αλλάθια...
Μπας κι είναι κομμάτι γενικότερο αυτό; Αν θυμάμαι καλά, ο Μωραΐτης της «Βαβυλωνίας» μιλάει για το κεφαλογιούρι του.
βλ. και γίκος και σχόλια σε σελεμελές / σελεμελού
όχι, δεν είναι ποδανό, είναι κάτι σαν τα ανηφόρητος, σκατούρημα και διάφορες τέτοιες μαλακιούλες που έχω βάλει.
η λέξη άραγε υπήρχε εξαπανέκαθεν, ή λέγεται κυρίως από τα χρόνια των ντραγκζ και των σχετικών κολλημάτων;
(όλο αυτό βέβαια έπρεπε να το βάλω στο κολλάω αλλά βαριέμαι).
Με την ευκαιρία άς πούμε και οτι ο ορισμός του κρεπσίνι είναι λίγο στενός, ή ίσως παραπειστικός. Η σουρτούκω, όπως και ο σουρτούκης, είναι άτομο που γυρνάει απο δώ κι' απο κεί, καφέδες αρμένικοι, γύρες στις γειτονιές, ολονυχτίες ενίοτε και ξενοΰπνι και λοιπά, χωρίς ομως απαραίτητα να ξενοπηδάει --μάλιστα, εγώ τουλάχιστον, ποτέ δεν τό 'χω ακούσει με τέτοια σημασία, και το ακούω αρκετά συχνά στη Θεσσαλονίκη.
Τελικά, έχει τη σημασία στην οποία αναφέρονται και τα ένα σωρό διάφορα συνώνυμα που παραθέτονται επάνω απ' τους συσαΐτες (γαμάτα σχόλια).
Ναί μπραβο, συμφυρμοί όλ' αυτά.
Και έχουν και ενδιαφέρον: στα ελληνικά δέ συνηθίζονται οι συμφυρμοί όπως σ' άλλες γλώσσες (αμερικάνικα κατεξοχήν), και έτσι όταν γίνονται, σπάνια γίνονται σε τυπικά, «σοβαρά» συμφραζόμενα --εξαίρεση το πρόσφατο ευελφάλεια, που δέν ξέρω πόσο περπάτησε τελικά, νά και σχετικό κείμενο του κυρ-σαράντ.
Συνήθως λοιπόν πρόκειται για λογοπαίγνια που γίνονται για το χαβαλέ και το γούτσου-γούτσου σε φάση.
Και δέ μου λές; το «μαλακιούλες» που γράφεις είναι γκαγκαρέικο για το γνωστό μαλακύλες;... :-Ρ
Το μακαντάσης απ' το καρντάς;... Σά χλομούτσικο.
Σχετικά με το σχόλιο του Αίαντα εδώ: Όντως ο μακαντάσης βγαίνει από το mankadaş που μας παραπέμπει ο Βικ από πάνω. Το -daş είναι παραγωγική κατάληξη (πχ yol=δρόμος + daş =yoldaş = σύντροφος, συνοδοιπόρος. Εξ ου και το εξελληνισμένο επώνυμο Γιολδάσης).
Τώρα, εδώ μαθαίνουμε (όσοι σκαμπάζουμε τούρκικα δλδ) ότι manka παναπεί κρίκος, κύκλος, ομάδα ανθρώπων καθισμένων κυκλικά, πχ ομάδα ναυτών γύρω από το συσσίτιο. Οπότε, mankadaş / μακαντάσης είναι ο σύντροφος, ο φίλος στα πλαίσια της manka (ομάδας). Όταν λοιπόν οι Σμυρνιοί όπως λέει ο Αίας έλεγαν πέρασε μιά μάγκα, εννοούσαν πέρασε μιά ομάδα, εξ ου και η έννοια που έλαβε η λέξη κατόπιν, της πολεμικής ομάδας / ενομωτίας. Συνειρμικά θυμάμαι τον αξιωματικό της Στρατιωτικής ζωής εν Ελλάδι (ca 1860) που φοβόταν τις μοσχομάγκαις, πιθανότατα ομάδες ασχημονούντων -λέμε τώρα- αλανιών ή εξοδούχων φαντάρων. (Βιβλίο εδανείσθη πιθανότατα κουνιάδα - ουδέποτε επεστράφη - επαλήθευσις ισχυρισμών μου αδύνατη - παρακαλούνται συνδράμουν οι διαθέτοντες το εξαιρετίκ αυτό κιτάπι).
Ο καρντάσης συνδέεται με το kardeş = αδερφός < karındaş = ομομήτριος (karın = κοιλιά).
Αυτά.
Α, οπότε η κατά Μπάμπη προέλευση του μάγκα από το λατιν. mango= μεταπράτης, σωματέμπορος είναι μάλλον γιατομπζώλο.
Έχω ακούσει και το τουριστίκλα για μέρη (ή και θεάματα και φαγητά) που μπορεί και να είναι ωραία, αλλά είχαν την ατυχία να μιανθούν από την παρουσία και προτίμηση τουριστών σε αυτά, οπότε θεωρούνται ξευτίλα και εγκαταλείπονται για ψαγμενιές. Λ.χ. Πλάκα- Μοναστηράκι στην Αθήνα, Σεν-Μισέλ στο Παρίσι κτλ κτλ.
Ναι, που όμως άμα κατεβάσεις αρκετά ξύδια (booze-όνιο) είναι έως και γαμήσιμο.
Οι έλληνες γαμάμε τα πάντα έτσι κι' αλλιώς... Θέμα παράδοσης είναι, όχι αλκοτέστ ή χαμηλών στάνταρ που λένε μερικοί ανόητοι.
Να θυμίσω και το σχετικό ανέκδοτο με τον Χότζα (τον κλασσικό...) που του έτρωγε η γειτόνισα το ψάρι δείχνοντάς του το μουνί της πότε σκύβοντας (φαινόταν από πίσω) και πότε δείχνοντάς του από εμπρός (« <i>Γυναίκα, αν δεν σταθεροποιηθεί το μουνί της γειτόνισας ψάρι δεν τρώμε</i>»).
Με την ευκαιρία, υπάρχει και σοβαρό blog με τίτλο «Μουνί»:
http://heliotypon.wordpress.com/
...ψωλή στα σύγκαλά σου.
Πάντως αν πείτε σε κάποια γκόμενα, «είσαι πολύ ευειδής, μωρό μου» θα πέσει το μπινελίκι της αρκούδας...
@ Χαν - μάλλον, το «σωματίδιο του και-γαμώ-τον-θεό-του μπάζου». Η αρχική ονομασία του σωματιδίου ήταν «the goddamn particle» επειδή δυσκολευόσαντε να το απομονώσουν. Κάποιος μόντουλας το μετονόμασε στο τουριστικότερο «god particle» όπως μας πληροφορεί ο Economist.
@ ΜουΧουΣου- σίγουρα, ειδικά αν το μωρό είναι grammar-nazi σαν τον Τζίζαντα: «το μωγό είναι ευειδές, όχι ευειδής, ja;» (schλαπ! schλαπ!)
δε φταις εσύ...