπου με το «μεταβαίνω» (με μια απόχρωση ψιλοβαρεμάρας ή και δυναμισμού, αναλόγως των συμφραζομένων). Σχετικά τα: κατεβαίνω σε διαδήλωση, κατεβαίνω σε πορεία, κατεβαίνω σε απεργία κλπ.
Και όπως προείπα, το ακούω σε καθημερινή βάση απο εκατοντάδες φοιτητές που «κατεβαίνουν» στην Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου (τέρμα θεού απάνω στο βουνί) από όλα τα μέρη της Αττικής, από Κορωπί μέχρι Πέραμα..
Α, και acg το φιλ πήγαινε και σε σένα (αλλά λιγότερο, περίπου το ένα τρίτο) :-Ρ
Πρόκειται για όλα αυτά τα κατηγορήματα που κολλάμε μετά μανίας στις προτάσεις μας, και κατά τη γνώμη ενός παλιού μου καθηγητή «δεν προσφέρουν τίποτα και αφαιρούν τα πάντα»: Κυριολεκτικά, πραγματικά, στ' αλήθεια, ισχύει, θετικό κ.ο.κ., είναι απλές εκφραστικές συμβάσεις και δεν υποδηλώνουν κάποια ιδιότητα / ποιότητα που απαιτεί ενδελεχή ανάλυση. Τη φύση και τη λειτουργία τους αποκαλύπτουν οι μινιμαλιστικές και αποπληθωριστικές (deflationary) θεωρίες για την Αλήθεια (ρίχτε κι εδώ μια ματιά)
Α, και το προσδοκώ, ναι, είναι κανονικά με -α, οι τύποι όμως με -ει δεν είναι λάθος, π.χ. το ορθογραφικό του Word τους δέχεται...
@ Θεός: Είσαι καλούλης άνθρωπας. Αλίμονο αν τις καταλαβαίναμε έτσι εύκολα τις εκμεταλλεύτριες γκόμενες! Τι νομίζεις πως έχουν μάθει απ' τα μικράτα τους, να κολλάνε μπρίκια ή να πεταλώνουν ψύλλους; Να μας δουλεύουν ψιλό γαζί έχουν μάθει, και να μας αρέσει κι από πάνω, να τους λέμε κι ευχαριστώ! Είναι μέρος της μαγείας, να πετυχαίνουν αυτό που θέλουν χωρίς να καρφώνονται, γιατί όλες έχουν την πουτανιά στο αίμα τους, κι άμα θέλουν γίνονται από θεούσες πουτάνες πολυτελείας εν μια νυκτί, ενώ εμείς παλεύουμε από μικροί να είμαστε άντρες κι ακόμα δεν ξέρουμε αν τα έχουμε καταφέρει πλήρως...
Σόρυ που θα γκαρίξω αλλά προτίθεμαι να μαρτυρήσω υπέρ του φωτός, ελπίζω όχι ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΛΟΝΙΚΙΩΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ, ΤΟ ΛΕΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ!!! Και στην τελική, γι' αυτό υπάρχει το σάιτ, για να τεστάρουμε τις σλανγκιές που έχουμε ακούσει ή χρησιμοποιούμε, αν και κατά πόσον τυγχάνουν ευρύτερης διάδοσης..
Φιλάκι
Τα ράμματα είναι λίαν σλανγκενεργός λέξη, στην οποία δεν έχει δοθεί ως τώρα η δέουσα προσοχή: πήγε για ράμματα = έφαγε χοντρή ήττα, θα σου κάνω ή θα σε στείλω για ράμματα = βαρύτατος απειλή, της Παναγιάς τα ράμματα = της Παναγιάς τα μάτια, τα πάντα όλα κλπ
Ό,τι είσαι έξω απ' τη φυλακή είσαι και μέσα.
Διέτριψες.
Τhe everything all and the coala nothing
και το λάζο μαχαίρι
Άλλε τώρα που σε πέτυχα κλασικά τις μικρές ώρες, σου έχω δυο εκδοχές για το nick σου:
Στην Κυρά των Αμπελιών του Ρίτσου, λέει σε κάποια φάση «εδώ η Μαρία κι ο Ιωσήφ κι ο Γιος τους κι ο Άλλος, ο Πατέρας..». God the Father, η καθαυτό Ετερότητα, με την απουσία ονόματος δηλωτική της απόστασης μεταξύ ανθρώπου και Θεού...
Ο Αλλος λείπει. Αυτό με ενοχλεί κι εμένα. Κι όμως αντέχω το χτύπημα, πράγμα που σας απογοητεύει κι ας μην το κάνω γι' αυτό... Αν συμβεί να φύγω, σκεφτείτε πως έφυγα για να γίνω επιτέλους ο Αλλος.
Ζακ Λακάν
ἀθάνατοι θνητοί, θνητοὶ ἀθάνατοι, ζῶντες τὸν ἐκείνων θάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεθνεῶτες (Ηράκλειτος)
Καθόλου κακό, αλλά βρε χότζα μου εκεί στις τελευταίες παραγράφους για τις ψυχοκοινωνικές αντενδείξεις και τα παραφερνάλια, μου φαίνεται το 'χασες λίγο, διότι απλά περιγράφεις τον κλασικό έλληνα δημόσιο υπάλληλο, με την αγένεια, τον εφησυχασμό, τη μικροαστική νοοτροπία, τα κόμπλεξ του κλπ, θέμα που κττμγ έχει «καεί» από την υπερεκμετάλλευση. Φρονώ δλδ οτι γενίκευσες υπερβολικά, και στην τελική η συντριπτική πλειοψηφία των νεοελλήνων εμπίπτει one way or another στον ορισμό σου. Το πόνημά σου εντάσσεται σε μια μακρά παράδοση λιβελογραφημάτων του στιλ «η Δυστυχία του να Είσαι Έλληνας» του τιτάνα της διανόησης Νίκου Δήμου...
χαλικ: αυτό με τις συζητήσεις στο κινητό έσκαψε.
Στος, έλειπε. Κλασικό παράδειγμα που παρέλειψες να αναφέρεις (για το οποίο υπάρχει ορισμός αλλά ελλιπής) είναι το αγαπάω + άναρθρο αντικείμενο , π.χ. αγαπάω Γιάννη Φλωρινιώτη, αγαπάω Αναρχία, αγαπάω αθωότητα (αυτό το χε πει η Μες). Χρησιμοποιείται συνήθως από γυναίκες και πούστηδες, είτε α) για κάτι που είναι γραφικό είτε β) όταν θέλουμε να εκφραστούμε με συγκαλυμμένη συγκατάβαση ή ειρωνία για κάτι, χωρίς να προσβάλλουμε το συνομιλητή μας που έφερε στο προσκήνιο αυτό το κάτι.
Το άκρον αντίθετον της μαγκιόρικης παράλειψης του άρθρου, είναι η γλοιώδικη, λαϊκίστικη επανάληψη του άρθρου προκειμένου για ονοματεπώνυμα, π.χ. ευχαριστώ πολύ ΤΟΝ Γιάννη ΤΟΝ Παπαρογιάννη που με στήριξε, σήμερα έχουμε στην εκπομπή μας ΤΟΝ Αρχίδη ΤΟΝ Παπαρχίδογλου, έναν πολύ σπουδαίο μουσικό κ.ο.κ.
και με μισό μηδέν
Καλά ρε δεν υπάρχετε εσείς εκεί στον περήφανο βορρά! Ετούτο πράμα λέγεται σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη τση γης, και μάλιστα όχι μόνο οταν κατευθύνεσαι σε τόπο με χαμηλότερο υψόμετρο. Εμείς στην Αθήνα το λέμε καθημερινά, π.χ. κατεβαίνω Ομόνοια, κατεβαίνω Πειραιά, κατεβαίνω Γλυφάδα για μπάνιο κ.ο.κ. Ορισμένοι μάλιστα το χρησιμοποιούν και με την έννοια του ξεκουβαλάω, ξεβολεύομαι, π.χ. που να κατεβαίνω τώρα στη σχολή παρασκευιάτικα (ακόμη κι αν αυτός που το λέει μένει θάλασσα και η σχολή είναι Ζωγράφου απάνω στο βουνό). Αντίστοιχα και το ανεβαίνω, το οποίο οι περισσότεροι χρησιμοποιούν αδιακρίτως με το κατεβαίνω...
Και που νόμιζα πως μόνο εγώ το 'χω κάψει που ετοιμάζομαι να ανεβάσω το παπαντρεϊκό «περήφανα γερατειά»...
Και πάλι κομίζεις πληροφοριακό πλούτο, εύγε. Εγώ πάλι - χωρίς να το έχω πολυσκεφτεί - το είχα συνδέσει με το χώμα που μπαίνει στο στόμα κάποιου όταν αυτός πέσει κάτω μπρούμυτα από το ξύλο που έφαγε.
Βέβαια, κατά πάγια άποψή μου, θα έπρεπε να ανέβει ως «τρώω χώμα» (α' ενικό οριστικής ενεστώτα, βλ. τη σχετική συζήτα εδώ)
I will
Άλλε σου έχω το 9. Παπάς είναι - καρατσεκερέ - και το κορυφαίο τμήμα του ναργιλέ, κατασκευασμένο από πηλό σε σχήμα μικρής κούπας. Μέσα σε αυτό καίγεται το τουμπεκί.
gaidour το παραδειγματάκι γάμησε, ορίτζιναλ! Αν νταραβερίζεσαι με μαστόρια να ανεβάζεις σχετικά λημματάκια, οι άνθρωποι πραγματικά ανοίγουν το στόμα τους και βγάζουν παπάδες.
Θξ για την πάσα, να πούμε λεπόν για όσους δεν ξέρουν οτι:
Μαύρο λέγεται το κατεργασμένο χασίς, σε αντίθεση πάντα με την πρέζα που τη λένε άσπρη. Το κατεργασμένο δεν είναι πάντα και μαύρο, όπως και η ζα δεν είναι πάντα άσπρη (δλδ σχεδόν ποτέ, λόγω κοψίματα κι έτς). Μαύρο χρώμα έχουν ορισμένες πχιότητες ασιατικού χασίς, όπως το ινδικό, το αφγάνι, το κασμίρι κ.α.
To είπε ίσως γιατί βρίσκεται στον Τάφο του Ινδού!
Εγώ γιατί ξέρω αυτό που λέει
«Στα Τρίκαλα στα Δυό Στενά
σκοτώσανε τον κατσαπλιά» ;;;;
Kublai δε σε βλέπω σε φόρμα σήμερα :) Εν ευρεία εννοία είναι η ινδική κάνναβη, εν στενή εννοία μόνο η ποικιλία που ευδοκιμεί στο Μαρόκο.
Συγγνώμη κιόλα βρε χότζα μου, αλλά ετούτο τώρα είναι διαδεδομένη σλανγκ ή είναι κάποιο περιορισμένης εμβέλειας αστειάκι που ανταλλάσσει μεταξύ της κάποια ψιλοκουλτουρέ παρέα; Διότι οι κατεξοχήν παραγωγοί και καταναλωτές της σλανγκ, κάγκουρες, μαστοράντζα, ζάκια κλπ κλπ, δεν ξέρουν καν που πέφτει ο Γάγγης, αν είναι στην Ασία ή αν είναι στην Ευρώπη ή στην Άνω Κωλοραχούλα.. Πόσο μάλλον οτι είναι και μολυσμένος...
To οτι το σημασιολογικό εύρος της θείτσας διαρκώς επεκτείνεται, νομίζω κατέστη σαφές από αυτό που γράφω στο τέλος, οτι δλδ οι ξεπεταγμένες γκόμενες κράζουν τούτω τω τρόπω τις συνομήλικές τους που δεν ντύνονται προκλητικά (μίνι ως τον αφαλό πχ), που δε μιλάνε συνεχώς για τις πούτσες που μάζεψαν, που ανοίγουν που και που και κανένα βιβλίο, που το κινητό τους δεν είναι τελευταίας τεχνολογίας. Σε παλαιότερες εποχές, αυτές ακριβώς τις οπισθοδρομικές τις έλεγαν θεούσες (όρος που πλέον τείνει να εκλείψει, για λόγους που δεν είναι της παρούσης).
Αυτά που είπες βρε χαλίκ σχετικά με τον αμυντικογενή και επιθετικογενή συντηρητισμό ομολογώ με μπέρδεψαν. Σαφώς, αν ήταν να χαρακτηρίσω το θείτσικο συντηρητισμό θα τον κατέτασσα στην πρώτη κατηγορία, όπως ακριβώς τα αυταρχικά πολιτικά καθεστώτα στην Ευρώπη του μεσοπολέμου (Μεταξάς, Φράνκο, Σαλαζάρ) που στηρίχθηκαν στις παραδοσιακές τάξεις και αξίες (εκκλησία, στρατός, μεγαλογαιοκτήμονες). Αντιθέτως, επιθετικογενής και ριζοσπαστικός συντηρητισμός είναι ο χιτλερισμός. Να είμαστε όμως σε θέση να κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα στα μέσα (δυναμικά ή μη) που κανείς χρησιμοποιεί για να προασπίσει την (όποια) ιδεολογία του, και την ιδεολογία καθεαυτή (εν προκειμένω περί θείτσας σαφώς αμυντικογενή, αντινεωτεριστική, υπέρ της μη επέκτασης και διατήρησης των κεκτημένων).
Με την τελευταία σου παράγραφο χαλίκ συμφωνώ.
Όπως φαίνεται ξεκάθαρα από το τρίτο παράδειγμα του Άλλου, το θείτσικο, αναλόγως των συμφραζομένων, δύναται να ισοδυναμεί με το φλώρικο. Το οποίο φλώρικο, btw, κερδίζει συνεχώς έδαφος τα τελευταία χρόνια ως στιλάκι: βλ. emo, βλ. επιταγές μοδοπεριοδικών «βγάλτε απ' τις ντουλάπες τα παλιά ρούχα της γιαγιάς σας και αξιοποιήστε τα» (vintage) κλπ.
Kαι λίγη περιπτωσιολογία για το τέλος. Η θείτσα είναι εκείνη που όταν πας στο σπίτι της, σε τρέχει από πίσω για να σε μπουκώσει με φαγητό. Δεν παίρνει από αρνήσεις και τις θεωρείς προσβόλες. Τι κι αν της λες οτι μόλις έφαγες, το χαβά της εκείνη. Αν της πεις οτι κάνεις δίαιτα, θα σου πει οτι θα το πάρεις σε μπόι (αν είσαι στην ανάπτυξη) ή οτι τώρα τελευταία έχεις χλωμιάσει (μα τι σου συμβαίνει βρε παιδί μου;).
Αχα καλό.
Κάποια λάθη λόγω longa usus έχουν καθιερωθεί.
Και δεν είπα οτι το Word έχει το παπικό αλάθητο, το ανέφερα ως επικουρικό επιχείρημα..