τρεμολαζαρος επισης...
μην ξεχνάμε και το μιούζικαλ του Σεφερλή
«Πήρε Τοστ το Σαββατόβραδο»
Οι μελαψοί αγγλοσάξωνες των ΗΠΑ χρησιμοπουούν αντίστοιχα το «...and shit». (Πχ «yο, put some extra mozzarella on that motherfucker 'n' shit» Radio Raheem, Do the Right Thing).
Υπάρχει και ο περίφημος σύλλογος ΑΚΕ «Αραχτοί και Έτσι». Ως φοιτητής υπήρξα μέλος, μέχρι που με διέγραψαν λόγω αδράνειας.
σημείωση ότι το 'τύπου' είναι καλιαρντό όταν κ μόνον όταν μπαίνει στο τέλος της πρότασης. νομίζω πέφτει στο βιντεάκι που ανέβασα. αν όχι, πέφτουν στάνταρ άλλα καλιαρντά κ η μεγαλειώδης ατάκα της λεζάντας.
γιαλό-γιαλό πηγαίναμε
κι όλο για σένα λέγαμε
γιαλό να πας, γιαλό να'ρθείς
Γιαλόμ να πα να γαμηθείς
ορισμός τσατσάς ,
Αντρέας
αχαχααχχαχαχαχαααχΧΑΧΑΧΑΣΧΧΑΧΑΧΑ!
(παρόλα αυτά, τα βιβλία του ανθρώπου είναι πολύ καλά κατ' εμέ. Αυτοί που τα διαβάζουν είναι που μας πρήζουν την παπάρα νομίζοντας ότι έγιναν ψυχολόγοι σαν και αυτόν).
έτς, έτς!
άψογος!!
ερωτώ κι ας είν' και πίπα η απορία μου... γιατί να γράφεται με -οι αφού είναι το και όχι οι «σεξάκοι»;
Γιατί σέξακοι και όχι σεξάκι; Το σεξάκι είναι υποκοριστικό του σεξ. Οι σεξάκοι ποιοί είναι;;
ενώ το μονογανικό σεξ είναι οκ ας πούμε...
η γράνα. που σημαίνει υ-δρα-γω-γός...
κελ αγροίκοι, θεέ μου!
το σεξάκοι γράφεται με οι διότι θέλει να δείξει ότι αυτοί που το κάνουν είναι τόσο χαλαροί ώστε δεν νοιάζονται ούτε για την ορθογραφία. ελεμένταρη ρε παιδιά!
το βατοπέδι λογικά με ε κ όχι με αι, εκτός κ βγαίνει από το κωλοπαίδι με τόσα που έχουν μαζευτεί στο περιβόλι της παναγιάς (τους).
είναι βιβλίο, νομίζω, όχι τσιτάτο...
στο παράδειγμα όντως
«Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού δεν είναι ο σοσιαλισμός...αλλά ο μοναχισμός»;;;
ε πες το κι εσύ ρε παιδάκι μου κι είμαστε του δημοτικού:Ρ
χαχαχαχα καλόοοο, τώρα που το 'σπασες και το ξανάριξες;)
To σέο: η σύριγγα
το σεξάκοι να μη συγχέεται λοιπόν με
α) το γαμησάκι που είναι το καθημερινόν επιούσιον γαμήσι σε μονογανικά κόντεξτς (βλ. φράσεις «θέλεις το γ. σου μωρό μου, αυτό θες;»), η ποιότητα μπορεί να ποικίλει.
β)τις σεξάρες που είναι το σεξ που προσφέρεις μερακλίδικα και όχι σου προσφέρουν, βάζοντας όλο σου το είναι (βλ. φράση «άμα θέλεις να τον κρατήσεις, πρέπει να του κάνεις και τις σεξάρες του του ανθρώπου»).
μίλησα βρώμικα
τεράστιο λήμμα
episeis gotzilas legete i konserva (xoirinou) agnwstis markas kai psinete sinithws kathe kiriaki vradi, einai danezikis i olandikis proelefsews
292 LELE
κι όμως, μέχρι τον 16ο γραφόταν με -αι (από μια ιστορία με μια βάτο και ένα παιδίον, αλλά δεν θυμάμαι λεπτομέρειες), μετά το μετέτρεψαν (επίσης δεν θυμάμαι πώς και γιατί) σε -ε και σήμερα πάλι παίζονται και τα δύο. Για να μη σας πρήζω με ασάφειες, θα ξαναψάξω να βρω τις λεπτομέρειες και θα ξαναγράψω επ' αυτού όταν έρθει η ώρα. Αμήν.
Αυτό το έδεσμα που περιγράφει το moutro9 - ένα είδος no-name Zwan, σωστά; - το έχω ακούσει να λέγεται και γκοτζιλάκι, ακριβώς για να γίνεται η αντιδιαστολή με τον κλασικό Γκοτζίλα. Αλλά, δεν το έχω διασταυρώσει. Αν κάποιος το ξέρει για σίγουρα ως γκοτζιλάκι, ίσως αξίζει να ανεβεί ως χωριστό λήμμα.
Σωστός. Ειδικά η παραπομπή στα Πέρσικα.
Ωραίοι και οι στίχοι του Χρηστάκη. Όλα τα λεφτά η λέξη γιαβουκλού. Είναι και αρσενικού και θηλυκού γένους, ο/η γιαβουκλού = αρραβωνιάρης / αρραβωνιάρα, δηλ. αγαπητικός/ια. Ίσως κάποιος (sarant;) ξέρει κάτι παραπάνω και μπορεί να το ανεβάσει ως λήμμα το γιαβουκλού.
Έχω δει τον στίχο και ως «είσαι και γιαβουκλού». Επίσης υπάρχει και η κάτωθι έκδοση, η οποία συμπληρώνει και το κενό:
Εμαθα πως παίζεις ζάρια
είσαι και χασικλού
εξηγείσαι στα παιχνίδια
γιατ' είσαι γιαβουκλού.
Να είσαι και δερβίσης
τραβάς την κουμπουριά
και σ' όλα τα παιχνίδια μέσα
κομμάτι στη μαγκιά.
Αλλά με μπερδεύει γιατί του λέει είσαι και χασικλού - απευθύνεται, προφανώς, σε άντρα και απ'όσο ξέρω η λέξη χασικλού είναι μόνο θηλυκού γένους.
Υπάρχει και αυτό το λήμμα: δερβίσης
Δεν το λέω για σίγουρο, αλλά δεν νομίζω ότι ο αχταρμάς και τα κουλουβάχατα είναι απολύτως συνώνυμα. Έχω την αίσθηση ότι ο αχταρμάς τονίζει την ανάμειξη πολλών και ετερόκλιτων συστατικών ενώ τα κουλουβάχατα δίνουν έμφαση στην αναστάτωση, στην διατάραξη της τάξης, στο άνω-κάτω. Αναστάτωση μπορεί να υπάρξει και σε κάτι σχετικά ομοιογενές.
ο Τρελαντώνης ήταν υπαρκτό πρόσωπο (ο Αντώνης Μπενάκης, αδελφός της Π. Σ. Δέλτα, της συγγραφέως του ομώνυμου βιβλίου)΄, αλλά πέραν αυτού είναι κυρίως γνωστός ως μυθιστορηματικός χαρακτήρας, όπως λέμε Δον Κιχώτης, Κουασιμόδος, Ρασκόλνικοφ (που λέει ο λόγος...) κά. Ως εκ τούτου μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος κάποιον με αυτό το όνομα.