Ετς. Στάσου να δεις πώς έλεγε το χέσιμο άσπιλης υπάρξεως ο Στήβεν Κινγκ...«αποστειρωμένη απέκκριση»;;;
Καλημέρα είπα;;;
Λοιπόν το πρόβλημα με σένα είναι ότι έχεις την εσφαλμένη εντύπωση ότι πχ ο Μαν ή ο Ντοστογιέφσκι δεν κάνανε πρρρφλτρρρλμπροφφφπλιάτς οι άθρωποι...
[I]Ακούστηκε ένα μπλουμ! στο βουλωμένο καμπινέ.
[...]
- Άι στο διάολο, πούστη δήμαρχε! ξέσπασε ο δυστυχής κύριος που είχε πιτσιλιστεί.[/I]
«Φαρ-Ουέστ στη Γαλάζια Χώρα», Δημ. Δειλινού, εκδ. Κέδρος.
Δλδ οι αγράμματοι/αμόρφωτοι χωριάτες είναι γυφταίοι, υπάνθρωποι και νεάντερταλ. Κοίτα ρε πστ μου τι μαθαίνει κανείς...
Και μάλλον πρέπει να συνδέεται με την νηφαλιότητα.
Στη Βαβυλωνία του Βυζάντιου αναφέρεται ως νηφοκοκκόζωμος (τα -κ- από μνήμης, το -η- είναι σωστό).
«Ευτυχώς» λέω, «βάζω εγώ» μου απαντάει.
Δε συνεννοούμαστε εδωμέσα, δοκεί μοι... :-P
Ευτυχώς το παράδειγμα δεν περιέχει το λήμμα.
Το «εκ τριών τρυπημάτων εργαζομένη» που έλεγε ο Προκόπιος για τη Θοδώρα του Ιουστινιανού (η οποία ήταν πιθανότατα παρθένα από τη μύτη και τα αυτιά) εμπίπτει στην κατηγορία ;
Το λήμμα είναι η μοναδική περίπτωση που δεν ισχύει το ρητό «καλλιά 'ν' η μάνα του φονιά παρά του σκοτωμένου» :-)
Ζγκαθαρεύουσα: Σεισοπυγίς ( σείω=κουνάω + πυγή=πισινός. Πρβλ πυγάδι, χαίρε βάθος αμέτρητον κλπ)
Οχι βρε, ο Κουλουσούσας (Κωλοσούσας) δεν ήτουνα ένας καλόγερος, εμπλεκόμενος στο παραδικαστικό, ο οποίος μετά τα βρόντηξε κι ανακατεύτηκε με τη μόδα;
Βάνια με μπέρδεψες κομμάτι. Το μόνο που κατάλαβα στάνταρ είναι ότι στις 4/11/12 ο Τζήζας ήπιε χυμό ανανά.
Βρε σφυρίχτρα μου, εκείνο το path στο παράδειγμα, τι ακριβώς έννοια έχει; Γιά λέγε να μαθαίνουμε κι εμείς οι τεχνοφοβικοι...
(Πονάει η μέση μου. Άγρια. Είμαι διπλωμένος στα δυό)
Τι δεν κατάλαβες; Το χτλ κλφρ που 'γραψε ο άθρωπας;
Σε ξενοδοχείο στην οδό Καλλιφρονά μένει :-P
Ω ναι, δεν παλεύεται ο κερατάς. Πιστεύω σοβαρά ότι θα είναι ο επόμενος θεός της αθρωπότητας. Με τα δικά μας μέτρα, ελάχιστα είναι τα δημιουργήματά μας που μπορούν να παλέψουν αξιοπρεπώς με τον χρόνο, κι αυτό μόνο για ένα απειροελάχιστο κομμάτι του. Η Μνήμη είναι η δουλειά μας. Γι αυτό καταγράφουμε νομίζω. Κι άμα περνάμε και καλά διαρκούσης της καταγραφής...ε τότε μας συγχωρούνται και ασυναρτησίες όπως αυτές εδώ.
Χωρίς πλάκα όμως, δεν ξέρω τι και πόσα από αυτά τα νέας κοπής θα μείνουν. Οχι πως είναι κακό να τα καταγράφουμε, αλλά ο Χρόνος θα δείξει το βάρος και το βάθος τους (ναι, το ξέρω, έχω μια εμμονή μ' αυτόν το μπούστη το χρόνο...)
@ whistler: O Tempora! O Mores! Finis slangae!!!
...αλλά ο ανθοπώλης σκληρός, δεν ευλόγησε καμιά τους.
Ομοίως φρεσκότατη μαθητική αργκό και το ούτε κλαν (= ούτε καν) που πέταξε χτες η δεκατριαμισάχρονη κόρη μου.
χχ κτλβμ.
Και ο λοχαγός Ψάχος, ο συνχης Βαρτάνης, η γειτονιά μας... άσε, το κόβω.-
@ Gala: Και το ραδιοφωνικό «Σπίτι των ανέμων», αν το θυμάται κανείς (Αϊρον;;;). Δε θυμάμαι τι ακριβώς γινόταν εκεί, αλλά μάλλον τα κουφώματά του για τα μπάζα θα ήτανε.
Και λίγο πιό μετά στην τιβι η Αλίκη Νικολαϊδου που τη λέγαμε «η σπλήνα», που παρλαπιπάριζε για ασφόδελους και ξέρωγω και τον πούτσο κλαίγανε...
(τι θυμάμαι ρε πστ βραδιάτικα...)
Τι να κρύψω μωρέ, εκεί με βρήκανε και μένανε...και μετά βλαστημάγανε αλλά ήτο πλέον αργά...
Ιδιας εποχής με τις ραδιοφωνικές αναζητήσεις του Ερ. Σταυρού.
Σχετικό και το απειλητικό «κανόνισε την πορεία σου».
Δεν το ανεβάειζ γιατρέμ;
@ sverkos φιλικά, δεν ξέρω από πού βαστάει η σκούφια σου, αλλά σε μιά χώρα που ο μισός πληθυσμός κατοικεί στην πρωτεύουσα προερχόμενος από μετοικίσαντες επαρχιώτες (οι υπόλοιποι μείνανε στην επαρχία ή την κάνανε για έξω), θάπρεπε νασαι πιό προσεκτικός.
Οι παππούδες μας άντε να βγάζανε μερικές τάξεις του δημοτικού και μετά τσιφ στο χωράφι. Αυτό όμως δεν τους στερούσε την ολοκληρωμένη γνώση του κόσμου τους, πράγμα που δεν μπορούμε να πούμε εμείς για πάρτη μας, νομίζω...
Και δε μου φέρνουνε σε νεάντερταλ και υπάνθρωπους όλα αυτά...