Comments by kakistos (4)
Showing 1-4 from 4
Ο όρος «γκέκας» έχει την σκωπτική σημασία του «άξεστου αγροίκου» και αρχικά χαρακτήριζε τους αλβανόφωνους ποιμένες, όπως οι όροι «Βλάχος»/«Μπουρτζόβλάχος» αρχίκά χαρακτήριζαν βλαχόφωνους ποιμενικούς πληθυσμούς.
Ετυμολογικά, η λέξη προέρχεται από την αλβανική φυλή των Γκέγκιδων (Ghegs).
Παράδειγμα παραδοσιακής χρήσης στο [08:50] εδώ, όπου η Σαμιωτάκη λέει στον αρβανίτη «Έι εσένα το λέω Γκέκα !!! Που πας ; Μόνον καθώς πρέπει άνθρωποι μένουν εκεί απάνω !!!».
Το πρώτο συνθετικό μπουρτζο- το πιο πιθανόν κατάγεται από τον παλαιοσλαβικό όροbьrdo = λόφος. Κατα συνέπεια, ο όρος «μπουρτζόβλαχος» αρχικά χαρακτήριζε τον «ορεσίβιο ποιμένα» Αρωμανικής καταγωγής (τωόντι Βλάχοι, εξάλλου και ο όρος Βλάχος είναι νοτιοσλαβικό δάνειο στην ελληνική με απώτερη γερμανική καταγωγή), όπως λ.χ. ο όρος «γκέκας» χαρακτήριζε ανάλογους αλβανόφωνους ποιμένες.
Η λέξη είναι υστερο-λατινική παρά «ιταλική» όπως ελέχθη.
Προέρχεται από το ύστερο-λατινικό mat(t)ea όπως το ιταλικό mazza και το αγγλικό mace (ρόπαλο και τα δύο).
http://en.wiktionary.org/wiki/mace
Η ελληνική γλώσσα το δανείστηκε από την υστερο-λατινική, διότι το λήμμα ματζούκιον (το τζ των Βυζαντινών αντιστοιχεί φωνητικά στο νεοελληνικό τσ) ήδη απαντά σε βυζαντινά κείμενα, λ.χ. στα Τακτικά του Λέοντος του Σοφού (αρχές 10ου μ.Χ. αιώνα):
[6.23]
«Ἐχέτω δὲ ἑκάστη τῶν ἀμαξῶν χειρομύλιν, ἀξίνην, πελέκιν, σκέπαρνον, πριόνιν, ὄρυγας δύο, σφῦραν, πτυάρια δύο, κόφινον, κιλίκια, φαλκίδιν, τζικούρια, βαρδούκια, ματζούκια- ἴσως κἄν τούτων χρεία γένηται τοῖς στρατιώταις»
Καλά έγραψε ο σερβιστί Αρμένιος (Jermenin/Jermenac)
Αν μου έλεγες 10 χρόνια πριν ότι θα υπήρχε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος που μέσα σε 5 λεπτά θα έλεγε όσα δεν είπε η Lady D σε 5 χρόνια[URL=http://www.youtube.com/watch?v=vOZlhDf7Rgs][/URL] ... δεν θα το πίστευα με τίποτα !!!
«δημόσιοΣ χρέος», «αιωνία ΕΙΣ μνήμη», «πως το λένε ρε Ηλία;» ... «περιοδικά ευρείας κατανάλωσης» και διαβάζει υποτίθεται «προκάτ» κείμενο. Κείμενο έχει στο χαρτί που κρατάει ή κρεμάλα που έπαιζε με άλλα χρυσά αυγά;