Comments by nikolaosvlas (38)
Showing 31-38 from 38

Όχι ακριβώς Khan.
Κάπου πήρε το αυτί μου ότι ήταν μεγαλομέτοχος σε αμαρικάνικες πολυεθνικές εταιρίες.

Το θέμα δεν είναι για γέλια. Το 1953 με άλλους δυο συμμαθητές μου ανεβήκαμε πεζοπορεία από τα Χανιά στον οικισμό στην κορυφή της Μαλάξας. Πήγαμε στο σπίτι του θείου ενός από την παρέα. Στην αυλή ένας άνδρας σαραντάρης καθόταν αμίλητος και ακίνητος και κοίταζε πέρα τη θάλασσα. Ο συμμαθητής μας εξήγησε κατ' ιδίαν ότι αυτός ήταν ο θείος του ο οποίος μόλις είχε αφεθεί ελεύθερος από τη Μακρόνησο όπου είχε υποστεί το μαρτύριο με τη γάτα. Στη περίπτωσή του αφού τον είχαν δέσει χειροπόδαρα, τον έβαλαν μέχρι τη μέση σε ένα σακί μαζί με μια γάτα, έδεσαν το σακί σφικτά στη μέση του και τον πέταξαν στη θάλασσα...Δεν ξέρω πόσο διάστημα είχε περάσει από τότε, αλλά ο άνθρωπος όταν τον είδα δεν επικοινωνούσε.
Σας πληροφορώ επίσης ότι υπάρχει και μια ευρωπαϊκή γκραβούρα με την εφαρμογή αυτού του μέτρου για την τιμωρία των μοιχαλίδων στην Τουρκία στις αρχές του εικοστού αιώνα. Αν την βρω στο ιντερνέτ θα την επικολλήσω στο λήμμα.

Το αερίζομαι με την έννοια του κλάνω είναι σε ευρεία χρήση στον Αποκόρωνα, Χανίων.
- Είντα 'τονε τουτοσάς ο κρότος, μάνα;
- Όι εγώ, η λάλη σου αερίστηκε πάλι.

Ο betatzis έχει δίκιο είναι καλύτερα να μπεί στην κατηγορία επαγγελματική αργκό (βοσκών, ζωοκλεφτών κλπ)
Παρακαλούνται οι συντιονιστές να κάνουν αυτή τη μετατροπή

Έτσι είναι όπως τα λές Αία!
Ο όρος είναι σε καθημερινή χρήση από τους χανιώτες.
Κάνε μια γύρα στο Ζαχαροπλαστείο 13, στην Πλατεία 1866 και θα στο επιβεβαιώσουνε.

Που και ποιοί χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση. Όπως περιγράφεται δεν τη βλέπω να έχει κάποιο εύρος χρήσης.

Σαν παλιός χανιώτης μπορώ να σας βεβαιώσω ότι η Ζάρπα στην αυθεντική της μορφή παίζεται με φύσιμα στην τρύπα που σχημετίζει η χαλαρή γροθιά. Και αυτό διότι γίνεται μια προσομοίωση της κράτησης τηλεβόα-χωνιού, ή κουργιαλού (μεγάλου θαλάσσιου κοχλία) που χρησιμοποιούσαν στα καϊκια για τηλεβόα. Αυτό με κάνει να θεωρώ ότι η προέλευση της Ζάρπας είναι θαλασσινή και ενδεχομένως βενετσιάνικη και ίσως να προέρχετια από το σάλπα και σαλπάρω, δηλαδή σφύριγμα απόπλου.

Συγχαρητήρια, είναι μια εξαιρετική περιγραφή. Εγώ νομίζω πως ταιριάζει περισσότερο ο τίτλος «Θεά».