Σωστός για το χαλές, ετυμολογία αλβανική από τουρκική.
Το όποιος πρόλαβε δεν είμαι σίγουρος ότι έχει αυτονομηθεί από το όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε.
Το όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε είναι οπωσδήποτε μια λαϊκή έκφραση διαδεδομένη (την έχει κι ο Τριαντάφυλλος), θα μπορούσε όμως να τοποθετηθεί στην δεύτερη στήλη των παραδειγμάτων.
Ως προς την προέλευσή της, νομίζω (χωρίς να το έχω καρατσεκάρει) ότι σχετίζεται με το αναστάσιμο τροπάριο «προλαβοῦσαι τὸν ὄρθρον αἱ περὶ Μαριὰμ καὶ εὑροῦσαι τὸν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ ἀγγέλου...». Το νόημα είναι ότι όποια μυροφόρα πρόλαβε, είδε τον Χριστό, όποια άργησε, τίποτα.
Και για να σλανγκαρχιδίσω, μάλλον δεν είναι από το αρχαίο οἶδα= γνωρίζω, αλλά από το απλό είδα, καθώς η έκφραση μάλλον είναι λαϊκή βασισμένη στο τροπάριο, και όχι απευθείας παρμένη από κάποιο μεσαιωνικό κείμενο. Κι ο Τριαντάφυλλος το έχει είδε. (Το τροπάριο υπάρχει στο μπλογκ του αγίου Ονουφρίου πολεμίου του ξυραφιού του Όκαμ).
Δυνατό λήμμα! Δεν κατάλαβα πάντως γιατί ονόμασαν το συγκεκριμένο βασανιστήριο πενικιλίνη.
Έψαξα αλλά δεν βρήκα άκρη, οπότε αυτοσχεδίασα ποιητική αδεία...
Ωραία είσαι κι εσύ, σε πείραξε που μπαίνει στο σλανγκ, με την αιμομιξία είσαι χαλαρή αχαχαχ
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, άμα το δει ο Χότζας θα σκαρώσει καμιά λασκολογία από το λατ. poena και το αγγλ. kill.
Καλό, αλλά να πω ότι το ξέρω και με πολύ πιο αφόρτιστη έννοια, απλώς χαριτολογώντας κιέτς.
Και καμιά φορά βγαίνει το (περίπου) αντίθετο. Αντί για «έλληνας, αλλά όχι αρκετά έλληνας!», βγαίνει το «έλληνας, αλλά δε θα κάτσουμε να σκάσουμε κιόλας».
Αυτά από περιπτώσεις που 'χω ακούσει, δεν το γκούγκλαρα.
α ωραία, μου έλυσες και την απορία γιατί μια το βλέπω οίδε, μια είδε.
οκ λοιπόν, είναι κάπως ασαφές το πράμα, το αφήνω προς το μπαρδόν και βλέπουμε.
- Πώς περάσατε στις διακοπές;
- Εδώ, ήσυχα.
ή
- Τι νέα;
- Ήσυχα.
Είναι που αυτή την ιστορία με τον ξάδελφο, την άκουσα τόσες φορές που θεωρώ πια οτι είναι απαραίτητο στάδιο για μια ομαλή πορεία προς την ωριμότητα.
η Πέννυ Κυλήνη και η Άννα Φυλαξία.
Νομίζω ότι έχεις δίκιο. Προφορικώς όσο το έχω ακούσει είναι όπως το λες (εξ ου και η τελευταία παράγραφος του ορισμού), ήταν περισσότερο τα διαδιχτυακά ευρήματα που με οδήγησαν σ' αυτόν τον ορισμό.
Δυνατό- συνταρακτικό και το λίνκι!
Στην έκφραση μπορεί να έχει παίξει ρόλο και η παραβολή των 10 παρθένων, που οι πέντε φρόνιμες είδαν τον Κύριο-Νυμφίο, ενώ οι πέντε μωρές δεν πρόλαβαν.
Ο λόγος που με κάνει να το συνδέω περισσότερο με το αναστάσιμο τροπάριο των μυροφόρων είναι ότι εκεί έχει το προλαβούσαι, που ταιριάζει με το πρόλαβε, που δεν θυμάμαι να βγαίνει από αλλού, λ.χ. από καμιά ευαγγελική περικοπή.
Χαν με έχεις κομπλεξάρει τελjείως μιλάμε. Πρέπει να αρχίσω να διαβάζω κάνα πατερικό κείμενο και να πηγαίνω κι απ' το Μαγαζί τις Κυριακές για θα με πάρει ο διάολος παραμάσχαλα :-)
Μέχρι και το φέισμπουκ το λέει.
Συνιστώ για αρχή το Κατά Εύαν Ευαγγέλιον, γραμμένο από την κοινότητα που κυριολεκτούσε όταν έλεγε πες μου πότε έχεις περίοδο, να 'ρθω να μεταλάβω (αν τουλάχιστο πιστέψουμε τον Επιφάνιο Σαλαμίνος, που διασώζει τα αποσπάσματα).
Κατά το Σαλαμύκονος που λένε και οι Κουλουριώτες. Καλό.
Γιατρέ, ο -τσολιάς είναι ο δοσίλογος που διαφέρει από τον γενίτσαρο. Η βασική διαφορά νομίζω ότι είναι ότι ο τσολιάς είναι ένας εχθρός εντός των τειχών, είτε ως βαλτός έξωθεν εξουσιαστής, είτε ως προδότης πεμπτοφαλαγγίτης (είτε εβέντζουαλυ και τα δύο), ενώ ο γενίτσαρος είναι ένας εχθρός εκτός των τειχών, που είχε όμως την καταγωγή του σε μας. Συναφώς, μπορεί να ισχύσει και αυτό που λες, λ.χ. μερικοί δοσίλογοι έγιναν τοιούτοι υπό το κράτος των συνθηκών, όψιμα, (λ.χ. ο Pétain που ήταν ήρωας του Α΄ Παγκοσμίου), ενώ ο γενίτσαρος είναι πιο παλιά ιστορία.
Πω πω, με τη μία στα βαθιά δηλαδή...
Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα δειμοκρατίας το ότι στις γαλλικές εκλογές έπαιξε το προεκλογικό σύνθημα «avec Hollande vous aurez la Grèce», με λίγα λόγια, «αν δεν ψηφίσετε Σαρκοζί, θα γίνει της Ελλάδας εδώ μέσα».
Πλέον στους εταίρους μας παίζουν διάφορες μορφές του «θα γίνει της Ελλάδας», όπως το προεκλογικό σύνθημα στην Γαλλία «avec Hollande vous aurez la Grèce».
Mon Dieu ! C' est la grece generale !
Σωστός, έχει παίξει και αντίστροφα σύνθημα διαδήλωσης «tous ensemble, tous ensemble, Grèce générale», αντί για «grève générale», δηλ. αντί για «όλοι μαζί, γενική απεργία», «όλοι μαζί να το κάνουμε γενική Ελλάδα». Ήρθε ο στρατηγός Στράικ, που έλεγε και ένας μεταφραστής υποτίτλων.
( τι ωραία που είναι ν' ανάβεις το φιτίλι και μετά να 'ρχεται άλλος να καθαρίσει τα συντρίμια. Κι άμα βάζει και αξάν στα -e- ακόμα καλύτερα...)
Βδγ Χαν, έχεις υπ' όψιν σου εκείνο με την Florence Nightingale που την είχε μεταφράσει κάποιος ως Φλωρεντινό Αηδόνι ;
σου πω, Χανκ, το «όποιος πρόλαβε» δεν είναι κι αυτό χριστιανοσλάνγκ; (από το όποιος πρόλαβε τον κύριο οίδε)
αν ναι, είναι όμως και απλή σλανγκ; όταν δηλαδή λέμε πχ: «έληξε το τζακ ποτ, όποιος πρόλαβε!» θεωρείται σλανγκ έκφραση;