Αλλά και το πατσάκι ( βλ. σχόλιο βράστα, εδώ), έχει τις... πιθανότητες εξέλιξης σε πατσουρω, κάποια τέρμενα αργότερα
Θα σουβλίσετε φέτος;
η πατσούρω συνήθως φοράει εμπριμέ ρηχτά ρούχα,αεράτα για να κρύβονται τα ψεγάδια και οι ζάρες.Το παίζει ενίοτε και μπεμπέκα!
Κι αν το ματσούρι, είναι και ματσό, τότε δημιουργείται ματσούριος άνεμος, που έλκει διάφορους πουτσοδότες στο πέρασμα του.
καλος!
... οπότε, εν κατακαυλίδι, εννοώ ότι η έκφραση σημαίνει «χάνω τον καλό μου εαυτό».
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.ΠΑΠΠΟΥΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ+ΠΟΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΥΕΤΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ.
Πα-πα-πα... με τέτοια ακρίβεια ; Στον Θεό έχουνε φτάσει οι τιμές, στον Θεό Παγώνα μου !
Noμίζω ότι στην ποδολαγνεία ο αυνανισμός είναι εκούσιος και όχι ακούσιος (δηλαδή δεν στην παίζουν, την παίζεις εσυ, γαλλιστί)
Στα Λιντλ έχει προσφορά το αρνάκι Νέας Ζηλανδίας...
Παίζουν και οι δύο ορισμοί. Και για όποιον δεν άκουσε, ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΡΙΣΜΟΙ.
Ένα ηρωικό λήμμα από μία, όχι και τόσο, ηρωική εποχή! Σπέκια.
ισως αλλα ειναι πολυ πιο αστεια η φιγουρα ενος ηλικιωμενου πουστη που προσπαθει να ελκυσει νεαρους κτλ. παρα ενος νεαρου που την βρισκει με παππουδες.υπαρχουν και αλλες λεξεις οπως ζιγκολο,γεροντολαγνος κτλ. ισως παιζουν και οι 2 τι να σου πω ο καθενας το αντιλαμβανεται διαφορετικα...εγω το αντιλαμβανομαι διαφορετικα απο τον Λυο Καλαβυρνα
Την αποχαιρετήσαμε την Αλεξάνδρεια και στα τσακίδια να πάει. Θνξ.
Κι απ' την πουλλή συντήρηση / του ήπαρ μου σιχτίρησι.
Εγώ το ξέρω σαν έναν αστειατορικο τρόπο να αποκαλύψεις τι φίλο είναι το εγγόνι σου, οπότενες γίνεσαι παππούς της αν είναι κοριτσάκι και παππούς του αν είναι αγοράκι.
Ε ρε ψαρούκλες! Ήμουν στάδια μπροστά όταν σε έλεγα δεινόσαργο εσένα αχαχαχαχ
E, γκαλά τώρα, εσύ είσαι ξωτικίνα κι έχεις γνωριμίες.
Υ.Γ. Χρησιμοποιήθηκαν αρκετά πέρσι με τους Αγανακτισμένους, σε διερωτήσεις τ. αν θα καταφέρουν και οι καναπεδάτοι να κατέβουν στον δρόμο, ή ότι με τους Αγανακτισμένους κατέβηκε και ο καναπεδάτος να διαμαρτυρηθεί, πόσο καναπεδάκιας είναι τελικά ο Έλληνας κ.ο.κ., επειδή ακριβώς οι Αγανακτισμένοι ήταν ένα καναπεδάκιας- friendly κίνημα.
Ωραίος ο Βαγκ.
Ιρονίκ, υπάρχει κάπου το ρεντιέρης ; Το ξέρω μόνο όπως λημματογραφήθηκε.
[I]Rentier: Εισοδηματίας, ραντιέρης. Πρόσωπο που αποζεί από διάφορα εισοδήματα, π.χ. ενοίκια, τοκομερίδια, μερίσματα, τόκους από καταθέσεις, δάνεια ή κυρίως από επενδύσεις.
(Πηγή: Χρυσοβιτσιώτη Ι., Σταυρακοπούλου Ι., Λεξικό Αγγλοελληνικό και Ελληνοαγγλικό Εμπορικών - Τραπεζικών και Χρηματοοικονομικών Όρων, Αθήνα, Εκδόσεις Παπαζήση, 2006)[/I]
Απλά για το λεξικογραφικά ορθό του όρου. Κατά τ' άλλα, μια χαρά τα λέει επάνω ως προς την κοινωνική σημασία της λέξης.
Αυτό είναι. Επιστήμη, όχι συναισθηματισμοί.
Αυτό δεν το ήξερα! Δηλαδή ότι η ορθογραφία παίζει ρόλο. Ούτε για την μπρούμυτη διαδικασία γνώριζα.
χμ, το θέμα είναι ότι ο/η συγγραφεύ το έγραφε μια έτσι και μια αλλιώς, εγώ λοιπόν το διόρθωσα όπως το είχε στο λήμμα (και όπως είναι όλα τώρα), οπότε, δεν κατάλαβα: είναι όντως διαφορετικά παιχνίδια και έχουν διαφορετική ορθό, ή μήπως γράφονται τελικά και τα δύο το ίδιο (δεδομένου ότι είτε κολόνα γράψουμε είτε κολώνα, πάλι το ίδιο στυλιάρι εννοούμε) και απλώς ο κάθε χρήστης εννοεί άλλο παιχνίδι; σκατά, ρδεμπεύτηκα.
ή μήπως, μχς, εννοείς κωλονάτο, από τον κώλο; οφούουουου!
@ Άγκαθε, εννοώ ότι σε πολλούς μύθους το κύριο χαρακτηριστικό ενός ήρωα οφείλεται σε ένα στοιχείο, που ούτε ακριβώς ταυτίζεται μαζί του, ούτε όμως και είναι τελείως ανεξάρτητο. Λ.χ. η δύναμη του Σαμψών στα μαλλιά του. Ούτε είναι ο ίδιος ο Σαμψών, αλλά ούτε είναι και κάποιο όπλο, που απλώς έτυχε να πέσει στα χέρια του. Είναι ένα στοιχείο της ταυτότητάς του, (αφού λ.χ. Σαμψών= δυνατός), με το οποίο έρχεται όμως σε διαλεκτική σχέση, όπως φαίνεται από τις ιστορίες που το χάνει, το ξαναβρίσκει κτλ, που έχουν πλούσια νοήματα γιατί συμβαίνει αυτό. Κάπως έτσι και με το μότζο, που υποτίθεται ότι πρέπει να το έχεις σε στενή επαφή με το σώμα σου, και είναι τρόπον τινά ένα μέρος του εαυτού σου, όχι ένα εξωτερικό εξάρτημα.