Comments by Επισκέπτης (3236)
Showing 1411-1440 from 3236
Καλό! Μια ειρωνεία θα μπορούσε να πάρει τέτοια διάσταση.
Γιατί βρίσκεται μεταξύ Μάλι, Μαυριτανίας και Γουινέας...
....αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό, έχασα τη μάνα μου και ψάχνω να τη βρώ....
....σοβαρότης vs σοβαροφάνειας...άλλο το φαίνεσθαι και άλλο το είναι...
...έχω ενα αυτοκίνητο που όλο όλο τρέχει και που θα σταματήσει;;;;.....
Ξέρει όμως κανείς αν ετυμολογικά προέρχεται από το:
«ντούγα-δόγα» = «βαρελόξυλο» ή έχει άλλη προέλευση; Εγώ δεν έχω βρει τίποτα καλύτερο. Δηλαδή μιαν άλλη έννοια για το «στραβόξυλο».
πας στα «σχολιασμένα», κι έτσι δεν χάνεις επεισόδεια
@Khan, Mes, Vrastaman κλπ
Εἶμαι στὰ πρόθυρα νευρικοῦ κλονισμοῦ, διότι σᾶς ἔγραψα ὁλόκληρη ἀνάλυσι καὶ μοῦ τὴν ἔχασε τὸ κωλοσύστημα στὴν ἀποστολή. Τραβάω τὰ βυζιά μου τώρα. Τὰ ἔχω πάρει. Τὰ ἔχω δεῖ ὅλα. Τὰ χάπια μου. Μόλις καὶ ἂν ἡρεμήσω, θὰ ξαναπροσπαθήσω.
Ἐπίσης, ἐσεῖς οἱ παλαιότεροι βρέστε κάποιο σύστημα ἐνημερώσεως, ὅτι πχ σχολιάζεται ἢ ἀπαντᾶται σχόλιο. Δὲν μπορεῖ νὰ ἔρχεται ἕνα μύνημα; Τώρα ἀνεκλαυψα τυχαίως ὅτι ἔχετε στήσει ὁλόκληρη συζήτησι γιὰ σοβαρὸ ζήτημα καὶ ἐγὼ λείπω.
το ψαρι αυτο το λενε και σκλεμπου.μπρασκα,φαναρι,πολυκαντριτσα
...και το κάνει μάλιστα διακριτικά, ντεμέκ ξύνοντας την μύτη του... κατάλοιπο του ζώου μέσα μας; (αν και τα ζώα δεν το κάνουν καθόλου! Απλά μυρίζουν κατευθείαν την πηγή της οσμής, γαμώ την ανατομία μας μέσα!)
εξαρτάται από τι σταφύλια παράγεται η σταφίδα...
Nαι, ναι! Και άμα βάλλω και το γαμημένο το μπαλονάκι (λόγω ταξυδιών) πάω για νέο μοντέλο!
και παπαδιάζω...
στα έντεκα μας ρε...
Φυσικὰ καταλάβατε ὅτι aias.ath ἔγραψεν.
Ἡ τριχοφοβία θεωρῶ ὅτι ξεκινᾷ ὡς μόδα ἀπὸ κιναίδους μοδίστρους μὲ ἐπιρροή. Ὑπάρχει φυσικὰ ἀπὸ παλαιότερα, ἰδίως στὸν μουσουλμανικὸ κόσμο, χωρὶς ὅμως τὶς διαστάσεις ὑστερίας ποὺ ἔχει λάβει στὴ σύγχρονη Δύση.
Τὸ ὅτι οἱ γυναῖκες ζοῦν ἕνα μαρτύριο μὲ τὴν μανία ἀποτριχώσεως φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἡμιαποτριχωμένων ἢ/καὶ «σφαγμένων» μουνιῶν ποὺ βλέπουμε. Ἀδυνατοῦν γὰρ νὰ τὰ διατηρήσουν σὲ ἐπιθυμητὸ ἐπίπεδο ξούρας.
Ἀπὸ ὁμοφυλοφίλους μοδίστρους ξεκίνησε ἐπίσης καὶ τὸ πρότυπο τῆς ἀποστεωμένης γυναίκας-Twiggy, ποὺ εἶναι φυσικὰ καὶ ἄτριχη, καὶ στὸ τέλος δὲν ἔχει οὔτε καταμήνιο κύκλο ἀπὸ τὴν ἀφαγία.
Δὲν ἰσχυρίζομαι ὅτι τὸ πρότυπο τῆς καθολικῆς γερμανίδας μὲ τὴν τρίχα κάγκελο εἶναι ὀρθόν, οὔτε κἄν θέλω νὰ ὑποδείξω τί εἶναι ὀρθόν, οὔτε φυσικὰ ᾿λέω ὅτι τὸ θήλυ δὲν χρειάζεται καλλωπισμό. Ὅμως πιστεύω ὅτι σ' ὅποιον ἀρέσει τὸ μουνί, τὸ δέχεται ὅπως εἶναι· δέχεται ἐπίσης ὅτι ἔχει καὶ ἀτέλειες.
Ζήτωσαν οἱ θάμνοι[B]!!![/B]
«Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς την ...καταχνιά»;
Πραγματικὸ περιστατικό:
Τῷ 1981 στὴν Πάτρα εἶχα ἕνα διευθυντὴ, καταπληκτικό ἄνθρωπο, τοῦ ὁποίου τοῦ ἄρεσε καὶ ὁ ποδόγυρος. Λέει λοιπὸν μιὰ μέρα στὴν νεαρὴ εἰδικευόμενη τῆς διπλανῆς κλινικῆς:
«Ἰζόλδη, τί κάνει τὸ γατάκι σου;»
Κι αὐτή, ποὺ δὲν τὸν πήγαινε, διότι τῆς ἔπεφτε ἰδιαιτέρως μεγάλος:
«Δὲν ἔχω γατάκι, σκυλάκι ἔχω καὶ δαγκώνει!»
Λησμόνησα. Χαιρετίσματα στο Γιώργη το Ζάκκη, εγγονό του Καπεταν Γιώργη του Ζάκκη, πουτανε το δεξί μου χέρι, στη μάχη που δώσαμε στα Τρόπαια.
Τώρα που μιλάμε βρέχει σε σας, άρα εκεί πάνω...(βλ. προηγούμενο μου μήνυμα). Χαιρετώ
Ἐγὼ πάσχω ἀπὸ τὴ νόσο λεξιλαγνεία. Ἡ νόσος αὐτὴ ἔχει μόνο παρηγορικὴ θεραπεία. Τὸ φάρμακο λέγεται λεξιμαγεία. Τὴ λεξιμαγεία βρῆκα σὲ δύο περιπτώσεις, καὶ μ' αὐτὲς βολεύτηκα.
Τὴν πρώτη, τὴν καλιαρντή, τὴ βρῆκα τυχαίως. Δὲν διαθέτει πολλὲς λέξεις, καὶ μόνο περιωρισμένη θεματολογία. Εἶναι ὅμως εὔπλαστη καὶ ποιητική, μὲ ἄπειρα «λεξιχρώματα» (κατὰ τὸ «ἠχοχρώματα»). Φυσικά, περιλαμβάνει καὶ ἄκομψες, ἀκαλαίσθητες καὶ χονδροειδεῖς λέξεις, χωρὶς ποίησι, χωρὶς κἄν φαντασία. Αὐτὲς μπορεῖ κανεὶς νὰ τὶς ἀγνοήσῃ. Ἂν εἶσαι λίγο δεκτικός, νοιώθεις τὸ ἰδίωμα συναισθηματικά. Μερικοὶ κίναιδοι εἶναι πολὺ λεπτοὶ καὶ πολὺ εὔστροφοι ἄνθρωποι, μὲ χιοῦμορ καὶ ἐντυπωσιακὰ εὐφυολογήματα καὶ ἀτάκες. Ἡ παρέα μαζί τους εἶναι ἀπόλαυσι, κυρίως λόγῳ τῆς ρευστῆς, εὔπλαστης καὶ μὲ ρίμα ὁμιλίας των. Οἱ ἐξ αὐτῶν μπενάβοντες τὴν ἐτροῦσκα σήμερα εἶναι (ἂν εἶναι κἄν) ἐλάχιστοι. Τὸ ἰδίωμα εἶναι καρέττα-καρέττα. Ἐγὼ νοιώθω σὰν νὰ τὸ προστατεύω ἀπὸ τὴν ἐξαφάνισι.
Τὴ δεύτερη, τὴν ἀρχαία ἑλληνική, τὴ βρῆκα ἀργότερα, κατόπιν σκοπίμου ἀναζητήσεως, μετὰ τὴ φᾶσι τῆς ἀπεχθείας πρὸς αὐτήν, λόγῳ τῶν γυμνασιακῶν σπουδῶν. Εἶναι ἕνα τεράστιο κεφάλαιο, προσφέρει πολὺ μεγάλες συγκινήσεις, ἰδίως ἡ ὁμηρική, καὶ βρίσκεται ἀτυχῶς σὲ παρόμοια μοίρα μὲ τὴ λιάρντα: Εἶναι κι αὐτὴ καρέττα-καρέττα. Νοιώθω πολὺ μικρὸς γιὰ νὰ πῶ ὅτι τὴν προστατεύω, ἀλλὰ προσπαθῶ τοὐλάχιστον. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν χιλιάδες ξένοι ποὺ κάνουν αὐτὸ ποὺ ὀφείλαμε ἐμεῖς. Φυσικά, δὲν ἀφορᾷ τὸ slang.gr, ἁπλῶς τὄφερε ἡ κουβέντα τώρα.
@ electron: ...κι αν είσαι στην Ναμίμπια...
τι παπαρια ηταν αυτη;;;;;;;;;;;;;;;;;
Τι έγινε ωρέ πατριώτες, τέλειωσε η απεργία στο λιμάνι; Έχουμε ξεμείνει στην Νάπολι, και έχουμε βγάλει βυζιά από το περίμενε! Γαμώ τον Βεζούβιο μου μέσα!
τιμή και δόξα στον Αλκη Στέα!
Yπάρχει και ένα είδος φιδιού, κάτι σαν Κόκκινη Μάμπα, που λέγεται στην Ναμίμπια «το φίδι των δυό βημάτων», δηλαδή αν σε τσιμπήσεις μπορείς να κάνεις δύο βήματα μόνο και μετά σέκος...
Ἀνέκδοτο:
Οἱ νέες ὑπουργίνες ὑγιείας ἀπεφέσισαν νὰ δοκιμάσουν καὶ νέα προειδοποιητικὴ σήμανσι στὰ πακέττα τσιγάρων (ἐκτὸς αὐτῆς γιὰ τὸν καρκίνο), ποὺ νὰ γράφῃ ὅτι προκαλοῦν σεξουαλικὴ ἀνεπάρκεια.
Πάει ὁ Μήτσουρας στὸ περίπτερο καὶ τοῦ δίνουνε ἕνα τέτοιο πακέττο. Τὸ βλέπει καὶ λέει στὸν περιπτερά:
«Ρὲ φιλάρα, πιάσε καλλίτερα τὸ ἄλλο μὲ τὸν καρκίνο ναοῦμε...»
Τσιγάρα Santé:
Ἡ γκόμενα ποὺ πολὺ καλὰ περιγράφεται ἀνωτέρω ὑπάγεται στὸν τῦπο «allumeuse», ἑλληνιστὶ «ἀνάφτρα» ἡ ἐρασίτεχνος (βλ. ὁρ. 1), διότι ἡ ἐπαγγελματίας λεγόταν κάποτε φανοκόρος. Σήμερα τὸ ἐπάγγελαμα αὐτὸ ἐξέλιπε καὶ ἐμφανίσθηκε νέο, μὲ τὸ ἴδιο ὄνομα, ἀγγλιστὶ δὲ fluffer (βλ. ὁρ. 2).
Οἱ Γιαλομισταὶ ἰσχυρίζονται (ὄχι κι ἄδικα) ὅτι ἡ φιγοῦρα αὐτὴ ἐκπέμπει τὸ σῆμα «κοιτᾶτε (λιγούρια) ἀλλὰ μή ἐγγίζετε». Καὶ εἶναι λογικό: Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ γευτῇ αὐτὰ τὰ ἄλικα χείλη, χωρὶς νὰ πασαλειφτῇ κραγιόν; Κάτσε λοιπὸν μαγκίτη μου μὲ τὸ μπαργαλάτσο στὸ χέρι... ἢ παρηγορήσου μ' ἕνα Σαντεδάκι (ποὺ εἶχε καὶ κάργα νιτρώδη μέσα, κι ἔκανε συνέχεια τσὰφ-τσὰφ-τσάφ).
Γιὰ τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀνάφτρας (ὁρ. 2) βλ. σχόλιό μου στὸ λῆμμα ἀνάφτρα
Τρόποι ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀνάφτρας (ὁρ. 2):
- Παθολογικὸς (αὐτὸς ποὺ ἐπιδιώκει αὐτή):
Νὰ μείνῃς λιγουριασμένος νὰ ἐκλιπαρῇς (ἀμέσως ἢ ἐμμέσως) γιὰ ὁλοκλήρωσι τῆς διαδικασίας. Ἂν σοῦ πρηστοῦν καὶ τ' ἀρχίδια, ἀκόμη καλλίτερα γι' αὐτήν. Πρόκειται γιὰ παίγνιο/ἐπίδειξι ἐξουσίας, τὴν ὁποίαν τὸ θήλυ οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει (καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἐπιδεικνύῃ, ἂν εἶναι ψυχικῶς ὑγιές).
(Μήπως ξέρῃ κανεὶς πῶς εἶναι ἑλληνιστὶ ὁ ὅρος blue balls;)
- Ὑγιής (αὐτὸς ποὺ θὰ προκύψῃ ἂν ὁ ἄνδρας τὰ ἔχῃ βαρειὰ καὶ μπρούτζινα καὶ δὲν κωλλώνει).
Νὰ τῆς ἐξηγήσῃς μὲ ψυχραιμία καὶ εὐγένεια ὅτι ἔχεις καυλώσει διότι εὐχαριστήθηκες τὴ διαδικασία μέχρι τὸ σημεῖο αὐτό, ἀλλὰ γιὰ τὴν ὁλοκλήρωσι ποὺ χρειάζεσαι, ἡ κυρία δὲν εἶναι ἀπαραίτητη. Θὰ τὴν παίξῃς μόνος σου, καὶ μάλιστα παρουσίᾳ της. Ἂν καταφέρῃς νὰ τὴ χύσῃς κιόλα, τότε ἡ κατάρρευσις τῆς ἐξουσίας της θὰ εἶναι πλήρης, καὶ ἡ ἀκύρωσι τοῦ σκηνικοῦ ἀπόλυτη.
Θαρσεῖν χρή, λιγούρια! Μή σᾶς παίρνουν τὸν ἀέρα οἱ ψόφιες! Ὑγιεῖς σχέσεις προϋποθέτουν ψυχικῶς ὑγιεῖς ἀνθρώπους.
(βλ. καὶ σχόλιό μου στὸ λῆμμα γκόμενα Σαντέ)
Μουφτή σε Χαιρετώ Χαιρομαι μα την αλήθεια που ξερεις πως λέγομαι κι έτσι. Το όνομα αυτό βέβαια δόθηκε στον παπο΄μου το Γιάννη Κολοκοτρωνη, από ένα Αρβανίτη, που τον είδε πληγωμένο στον κώλο (μπίθεν) και θαμαξε τα μεριά του.Μετά το πήρε το επώνυμο αυτό όλο το σοι. Οταν έχει κρύο 'δω πάνω, πονάει ο πάπος μου. Η υγρασία βλέπεις. Πριν μας κάνουν copy paste αυτό το επώνυμο, επώνυμο της φάρας μου ήταν Τσεργίνης. Θα το ξες αυτό υποθέτω.
Χαίρομαι once again που διοαπιστώνω από το κείμενο σου πως μιλείς για τον καπεταν Γκούρα και όχι για τον αγγούρα που σε ρώτηξα. Είμαι αρχιπρέσβης βλέπεις. Συμφωνω με όσα λες για το Γκούρα. Ξηγήθηκε λόυγκρα. Εδω πάνω τα 'χουμε ξεχάσει όλα τουτα. Καμια βολά όμως τα θυμόμαστε. Τότε ο Ανδρούτσος αγριεύει, ο Γκούρας σκούζει, ο Κωλέτης τρωει αλμυρό φυστίκι, εγώ ως πρωτοκαπετάνιος συντονίζω την κατάσταση και στη γη βρέχει. Μετα σμίγομε όλοι οι πουστανελάδες και καπνίζομε την πίπα της ειρήνης. Σε χαιρετώ τζάνε μου.
Νομίζω πως ο Βερς είναι πολύ κοντά στον Μπινέ, κάνω λάθος;
Αν δεν απατιέμαι, η φράση είναι ακριβώς:
«γαμώ τ' αυτιά σου τα πέτσινα»
και εκφράζει την αγανάκτηση του ομιλητή προς τον «κουφό» ακροατή του που έχει «ψεύτικα» (πέτσινα και όχι αληθινά) αυτιά. Μια πιο ήπια διατύπωση θα μπορούσε να είναι:
«να βράσω τα διακοσμητικά αυτιά σου!»
Αλλά δεν έχει την ίδια δυναμική 8)